... మనసు మీద’ అని ‘ఖడ్గం’లో పాట గుర్తుండే ఉంటుంది. ఇక్కడున్న రెండు ఫొటోలు చూస్తుంటే.. ముసుగు వెయ్యొద్దు ముఖము మీద అనాలనిపిస్తోంది. ఈ మాస్క్‌ వెనకాల ఉన్న ముఖారవిందాలు ఎవరివో తెలుసుకోవాలని ఉంది కదూ. అయితే చిన్న క్లూ. ఒక ముఖం లోకనాయకుడి కుమార్తెగా  ఇండస్ట్రీకి వచ్చి, తనకంటూ ఓ గుర్తింపు తెచ్చుకున్న హీరోయిన్‌ది. మరో ముఖం ఎవరిదో తెలుసుకోవాలంటే బాలీవుడ్‌కి వెళ్లాల్సిందే. జర్మనీలో పుట్టి, పెరిగిన ఈ భామ ‘ఫ్రమ్‌ సిడ్నీ విత్‌ లవ్‌’ అనే హిందీ సినిమా ద్వారా భారతీయ తెరకు పరిచయమయ్యారు. ఇప్పుడు తెలుగులో మిర్చిలాంటి కుర్రాడి సరసన నటిస్తున్నారు. ఈ క్లూస్‌తో ఈ ఇద్దరు ముఖాలు ఎవరివో కనిపెట్టేసి ఉంటారు. అయినా మేమే చెప్పేస్తున్నాం. ఒకరు లోకనాయకుడు కమల్‌హాసన్‌ కుమార్తె, స్టార్‌ హీరోయిన్‌ శ్రుతీహాసన్, మరొకరు ఎవెలిన్‌ శర్మ. ఇంతకీ వీళ్లిద్దరూ ఎందుకిలా ఫేస్‌ని కవర్‌ చేశారంటే.. ముఖారవిందం తళుకులీనడానికి ఫేస్‌ మాస్క్‌ వేసుకున్నారేమో!


 ఏక్ థా టైగర్, ఫ్రం సిడ్నీ విత్ లవ్, రాకీ, జంజీర్...మొదలైన సినిమాల్లో పాటలు పాడిన ఇండోర్ అమ్మాయి పాలక్ ముచ్చల్, సామాజికసేవ విభాగంలో గిన్నిస్ బుక్ ఆఫ్ వరల్డ్ రికార్డ్స్, లిమ్కా బుక్ ఆఫ్ వరల్డ్ రికార్డ్స్‌లోకి ఎక్కింది. చిన్న వయసులోనే ఎన్నో పురస్కారాలను అందుకుంది.
  
 పాలక్ ముచ్చల్‌తో మాట్లాడడం అంటే తీయటి పాటల బాలీవుడ్ గాయనితో మాట్లాడడమే కాదు...తన వంతుగా సమాజానికి సేవ చేయాలనుకొనే నవతరం ప్రతినిధితో మాట్లాడినట్లు కూడా. ఇరవై రెండేళ్ల పాలక్ మనసులోని మాటలు...
  
 మా కుటుంబంలో ఎవరికీ పాటలు పాడిన నేపథ్యం లేదు. వ్యాపారం తప్ప మరొకటి తెలియదు. నేను మాత్రం రెండు సంవత్సరాల వయసు నుంచే పాడడం మొదలుపెట్టాను.  హార్ట్ పేషెంట్‌ల సహాయార్థం షోలు చేస్తుంటాను. నా ‘షో’ల ద్వారా వచ్చిన డబ్బుతో 530 మంది పేషెంట్లకు సహాయపడ్డాను. మరో 621 మంది నా సహాయం కోసం వేచి చూస్తున్నారు. వారికి తప్పకుండా సహాయం చేస్తాను.
 
 రైలులో ప్రయాణం చేస్తున్నప్పుడు చిన్న పిల్లలు తమ చొక్కాలతో ఫ్లోర్ శుభ్రం చేస్తూ కనిపిస్తారు. వారిని చూస్తే గుండె తరుక్కుపోతుంది. నాకోసం కాకుండా పరుల సంక్షేమం కోసం ఏదో ఒకటి చేయాలనేది నా ఆలోచన.  కార్గిల్ యుద్ధం జరుగుతున్నప్పుడు నా వయసు అయిదు సంవత్సరాలు. సైనికుల కోసం నా వంతుగా ఏదో ఒకటి చేయాలనుకున్నాను. వీధిలో ప్రతి దుకాణానికీ వెళ్లి పాటలు పాడి డబ్బులు అడిగేదాన్ని. అలా మా కాలనీలోనే పాతిక వేలు సేకరించాను.  ఒడిశాలో తుపాను వచ్చినప్పుడు కూడా వీధి వీధి తిరిగి, పాటలు పాడి డబ్బు సేకరించి సహాయనిధికి పంపాను.  
 
 ఇండోర్‌కు చెందిన లోకేశ్ అనే అబ్బాయికి గుండెలో రంధ్రం పడింది. అతని తల్లిదండ్రులేమో బీదవాళ్లు. వైద్యం చేయించే ఆర్థిక స్థోమత లేదు. ‘‘నేను వాళ్లకు సహాయపడాలనుకుంటున్నాను’’ అని మా తల్లిదండ్రులకు చెప్పాను. ఒక వీధిలో నా కోసం చిన్న వేదిక ఒకటి ఏర్పాటు చేశారు నాన్న. పేషెంట్‌కు కావల్సిన మొత్తం సమకూర్చుకోవడానికి కొన్ని రోజులు పడుతుందేమో అనుకున్నాను. ఆశ్చర్యమేమిటంటే, ఒకే ఒక రోజులో 55,000 వచ్చాయి! ఆ డబ్బు వారికి సరిపోతుంది.
  
 మరో ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమంటే, ఒక పేషెంట్ కోసం, పాటల ద్వారా నేను డబ్బులు సేకరిస్తున్నాననే విషయం తెలిసి బెంగళూరుకు చెందిన ఒక వైద్యుడు ఆపరేషన్ ఉచితంగా చేయడానికి ముందుకువచ్చాడు. ఆ 55, వేలంలో... ఎవరి డబ్బు వారికి తిరిగి ఇచ్చేయాలనుకున్నాం. కానీ అది అసాధ్యం అనే విషయం అర్థమైంది. మంచి మనసుతో దాతలు ఇచ్చిన ఆ సొమ్మును ఆపదలో ఉన్న వారి కోసం ఉపయోగించాం. ఈ మొత్తం వ్యవహారంలో నాకు అర్థమైన విషయం ఏమిటంటే ‘పాట’అనేది నలుగురిని సంతోష పెట్టడానికే కాదు...నలుగురిని ఆదుకోవడానికి కూడా అని!