సినిమా రివ్యూ
 దేశంలో బాలలపైన, టీనేజర్లపైన జరుగుతున్న అత్యాచారాల్లో నూటికి 93 శాతం సమీప బంధువుల ద్వారా జరుగుతున్నవే. ఇలాంటి అత్యాచారాల విషయంలో భారతదేశం ప్రపంచంలో రెండో స్థానంలో ఉంది. ఇవన్నీ ఎవరినైనా ఆందోళనకు గురి చేసే గణాంకాలు... ఆలోచనలు రేపే కఠోర వాస్తవాలు. ఈ వాస్తవాలను ఆధారం చేసుకొని దర్శకుడు పి. సునీల్ కుమార్ రెడ్డి చేసిన తాజా సినిమా - ‘ఒక క్రిమినల్ ప్రేమ కథ’. వాస్తవిక అంశాలను తీసుకొని, వాటిని డాక్యుమెంటరీ అనిపించకుండా తెరపై సమర్థంగా చిత్రించడానికి తపించడం ఈ దర్శకుడి అలవాటు. కానీ, ఈసారి ఏం చేశాడో చూద్దాం.
 
 కథ ఏమిటంటే...
 ఓ వీడియో స్టూడియోలో సహాయకుడిగా పనిచేస్తున్న శీను (మనోజ్ నందం) ఓ ఫంక్షన్‌లో బిందు (ప్రియాంకా పల్లవి)ను చూసి, ఆకర్షణలో పడతాడు. వీరిద్దరూ దగ్గరవుతున్న సమయంలో... తండ్రి అనారోగ్యం కారణంగా హీరోయిన్ మేనమామ దగ్గరకు కుటుంబమంతా వైజాగ్ వెళ్ళిపోతుంది. శీను ఆమెను వెతుక్కుంటూ వెళ్ళి, ఆమె కోసం కాలేజ్ క్యాంటీన్‌లో పనిచేస్తుంటాడు. అసలు వారిద్దరూ కలిశారా లేదా? ఆ అమ్మాయి ఎదుర్కొన్న ఇబ్బంది ఏమిటన్నది ఈ చిత్రంలోని కీలకాంశం.
  
 ఎలా ఉందంటే...
 చిత్ర ప్రథమార్ధం చాలా అనాసక్తంగా గడుస్తుంది. కొన్నిసార్లు పరి ణతి లేని నటన, నిర్మాణ, దర్శకత్వ పరిమితులతో కృతకమైన నాటకం చూస్తున్నంత నీరసం కలుగుతుంది. హీరోయిన్ పాత్ర ప్రవర్తన కూడా ఘడియకో రకంగా మారుతూ చీకాకు పరుస్తుంది. ఇక, ద్వితీయార్ధంలో హీరోయిన్ తనకు ఎదురైన అనుభవాలను ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌లో చెబుతూ, తన తేడా ప్రవర్తనకు కారణాలను వివరిస్తున్న క్రమంలో సినిమా ఒకింత ఆసక్తికరమైన దోవలో పడుతుంది.  కానీ, ఆ కారణాలేవీ కన్విన్సింగ్‌గా అనిపించవు. రకరకాల ఛాయలున్న పాత్రలో కథానాయిక, ఆమె మామయ్య పాత్రలో సుప్రసిద్ధ నట శిక్షకుడు ‘వైజాగ్’ సత్యానంద్ చక్కటి అభినయం చూపారు. హీరో మిత్రుడి పాత్రధారి అనిల్ ఫరవాలేదనిపిస్తాడు. ఈ చిత్రంలోని పాటలు, చిత్రీకరణ, సంగీతం లాంటి విభాగాలేవీ మరో మెట్టు పెకైక్కించేవి కావు.
  
 అన్నీ తెరపైనే...!?
 గతంలో తీసిన ‘ఒక రొమాంటిక్ ప్రేమ కథ’కు దక్కిన వాణిజ్య విజయం మూలంగానో ఏమో, ఆలోచింపజేసే చిత్రాలు తీస్తారని పేరున్న దర్శకుడు సునీల్‌కుమార్ రెడ్డి ఈ సారి కూడా టీనేజ్ ప్రేక్షకుల బలహీనతల మీద ఆధారపడ్డ సినిమా తీశారు. సమాజంలో మన చుట్టూ మంచీ, చెడూ - రెండూ ఉంటాయి. మనం దేన్ని ఎంచుకొని, ఎలా చెబుతున్నామన్నది కళాసృజన అయిన సినిమాల్లో కీలకం. కానీ, ఈ చిత్రంలో తెలిసిన సామాజిక నాణేనికి తెలియని మరో వైపును చూపించే ప్రయత్నంలో దర్శకుడు పూర్తిగా పక్క దోవ పట్టేశారు. అధర చుంబనం, బలాత్కారం, సంభోగం - ఇలా సగటు అశ్లీల చిత్రంలో మాత్రమే ఉండే ఘట్టాలు. వేర్వేరు సందర్భాల్లో కనిపిస్తాయి.
 
 కొన్ని డైలాగులు వినడానికి చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించాయి. దాంతో, పొరపాటున ఏ బూతు సినిమాకో రాలేదు కదా అన్న అనుమానం మామూలు ప్రేక్షకులకు వస్తుంది. ఇతివృత్తంగా చేపట్టిన ప్రధాన సమస్యతో మనసును కదిలించాల్సింది, ఆలోచింపజేయాల్సింది పోయి మనుషుల్లో దాగి ఉండే పశుప్రవృత్తిని ప్రేరేపించే దృశ్యాలతో సినిమా నిండడం వీటన్నిటికీ పరాకాష్ఠ. ఒకప్పుడు సెజ్‌లపై ‘సొంత ఊరు’, ‘గంగపుత్రులు’ లాంటి సినిమాలు తీసిన ఉత్తమ దర్శకుడు ఎన్నో మెట్లు దిగజారి, ఇలా మార్కెట్ ఆధారిత చౌకబారు చట్రంలో ఇరుక్కుపోవడం మంచి సినిమాలను ప్రేమించేవారికి జీవిత కాలపు దుఃఖం.
  - రెంటాల జయదేవ