సాక్షి ప్రతినిధి, కరీంనగర్‌: సాధారణ సింగరేణి బొగ్గు కార్మికుడి కొడుకు.. పీజీ చదివినా ఉద్యోగం లేని జీవితం.. వెరసి ఆర్థిక ఇబ్బందులు.. అదే సమయంలో మేన మరదలితో వివాహం.. ఆ వివాహంతో దొరికిన తోడు కష్టసుఖాల్లో ఆలంబనగా నిలిచింది. ఇంట్లో ఖాళీగా కూర్చోలేక ఆటో నడిపినా... కేబుల్‌ టీవీ ఆపరేటర్‌గా నిలదొక్కుకున్నా... చివరికి రాజకీయాల్లోకి వచ్చి తెలంగాణ ఉద్యమకారుడిగా... కార్పొరేటర్‌గా గెలిచినా... ఆ తాళి కట్టిన తోడే కష్టసుఖాల్లో నీడగా నిలిచింది. ఆమె కోరుకంటి విజయ. రామగుండం శాసనసభ్యుడు కోరుకంటి చందర్‌ సతీమణి. రాజకీయంగా ఎదిగిన కోరుకంటి చందర్‌ ఎమ్మెల్యేగా పోటీ చేసి రెండు సార్లు ఓడిపోయినా వెంట ఉండి ధైర్యం చెప్పిన ఆమె... తీరా ఎమ్మెల్యేగా గెలిచే సమయంలో క్యాన్సర్‌ బారిన పడి అనంత లోకాలకేగింది. ఆమె లేని లోటును ప్రజలకు సేవ చేయడం ద్వారా తీర్చుకుంటున్నట్లు చెబుతున్న ఎమ్మెల్యే కోరుకంటి చందర్‌తో ‘సాక్షి’ పర్సనల్‌ టైం ఇంటర్వ్యూ... సాక్షి: మాతృదినోత్సవం రోజు అమ్మలను సన్మానించే కార్యక్రమం చేపడుతున్నారట. ఎప్పటి నుంచి? చందర్‌: సింగరేణి ఏరియాలో నేను చాలా మందిని చూశాను. పెద్దయ్యాక తల్లిదండ్రులను గౌరవించకపోవడాన్ని. అమ్మ మీద ప్రేమ, గౌరవం కల్పించాలనే ఉద్దేశంతో మాతృ దినోత్సవం సందర్భంగా గత సంవత్సరం సింగరేణి స్టేడియంలో వేదిక ఏర్పాటు చేసి 2018 మంది తల్లులకు వారి పిల్లలతో పాదపూజ, సన్మానం చేయించే కార్యక్రమం చేపట్టాను. ఈ సంవత్సరం కూడా ఆదివారం(12వ తేదీ) స్టేడియంలో 2019 మంది మాతృమూర్తులకు సన్మానం చేయిస్తున్నాను. సన్మానం చేసిన వారికి వెండి నాణెం బహుమానంగా ఇస్తున్నాను. సాక్షి: ఎమ్మెల్యే కావాలనే కోరిక పదేళ్ల తరువాత తీరింది. పార్టీ టికెట్టు ఇవ్వకున్నా... వేరే పార్టీ గుర్తు మీద పోటీ చేసి గెలిచారు. పదవి కోసం వచ్చిన పట్టుదలా?  చందర్‌: చిన్నప్పటి నుంచి అనుకున్నది సాధించాలనే పట్టుదల నాకుంది. చదువులో గానీ, జీవన పోరాటంలో గానీ అదే పట్టుదలతో లక్ష్యాన్ని సాధించాను. ఎమ్మెల్యే విషయంలో సైతం రెండుసార్లు దక్కకుండా పోయిన పదవిని ప్రజల ఆశీస్సులతోనే సాధించాను. 2009లో టీఆర్‌ఎస్‌ అభ్యర్థిగా పోటీ చేసి ఓడిపోయాను. రెండోసారి 2014లో పార్టీ టికెట్టు ఇవ్వకపోతే సింహం గుర్తు మీద పోటీ చేసి, స్వల్ప ఓట్ల తేడాతో ఓడాను. ఈసారి కూడా నాకు టికెట్టు ఇవ్వలేదు. దాంతో ఎలాగైనా గెలిచి, టీఆర్‌ఎస్‌లో చేరాలనే మరోసారి ‘సింహం’ గుర్తు మీద పోటీ చేసి విజయం సాధించాను. నా పట్టుదలతోపాటు నా భార్య దివంగత విజయ ప్రోత్సాహం నా విజయాలకు కారణం. సాక్షి: ఎన్నికల సమయంలో విజయమ్మ మరణం మీ ఆత్మస్థయిర్యాన్ని దెబ్బతీసిందా? చందర్‌: విజయ నాలో సగం. నాకు సర్వస్వం. నా కష్టసుఖాల్లో వెన్నంటి ఉంది. ఆమెకు క్యాన్సర్‌ అనే విషయం 2016 జనవరిలో తెలిసింది. అప్పటి నుంచి హైదరాబాద్‌లో చికిత్స చేయిస్తున్నాను. కోలుకుంటుందనే భావించాను. ఊపిరితిత్తుల క్యాన్సర్‌ నాలుగో దశకు చేరడంతో ఆమె మాకు దూరమైంది. సరిగ్గా నా ఎన్నికల ప్రచారం సమయంలో జరిగిన సంఘటన. నేను చాలా కుంగిపోయాను. ప్రచారానికి కూడా వెళ్లలేదు. ప్రజలు, నా స్నేహితులు, బంధువులు నా వెంట నిలిచారు. నన్ను  గెలిపించుకున్నారు. నేను ఎమ్మెల్యే కావాలని కలలు కన్న ఆమె తీరా నేను గెలిచేనాటికి లేకుండా పోవడం విధి ఆడిన నాటకం. సాక్షి: సింగరేణి కార్మికుడి కొడుకుగా మీ చిన్ననాటి జీవితం ఎలా సాగింది? చందర్‌: మా నాన్న మల్లయ్య జూలపల్లి దగ్గర్లోని తులసిపల్లె నుంచి సింగరేణి జనరల్‌ మజ్దూర్‌ కార్మికుడిగా గోదావరిఖని వచ్చాడు. నాకు ఒక అక్క, ఇద్దరు చెల్లెళ్లు. చిన్ననాటి నుంచి ఇక్కడే పెరిగాను. డిగ్రీ, పీజీ గోదావరిఖనిలోనే. మా నాన్న సంపాదన కుటుంబపోషణకే సరిపోయేది. మా అక్క, చెల్లెళ్ల పెళ్లిళ్లు జరపడమే కష్టంగా గడిచిన పరిస్థితి. ఆర్థిక ఇబ్బందులు వెంటాడేవి. పీజీ అయ్యాక మేన మరదలు విజయతో పెళ్లయింది. ఉద్యోగం లేకపోవడంతో మూడు నెలలు గోదావరిఖనిలో ఆటో నడిపాను. తరువాత కేబుల్‌ టీవీ రంగంలోకి దిగాను. దాంతో ఆర్థిక కష్టాలు గట్టెక్కాయి. అదే సమయంలో పాపులర్‌ టీవీ పేరుతో లోకల్‌ టీవీ ఛానెల్‌ను కూడా నిర్వహించాను. సాక్షి: ఎమ్మెల్యేగా పోటీ చేసి రెండుసార్లు ఓడిపోయారు. మళ్లీ మూడోసారి పోటీ చేసి గెలిచారు. ఆర్థికంగా చేయూత ఇచ్చిందెవరు? చందర్‌: కేబుల్‌ టీవీ ఆపరేటర్‌గా సంపాదించిన డబ్బులు నా రాజకీయ ఖర్చులకు సరిపోయేవి. ఎమ్మెల్యేగా పోటీ చేసిన ప్రతిసారి నా మిత్రులు నాకు అన్ని రకాల సహకరించారు. అయినా అప్పులయ్యాయి. 2009లో ఓడిపోయిన తరువాత గౌతం నగర్‌లో ఇల్లు ఆమ్మేశాను. నాకు ఖర్చులకు అవసరమైతే నా భార్య నగలు తాకట్టు పెట్టి డబ్బులు తెచ్చిచ్చేది. కష్ట నష్టాలు ఎదురైనా నా భార్య తోడు ఉంది. ఈసారి ఎన్నికల్లో సాధారణ ఖర్చులకు కూడా నా దగ్గర డబ్బులు లేవు. నా ప్రత్యర్థి కోట్లు కుమ్మరించాడు. అయినా రామగుండం ప్రజల అభిమానం, ఆశీస్సులతో ఈసారి ఎమ్మెల్యేగా ఎన్నికయ్యాను.  సాక్షి: ఎమ్మెల్యే అయినా... గోదావరిఖని తిలక్‌నగర్‌లోని ఇరుకు సందుల్లోని చిన్న ఇంట్లోనే ఉంటున్నారు? ఎన్‌టీపీసీ, సింగరేణి క్వార్టర్స్‌ ఉన్నాయి కదా? చందర్‌: నేను పుట్టి పెరిగిన ఇల్లు అది. బస్తీవాళ్లు, చుట్టుపక్కల వాళ్లతో ఉన్న బంధాలు ఇక్కడి నుంచి వెళ్లనివ్వవు. కులమతాలకు అతీతంగా వావి వరుసలతో పిలుచుకుంటాం. ఈ ఇంటితో, ప్రాంతంతో ఉన్న అనుబంధంతోనే నేనెక్కడికి వెళ్లను. ఎన్‌టీపీసీ, సింగరేణి క్వార్టర్స్‌కు వెళితే ప్రజలతో దూరం పెరుగుతుంది. ఇంట్లో, క్యాంపు కార్యాలయంలో నిత్యం ప్రజలకు అందుబాటులో ఉంటా. సాక్షి: కేబుల్‌ ఆపరేటర్‌గా డబ్బులు సంపాదిస్తున్న సమయంలో రాజకీయాల్లోకి ఎందుకు వచ్చారు? చందర్‌: నేను రాజకీయాల్లోకి రావడానికి ఇనిస్పిరేషన్‌ మంత్రి కొప్పుల ఈశ్వర్‌. నాకు తోబుట్టువు వంటి వారు. 1994 ప్రాంతంలో ఆయన టీడీపీలో కీలక నాయకుడిగా ఉన్నప్పుడు ప్రజలతో, కార్మికులతో ఆయనకున్న సంబంధాలు చూసి స్ఫూర్తి పొందా. నేను ఆయన వెంటే టీడీపీలో చేరి రాజకీయ ఓనమాలు దిద్దుకున్నా. కార్మికుల హక్కుల కోసం సాగిన ఉద్యమాల్లో ఈశ్వరన్నతో కలిసి పనిచేశా. ఆయన 1994లో ఎమ్మెల్యేగా పోటీ చేసినప్పుడు వెంట ఉన్నా. 2004లో టీఆర్‌ఎస్‌లోకి వచ్చినప్పుడు ఆయనతోపాటు టీఆర్‌ఎస్‌లో చేరా. టీఆర్‌ఎస్‌లో తెలంగాణ కోసం ఉద్యమ నాయకుడిగా ఈశ్వరన్న స్ఫూర్తితో ఎన్నో కార్యక్రమాల్లో పాల్గొన్నా. 45 రోజులు జైలుకు వెళ్లిన. నా మీద పీడీ యాక్ట్‌ కూడా పెట్టారు. పోలీసులకు దొరకలేదనుకోండి. సాక్షి: ఫార్వర్డ్‌ బ్లాక్‌ నుంచి గెలిచి టీఆర్‌ఎస్‌లో చేరిన     తరువాత మీకెలా ఉంది? చందర్‌: సింహం గుర్తు కోసం ఫార్వర్డ్‌ బ్లాక్‌ నుంచి పోటీ చేశా. 2014లో కూడా నా గుర్తు అదే. గెలిచిన తరువాత యువనేత కేటీఆర్‌ను కలిసి పార్టీలో చేరా. కేసీఆర్‌ నాయకత్వం అంటే నాకిష్టం. ఆయన నేతృత్వంలో పనిచేయడం నాగ్గావాలి. కేటీఆర్‌ సమయస్ఫూర్తి, నాయకత్వ లక్షణాలు మాలాంటి యువ నాయకులకు స్ఫూర్తిదాయకం. కేసీఆర్, కేటీఆర్‌ ఇద్దరూ నాకు ప్రాధాన్యత ఇచ్చారు. నేను ఏ పదవుల కోసమో టీఆర్‌ఎస్‌లో చేరలేదు. టీఆర్‌ఎస్‌ అంటే నాకు రాజకీయ జీవితాన్నిచ్చిన పార్టీ.   సాక్షి: మీ పిల్లలేం చేస్తున్నారు?  చందర్‌: మాకు ఇద్దరు పిల్లలు. అమ్మాయి ఉజ్వల బయో టెక్నాలజీలో ఇంజనీరింగ్‌ పూర్తి చేసింది. 2015 డిసెంబర్‌లో పెళ్లయింది. కొడుకు మణిదీప్, మైనింగ్‌ డిప్లొమా చదివాడు. వాళ్ల అమ్మ చనిపోయిన తరువాత నా కూతురు నన్ను కంటికి రెప్పలా కాపాడుకుంటుంది. అల్లుడు చాలా మంచోడు. ఇంజనీర్‌. ప్రస్తుతం నా దగ్గరే ఉంటున్నారు. అమ్మ నాన్న కూడా నాతోనే ఉంటారు. నా భార్య పేరిట విజయమ్మ చారిటబుల్‌ ట్రస్ట్‌ ఏర్పాటు చేశాను. మహిళా సాధికారికత, శిక్షణ కోసం కార్యక్రమాలు చేపడుతున్నా.

ఆయనది సాధారణ వ్యవసాయ కుటుంబం. చదువుకునేందుకు కిలోమీటర్ల మేర కాలినడకన వెళ్లారు. వ్యవసాయం చేస్తూనే.. చదువుకున్నారు. విద్యార్థిదశలో విప్లవోద్యమాల వైపు నడిచినా.. ప్రస్తుతం దైవాన్ని తలుచుకోనిది ఏ పని కూడా మొదలుపెట్టరు. ఒకరికి సాయం చేయడంలోనే జీవితానికి తృప్తి ఉందని భావించే ఆయన.. తన భార్యే తన బలమని చెబుతారు. ఆయనే బెల్లంపల్లి ఎమ్మెల్యే దుర్గం చిన్నయ్య. ‘సాక్షి పర్సనల్‌ టైం ఇంటర్వ్యూ’లో చిన్నయ్య చెప్పిన ముచ్చట్లు ఆయన మాటల్లోనే.. సాక్షి, మంచిర్యాల: ఆమే నా బలం నా ఎదుగుదలకు నా భార్య.. నా కుటుంబమే ప్రధాన కారణం. మాకు ఇద్దరు అమ్మాయిలు విహారిక, నిహారిక. మగ సంతానం లేదని ఎన్నడూ చింతించలేదు. ఆ ఇద్దరు బిడ్డలే మా సర్వస్వం. నేను రాజకీయాల్లోకి వచ్చిన తర్వాత ఇంటి వ్యవహారాలన్నీ నా భార్య జయతారే చూసుకుంటోంది. ఇప్పటికి ఆమెనే ఇంటి బరువు బాధ్యతలు మోస్తుంది. నేను ఎన్నడూ ఇంటి వ్యవహారాలను పట్టించుకున్నది లేదు. పిల్లల చదువులు, ఇంటి అవసరాలన్నీ ఆమెనే చూస్తుంది. ఆమె మా వైవాహిక జీవితంలో ఎన్నడూ నాకు ఇది కావాలి.. అది కావాలి అడిగిన దాఖలాలు లేవు. రాజకీయాల్లో నేను బిజీగా ఉండడంతో.. ఏ సమస్య వచ్చినా నా ప్రమేయం లేకుండా పరిష్కరిస్తుంది. అందుకే జయతారనే నా బలంగా భావిస్తాను. నా రాజకీయ ఎదుగుదలకు నా భార్య తోడ్పాటు ఎంతగానో ఉంది. ఆరు కిలోమీటర్లు నడిచేవాళ్లం.. నెన్నెల మండలం జెండా వెంకటాపూర్‌ మా స్వగ్రామం. అమ్మానాన్న దుర్గం మల్లు, రాజం. అన్న బాలస్వామి, అక్కలు రాజుబాయి, చిన్నక్క. మాది పూర్తిగా వ్యవసాయ కుటుంబం. మా ఊరిలో ఐదో తరగతి వరకు మాత్రమే చదువుకునే వీలుండే. అందుకనే ఊళ్లో ఐదో తరగతి చదివి పొరుగునున్న ఆవుడం గ్రామానికి రోజు ఆరు కిలోమీటర్ల దూరం నడిచి వెళ్లి పదో తరగతి పూర్తి చేశాను. రోడ్డు సౌకర్యం సరిగా లేకపోయినా వాగులు, వంకలు దాటుకుంటా ఐదేండ్లు బడికి వెళ్లి ఫస్ట్‌ క్లాస్‌లో పాసైన. ఆ తర్వాత  మంచిర్యాలలో ఓ రూమ్‌ కిరాయికి తీసుకుని అక్కడే ఉండి ఇంటర్మీడియెట్, డిగ్రీ పూర్తి చేసిన. నా విద్యాభ్యాసమంతా పూర్తిగా ప్రభుత్వ విద్యాసంస్థల్లోనే సాగింది. విద్యార్థి దశలో విప్లవోద్యమం వైపు... ఎనిమిదో తరగతి చదువుకునే రోజుల్లోనే విప్లవోద్యమాల వైపు ఆకర్షితుడినయ్యా. పీడీఎస్‌యూలో చేరి పదో తరగతి వరకు చురుగ్గా పనిచేసిన. అప్పట్లో జన్నారంలో నిర్వహించిన రాజకీయ శిక్షణ తరగతులకు హాజరైన. న్యూడెమోక్రసీ రాష్ట్ర నేత వేముపల్లి వెంకట్రామయ్యతో అప్పుడే పరిచయం ఏర్పడింది. ఆ శిక్షణ తరగతుల్లో దేవుడిపై చర్చ జరిగింది. ఆ రోజుల్లో దేవుడున్నాడని నేను, లేడని తరగతులకు హాజరైన ప్రముఖులు వాదించుకున్నాం. ప్రతి మనిషినీ నడిపించడంలో ఏదో శక్తి ఉందని నేను భావిస్తాను. సికాసలో కొంతకాలం పనిచేశాను. అప్పుడున్న పరిస్థితుల్లో రెండు సంవత్సరాల పాటు అజ్ఞాతవాసం కూడా గడిపిన. నాడు ఎన్టీఆర్‌.. నేడు మహేశ్‌బాబు కుటుంబంతో కలిసి సినిమాలు చూడటం చాలా అరుదు. పన్నేండేళ్ల క్రితం అంతఃపురం సినిమాను మా కుటుంబంతో కలిసి చూసిన. ఆ తర్వాత రాజకీయాల్లో బిజీగా ఉండటం, ప్రజాసేవకు అంకితం కావడంతో మరెన్నడూ కలిసి సినిమాలు చూసిన దాఖలాలు లేవు. అందరు అంటుంటే అంతఃపురం సినిమా తర్వాత మరో పుష్కరకాలానికి బాహుబలి సినిమాను ఫ్యామిలీతో కలిసి చూసిన. సినిమా నటుల్లో పూర్వం ఎన్టీ రామారావు, ప్రస్తుతం మహేష్‌బాబు అంటే ఇష్టం. హీరోయిన్లలో పూర్వం శ్రీదేవి నటన బాగా నచ్చేది. ప్రస్తుత హీరోయిన్లలో అభిమానించే స్థాయిలో ఎవరూ లేరు.   దైవాన్ని తలుచుకున్నాకే పని మొదలు నేను నూటికి నూరు శాతం దేవుడిని నమ్ముతా. ప్రతిరోజూ స్నానాది కార్యక్రమాల తరువాత పూజ చేస్తా. పూజ చేయనిదే ఇంట్లో నుంచి బయటకు వెళ్లను. ఇప్పటికీ ఏ పని సంకల్పించుకున్నా దైవాన్ని తలుచుకున్నాకే మొదలు పెడుతా. విద్యార్థి దశలోనే దేవుడున్నాడనే అంశంపై ఇతర విద్యార్థులు, పెద్దలతో వాదించుకునేవాడిని. మనల్ని దైవశక్తి నడిపిస్తుందని కచ్చితంగా నమ్ముతా.  వ్యవ‘సాయం’పై మక్కువ వ్యవసాయ కుటుంబం కావడంతో ఓ పక్క చదువుకుంటూనే మరోపక్క అమ్మానాన్నతో కలిసి పొలం పనులకు వెళ్లేవాన్ని. మా నాన్నకు ఐదెకరాల మామిడి తోట, రెండెకరాల పొలం ఉండే. రోజు ఉదయం నిద్ర లేవగానే పేడతీసేది. ఎడ్లను మేతకు తీసుకెళ్లి 8 గంటల వరకు ఇంటికి వచ్చేది. ముఖం కడుక్కొని, స్నానం చేసి పుస్తకాల సంచి  పట్టుకుని బడికి వెళ్లేది. తిరిగి ఇంటికచ్చినంగా భోజనం చేసి మళ్లీ పొలం పనులకు వెళ్లేటోన్ని. నాకు దుక్కులు దున్నడం, జంబు కొట్టడం, నాట్లువేసే పనులు వచ్చు.  నిజంగా ఆ రోజుల్లో జీవితం చాలా అందంగా ఉండేది. అరమరికలు లేకుండా అందరం కలిసి మెలిసి జీవించేటోళ్లం. చిన్నప్పుడు తీరొక్క ఆటలు ఆడేవాళ్లం. ఎండాకాలంలో మామిడి పిక్కల ఆట, గోళీలు, చిర్రగోనే, పైసలాట ఆడేవాళ్లం. మాకున్న వ్యవసాయ బావిలో దూకి ఈత కొట్టేవాళ్లం. మా ఊళ్లో ఇద్దరు బాల్య మిత్రులుండేవాళ్లు. వారిలో భూమయ్య అనే మిత్రుడు కాలం చేశాడు. ఇంకో మిత్రుడు ఏస్కూరి పోశం ఉన్నాడు.  భూమయ్య, పోశంతో ఎప్పుడూ అన్యోన్యంగా ఉండేవాడిని. వాళ్లు నాకు పంచ ప్రాణాలుగా ఉండేవారు. ఇప్పటికి పోశంను కలుస్తూ ఉంటా.  సాయం చేయడంలోనే తృప్తి పక్కవారికి సాయం చేయడంలో ఎంతో తృప్తి ఉంది. నా జీవితంలో అలాంటి రెండు సంఘటనలు చోటుచేసుకున్నాయి. నెన్నెల మండలం గుండ్లసోమారం గ్రామానికి చెందిన ఓ నిరుపేద విద్యార్థి నాలుగేళ్ల క్రితం నావద్దకు వచ్చాడు. ఆ విద్యార్థికి మహారాష్ట్రలో ట్రిపుల్‌ ఐటీలో సీటు వచ్చింది. సీటు దక్కాలంటే రూ.18,500 ఫీజు కట్టాలని, ఫీజు చెల్లించడానికి అదేరోజు ఆఖరు అని, ఆర్థిక సాయం చేస్తారా..? అంటూ ప్రాధేయపడ్డాడు. అప్పటికప్పుడే నా వద్ద, నా వద్దకు వచ్చిన వ్యక్తుల వద్ద నుంచి డబ్బులు జమచేసి ఆ మొత్తం అందజేశాం. ఆ తర్వాత కొన్ని నెలలకు ఆ విద్యార్థి వచ్చి నేను చేసిన సాయంతో ట్రిపుల్‌ ఐటీ సీటు రావడంతోపాటు, జాతీయ స్థాయిలో స్కాలర్‌షిప్‌కు కూడా  ఎంపికయ్యానని చెప్పడం జీవితంలో మరిచిపోలేని తొలి ఘటన. అలాగే మంచిర్యాలకు చెందిన ఓ బీటెక్‌ విద్యార్థి రెండు కిడ్నీలు చెడిపోయి ప్రాణాపాయ స్థితిలో నా వద్దకు వచ్చాడు. ఓ కిడ్నీ దానం చేయడానికి ఆయన తండ్రి ముందుకు వచ్చాడని, కానీ ఆ కిడ్నీని అమర్చడానికి రూ.12.40 లక్షలు వ్యయం అవుతుందని, ఎలాగోలా కాపాడాలని ప్రాధేయపడ్డాడు. నేను సీఎం కేసీఆర్‌ వద్దకు వెళ్లి పరిస్థితి వివరించి విద్యార్థికి రూ.12 లక్షలు సీఎం రిలీఫ్‌ఫండ్‌ కింద మంజూరు చేయించి ప్రాణాలు నిలిపాను. ఆ విద్యార్థి ఆపరేషన్‌ సక్సెస్‌ అయి మా ఇంటికి వచ్చి చెమర్చిన కళ్లతో చెప్పిన కృతజ్ఞతలు నా జీవితంలో మర్చిపోలేని సంఘటన.


 గలగలా మాట్లాడటం మేఘన నైజం.
  వింటూ ఉండటం ఇంద్రనీల్‌కి ఇష్టం.
  స్టార్ కావాలని టీవీలోకి వచ్చారు మేఘన.
  ఇష్టం లేకుండానే టీవీ స్టార్ అయ్యారు ఇంద్రనీల్.
  విజాతి ధ్రువాలు ఎట్రాక్ట్ అవుతాయంటారు కదా...
  అలా... అభిరుచులు, అభిప్రాయాలు వేరైనా
  ఇద్దరూ దగ్గరయ్యారు.
  పెద్దలను ఒప్పించి పెళ్లి చేసుకున్నారు.
  వీరి దాంపత్యంలోని కొన్ని ఎపిసోడ్‌లే...
  ఈవారం ‘మనసే జతగా!’
  
  ఇంద్రనీల్, మేఘనల ఇంటి గడపలో అడుగుపెడితే అపార్ట్‌మెంట్‌లో కూడా పొదరిల్లు ఉంటుందా... అనుకోకుండా ఉండలేం. ‘‘మేం ఎక్కడికి వెళ్లినా ఇంటికి నప్పేవి తెచ్చుకుని ఇలా అలంకరించుకుంటాం. ఇల్లంటే ప్రశాంతంగా, ఆహ్లాదంగా ఉండి, మనసులను రంజింపజేయాలి. ఇంటికి కావలసిన ప్రతి వస్తువూ మా కష్టార్జితంతోనే కొనుక్కున్నాం!’’ అని వారు చెబుతుంటే కలిసికట్టుగా పంచుకునే ఆనందం తాలూకు గర్వం వారి కళ్లలో తొణికిసలాడింది.
  
  మేఘన గుజరాతీ అమ్మాయి. హైదరాబాద్‌లోనే పుట్టి పెరిగారు. చెల్లెలు, తను, అమ్మ, నాన్న ఇదే ఆమె ప్రపంచం. ఇంద్రనీల్ విజయవాడలో పుట్టి పెరిగి, తండ్రి ఇష్టంమేరకు ఫిల్మ్ ఇండస్ట్రీకి పరిచయమయ్యారు. తమ్ముడు, చెల్లెలు, అమ్మ, నాన్న... వీరితో పాటు డ్యాన్స్, మ్యూజిక్ అంటే ప్రాణం. డిగ్రీ వరకు చదివిన ఈ ఇద్దరినీ కలిపింది బుల్లితెరే! యూక్టింగ్‌లోకి రాకవుుందు ఇంద్రనీల్ పేరు రాజేష్, మేఘన పేరు అనుపవు. సంఖ్యాశాస్త్రాన్ని అనుసరించి పేర్లు మార్చుకున్నా మని చెప్పారిద్దరూ!
  తొలి పరిచయం
  తవు ఇద్దరి పరిచయుం గురించి ఇంద్రనీల్ చెబుతూ- ‘‘కాలచక్రం సీరియల్‌లో నటిస్తున్నప్పుడు షూటింగ్ స్పాట్‌లో ఒకమ్మాయిని చూసి, ‘బొద్దుగా బొమ్మలా ఉందే’ అనుకున్నాను. అదే సవుయుంలో ఇలాంటి అవ్మూరుుని పెళ్లి చేసుకుంటే బాగుంటుందని కూడా అనుకున్నాను. కాని ఈ అమ్మాయే నాకు అమ్మలా నటించడానికి వచ్చిందని తెలిసి ఆశ్చర్య పోయాను. సీరియల్స్‌లో కలిసి నటించేవాళ్లం. కలిసి డబ్బింగ్ చెప్పేవాళ్లం. కలిసి సినిమాలకు వెళ్లేవాళ్లం. నాలుగేళ్లు స్నేహితులుగానే ఉన్నాం. ఓసారి నేను ‘యూక్టింగ్ నాకు ఇష్టం లేదు. నాన్న బలవంతం మీద వచ్చాను. ఊరెళ్లిపోతాను’ అని చెప్పినప్పుడు మేఘన నన్ను ఫ్రెండ్‌లా గైడ్ చేసింది. ఆమె గెడైన్స్‌లో తర్వాత నటనే వృత్తిగా వూరింది. కొన్నిరోజుల తరవాత మా మధ్య స్నేహానికి మించి ఏదో ఉందని అర్థమైంది...’’ అన్నారు.
  
  ఇంద్రనీల్ మాటలను మేఘన కొనసాగిస్తూ - ‘‘ఈయన మొదటిసారి నాకు ప్రపోజ్ చేసినప్పుడు నామీద సింపతీ చూపిస్తున్నట్టు అనిపించింది. అందుకే వద్దనడమే కాకుండా పెద్ద లెక్చర్ ఇచ్చేశాను. ఒకసారి నాన్న ఆరోగ్యరీత్యా అందరూ చెన్నైలో, నేను ఇక్కడ ఆరునెలలపాటు ఇంట్లో ఒక్కదాన్నే ఉండవలసి వచ్చింది. అప్పుడు ఈయన నా విషయంలో చాలా కేర్ తీసుకున్నారు. నా పైన చూపే కన్‌సర్న్ నన్ను ఆలోచింపజేసింది. తీరా నేను ప్రపోజ్ చేస్తే ‘ఫ్రెండ్స్‌గా ఉండిపోదాం’ అన్నాడు. కాని చివరకు తనే వాళ్ల తల్లిదండ్రులను ఒప్పించడానికి కష్టపడ్డాడు. ఒక సమయంలో అరుుతే ఈ పెళ్లి జరగదేమోనన్న అనుమానంతో పేరెంట్స్‌ను భయుపెట్టడానికి స్లీపింగ్ ట్యాబ్లెట్లు మింగేశానన్నాడు! అదంతా యాక్టింగే అని తర్వాత తెలిసి ‘హమ్మయ్య’ అనుకున్నాను’’ అని చెప్పారు.
  
  మలుచుకున్న దాంపత్యం
  సీరియల్స్‌లో ఇంద్రనీల్‌కి అత్తగా, అమ్మగా నటించేవారు మేఘన. ‘‘పెళ్లైన కొత్తలో కలిసి బయుటకు వెళితే దారినపోయేవారు ‘మీ అబ్బాయా?’ అని అడుగుతుండేవారు. ఎంత ఇబ్బంది పడేదాన్నో! ఇప్పటికీ ఎవరైనా అడుగుతున్నా పట్టించుకోను. నిజానికి నేను ఈయనకన్నా ఆరునెలలు పెద్ద’’ అన్నారు మేఘన. ‘‘మా పెళ్లప్పుడు మా నాన్నగారు మేఘనతో ‘వాడికేమీ తెలియదు. నీ చేతిలో పెడుతున్నాను. జాగ్రత్తగా చూసుకోవ్మూ!’ అని చెప్పారు. మేఘన బాధ్యత గల అవ్మూయని నాన్నగారు అప్పుడే కనిపెట్టేశారన్నవూట. నేనీ రోజు ఇలా ఉన్నానంటే అది మేఘన వల్లే.
  
  అందుకే ఉదయం లేస్తూనే ఈవిడకు ‘గుడ్మార్నింగ్ టీచర్’ అని చెబుతుంటాను’’ అని నవ్వేశారు ఇంద్రనీల్! మేఘన తమ దాంపత్యాన్ని మార్చుకున్న విధానం గురించి చెబుతూ -‘‘పెళ్లయ్యాక మొదటి ఆరునెలలు మా మధ్య చాలా గొడవలు వచ్చేవి. అప్పట్లో ఇద్దరం వర్క్ చేసేవాళ్లం. ఇద్దరికీ డబ్బు వచ్చేది. ఇంటి ఖర్చులకు ‘నీ డబ్బు, నా డబ్బు’ అనే తేడాలు వచ్చేవి. ఒక దశలో నేనే రియలైజ్ అయ్యి, నా పద్ధతులు మార్చుకున్నాను. తర్వాత ఈయున్ని వూర్చుకున్నాను. ఇప్పుడు మా పెళ్లై ఎనిమిదేళ్లయింది(26 మే, 2005). అంతకుముందు మేం స్నేహంగా ఉన్నది నాలుగేళ్లు. ఇన్నేళ్లు సంతోషంగా ఉన్నామనే ఆలోచనే బలాన్నిస్తుంటుంది’’ అన్నారు.
  
  ‘నీ, నా’ నుంచి ‘వున’ వరకు...
  అంతా సాఫీగా సాగినా వునసులు కలవడానికి సవుయుం పడుతుందేమో! అందుకే కలిసి పంచుకోవడానికి చిటికెడు కష్టాలు దాంపత్యబంధంలో కలుపుతుంటాడు దేవుడు -‘‘మేం పెళ్లి చేసుకోవాలనే ఆలోచనను మా అమ్మ వుుందుంచినప్పుడు ‘ఉద్యోగస్తుడిని చేసుకుంటే బాగుండేది. ‘చక్రవాకం’ సీరియుల్ తర్వాత మీ పరిస్థితి ఏంటి?’ అంది. సంపాదిస్తున్నాం కదా అనే ధైర్యం ఉండేది ఇద్దరికీ! పెళ్లయిన ఆరునెలల తర్వాత ఓ రోజు మాకు సీరియల్‌లో కంటిన్యూ అయ్యే అవకాశం లేదని  తెలిసింది. ఏడాదిపాటు చేతిలో పని లేదు. ఇంటి అద్దె కట్టడానికి కూడా డబ్బుల్లేని పరిస్థితి ఏర్పడింది. తర్వాత ఈయన చెన్నైలో కొన్ని సీరియల్స్‌లో యాక్ట్ చేయడంతో సంసారం గాడిలో పడింది. తర్వాత ‘మొగలిరేకులు’ ఆఫర్ వచ్చింది. ఓ రోజు ఫోన్ చేసి ‘నేను వర్క్ మానేసి ఇంటికి వచ్చేస్తే రేపు మన పరిస్థితి ఏంటి?’ అని అడిగాడు. ‘ఏం పర్వాలేదు ఎలాగోలా బతికేద్దాం’ అన్నాను’’ అంటూ తవు ఆర్థికస్థితి కన్నా భర్త వూనసిక స్థితే వుుఖ్యంగా భావించానని పరోక్షంగా చెప్పారు మేఘన.
  ‘‘వచ్చిన సీరియుల్స్‌లో యూక్ట్ చేస్తున్నాం. వూ డ్యాన్స్ అకాడెమీ పనులు చూసుకుంటున్నాం. మేమిద్దరం కలిసి ఎప్పటికైనా స్టేజ్ పెర్‌ఫార్మెన్స్ ఇవ్వాలని ఉంది’’ అని తెలిపారు ఇంద్రనీల్!    
  ఒకరికొకరుగా...
  ‘‘వునిషి జీవితంలో భార్యాభర్తల అనుబంధం సుదీర్ఘమైనది. జీవన ప్రయాణంలో తల్లిదండ్రులు, పిల్లల కంటే ఎక్కువ ఏళ్లు జీవితభాగస్వామితోనే గడుపుతాం. కష్టసుఖాలలో కలిసిమెలిసి ఉండేది దంపతులు మాత్రమే! అందుకే ఇద్దరి మధ్య బంధం పటిష్టంగా చేసుకోవడానికి ఇరువురూ ఎల్లకాలమూ ప్రయత్నించాలి ’’ అని చెప్పింది ఈ జంట.
  ఇద్దరి మాటల్లోనూ భాగస్వామి మనసు నొచ్చుకునే ఏ సందర్భమైనా సానుకూలంగా స్పందించడం, సంతోషంగా ఉంచడానికి ప్రయత్నించాలనే తపన కనిపించింది.
  - నిర్మలారెడ్డి, సాక్షి ఫీచర్స్ ప్రతినిధి
  
  మా పెళ్లయ్యాక నా మొదటి పుట్టినరోజున మేఘన నాకో పెద్ద సర్‌ప్రైజ్ ఇచ్చింది. షామిర్‌పేట దగ్గర రిసార్ట్‌లో రూమ్ బుక్ చేసి, అందంగా అలంకరించి నాతో మాట మాత్రం చెప్పకుండా ఎటో వెళ్లాలని తీసుకెళ్లింది. ఆ సెటప్ చూసి చాలా థ్రిల్ అయ్యూను.
  - ఇంద్రనీల్
  పెళ్లయిన మొదటి ఏడాది ప్రతి నెలా వూ వ్యూరేజ్ డేట్‌ని సెలబ్రేట్ చేసేవారు. ఒక
  సంవత్సరం ఫిబ్రవరి 14న నేను ఊరు నుంచి వచ్చేసరికి ఇల్లంతా అలంకరించి, దిండు కింద నాకు నచ్చిన రంగు కొత్త చీర, జాకెట్టు, చెవికమ్మలు పెట్టి సర్‌ప్రైజ్ చేశారు.
  - మేఘన