డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 7
  
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  యమధర్మరాజు గోడ గడియారం వంక చూసి కేసుని వాయిదా వేశాడు.
  ఆయన తన ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళిన కొద్ది నిమిషాలకి సీఐ ఆదరాబాదరాగా మళ్ళీ ఫస్ట్ మెట్రోపాలిటన్ మెజిస్ట్రేట్ కోర్టు హాల్‌లోకి వెళ్ళాడు. అతని వెంట మరో ఇరవై మూడేళ్ళ యువకుడు కూడా ఉన్నాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ గారు ఏరి?’’ జడ్జి ఖాళీ కుర్చీని చూసి సిఐ అడిగాడు.
  ‘‘ఇప్పుడే బెంచీ దిగి తన ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళారు.’’ కోర్ట్ క్లర్క్ చెప్పాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ గారిని అడగండి. రిమాండ్ కేసు చూస్తారేమోనని’’సీఐ అభ్యర్థించాడు.
  ‘‘అలాగే.’’
  క్లర్క్ ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళి కొద్ది క్షణాల్లో వచ్చి చెప్పాడు - ‘‘త్వరగా. యువర్ ఆనర్ గారు ఇంకా డ్రస్ ఛేంజ్ చేసుకోలేదు.’’
  గుమ్మం దగ్గరకి వెళ్ళగానే లోపలి నించి ‘జగమే మారినది మధురముగా ఈ వేళా...’ ట్యూన్‌తో ఈల వినిపిస్తోంది. సిఐ ముద్దాయితో లోపలికి వెళ్ళాడు. యమధర్మరాజు మొహం ఉదయంలా ధుమధుమలాడకుండా ప్రసన్నంగా ఉండటం సిఐ గమనించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్, రిమాండ్ కేసు’’ వినయంగా చెప్పాడు.
  ఆయన ిసీఐ ఇచ్చిన కాగితాన్ని చదివి తల ఊపి ముద్దాయి టి షర్ట్ మీద రాసింది చదివి మొహం ముడుచుకున్నాడు. దాని మీద వేలితో చూపించే బొమ్మ కింద ఇలా రాసి ఉంది.
  ‘యు నో హు డ్రైవ్స్ మీ క్రేజీ? యు డు.’
  ‘‘పేరు?’’ అడిగాడు.
  ‘‘మర్కట్.’’
  ‘‘తండ్రి పేరు?’’
  మర్కట్ అది చెప్పాక ఆయన గబగబ సీఐ ఇచ్చిన కాగితంలోది చదవసాగాడు.
  ‘‘తండ్రి పేరు... చెప్పుల వేన్... ఎట్సెట్రా ఎట్సెట్రా... ఈ సంతకం నీదేగా?’’ ఆయన అడిగాడు.
  ‘‘అవును సార్.’’
  ‘‘ఎవరి బలవంతం మీదా దీన్ని పెట్టలేదుగా?’’
  ‘‘బలవంతం మీద కాదు కాని అయిష్టంగానే పెట్టానండి.’’
  ‘‘అంటే నువ్వు నేరం చేనట్లేగా?’’
  ‘‘చేసినట్లే అనుకుంటానండి.’’
  ‘‘కోర్టులో అనుకోవడాలు ఉండవు. చేసినట్లేగా?’’
  ‘‘అది మీరు నిర్ణయించాలనుకుంటానండి.’’
  యమధర్మరాజు సిఐ వంక చూస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘కట్టుకథల్ని నేను నమ్మను. ఇతను చెప్పిందానికి మీ దగ్గర ఋజువులు ఉన్నాయా?’’
  ‘‘ఒట్టు సర్. ఇది కట్టు కథ కాదు’’ వెంటనే మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఉన్నాయి సార్. వేన్ కేబిన్‌లో, బూట్ల మీద ఇతని వేలిముద్రలు ఉన్నాయి. సర్‌వెలైన్స్ టేప్స్‌లో కూడా ఇతను పడ్డాడు.’’
  ‘‘ఐతే నమ్ముతాను. సరే, ఓ పదిరోజులు రాసుకో’’ మెజిస్ట్రేట్ చెప్పాడు.
  ‘‘సర్?’’
  ‘‘పది రోజుల రిమాండ్ రాసుకో. సంతకం చేస్తాను’’ ఆయన తన నల్లటి గౌనుని విప్పుతూ చెప్పాడు.
  ‘‘మరీ ఎక్కువ సార్’’ మర్కట్ నసిగాడు.
  ‘‘కోర్టులో బేరాలుండవ్.’’
  ఆయన ‘జగమే మారినది మధురముగా ఈ వేళా’ ట్యూన్‌ని హమ్ చేయడం కొనసాగించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ సర్ హుషారుగా ఉన్నారు. ఆయన గారి భార్యకి బాగైందనుకుంటా?’’ సిఐ బంట్రోతుని ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘లేదు. గంట క్రితమే పోయిందని కబురొచ్చింది’’ బంట్రోతు జవాబు చెప్పాడు.
  మర్కట్‌తో పోలీన్ వేన్ జైలుకి బయలుదేరింది.
    
  జైలర్ మర్కట్‌ని అడిగాడు.
  ‘‘పేరు?’’
  ‘‘మర్కట్.’’
  ‘‘ఆ పేరు ఎవరు పెట్టారో?’’
  ‘‘ఇంకెవరు? మా నాన్న.’’
  ‘‘నువ్వీ రోజు ఇక్కడికి వచ్చిన రెండో కోతివి. మీ నాన్న పేరు?’’
  ‘‘శ్రీశైలం.’’
  ఆయన కోపంగా చూస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘నేనడిగింది మీ నాన్న పేరు.’’
  ‘‘నేను చెప్పింది మా నాన్న పేరే సార్.’’
  ‘‘మీ నాన్న ఊరు?’’
  ‘‘శ్రీశైలం సర్.’’
  ‘‘నేనడిగింది మీ నాన్న ఊరు.’’
  ‘‘శ్రీశైలమే సార్.’’
  ఆయన మర్కట్ వంక అసహనంగా చూశాడు.
  ‘‘ఏం చదివావు?’’
  ‘‘ఇంజినీరింగ్ సార్.’’     
  ‘‘బ్రాంచ్?’’
  ‘‘ఇండస్ట్రియల్ ప్రొడక్షన్.’’
  ‘‘డిగ్రీ చేతికి వచ్చిందా?’’
  ‘‘పోస్ట్‌లో ఉంది సార్.’’
  ‘‘ప్రొడక్షన్ సిస్టమ్స్‌లో ఎంతొచ్చిందో?’’
  ‘‘ఎనభై ఆరు శాతం సార్.’’
  ‘‘బ్రైట్ స్టూడెంట్‌వే అన్నమాట. అందరిలా బేంక్ లోన్ తీసుకుని అమెరికాకి తగలడచ్చుగా?’’
  (మర్కట్ దొంగిలించిన ఫన్నీ వస్తువులు ఏవో ఊహించగలరా?)
  
  ఈ సీరియల్‌ని విడవకుండా చదివేవారికి..
  సీరియల్ పూర్తయ్యాక దీని మీద రాసి పంపే సద్విమర్శ లేదా విశ్లేషణల్లోంచి మూడింటిని ఎంపిక చేసి ప్రచురిస్తాం. వారికి రచయిత తలో రూ.500/- పంపుతారు.
  ఈ సీరియల్ మీద మీ అభిప్రాయాలని మీ ఫోటోతోపాటు ఈ కింది చిరునామాలకి పంపండి.
  మీరు ఇరవై ఒకటో శతాబ్దపు పాఠకులైతే 3monkies.sakshi@gmail.comకి
  మీ ఫోటోని అటాచ్ చేస్తూ పంపండి. మీరు ఇంకా అక్కడే ఉంటే మీ పాస్‌పోర్ట్ సైజ్ ఫోటోతో సహా
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 3
   - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘మిమ్మల్నే. ఎవరిదా ఫోన్ అంటే వినపడదా?’’ ఆయన గొంతు పెంచాడు.
  ‘‘మీ గురించి తెలుసు కాబట్టి నల్ల కోట్ల వారిదై ఉండదు యువర్ ఆనర్. కొత్తవాళ్ళదై ఉంటుంది’’ క్లర్క్ చెప్పాడు.
  ‘‘నేను పది లెక్కపెట్టేలోగా ఎవరి సెల్‌ఫోన్ మోగిందో వారు వెంటనే చేతిని ఎత్తండి. ఒన్... టు...’’
  ఎవరూ ఎత్తలేదు.
  ‘‘నాకు ఓపిక లేదు. లేదా అందరికీ శిక్ష వేస్తాను. మీ పదిహేడు మందికి. త్రి... టెన్. సరే. వీళ్ళందర్నీ ఈ రాత్రి లాకప్‌లో ఉంచి రేపు విడుదల చేయండి. కాంటెంప్ట్ ఆఫ్ కోర్ట్. కోర్టు విధులని అడ్డగించారు’’ యమధర్మరాజు ఆజ్ఞాపించాడు.
  కిక్కురుమంటే శిక్ష పెరుగుతుందని అంతా భయపడి నోరు మెదపకుండా కానిస్టేబుల్స్ వెంట బయటికి నడిచారు. వాళ్ళు బయటికి వెళ్ళాక కారిడార్‌లోంచి పెద్దగా వారి మాటలు వినిపించాయి.
  ‘‘ఇంకో ముద్దాయి ఎవరు?’’ యమధర్మరాజు సిఐని అడిగాడు.
  ‘‘ఇతను సార్.’’
  ‘‘నేనే ముద్దాయిని సార్’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  జీన్స్ పేంట్, టి షర్ట్ ధరించిన ఆ ఇరవై మూడేళ్ళ యువకుడి వంక ఆయన నిరసనగా చూసాడు. టి షర్ట్ మీద రాసింది చదివి మొహం ముడిచాడు. దాని మీద ఇలా రాసి ఉంది.
  ‘సేవ్ వాటర్. డ్రింక్ బీర్.’
  పోలీస్ ఇన్‌స్పెక్టర్ అందించిన స్టేట్‌మెంట్‌ని చదివి మెజిస్ట్రేట్ కపీష్ వంక చూసి కోపంగా అడిగాడు.
  ‘‘పేరు?’’
  ‘‘కపీష్.’’
  ‘‘అదేం పేరు? పిచ్చి పేరు?’’
  ‘‘వెరైటీ పేరని మా నాన్న పెట్టారు.’’
  ‘‘వెరైటీ పేరని ఈ మధ్య పిచ్చిపిచ్చి పేర్లు పెడుతున్నారు. కపీష్ అంటే అర్ధం తెలుసా?’’
  ‘‘ఆంజనేయస్వామి. మా నాన్న ఆంజనేయస్వామి భక్తుడు.’’
  ‘‘కపీష్ అంటే కోతి అని అర్థం.’’
  ‘‘ఛ!?!’’ కపీష్ సిగ్గుగా చెప్పాడు.
  ‘‘మీ నాన్న పేరు?’’
  ‘‘తిరుపతి.’’
  ‘‘ఊరి పేరు కాదు. నేనడిగింది మీ నాన్న పేరు.’’
  ‘‘నేను చెప్పింది కూడా మా నాన్న పేరే సార్. తిరుపతి.’’
  ‘‘ఊరు?’’
  ‘‘తిరుపతి.’’
  ‘‘కన్‌ఫ్యూజ్ కాకు. నేను అడిగింది మీ నాన్న పేరు కాదు. మీ నాన్న ఊరి పేరు.’’
  ‘‘మీరూ కన్‌ఫ్యూజ్ కాకండి సార్. నేను చెప్పింది కూడా మా నాన్న ఊరి పేరే.’’
  ‘‘అంటే ఆయన పేరు, ఆయన ఊరి పేరు తిరుపతే అంటావ్.’’
  ‘‘అవును సార్. అంటాను.’’
  ‘‘ఈ సంతకం నీదేనా?’’
  ‘‘యస్సార్.’’
  ‘‘దీన్ని చదివే పెట్టావా?’’ ఇంకా కోపంగా అడిగాడు.
  ‘‘యస్సార్.’’
  ‘‘ఎవరి బలవంతం లేదుగా?’’
  ‘‘నేను పుట్టాక నన్నెవరూ ఏ విషయంలో ఇంతదాకా బలవంతం చేయలేదండి.’’
  ‘‘అంటే నీ నేరాన్ని ఒప్పుకున్నట్లేగా. సరే. పధ్నాలుగు రోజులు రిమాండ్.’’
  ‘‘థాంక్ యు యువరానర్’’ చెప్పి సీఐ కానిస్ట్టేబుల్స్, ముద్దాయిలు ఇద్దరితో బయటికి నడిచాడు.
  ‘‘ఏమిటి యువర్ ఆనర్ గారు ఇవాళ ఎప్పుడూ లేనంత కోపంగా ఉన్నారు?’’ సీఐ బంట్రోతుని అడిగాడు.
  ‘‘సార్ భార్య హాస్పిటల్‌లో చావు బతుకుల్లో ఉంది సార్.’’
  ‘‘అయ్యో పాపం’’ కపీష్ చెప్పాడు.
    
  సీఐ ఇద్దరు ముద్దాయిలని పోలీస్‌వేన్ ఎక్కించి సరాసరి జైలుకి తీసుకెళ్ళాడు. కోర్టు ఆర్డర్‌తో పాటు వాళ్ళని జైలర్‌కి అప్పగించాడు.
  జైలర్ గార్డ్‌తో చెప్పాడు.
  ‘‘సీనియారిటీ ప్రకారం పంపు.’’
  ముందుగా లింబాద్రి వెళ్ళాడు. కొద్ది నిమిషాల్లో అతను జైలర్ గదిలోంచి బయటికి వచ్చాక జైలర్ కపీష్‌ని లోపలికి పిలిచాడు. అతని కేసు ఫైల్‌ని చదివి అడిగాడు.
  ‘‘ఏం చదువుకున్నావ్?’’
  ‘‘ఇంజనీరింగ్ గ్రాడ్యుయేట్‌ని సార్.’’
  ‘‘అబ్బో! ఏ బ్రాంచో?’’
  ‘‘ఇండస్ట్రియల్ ప్రొడక్షన్ సార్.’’
  ‘‘ఐటీలో సీట్ రాకా?’’
  ‘‘కాదు. ఈ బ్రాంచ్‌లో ఉద్యోగావకాశాలు ఎక్కువని.’’
  ‘‘కైనటిక్స్ ఆఫ్ మెటీరియల్‌లో ఎంతొచ్చిందో?’’
  ‘‘ఎయిటీ సెవెన్ పర్సెంట్ సార్.’’
  ‘‘మరి? ఉద్యోగం చేసుకోకుండా దొంగతనానికి దిగావేమిటి?’’
  కపీష్ చిన్నగా నిట్టూర్చి చెప్పాడు.
  ‘‘రాలేదు సార్. రాదు కూడా సార్.’’
  ‘‘ఏం రాలేదు? ఏం రాదు కూడా?’’
  ‘‘ఉద్యోగం సార్.’’
  ‘‘ఫ్లేష్‌బేకా?’’
  ‘‘అవును సార్. నా ఆరో పుట్టినరోజుకి మా నాన్న నాకు ఎస్సై యూనిఫాం కొనిచ్చాడు. దాంతో ఫోటో కూడా తీసుకున్నాను. అలా మొదలైంది నేను పోలీస్ శాఖలో చేరాలనే కోరిక. రిపబ్లిక్ దినోత్సవంలో పోలీసు పతకాలు అందుకునే పోలీసులని టీవీలో చూశాక ఆ కోరిక తపనగా మారింది. ఎప్పుడెప్పుడు పెరిగి పెద్దయి ఎప్పుడెప్పుడు ఎస్సై అవుదామా అనే తపన.’’
  ‘‘మరి ఎందుకు ఎస్సై కాలేదు? బదులుగా దొంగెందుకు అయ్యావు?’’
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 2
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘నమ్ముతాను, చెప్పు.’’
  ‘‘మా పక్కిల్లే.’’
  ‘‘యువర్ ఆనర్. సాక్షి సరైన సమాధానాలు ఇవ్వడం లేదు’’ లాయర్ మెజిస్ట్రేట్‌కి ఫిర్యాదు చేసాడు.
  ‘‘మీ అన్ని ప్రశ్నలకి సరైన జవాబులు ఇస్తూనే ఉన్నాడుగా? సరే. మిగిలిన సాక్షులని విచారించండి’’ యమధర్మరాజు డిఫెన్స్ లాయర్‌కి సూచించాడు.
  ‘‘వారు రాలేదండి.’’
  ‘‘సాక్షులు లేకుండా కేసు ఎలా విచారించను? విట్‌నెన్ నంబర్ ఫైవ్ లక్ష్మీపతి గారు వచ్చారా?’’ యమధర్మరాజు ఫైల్‌లోకి చూసి టిక్ పెట్టుకుంటూ అడిగాడు.
  ‘‘లేరు యువర్ ఆనర్. ఆయన అప్పు కోసం వెళ్ళారు.’’
  ‘‘మిగిలిన విట్‌నెస్‌ల మాటేమిటి?’’
  ‘‘యువర్ ఆనర్, విట్‌నెస్ నంబర్ సిక్స్ గుండురావు గారు హెయిర్ కటింగ్ చేయించుకోడానికి వెళ్ళారు. నంబర్ సెవెన్ కరుణాకర్ గారు కబేళాకి డ్యూటీకి వెళ్ళారు. క్రైమ్ సీన్‌లో ఫొటోలు తీసిన ఫొటోగ్రాఫర్ సూర్యారావు గారు కూడా డార్క్ రూంలో ఉన్నారు. శవపరీక్ష చేసిన డాక్టర్ భిక్షపతి గారు అన్నదానం చెయ్యడానికి వెళ్ళారు. కాబట్టి వాయిదా కోరుతున్నాను యువర్ ఆనర్’’ డిఫెన్స్ లాయర్ చెప్పాడు.
  దాన్ని పదహారో తారీకుకి వాయిదా వేసాక తర్వాతి కేసు విచారణ చివరికి రావడంతో దాని కోసం మెజిస్ట్రేట్ ఎక్కువ సమయాన్ని కేటాయించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్, సెప్టెంబర్ పదహారవ తారీకు పర్చేస్ ఆర్డర్ ప్రకారం సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో నించి టమోటా బుట్టలు నగరంలోని సంక్షేమ ప్రభుత్వ హాస్టల్‌కి అందాయి. ఐతే అవన్నీ కుళ్ళిపోయి పనికి రాకుండా పోయాయి. అందువల్ల సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ పేమెంట్ ఇవ్వలేదు. ఇప్పించమని కోర్టు వారిని చివరగా అభ్యర్థిస్తున్నాను.’’ సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో లాయర్ కోరాడు.
  ‘‘కాని నా క్లయింట్ ఆర్డర్ చేసింది మంచి టమోటా పళ్ళు తప్ప కుళ్ళినవి కావు. ఎగ్జిబిట్ ఏ గా ప్రవేశపెట్టబడ్డ పర్చేస్ ఆర్డర్‌ని చూడండి’’ సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ తరఫు ప్రభుత్వ లాయర్ తన వాదనని వినిపించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్. నా క్లయింట్ సత్తిపండు అఫిడవిట్లోనే కారణం పేర్కొన్నాడు. దారిలో తుఫాను వచ్చి, వాగు పొంగి, చెట్లు కూలి వాటిని రవాణా చేేన  లారీ నాలుగు రోజులు ఆగిపోయింది. అదృష్టవశాత్తు ఈ ఒక్క లారీనే గాలికి ఎగిరిపోలేదు. లేదా వాళ్ళకి చితికిన పళ్ళు సరఫరా అయేవి. సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో వారు సరైన సమయానికే టమోటా పళ్ళని లారీకి ఎక్కించారు కాబట్టి నా క్లయింట్ తప్పు లేదు.’’
  వారిద్దరి వాదనలు పూర్తయ్యాక యమధర్మరాజు తీర్పు చదివాడు.
  ‘‘సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో యజమాని అయిన సత్తిపండు దురదృష్టవశాత్తు దేవుడు కాడు. కాబట్టి అతనికి తుఫాను వస్తుందని ముందుగా తెలీదు. దేవుడు కాడు కాబట్టి సత్తిపండు ఆ తుఫానుని కూడా సృష్టించలేదు. అతను దేవుడై ఉంటే అతను సరఫరా చేసిన టమోటాలకి ఏం చెల్లించక్కర్లేదు అన్నది న్యాయం. కాని సత్తిపండుకి దేవుడితో పరిచయం ఉందని, ఆయన వాళ్ళింటికి వచ్చి పోతుంటాడని కూడా ఎవరు చెప్పలేదు కాబట్టి నేను విశ్వసించను. టమోటా పళ్ళు సకాలానికి చేరుతాయనే విశ్వాసంతో అతను వాటిని లారీకి ఎక్కించాడు కాబట్టి సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ అతని బిల్‌ని పర్చేస్ ఆర్డర్ ప్రకారం చెల్లించి తీరాలి. జరిగిన ఆలస్యానికి డిఫెండెంట్ కోరిన ఖర్చులు, పన్నెండు శాతం వడ్డీతో సహా చెల్లించాలని తీర్పు చెప్పడమైనది. నె క్ట్స్ కేస్.’’
  ‘‘మీవి కొత్త మొహాల్లా ఉన్నాయి. యువర్ ఆనర్ గారు శబ్దాన్ని భరించలేరు. పెద్దగా దగ్గడం, తుమ్మడం చేయకండి’’ గుమ్మం దగ్గర కోర్టు బంట్రోతు సిఐ లోపలికి తీసుకెళ్ళే ఇద్దరు ముద్దాయిలని హెచ్చరించాడు.
  ‘‘అవును. ఓసారి పెద్దగా ఆవలించిన వాడిని కోర్టు ముగిసేదాకా కోర్టు హాల్లో ఒంటి కాలి మీద నించోవాలనే శిక్షని విధించాడు’’ సిఐ కూడా ముద్దాయిలకి చెప్పాడు.
  ‘‘ఎందుకని?’’ ఓ ముద్దాయి లింబాద్రి అడిగాడు.
  ‘‘మిసెస్ యువర్ ఆనర్ గయ్యాళి గంపమ్మ. ఇంట్లో ఆవిడ నిద్రపోయే దాకా ఆయన చెవులకి పని ఇస్తూనే ఉంటుంది. దాంతో ఆయన ఇటీవల ఓ సెల్ ఫోన్‌ని కొనిచ్చాక ఈయనతో ఆవిడ గారి మాటలు కొద్దిగా తగ్గాయట. కాని కోర్టులో శబ్దాన్ని భరించలేరు’’ బంట్రోతు చెప్పాడు.
  ‘‘భార్య గుర్తొస్తుందని కాబోలు’’ రెండో ముద్దాయి కపీష్ సానుభూతిగా చెప్పాడు.
  యూనిఫాంలో ఉన్న సిఐ యమధర్మరాజుకి నమస్కరించి చెప్పాడు.
  ‘‘సర్! ఇద్దరు ముద్దాయిలని కస్టడీకి ఇవ్వమని కోరడానికి తెచ్చాను.’’
  ‘‘ఎవరు వారు? ఏమిటా కేసులు?’’ చేతి గడియారం వంక చూసుకుని యమధర్మరాజు విసుగ్గా అడిగాడు.
  ‘‘మొదటి ముద్దాయి పాత కేడీ లింబాద్రి. సినిమా హాల్లో ఓ మహిళ పదకొండు గ్రాముల బంగారు గొలుసు కొట్టేని  దాన్ని గుటుక్కున మింగాడు. ఎక్స్‌రేలో అది కనిపించలేదు. ఎండోస్కోపీలో కనిపించింది సార్.’’
  సిఐ మెజిస్ట్రేట్‌కి హాస్పిటల్ రిపోర్ట్‌లని అందించి చెప్పాడు.
  ‘‘ఎందుకు మింగావు?’’ యమధర్మరాజు గద్దించాడు.
  ‘‘రెండు రోజుల నించి భోజనం లేక సార్’’ లింబాద్రి మెల్లిగా చెప్పాడు.
  ‘‘సరే. అరటిపళ్ళు తినిపించారా?’’ రిపోర్ట్‌లని చూసాక మెజిస్ట్రేట్ అడిగాడు.
  ‘‘లేదండి.’’
  ‘‘ఐతే వాటిని వెంటనే తినిపించండి’’ యమధర్మరాజు చెప్పాడు.
  ‘‘ఎన్ని యువర్ ఆనర్?’’
  ‘‘ఓ ఎనిమిది డజన్లు.’’
  ‘‘అంటే తొంభై ఆరు’’ లింబాద్రి చెప్పాడు.
  ‘‘నీకు లెక్కలు సరిగ్గా రాకపోతే నోరు మూసుకో. తొంభై రెండు’’ యమధర్మరాజు మళ్ళీ గద్దించాడు.
  ‘‘యస్ యువర్ ఆనర్’’ సిఐ చెప్పాడు.
  ‘‘హైద్రాబాద్ ట్రాఫిక్‌ని నమ్మలేం. రిమాండ్‌కి చేరుకునేదాకా మాత్రం అరటిపండన్నది తినిపించకండి. పధ్నాలుగు రోజులు రిమాండ్.’’
  అకస్మాత్తుగా కోర్టు హాల్లో ఎవరిదో సెల్ ఫోన్ మోగింది. ‘రింగరింగరింగరింగారే’ అంటూ రింగ్ టోన్.
  ‘‘చచ్చాడు’’ సిఐ లోగొంతుకతో ఇద్దరు ముద్దాయిలకీ చెప్పాడు.
  ‘‘ఎవరిదా ఫోన్?’’ అది ఎక్కడ్నించి వస్తోందో అర్థం కాక తీవ్రంగా చూస్తూ యమధర్మరాజు అడిగాడు.
  ఎవరూ బదులు పలకలేదు.
  
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34. 3monkies.sakshi@gmail.com