bapu ramana
-
సృష్టిలో తీయనిది...
‘సృష్టిలో తీయనిది స్నేహమేనోయి...’ అంటూ అమృత వాక్కులతో పల్ల వించారు ఇంద్రగంటి హనుమచ్ఛాస్త్రి. ఈ స్నేహో త్సవ వేళ ఈ సుకవిని, స్నేహానికి ప్రతీకగా నిలచిన బాపూరమణలని తలచు కోవాలి. ఇష్టాలు వేరు, పరిచయాలు వేరు, దగ్గరి తనాలు వేరు, స్నేహాలు వేరు. కృష్ణుడు, కుచేలుడు ఒక గురువు వద్ద శిష్యులు. ఇద్దరూ సన్నిహితులు. ఆ చనువుకొద్దీ మిత్రునివద్దకెళ్లి అర్థిస్తాడు. ఆ ఇష్టంకొద్దీ మిత్రుడు సంపదలిచ్చాడు. ఇదొక సందర్భం. కర్ణ దుర్యోధన సాన్నిహిత్యం మరో విధం. రాజరాజు తనపట్ల చూపిన ఔదార్యానికి కర్ణుడు జీవితమంతా శిరసువంచాడు. ఇష్టుడై సుయోధనుణ్ణి సరిదిద్ది కాపా డలేకపోయాడు కర్ణుడు. బంధుత్వాలు, వాటి ధర్మాల గురించి మన ప్రాచీన రుషులు అనేకచోట్ల ప్రస్తావిం చారు గానీ స్నేహధర్మాల ప్రస్తావనలు వినిపించవ్. యువరాణులకు చెలికత్తెలుంటారు. వాళ్లు చాలా హద్దుల్లో నడుచుకుంటూ యువరాణి కనుసన్నల్లో మెలగాలి. శిష్యుల్ని చతురోపాయాలతో శిష్యుల్ని సన్మార్గాన నడిపించిన గురువులున్నారు. రాజుకు అండదండగా నిలిచిన మహామంత్రులున్నారు. ఇవి స్నేహాలనిపించుకోవు. స్నేహమంటే... ఇక దానికి హద్దులుండవ్. ఈ సృష్టిలో అలాంటి దినుసు అదొక్కటే ఉంది. తెలుగునాట అందమైన ద్వంద్వ సమాసంగా సత్కీర్తి పొందారు బాపూరమణ. ‘రెండు కళ్లు – ఒక చూపు’ అన్నారు ఆచార్య సినారె. తెలుగు సరస్వతికి వాళ్లిద్దరు వాగర్థాలన్నారు. మేం బొమ్మా బొరుసులం అనుకున్నారు వాళ్లిద్దరూ. అరవై ఏళ్ల పైబడి ఈ బొమ్మ బొరుసులు నానా సందడి చేశారు. ఒకరు కథలు రాస్తే, ఇంకొకరు బొమ్మలు వేశారు. ఒకరు జోకులు, ఇంకోరు కొంటె బొమ్మలు.. ఒకరు దేవుడి బొమ్మలు గీస్తే మరొకరు దేవుడి కథలు– ఇలా వంతులేసుకుని మరీ తెలుగు నేలన కావల్సినన్ని పంటలు పండించారు. రకరకాల వంటలు వండి వడ్డించారు. వంటా వార్పూ అయ్యాక, బాపు రమణ లేత పచ్చని అరిటాకులై తెలుగువారి ముందు ఒదిగి పోయారు. ఎప్పుడో అరవై ఏళ్లుగా ఆ ప్రాణ మిత్రుల స్నేహం గురించి వారి కథలతోబాటు కథలు కథ లుగా మనం చెప్పుకుంటూనే ఉన్నాం. వారిద్దరూ బాల్యమిత్రులు. ఇద్దరూ ప్రతిభా సంపన్నులే. ఎవరి వృత్తి విద్యలు వారివే. అయినా అవేవీ స్నేహానికి అడ్డు రాలేదు. ఇద్దరూ ఒక శుభోదయాన సినీ నిర్మా తలుగా మారారు. ఆనక అద్భు తాలు సృష్టించారు. విడిగా ఎవరి అభిరుచులు వారికుండేవి. కర్ణా టక సంగీతం రమణకిష్టం. బడే గులాం, మెహదీ హాసన్ గజళ్లంటే బాపుకి ప్రాణం. ఇవిగాక కలివిడిగా బోలెడిష్టాలుండేవి. అందులో ఆరుద్ర, కేవీ మహ దేవన్ ముఖ్యమైన కొన్ని. బాపూరమణ చాలా సార్లు విభేదించేవారు. చాలాసార్లు ఒకే రాగానికి కట్టుబడి తలలూపేవారు. ఏ గోదావరి లంకలోనో, ఏ కత్తవపాడులోనో కారప్పచ్చడితో అట్టు తినేటప్పుడు, పక్కన ఆ ఇద్దర్లో ఎవరు లేకపోయినా ఆ తిండికి రుచి లేనట్టే. వారిద్దరే కాదు ఆ రెండు కుటుంబాలూ వేళ్లనించి చిటారు కొమ్మలదాకా కలిసిమెలిసి పోయాయి. ఒకే ఇంట్లో ఉన్నారు. వాళ్ల సంగతి తెలిసిన చాలామందికి, వారి ద్దరి మధ్యా ఆర్థిక సంబంధాలు ఎట్లా ఉంటా యోననే ప్రశ్న వేధిస్తూ ఉండేది. ఔను, అది ఇప్పటికీ మిలియన్ డాలర్ ప్రశ్నే! ఒకసారి ఉన్నట్టుండి రమణ ఇల్లు పోయింది. బాపుకి తెలిసింది. ‘ఓస్! అంతే కదా, మా మేడమీద మేడ వేసుకో. దేవుడు మనిద్దర్నీ ఒకింట్లో పడుండమన్నాడు వెంకట్రావ్’ అని భరోసా ఇచ్చారు బాపు. ఆ భరోసా విలువ కొన్ని కోట్లు. బాల్య మిత్రులు స్నేహితులుగానే నడిచి నడిచి కుదు రుకట్టారు. పిల్లలు పెరిగి పెద్దవాళ్లై, ప్రయోజకులై పెళ్లీడు కొచ్చారు. అప్పుడు మిత్రులిద్దరూ, పోనీ ఇచ్చి పుచ్చు కుంటే.. అని కొంచెం ఆశ, ఇంకొంచం సరదా పడ్డారు. ఆ పిల్లలు ఇంకోలా ఆశపడి, మరోలా సరదా పడ్డారు. ‘అయితే అలాగే కానిద్దాం’ అంటూ కళాత్మకంగా, కలర్ఫుల్గా శుభలేఖలు డిజైన్ చేశారు బాపూరమణలు. ఆ దేవుడు మనల్ని ఈ విధంగా స్నేహితులుగానే ఉండి పొమ్మన్నాడయ్యా. ఆ విధంగా బంధుత్వాలు కలుపుకోవద్దన్నాడయ్యా’ అని మురిసిపోయారు బాపూరమణలు. అదొక విలక్షణమైన జంట, తాడూ బొంగ రంలా, గాలిపటం దారంలా, విల్లూ్ల అమ్ములా, స్నేహానికి నిర్వచనంలా. శ్రీరమణ (వ్యాసకర్త ప్రముఖ కథకుడు) -
కలల దారిలో..
రాస్తా ఫిలింస్.. బాపురమణల్లాంటి ఇద్దరు స్నేహితుల బ్రెయిన్చైల్డ్! వేరువేరు ఊళ్లు, అంతకన్నా వేరైన వీరి నేపథ్యాలను ఒక్కటి చేసింది గువాహటి ఐఐటీ! కలలకు రెక్కలు తొడిగి ఎగిరే శక్తినిచ్చింది ఆ క్యాంపసే! ఆ జోడు పక్షుల పేర్లు.. సాయి, ప్రేమ్. ఈ జంట డ్రీమ్.. సినిమా! దాన్ని నెరవేర్చుకోవడానికి పుట్టిందే రాస్తా ఫిలింస్.. ఆ కథ, స్క్రీన్ప్లే ఇది.. ..:: సరస్వతి రమ సాయి ఫ్రమ్ కరీంనగర్, ప్రేమ్.. హైదరాబాదీ! వీళ్ల తల్లిదండ్రుల కలైన ఐఐటీ సీట్ను సాఫల్యం చేసి.. గువాహటి ఐఐటీ క్యాంపస్లో ఇద్దరూ ఒకేసారి అడుగుపెట్టారు. సాయిది కంప్యూటర్సైన్స్ బ్రాంచ్. ప్రేమ్ ఈసీఈ. ఇంజనీరింగ్ థర్డ్ ఇయర్లో వీరి మధ్య పరిచయం చిగురించింది. ఇద్దరి కామన్ డ్రీమ్ అయిన మూవీ మేకింగ్ వీళ్ల స్నేహానికి కారణమైంది. అప్పటి నుంచి తమ లక్ష్యాన్ని సాధించుకునే పనిలోపడ్డారు. సినిమాలు చూడ్డం, డిస్కస్ చేయడం, ఐడియాలు షేర్ చేసుకోవడం.. ఇలా చదువు పూర్తి కాకముందే మూవీమేకింగ్కు కావల్సిన ప్లాట్ఫామ్ కట్టేసుకున్నారు. ఎటొచ్చి సినిమాబండిలో ప్రయాణానికి కావల్సిన టికెట్ డబ్బుల గురించే ఆలోచించడం మొదలుపెట్టారు. చదువైన వెంటనే కొన్నాళ్లు ఉద్యోగం చేసి ఆ డబ్బులు పదిలం చేసుకోవాలనుకున్నారు. హమ్మయ్య ఎట్ లాస్ట్ ఫ్యూచర్పై ఓ క్లారిటీ తెచ్చుకున్నారు. ప్రయత్నమే తరువాయి. మిస్టర్ క్యాబ్మ్యాన్.. అసలే యూత్.. మనసుకి కళ్లెం లేని ఏజ్. అందుకే చదువైపోయేవరకు ఆగనివ్వలేదు వాళ్ల సినిమా కల. ఫోర్త్ ఇయర్లో ఉండగానే వాళ్ల మెదళ్లను తొలిచేసింది. అందుబాటులో ఉన్న వనరులతోనే చిన్న సినిమా తీశారు. అదే మిస్టర్ క్యాబ్మ్యాన్. ఇట్స్ ఎ మ్యూజిక్ వీడియో మూవీ. సినిమా పూర్తి చేయడంతో సంతృప్తి పడలేదు. తమ అభిరుచికున్న సత్తా ఎలాంటిదో తేల్చుకోవాలనుకొని దాన్ని కేరళ ఫిలిం ఫెస్టివల్కు పంపారు. అందులో అవార్డు గెలుచుకుని.. వాళ్ల హాబీ సత్తా ఏంటో ప్రూవ్ చేసింది ! ఆ అవార్డే భవిష్యత్ మీద వాళ్ల విశ్వాసాన్ని రెట్టింపు చేసి ఉంటుంది. శామ్సంగ్.. డేటావిండ్.. ముందే అనుకున్నట్టు.. సినిమా బండి టికెట్కి పైసలు కూడబెట్టే ప్రయత్నంలో సాయి సామ్సంగ్లో, ప్రేమ్ డేటావిండ్లో ఉద్యోగాలు సంపాదించారు. కొన్నాళ్లాగి పార్ట్టైమ్ను సినిమా కోసం స్పెండ్ చేయడం మొదలెట్టారు. అఫ్సోస్.. వర్కవుట్కాలేదు. జాబ్ని కంప్లీట్గా పక్కకు పెట్టేద్దామనే నిర్ణయానికొచ్చారు. పేరెంట్స్ నో అన్నారు మూకుమ్మడిగా. కన్విన్స్ చేశారు వేరువేరుగా. ప్రాక్టికల్ ఎగ్జాంపుల్స్ ఇచ్చారు. మనీ కోసం మీమీద ఆధారపడమని ప్రామిస్ చేశారు. సాలోచనగా సరే అన్నారు అమ్మానాన్నలు. ఏనుగెక్కినంత బలమొచ్చింది అబ్బాయిలకు. రాస్తా ఫిలింస్... అప్పటికే తమలాంటి థింకింగ్, ఎచీవ్మెంట్ పాత్ ఉన్న ఫ్రెండ్స్ దొరికారు వాళ్లకు. తమలోకి ఆహ్వానించారు. ‘రాస్తా ఫిలింస్’ అనే ప్రొడ క్షన్ బ్యానర్ను స్టార్ట్ చేశారు. ఫస్ట్ కార్పొరెట్ ఫిలింస్తో రీలు నింపడం ప్రారంభించారు. తర్వాత యాడ్ ఫిలింస్కీ విస్తరించారు. తమలాంటి ఫిలిం లవర్స్కీ ఈ బ్యానర్ కింద సినిమాలు తీసుకోవడానికి చాన్స్ ఇస్తున్నారు. రాస్తా స్టూడియోస్నీ స్థాపించి యానిమేషన్నూ మొదలుపెట్టారు. ఈ టీమ్లో వీరితో పాటు ఇద్దరు డిజైనర్స్, ఓ యానిమేటర్ (అమ్మాయి) కలిపి మొత్తం అయిదుగురు. నో ఎండ్.. ఈ ఎఫర్ట్స్ అనుభవం ఏడాదిన్నరే. బ్రేక్ఈవెన్ రాలేదు.. స్ట్రగులింగ్లోనే ఉన్నారు. అయితే ఏం.. ‘బోలెడు ఎక్స్పీరియెన్స్ గెయిన్ చేసుకుంటున్నాం.. ఫ్యూచర్ మాదే. ఈ అనుభవంతో డెఫినెట్గా మంచి సినిమాలు తీస్తామన్న నమ్మకం ఉంది’ అంటారు వాళ్లు. మంచి సినిమా అంటే అని అడిగితే.. ‘ఇప్పుడొస్తున్న రొటీన్ ఫార్ములాకి డిఫరెంట్గా ఉన్న ఫిలింస్నే ప్రొడ్యూస్ చేస్తాం.. డెరైక్ట్ చేస్తాం. ఆ పనిలోనే సీరియస్గా ఉన్నాం’ అని చెప్తారు. ఆ మాటలు వాళ్ల చేతలకు ప్రతీకలుగా వినిపిస్తాయి. ఎందుకంటే మొన్న మార్చి 8.. విమెన్స్ డే సందర్భంగా వాళ్లు తీసి, ప్రదర్శించిన ‘గులాబీ గ్యాంగ్ డాక్యుమెంటరీ చెప్తుంది వాళ్ల ప్రతిభేంటో! ‘ఇష్టమైన పనికి కష్టం ఉండదు.. ఓన్లీ ఎచీవ్మెంటే’ అంటుంది రాస్తా ఫిలింస్ టీమ్! ఈ ఇద్దరు ఐఐటీ ప్రొడక్ట్స్ త్రీ ఇడియట్స్ టైప్ కాదు అమ్మానాన్నల కలతో పాటు సొంత డ్రీమ్కు డిజైన్ ఇచ్చిన టూ జెమ్స్!