V. N. Aditya
-
దిగంబర యోగికి ఆడంబర నివాళి
నేనొక పెద్ద హీరోకి అభిమానిని. నా హీరో కామెడీ చేయకూడదు - యాక్షనే చెయ్యాలి. నా హీరో కంట తడి పెట్టకూడదు - కొట్టాలి. నా హీరో సినిమాలో వేరే ఆర్టిస్టులు ఏం చెయ్యకూడదు, అన్ని డైలాగులూ హీరోనే మాట్లాడాలి. అందరి మాటలూ హీరోనే చెప్పాలి. నా హీరో సిక్స్ప్యాక్ బాడీ చూపించకూడదు. ఎప్పుడూ నిండుగా బట్టలేసుకునే కనిపించాలి. నా హీరో టీవీల్లో కనపడ కూడదు. ఆలస్యమైనా వెండితెర మీదే కనిపించాలి. నా హీరో నాకు నచ్చే సినిమాలే చెయ్యాలి. ఆయనకిష్టమైనవి చేయకూడదు. నేను హీరోకి అభిమానినా? దురభిమానినా? వేరే హీరోకి కోవర్టునా? నా అభిమానంతో నా హీరో చరిత్ర చెరిపేసే ప్రయత్నం చేసేవాడినా? నా చిన్నప్పట్నుంచి ఘంటసాల, ఎస్పీబీ పాటల కన్నా నేనెక్కువ సార్లు పాడుకున్న పద్యాలు నా సాంస్కృతిక, సారస్వత హీరో వేమన గారివే. ఆయనకి బట్టల్లేవన్న సంగతి నిన్నే ఎవరో రీసెర్చ్ చేసి టీవీ చానళ్లలో గొడవ చేస్తే తెలిసింది. నలభై రెండేళ్ళుగా నా కళ్లు మూసుకుని పోయాయని చాలా బాధపడ్డా. ఇది ఉపోద్ఘాతం. అసలు ఘాతం ఏంటంటే- వేమన జీవితచరిత్ర. పద్యాల సారాంశం. అవి సమాజానికి బోధించే నైతిక విలువల ప్రస్తావన అన్నీ అందరూ ఏళ్ల తరబడి చెప్పేశాక, ఇంక చెప్పడానికి ఏమీలేదని, ఏమీ మిగల్లేదని కొందరు ఆయనకి బట్టలు తొడగాలని తీర్మానించడం... అందుకు చర్యగా ఆయన విగ్రహం మీదున్న ఆయన పేరుని చెరిపేయడం... ఆయన విగ్రహాన్ని స్త్రీలు చూడలేక అసభ్యంగా భావిస్తున్నారని బాధపడడం... జోక్ ఆఫ్ ది మిలీనియమ్. సారీ టు సే. పబ్లిసిటీ పిచ్చికి పరాకాష్ఠ. ఇదొక చర్చ- దీనికింత రచ్చ. బాగా బతికిన జమీందారు పెదకోమటి వేమారెడ్డి స్త్రీలోలుడై ఆస్తిపాస్తులు పోగొట్టుకుని ప్రేమంటే మైకమనీ, జనన మరణాల మధ్య మానవ సంబంధాలు భ్రమలనీ తెలుసుకుని, లుంబిని మహర్షి శుశ్రూషలో యోగ సిద్ధుడైన వ్యక్తి యోగి వేమనగా అవతరించారు. ఆ యోగసిద్ధిలో ఆయన గ్రహించిన జ్ఞానం - బట్టలు, బాహ్యవేషధారణ మనిషి ఆత్మ సౌందర్యాన్ని కప్పిపుచ్చుతోందని! ఆయన పద్యాల సారాంశం కూడా అదే. పురుషులందు పుణ్యపురుషులు వేరయా - అని వేమన ఎప్పుడో చెప్పాడు. లైనిన్ కాటన్ వేసుకున్న పెద్ద మనుషులంతా చూడ్డానికి ఒకేలా ఉంటారు. కానీ లోపల చూస్తే తెలుస్తుంది ఎవరు నిజంగా ప్రజాసేవకులో, ఎవరు ప్రజాధన భోక్తలో, ఎవరు ప్రజల ముందు వక్తలో..! ఆత్మ సౌందర్యానికి ఆయన్ని ఆయన చిహ్నంగా మార్చుకున్నారనే తప్ప అది సభ్యతకు వ్యతిరేకంగా ఎప్పుడూ ఎవరికీ అనిపించలేదు. అలా అనిపిస్తే ఆ మహానుభావుణ్ణి కూడా మనం మెటీరియలిస్టిక్గా చూస్తున్నామని అర్థం. నగ్నమైన మానవ జీవిత నిజాలకి దర్పణంగా దిగంబరంగా మారిన యోగి. రమణమహర్షి, వేమన, మహాత్మాగాంధీ అందరికీ బట్టలు కప్పేద్దాం. లేదా వీరి పేర్లు చెరిపే ద్దాం. ఆరున్నరవేల సంవత్సరాల భారతీయ సంస్కృతికి ప్రతీకలుగా నిలిచిన వారి చరిత్రలని పట్టు బట్టలతో కప్పేసి మనలా మామూలు మనుషుల్ని చేసేద్దాం. వారు ఆంధ్రా వారా, తెలంగాణా వారా అని కొట్టుకుందాం. ఇలాంటి విపరీత ధోరణులున్న వారందరినీ సంఘాలుగా ఏర్పరచి సమాజాన్ని ఎడ్యుకేట్ చేద్దాం. 2015కు ముందు వేమన, 2015 తర్వాత వేమన అని పిల్లలకు రెండు ఫొటోలు చూపిద్దాం. అన్నేళ్లు బట్టల్లేకుండా ఎందుకుంచారు? అని ఏ పిల్లలైనా అమాయకంగా అడిగితే, సిగ్గుతో చచ్చిపోదాం. ఇదీ వేమన నుండి మనం నేర్చు కున్నది. ఆయనకి మనమిచ్చే నివాళి. ఆయన్ని మనం మననం చేసుకునే విధానం. సారీ వేమనగారూ- మీకు బట్టలు తొడగడానికి ఎవరో ముందుకొస్తే అడ్డుపడడం నా ఉద్దేశం కాదు. మిమ్మల్ని దిగం బరంగానే చూడాలన్న కోరికా నాకు లేదు. మీ నుంచి నేను నేర్చుకున్న జీవిత సత్యాలకి నాగరికత ముసుగు తొడిగి మరుగున పడేస్తారేమోనని బాధతోనే ఈ వ్యాసం. తప్పయితే క్షమించండి. కాదనుకుంటే కార్యాచరణకి దారి చూపండి. ఈ విషయం మీద ఏ బహిరంగ చర్చకైనా నేను సిద్ధమ్. - వి.ఎన్.ఆదిత్య, ప్రముఖ సినీ దర్శకుడు -
మనోగళం: శ్రీశ్రీ చెప్పారని ఆకలితో ఉన్నాను!
ఇతరుల్లో మీకు నచ్చేది/నచ్చనిది? నచ్చేది మంచి ప్రవర్తన, అర్థం చేసుకునే తత్వం. నచ్చనిది చిన్నవాటిక్కూడా అబద్ధాలు చెప్పడం, ఫాల్స్ ప్రెస్టీజ్. మీలో మీకు నచ్చేది/నచ్చనిది? పని మొదలెడితే అయ్యేదాకా వదలను. అది నచ్చుతుంది. అయితే నచ్చనిది కూడా అదే. ఎందుకంటే, ఒకదాని మీదే ఉండిపోవడం వల్ల మిగిలినవన్నీ మిస్ అయిపోతాను. తర్వాత బాధపడతాను. మీ ఊతపదం? దేన్నీ ఊతంగా తీసుకునే అలవాటు లేదు నాకు. మిమ్మల్ని అత్యంత ప్రభావితం చేసిన వ్యక్తి ఎవరు? వ్యక్తి కాదు, వ్యక్తులు. మా అమ్మానాన్నలు. కొందరు గురువులు, పరిశ్రమలో కొందరు పెద్దవాళ్లు... వీళ్లందరి ప్రభావమూ ఉంది నామీద. ఎందుకిలా చేశానా అని మీరు బాధపడేది ఏదైనా ఉందా? నా ప్రమేయం లేకుండానే ప్రొడ్యూసర్ని అయ్యి చాలా నష్టపోయాను. నా జీవితంలో అది చాలా పెద్ద లాస్. అలా చేయకుండా ఉంటే ఎంతో బాగుండేదని ఫీలవుతుంటా. అత్యంత సంతోషపడిన సందర్భం? ఇంకా చూడలేదు. అత్యంత బాధ కలిగించిన సందర్భం? ఇంకా చూడదలచుకోలేదు. ఆకలి విలువ తెలిసిన క్షణం? ఆకలితో అంతగా ఎప్పుడూ పోరాడింది లేదు. అయితే ఆకలేస్తే క్రియేటివిటీ బాగుంటుందని శ్రీశ్రీ గారు అన్న మాట చదివి, కావాలని ఆకలితో ఉండి, ఐడియాలు రాక కాగితాలు చింపేసిన సందర్భాలు చాలా ఉన్నాయి. ఎవరికైనా క్షమాపణ చెప్పాల్సి ఉందా? ఉంటే ఎవరికి? వాళ్ల తప్పు లేకపోయినా, నా వల్ల చెడ్డపేరు మూటగట్టుకున్న స్నేహితులు, స్నేహితురాళ్లందరికీ చెప్పాలి. మీ గురించి ఎవరికీ తెలియని ఓ విషయం? ఎవరికీ తెలియని విషయమా... (నవ్వుతూ) అది నాక్కూడా తెలియదు. మీ గురించి ఎదుటివాళ్లు తప్పుగా అనుకునేది? నన్ను అందరూ ఎప్పుడూ అపార్థమే చేసుకుంటారు. నా ఉద్దేశం అది కాకపోయినా, నా మాటల వల్ల దగ్గరివాళ్లు కూడా నన్ను తప్పుగా అనుకుంటూ ఉంటారు. అయితే నేను మళ్లీ సర్దిచెప్పేయగలను కాబట్టి బంధాలు విచ్ఛిన్నం కావు. మిమ్మల్ని భయపెట్టే విషయం ఏమైనా ఉందా? హారర్ సినిమాలంటే చచ్చేంత భయం. చూడ్డానికే కాదు, ఆలోచించడానిక్కూడా. చిన్నప్పుడు గాయత్రి అనే సినిమా సగం చూసి బయటికొచ్చేశాను. ఇంకెప్పుడూ చూడకూడదని డిసైడ్ చేసుకున్నాను. అయితే రామ్గోపాల్ వర్మ గారి హారర్ సినిమాలు చూస్తే నవ్వొస్తుంది కాబట్టి వాటిని చూస్తుంటాను. మీరు నమ్మే సిద్ధాంతం ఏమిటి? ఎంత కష్టపడితే అంతే దక్కుతుంది. అదృష్టవశాత్తూ దక్కాల్సిన దానికంటే ఎక్కువ దక్కినా... అది మన దగ్గర ఉండదు. ఎలాంటి వాటికి ఎక్కువ ఖర్చు పెడుతుంటారు? సినిమాలకి, పుస్తకాలకి, బట్టలకి. దేవుడు ప్రత్యక్షమైతే ఏ వరం కోరుకుంటారు? ఏమీ కోరుకోను. బ్లాంక్ అయిపోతాను. మామూలుగా గుడికెళ్లినప్పుడు ఏదైనా కోరుకుందామంటేనే నాకేమీ గుర్తు రావు. నాకు తెలిసి దేవుడు ప్రత్యక్షమైతే, మరుక్షణమే ఆయనలో ఐక్యమైపోతానేమో! ఒంటరిగా ఉంటే ఏం చేస్తారు? పాటలు పాడేసుకుంటూ ఉంటాను. జానే కహా గయే వో దిన్, జీనా యహా మర్నా యహా, ఇది తొలిరాత్రి, ఆగదు ఏ నిమిషము నీ కోసము, కుంతీకుమారి, ఏ నావదే తీరమో... ఇవన్నీ నాకిష్టమైన పాటలు. వాటిని పాడుకుంటాను. మీ జీవితంలో ఒకే ఒక్క రోజు మిగిలివుందని తెలిస్తే... ఆ రోజును ఎలా గడుపుతారు? హాయిగా నా ఆలోచనల్లో నేనుంటాను. భవబంధాల మీద, ఈ జంఝాటాల మీద నాకు మమకారం లేదు. అందుకే చావు తరువాత వచ్చే మరో లైఫ్ని తలచుకుంటూ ఆ రోజంతా హ్యాపీగా గడుపుతాను. మళ్లీ జన్మంటూ ఉంటే ఎలా పుట్టాలనుకుంటారు? అమ్మాయిగా పుట్టినా ఫర్లేదు, అబ్బాయిగా పుట్టినా ఫర్లేదు. కానీ ఈ తల్లిదండ్రులకే పుట్టాలి. కానీ నాకో డౌటు. మా అమ్మానాన్నలిద్దరూ కూడా వచ్చే జన్మలో భార్యభర్తలుగానే పుట్టాలని కోరుకుంటున్నారో లేదోనని! నాకైతే మాత్రం వచ్చే జన్మలో కూడా వాళ్లు అలాగే పుట్టాలని, నేను వాళ్లకి పుట్టాలని ఉంది. - సమీర నేలపూడి మా చిరునామా: ఫన్డే, సాక్షి తెలుగు దినపత్రిక, 6-3-249/1, రోడ్ నం.1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్ - 34. Designer: Kusuma