సాక్షి, సిటీబ్యూరో: 2013 ఫిబ్రవరి 21న హైదరాబాద్‌లో చోటు చేసుకున్న జంట పేలుళ్ల కేసులో నిషేధిత దేశవాళీ ఉగ్రవాద సంస్థ ఇండియన్‌ ముజాహిదీన్‌ (ఐఎం) కో– ఫౌండర్‌ యాసీన్‌ భత్కల్‌తో పాటు అతడి అనుచరులకూ 2017లో ఉరిశిక్షలు పడ్డాయి. 2011 జూలై 13న ముంబైలోని జవేరీ బజార్, ఓపెరా హౌస్, దాదర్‌ల్లో జరిగిన పేలుళ్ల కేసుల్లోనూ వీరు నిందితులుగా ఉన్నారు. ఇప్పటి వరకు కొందరి సాంకేతిక అరెస్టు, మరికొందరిపై   అభియోగాల నమోదు పూర్తి కాలేదు.  ♦ ఈ పరిణామాల నేపథ్యంలో ప్రస్తుతం ఐఎం ఉగ్రవాదులైన యాసీస్‌ భత్కల్, తెహసీన్‌ అక్తర్‌ అలియాస్‌ తబ్రేజ్, జియా ఉర్‌ రెహ్మాన్‌ అలియాస్‌ వకాస్‌ తదితరుల కోసం ముంబై పోలీసులు ఎదురు చూస్తున్నారు. ఈ ఉగ్రవాదులు హైదరాబాద్‌లోని దిల్‌సుఖ్‌నగర్‌ జంట పేలుళ్లతో పాటు అహ్మదాబాద్, ముంబై, ఢిల్లీ, పుణే, వారణాసి, బెంగళూరులలో జరిగిన విధ్వంసాలకు సూత్రధారులు, పాత్రధారులుగా ఉన్నారు.  తీహార్‌ జైలు ‘ఏకాంత కారాగారం’లో.. కర్ణాటకలోని భత్కల్‌ ప్రాంతానికి చెందిన యాసీన్‌ గజ ఉగ్రవాదులైన రియాజ్, ఇక్బాల్‌లకు సమీప బంధువు. 2008లో జరిగిన అహ్మదాబాద్‌ పేలుళ్ల తర్వాత అజ్ఞాతంలోకి వెళ్లిపోయాడు. యునానీ వైద్యుడి ముసుగులో నేపాల్‌లో తలదాచుకుని తన అనుచరుల ద్వారా దేశ వ్యాప్తంగా పేలుళ్లకు పాల్పడ్డాడు. 2013 ఫిబ్రవరి 21న దిల్‌సుఖ్‌నగర్‌లోని ఏ–1 మిర్చ్‌ సెంటర్, 107 బస్టాప్‌ వద్ద చేసిన జంట పేలుళ్లే ఇతడి ఆఖరి ఆపరేషన్‌. అదే ఏడాది ఆగస్టులో పట్టుబడిన ‘యాసీన్‌ అండ్‌ కో’కు చర్లపల్లి కేంద్ర కారాగారంలో ఏర్పాటు చేసిన ఎన్‌ఐఏ ప్రత్యేక న్యాయస్థానం 2017 ఉరి శిక్ష విధించింది. దీంతో ఇక్కడి కేసు విచారణ పూర్తి కాగా.. ఢిల్లీ పేలుళ్ల కేసు విచారణ కోసం అక్కడి పోలీసులు యాసీన్‌తో పాటు తబ్రేజ్, వఖాస్‌ తదితరుల్ని తీసుకువెళ్లారు. ప్రస్తుతం యాసీన్‌ భత్కల్‌ను తిహార్‌ జైల్లో ఉన్న ఏకాంత కారాగారంలో (సోలిటరీ కన్ఫైన్‌మెంట్‌) ఉంచగా... మిగిలిన వాళ్లూ అక్కడి జైల్లోనే ఉన్నారు. ఓపక్క ఢిల్లీ సెషన్స్‌ కోర్టులో అక్కడి పేలుళ్ల కేసు విచారణ సాగుతుండగానే బెంగళూరులోని చిన్నస్వామి స్టేడియం పేలుళ్ల కేసు విచారణ సైతం బెంగళూరులోని కోర్టులో సాగుతోంది. ఈ నేపథ్యంలో ఉగ్రవాదులను బెంగళూరు న్యాయస్థానం తిహార్‌ జైలు నుంచి వీడియో కాన్ఫరెన్సింగ్‌ ద్వారా విచారిస్తోంది.  ముంబై విచారణకు అడ్డంకులు... 2011 నాటి ముంబై పేలుళ్ల కేసును అక్కడి యాంటీ టెర్రరిస్ట్‌ స్క్వాడ్‌ (ఏటీఎస్‌) దర్యాప్తు చేసింది. ఇది అక్కడి ఎంకోకా కోర్టు పరిధిలో ఉంది. జవేరీ బజార్, ఓపెరా హౌస్, దాదర్‌ వి«ధ్వంసాల కేసుల్లో యాసీన్‌ను పీటీ వారెంట్‌పై తీసుకువెళ్లిన ఏటీఎస్‌ సాంకేతికంగా అరెస్టు చూపింది. అయితే అప్పట్లో పేలుడు పదార్థాలకు తీసుకువెళ్ళి ఆయా చోట్ల పెట్టిన తబ్రేజ్, హడ్డీలపై ఇంకా ఈ ప్రక్రియ చేపట్టాల్సి ఉంది. మరోపక్క యాసీన్‌పై అభియోగాలు నమోదు చేయాలన్నా అతడిని కోర్టు ఎదుట హాజరపరచాల్సి ఉంది. భద్రతాపరమైన అంశాల నేపథ్యంలో ఈ ఉగ్రవాదుల్ని ఢిల్లీలోని తిహార్‌ జైలు దాటి బయటకు తీసుకువెళ్లకుండా కేంద్రం ఓ ఉత్తర్వు జారీ చేసింది. యాసీన్‌ హైదరాబాద్‌ జైల్లో ఉండగానే అతడిని తప్పించడానికి పాక్‌ ప్రేరేపిత ఉగ్రవాద సంస్థలతో పాటు ఐసిస్‌ వంటివీ ప్రయత్నిస్తున్నట్లు నిఘా              వర్గాలకు సమాచారం అందింది. దీంతో కేసు విచారణ కోసం చర్లపల్లి కేంద్ర కారాగారంలోనే ప్రత్యేక కోర్టు ఏర్పాటు చేశారు. ఈ పరిణామా ల నేపథ్యంలోనే కేంద్రం ఈ ఉగ్రవాదుల్ని తిహార్‌ జైల్లోనే కట్టుదిట్టమైన భద్రత             మధ్య     ఉంచాలని ఉత్తర్వులు ఇచ్చింది. ఈ విషయాన్ని ఏటీఎస్‌ అధికారులు ఎంకోకా కోర్టుకు విన్నవించారు.   జాప్యం కోసమే అడ్డంకుల సృష్టి.. పేలుళ్లు చోటు చేసుకుని తొమ్మిదేళ్లు గడిచిపోవడం, ఈ ఉగ్రవాదుల్ని ఢిల్లీ నుంచి బయటకు తీసుకువచ్చే ఆస్కారం లేకపోవడంతో వీడియో కాన్ఫరెన్సింగ్‌ ద్వారా విచారణ చేయించాలని కోరుతూ ఏటీఎస్‌ పోలీసులు కోర్టును ఆశ్రయించారు. అదే పంథాలో అభియోగాలు నమోదు చేస్తామని కోరారు. దీన్ని వ్యతిరేకిస్తూ యాసీన్‌ సహా ఇతర నిందితులు కోర్టులో తమ న్యాయవాది ద్వారా పిటిషన్‌ దాఖలు చేయించడంతో ఈ ప్రక్రియ ఆగిపోయింది. ఈ పిటిషన్‌ దాఖలు పూర్వాపరాలను నిఘా వర్గాలు విశ్లేషిస్తున్నాయి. కేసు విచారణకు అడ్డంకులు సృష్టించడం ద్వారా జాప్యం జరిగేలా చేయడానికే యాసీన్‌ ఇలాంటి పిటిషన్లు దాఖలు చేస్తున్నాడని భావిస్తున్నాయి. ఇప్పటికే హైదరాబాద్‌ పేలుళ్ల కేసులో యాసీన్, తబ్రేజ్, వఖాస్‌లకు ఉరి శిక్ష పడింది. దీనికి సంబంధించిన ఇతర ఫార్మాలిటీస్‌తో పాటు ఇతర రాష్ట్రాల్లోని కేసుల విచారణ సైతం పూర్తయితే ఉరి శిక్ష అమలు చేసే ఆస్కారం ఉంది. ఈ ప్రక్రియ ఆలస్యం కావాలంటే ఇతర రాష్ట్రాల్లోని కేసుల విచారణ ముందుకు సాగకుండా చేయాలని యాసీన్‌ యోచిస్తున్నట్లు నిఘా వర్గాలు చెప్తున్నాయి. దీనికోసమే ఇలాంటి రకరకాల కారణాలతో పిటిషన్ల దాఖలు చేస్తున్నట్లు అంచనా వేస్తున్నాయి. మరోపక్క భద్రతా కారణాల నేపథ్యంలో యాసీన్‌ భత్కల్‌ లాంటి ఉగ్రవాదిని విచారణ కోసం ఓ ప్రాంతం నుంచి మరో ప్రాంతానికి తరలించడం భారీ ఖర్చుతో కూడుకున్న అంశమని అధికారులు చెప్తున్నారు. గతంలో ఓ సందర్భంలో ఢిల్లీ నుంచి అహ్మదాబాద్‌ తీసుకువెల్లడానికి సరిహద్దు భద్రతా దళానికి చెందిన హెలికాప్టర్‌ వాడాల్సి వచ్చిందని పేర్కొంటున్నారు.

‘‘అవునంటే కాదనిలే.. కాదంటే అవుననిలే’’ అన్నది మిస్సమ్మలోని ఓ ఫేమస్‌ పాట. భవిష్యత్తులో బాబుగారనే ఓ క్యారెక్టర్‌ ఆంధ్రప్రదేశ్‌ రాజకీయాల్లోకి రాబోతోందని తనకింకా తెలియకుండానే  పింగళి వారు ఆ పాట రాసేశారు. కానీ నిజానికి భగవంతుడు మహాస్రష్ట, భవిష్యద్దర్శీ అయిన పింగళి వారితో ఓ పాట రాయించాలనుకున్నాడట. ఆ పాటేమిటంటే.. ‘‘అవునంటే కాదని లే.. కాదంటే అవుననిలే బాబుగారి మాటలకూ అర్థాలే వేరులే..’’ అని.  అయితే ఆ సినిమా వచ్చే నాటికి బాబుగారి వయసు జస్ట్‌ ఐదేళ్లే. కాబట్టి ఆ బాబుగారెవరో, ఆయన అనే మాటలేమిటో, వాటి అర్థాలు ఎలా వేరో అని అర్థమయ్యే అవకాశం లేదు. కొంతమంది కవులూ, రచయితలు భూతభవిష్యత్‌ వర్తమానాలు తెలిసిన మహాస్రష్టలు. వాళ్లు రాసే అక్షరమక్షరమూ నిజమైపోతుందట. దానికెన్నో తార్కాణాలున్నాయి. దానికి ఉదాహరణే ఈ కథ.  ఓ రోజున కాళిదాసుకు చేపలు తినాలనిపించింది. ఫిష్‌ మార్కెట్‌కెళ్లి ముళ్లు తక్కువ ఉండే చేపలు ప్యాక్‌ చేయించుకుని వెనక్కుతిరిగాడు. ఎదురుగా భోజరాజు. పొట్లాన్ని చూసీచూడగానే అక్కడేదో ‘సమ్‌థింగ్‌ ఫిషీ’ అనిపించింది భోజరాజుకు. అడగనే అడిగాడు ‘ఏమిటది?’ అని. అప్పుడు కాళిదాసు.. ‘ఆ.. రాజు చూడొచ్చాడా’ అని మనసులో అనుకుని.. ‘అది రామాయణ గ్రంథం’ అంటూ ఓ అబద్ధమాడేశాడు. ‘నీళ్లు కారుతున్నాయేమిటి?’ అని భోజుడి ప్రశ్నకు.. ‘అది కావ్యసారం’ అని కాళిదాసు జవాబు. ‘వాసనొస్తుందేమిట’న్న ప్రశ్నకు ‘రామరావణ యుద్ధంలో చనిపోయిన సైనికుల శవాల కంపు’ అని బదులిచ్చాడు.   కాళిదాసు చెప్పేది అబద్ధమనీ, ఫిష్‌హ్యాండెడ్‌గా పట్టుకుని తీరాలని భోజరాజు పొట్లం విప్పి చూపించమంటే.. కాళిదాసుకు చూపించక తప్పలేదు. తాను కాళికాదేవి పరమభక్తుడు కావడంతో భక్తుడి పరువు నిలపడానికి అమ్మ తన వంతు ప్రయత్నం చేసింది. పొట్లాం విప్పితే రామాయణ గ్రంథం కనిపించిందట భోజుడికి.  అలాగే తిక్కనగారికి కూడా ఏం రాయాలో తెలియక ఓసారి  ‘ఏమని చెప్పను గురునాథా?’ అంటూ పక్కనున్న వ్రాయసకారుడితో ఏదో అంటే.. అది గణాలతో సహా చక్కగా ‘కురునాథా’ అని కుదిరిపోయిందట.   పింగళివారు కూడా మహారచయితే కదా. అందుకే ‘‘బాబుగారి మాటలకూ అర్థాలే వేరులే’’ అనిపించాడు దేవుడు.   ఉదాహరణకు.. మహిళల రక్షణ కోసం ఆయన రావాల్సిందే అంటూ అప్పట్లో ఆయన యాడ్‌ చేసి లోకం మీదికి వదిలాడు. తీరా వాస్తవంలో ఏం జరిగిందీ?   డ్యూటీ సక్రమంగా చేసినందుకు వనజాక్షిని ఏడిపించారు. రిషితేశ్వరి అనే స్టూడెంట్‌ను ఆత్మహత్య చేసుకునేలా చేశారు. ఆక్వా పార్క్‌కు అడ్డుపడ్డ సత్యవతిని అక్రమంగా అరెస్టు చేయించి, పోలీసులతో వేధించారు. అనంతపురం జిల్లా జల్లిపల్లిలోని ఓ దళిత మహిళను బట్టలిప్పిమరీ కొట్టారు. న్యాయం అడగడానికి వచ్చిన డ్వాక్రా మహిళల్ని, ఎక్కడికి తరలిస్తున్నారో  తెలియకుండా తీసుకెళ్లి వదిలారు. సివిల్‌ సర్వెంట్‌ కావాల్సిన గౌతమిని హత్య చేసి దాన్ని ఆత్మహత్యగా చూపారు.  తెలంగాణలో తమ పార్టీ నుంచి జంప్‌ అయిన వారిని  ఓడించమని పిలుపిచ్చారు. సొంత రాష్ట్రంలో మాత్రం పక్క పార్టీ వారికి మంత్రి  పదవులిచ్చారు.   ఇక మిగతా వాగ్దానాల్లో శాంపిల్‌గా కొన్నింటిని మాత్రమే చూద్దాం. ప్రపంచస్థాయి రాజధాని అన్నారు. ఇప్పటికి కాలేదు. జాబులన్నారు రాలేదు. 2016కు దుర్గగుడి ఫ్లైఓవర్‌.. 2018కి పోలవరం అన్నారు. ఇంకా పూర్తవ్వలేదు.‘మీ భవిష్యత్తు నా బాధ్యత’ అంటాడు.. అంతలోనే ‘నా భవిష్యత్తుకు మీరే బాధ్యత’ అని మాటమారుస్తాడు. ఇలా ఒకటా... రెండా ‘బాబుగారు ఏ మాట మాట్లాడినా సరే..  అది ‘అవునంటే కాదనిలే కాదంటే అవుననిలే’.  ఓ మహానుభావుడు చెబుతున్న ఈ కథను వింటున్న ఓ పాఠకుడు చివరగా .. ‘‘గురువుగారూ.. పింగళివారు బాబుగారిని ఉద్దేశించే ఆ పాట రాశారని మీకెలా తెలుసు?’’ అని ప్రశ్నించాడు.  ‘‘అది చెప్పడం కోసమే కదా నన్ను పుట్టించి పింగళివారి ప్రతిభ మరోమారు లోకానికి వెల్లడయ్యేలా చేశాడు అనేక లీలావినోద ప్రదర్శనధారి అయిన ఆ దేవదేవుడు!’’  – యాసీన్‌

‘‘రోమియో, పోకిరి, లవర్‌’’  ‘‘ఏంట్సార్‌.. సినిమా టైటిల్స్‌ను కలవరిస్తున్నారు?’’ ‘‘ఛ.. ఛ.. సినిమా టైటిల్స్‌ కావవి. మన బాబు గారిని చూస్తే అలా పిలవాలనిపిస్తోంది’’ ‘‘అదేమిటి? మన బాబుగారికి అధికారం, రుబాబు, అంతా నేనే అనే డాంబికం  తప్పితే.. ప్రేమలూ, అభిమానాలూ, ఆప్యాయతలూ ఇవేవీ ఆయన ఒంటికి పడవూ.. సరిపడవు కదా’’ ‘‘బాబుగారికి ప్రేమలూ, అభిమానాలూ, ఆప్యాయతలూ ఇవన్నీ ఉంటాయని నేనెందుకంటున్నా. ఆయన అవేవీ లేని బ్యాడ్‌ రోమియో, పోకిరి, లవర్‌ బాయ్‌’’   ‘‘బాబు రోమియో, లవర్‌ ఎలా అవుతాడు సార్‌?’’   ‘‘తెలంగాణ ఎన్నికలకు ముందు హరికృష్ణ యాక్సిడెంట్‌లో చనిపోయాక చూశావు కదా.. సాక్షాత్తూ ఆ శవం పక్కనే కూర్చునిమరీ టీఆర్‌ఎస్‌ పార్టీకి ఓ గులాబి పువ్వు పంపించి ప్రపోజ్‌ చేశాడు.. ‘ఐ లవ్‌ యూ’ అని.  అది కూడా తన ప్రేమరాయబారిగా సాక్షాత్తూ ఆ పార్టీ అధినేత కొడుకు కేటీఆర్‌ ద్వారా తన ప్రపోజల్‌ పంపించాడు. ఈ యాంగిల్‌లో చూడు మన బాబుగారు లవర్‌బాయ్‌గా కనిపించడం లేదా?’’   ‘‘మరి బ్యాడ్‌ రోమియో అని ఏదో అన్నారు. బ్యాడ్‌ ఎలా?’’ ‘‘అక్కడికే వస్తున్నా. ఇప్పుడూ టీఆర్‌ఎస్‌ను ప్రేమించిందే అతడు. దాంతో కలిసి తెలంగాణ ఎన్నికల్లో చెట్టాపట్టాలేసుకోవాలనుకుని ప్రచారాల మోటార్‌సైకిళ్ల మీద లాంగ్‌ డ్రైవ్‌కు వెళ్లాలని తలచింది అతడు. పోలింగ్‌బూత్‌ పార్కుల్లో రొమాన్స్‌ ఆడాలని నిశ్చయించుకుంది అతడు. ఇలా అన్నీ చేసింది అతడే. అంటే.. పొత్తు అనే లవ్‌తో టీఆర్‌ఎస్‌ను తెగ వాడుకోవచ్చనీ, అలా తెలంగాణ ఎన్నికలలో తన ప్రయోజనాల పబ్బం గడుపుకోవచ్చనీ మనసావాచాకర్మణ అనుకున్నది మన బాబుగారే కదా’’ ‘‘అవును కదా.. కానీ ఇంతకీ బాబుగారు బ్యాడ్‌ రోమియో ఎలా అయ్యాడో ఇంకా తమరు సెలవియ్యలేదు..’’   ‘‘అక్కడికే వస్తున్నా.. మనం ప్రపోజ్‌ చేసిన అమ్మాయి మనకు పడలేదనుకో. అప్పుడు బ్యాడ్‌ లవర్‌లు ఏం చేస్తారో తెలుసా? వాళ్లను తనకు సరిపడని వాళ్లకో.. మరింకెవరికో అంటగడతారు. అలా అంటగట్టి.. పాతరోజుల్లో అయితే అసహ్యం గోడల మీద పేర్లురాసి ఇద్దర్నీ బదనాం చేయడం అలాంటివి చేసేవారు. ఇవి మోడ్రన్‌ రోజులు కదా.. అందుకే ఇప్పుడు ఫేస్‌బుక్‌లాంటి మీడియా గోడల మీద.. తమ గోడ పత్రికల్లాంటి సొంత బాకాపేపర్లలో రాయిస్తూ.. జగన్‌గారికిఆ పార్టీని అంటగడుతున్నాడు. ఇప్పుడు చెప్పు.. తన ప్రేమికురాలు తన లవ్‌ను కాదన్నదని సాక్షాత్తూ లవ్‌ రిజెక్ట్‌ అయిన వెరీబ్యాడ్‌ రోమియోలా ప్రవర్తించడం లేదా?’’ ‘‘అవును సార్‌. మీరు చెబుతున్నది నాకిప్పుడు అర్థమైంది. జగన్‌ గారి క్యారెక్టర్‌ అసాసినేషన్‌ కోసమే ఇదంతా చేశాడని ప్రజలకు తెలిసేదెలా?’’ ‘‘సింపుల్‌.. ప్రజలు చాలా తెలివైనవాళ్లు. జగన్‌ వెనక టీఆర్‌ఎస్‌ ఉందీ, తెలంగాణ ఉందీ అంటూ తెగ బ్యాడ్‌ ప్రాపగాండా చేస్తున్నాడు కదా.. మరి ఒకప్పుడు తానే టీఆర్‌ఎస్‌కు ప్రపోజ్‌ చేసినవాడు.. ఆ లవ్‌.. అదే ఆ పొత్తు గనక సక్సెస్‌ అయితే రాష్ట్ర ప్రయోజనాలను ఎవరు తాకట్టు పెట్టేవాళ్లో.. పొత్తు ధర్మానికి కట్టుబడి ఎవరు లొంగిపోయినట్టుగా ప్రవర్తించేవాళ్లో అందరూ అర్థం చేసుకోగలరనే అనుకుంటున్నా. ఆ మాత్రం కామన్‌సెన్స్‌ ప్రజలందరికీ ఉంటుందనే విషయం బాబుగారికి ఈ ఎన్నికలతోనైనా స్పష్టంగా తెలియాలి. ఈ రోమియో తరహా పప్పులిక ఉడకవని బాబుగారికి తెలిసిరావాలి. అదే నా కోరిక’’ 

అప్పట్లో పాత రోజుల్లోని ఓ అడవిలో జరిగిన కథ ఇది. ఓ రోజున రెండు పిట్టలకు ఒక రొట్టె దొరుకుతుంది. రొట్టె నాదంటే, నాదని అవి రెండూ వాదించుకున్నాయి. తాను న్యాయం చేస్తానంటూ ఒక పిల్లి ఆ రెంటినీ ఒప్పించింది. రొట్టెను రెండు సమాన భాగాలుగా చేస్తానంటూ, కావాలనే ఒక ముక్క కాస్త పెద్దగా ఉండేలా కట్‌ చేసింది. అదేదో యాదృచ్ఛికంగా జరిగిపోయినట్టు పోజు పెడుతూ... అయ్యో దీన్లో కాస్త ఎక్కువొచ్చిందే అంటూ అందులో కొంత భాగం తినేసింది. ఈసారి ఆ రెండో ముక్క దీని కంటే పెద్దగా ఉంది. అరె ఈసారిది పెద్దదయ్యిందంటూ దాన్లోనూ కొంత తినేసింది. ఇలా రెండు ముక్కలనూ మార్చి మార్చి తింటూ తింటూ పిట్టలకు రొట్టె అనేదే మిగలకుండా అంతా పిల్లే మింగేసింది.  ఈ కథ ఆధారంగానే ‘పిట్ట పోరు పిట్ట పోరు పిల్లి తీర్చింద’నే సామెత వాడుకలో ఉంది. అంటే... అది పిట్టలకు దక్కాల్సిన రొట్టె. అమాయకపు పిట్టలు ఒకదాంతో ఒకటి కొట్లాడాయి. దక్కిందాన్ని హాయిగా పంచుకొని తినకుండా గిల్లికజ్జాలకు దిగితే అటు గిల్లీ, ఇటు గిల్లీ తినేసే పిల్లులు మధ్యన దూరతాయంటూ చెప్పే నీతి కథ ఇది. కానీ ఇప్పుడిదో కొత్త కథ. తాజాగా జరుగుతున్న కథ... కిందటి సారి... అప్పటి పిల్లి సరిగా న్యాయం చెప్పలేదంటూ ఈసారి ఓ కోతి బయల్దేరింది. అన్నట్టు ఈ కోతి గతంలో పిల్లికి బాగా దగ్గరి ఫ్రెండు. పిల్లి సరిగా న్యాయం చేసేలా నాదీ పూచి అంటూ చెప్పిన ఈ కోతి... కొన్నాళ్లు పిల్లి మీద తెగ శివాలూగింది. నీ తరఫున జనాలకు హామీ పడినందుకే నిన్ను నేను నిలదీస్తున్నానంటూ రంకెలేసింది. ఈసారి స్వయంగా నేనే న్యాయం చేస్తానంటూ రొట్టెను తన చేతిలోకి తీసుకుంది. ఇదిగో ఈ ముక్క నీదంటూ కాస్త తుంపి ఒకరికి ఇచ్చింది. ఛీ...ఛీ... ఇది చిన్న ముక్క నీకిది వద్దంటూ మళ్లీ ఆ ముక్కనే లాక్కుని, మరో ముక్క ఇచ్చింది. మళ్లీ ఇది బాగా లేదంటూ ఆ ముక్కను తీసుకొని ఇంకో ముక్క చేతిలో పెట్టింది. ఏతావాతా చివరకు తేలిందేమిటంటే... కోతి తాను కూడా తినకుండా కేవలం 75 ముక్కలే తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ, ఆ ముక్కలన్నింటితో సహా మొత్తం 175 రొట్టెల్నీ తాను వ్యతిరేకిస్తున్నట్టు నటిస్తున్న పిల్లికి ఇవ్వబోతోందని  ఇప్పుడు స్పష్టంగా తెలిసిపోతోంది. పెడబొబ్బలన్నీ బయటకే అనీ, పెత్తనం పిల్లి చేతికేనని అందరికీ అర్థమవుతూనే ఉంది. మరిప్పుడు అమాయకపు పిట్టల గతేమిటో, కోతి చేతిలో కొంత రొట్టె ఇవ్వడం ద్వారా మళ్లీ అంతా పిల్లికే దక్కేలా చేస్తున్న ఈ వ్యవహారంలో అమాయకపు ఆంధ్రప్రదేశారణ్యంలోని పిచ్చుకలు ఏమవుతాయో అన్న  అందోళన ఇప్పుడు సర్వత్రా నెలకొంది. ఈ కోతిని గుడ్డిగా నమ్మాయి కొన్ని ఎర్రబాతులు. ఏం జరుగుతోందన్నది ఇప్పుడు ఎర్రబాతులకూ ఎరికలోకి వచ్చింది. అన్నట్టు ఈ మర్కట చేష్టలు మామూలుగా లేవు. కోతి అన్నాక కొమ్మచ్చులాడాలి కదా. మొన్నటిదాకా నివాసం ఉంటున్న చెట్టు... అదో విషవృక్షమనీ ప్రచారం చేస్తోంది. ఇప్పుడు తానున్న చెట్టే కల్పతరువంటోంది. అవతలి విషవృక్షం మీద వాలిన పిట్టల్ని, ఆ చెట్టు విషపూరితం చేసేసి చంపేస్తోందంటూ శోకాలు పెడుతోంది. మరి ఇప్పటిదాకా ఆ చెట్టుమీదే అది బతికింది కదా. ఇప్పటికీ ఇంకా ఆ చెట్టు మీదే తన పెద్దన్న, చిన్నన్న, తన ఇతర కుటుంబసభ్యులూ, తమ సమస్త బంధుగణసంతతంతా నివాసం ఉంటోంది కదా. అటువంటప్పుడు ఆ విషం వాళ్ల మీద ఎందుకు పనిచేయడం లేదంటూ ఎవ్వరూ తనను అడగరనుకుంటోందో ఏమోగానీ... ఇప్పుడది అక్షరాలా కల్లు తాగిన కోతిలాగే గంతులేస్తోంది. కోతి పుండు బ్రహ్మరాక్షసి అని సామెత. దీనికి అసలు అర్థం వేరే. కోతికి పుండైతేనే అది దానిపాలిట బ్రహ్మరాక్షసి అయ్యేలా గిల్లుకుంటుందని. కానీ ఇప్పుడు కోతి తన పాలిటి పుండైన బ్రహ్మరాక్షసిని రాష్ట్రాల మీదా, లోకం మీదా వదులుతోంది. అలా అది పిచ్చుకలూ, పిట్టలూ, గోరింక పిట్టలూ,  గోరమైనాలూ, చిలకలూ, చిన్ని పక్షులూ, కొంగలూ, కాకులూ, లేళ్లూ, జింకలూ, బట్టమేకలూ ఇలా సమస్త అమాయకపు అడవి ప్రాణులనూ బ్రహ్మరాక్షసి ఆకలికి బలిచేసేలా ఉంది. అందుకే కోతికొమ్మచ్చులను గ్రహించి... కోతికి కొబ్బరికాయ దక్కనివ్వకూడదు. అది రొట్టెనా, కొబ్బరైనా చెట్టు మీది పక్షుల ఆస్తి, అడవిలోని ప్రాణుల ఆస్తి.ఓటు అనే ఆయుధం ధరించి సామాన్యుడనే ఓ వేటగాడు బయల్దేరాడు. అడవిలో సంచరించి, అక్కడ సత్వర న్యాయం చేయాల్సిన బాధ్యత ఆ మంచి వేటగాడిది. కోతిని కట్టడి చేసి, తొలుత దాని పుండై ఆ తర్వాత ఓనరులా మారిన సదరు బ్రహ్మరాక్షసిని  మట్టుబెట్టడమే ఇప్పుడు తెలివైన ఆ వేటగాడి కర్తవ్యం.కాబట్టి ఓటాయుధధారులైన ఓ ఓటర్లూ... మీరు వేటాడాల్సిందెవరితో తెలిసింది కదూ!  ఎవరికి న్యాయం చేయాలో ఈపాటికి మీకు అర్థమయ్యింది కదూ!! – యాసీన్‌

‘‘మనకు సిమెంటు, తాపీ, బొచ్చె, పార, గునపం.. నాకివేమీ తెలియదు. అయినా సరే మనం నగరాలు నిర్మించడంలో టాప్‌మోస్ట్‌ అని పేరు తెచ్చుకున్నాం. ఎలా?’’ కింగ్‌ సినిమాలో ఫేమస్‌ మ్యూజిక్‌ డైరెక్టర్‌ జయసూర్య టైప్‌లో అన్నారు బాబుగారు.‘‘పక్కవాడి ప్లాన్లు దొబ్బేయడం వల్ల.. కులీకుతుబ్‌షా నిర్మించినదాన్ని పట్టుకుని మనమే కట్టామని చెప్పుకోవడం వల్ల’’ జయసూర్య గారి పక్కనే ఉన్న అసిస్టెంట్‌ మనసులో అనుకున్నట్టుగానే అనుకున్నారు సెక్రటరీలు. ‘‘అప్పట్లో హైదరాబాద్‌ కడుతున్నప్పుడు కూడా నేనింత కన్ఫ్యూజన్‌ కాలేదు. కిందటి జన్మలో అప్పట్లో నేనూ, కులీకుతుబ్‌షా ఇద్దరం కలిసి మూసీ పక్కనే ఉన్న చించలం అనే ఊరి దగ్గర సిట్టింగేశాం. కొత్త నగరం ఎలా కట్టాలా అంటూ నాతో చర్చిస్తూ, ప్లాన్‌లు గీస్తూ ఉన్నాడు కుతుబ్‌షా. నీకు తెలుసు కదా. కులీకుతుబ్‌షాకు ఏదీ ఒక పట్టాన నచ్చదు. ఇంతలో నేనేదో ఆలోచిస్తూ చేతిలో ఉన్న గంటంతో అలా పిచ్చి గీతల్లా ఏదో గీసేశాను. దాన్ని చూసిన కులీ ఎలర్టయిపోయి, ఎగిరి గంతేశాడు. ‘బాబూ సార్‌ వచ్చేసింది.. మన నగరానికి ప్లాన్‌ వచ్చేసింది’ అంటూ నన్నెత్తుకొని గాల్లో తిప్పేశాడు. అక్కడితో ఆగాడా?. ‘దీనికి ఎవరి పేరు పెడదాం?’ అని అడిగాడు. ‘మళ్లీ వేరే ఇంకెవరి పేరో ఎందుకు సార్‌. మీ ఆవిడ భాగమతి పేరు ఉంది కదా. మీరు పెళ్లి చేసుకున్నాక ఆమె పేరు హైదర్‌మహల్‌ అని మార్చారు కదా. ఆమె పేరు పెట్టేద్దాం.. హైదరాబాద్‌ అని’    అని సలహా ఇచ్చా. ‘అబ్బా నగరం ప్లానూ, దాని పేరూ రెండూ ఒకేసారి వచ్చేశాయి’ అన్నాడు కులీ. అప్పట్లో నా జడ్జిమెంట్‌కు అంత వ్యాల్యూ ఇచ్చేవాడు’’ అని చెప్పుకుంటూ పోతున్నారు బాబు గారు. కిందటి జన్మ సంగతి సరే.. ఇప్పటి మాటేమిటి అన్నట్టు చూస్తున్నారు   సెక్రటరీలందరూ.పక్కనే ఉన్న టోక్యో నగరం ప్లాన్‌ చూస్తూ.. ప్లాంక్‌ మీద ఉన్న పేపర్‌ మీద ఏదో గీశారు బాబుగారు. ‘‘ఇదెలా ఉంది’’ అంటూ మళ్లీ సెక్రటరీలను అడిగారు. ‘‘యాజిటీజ్‌గా ఉంది సార్‌’’ అన్నాడు ఒక సెక్రటరీ. ‘‘అంటే?..’’ కోపంగా ఏదో అనబోతూ ఉండగానే..   ‘‘అంటే అదేమీ లేదు సార్‌. టోక్యో లాగా ఉంది’’ అంటూ జవాబిచ్చాడు సెక్రటరీ. ‘‘నోర్ముయ్‌. ఈ ఊరేమిటీ? అక్కడిది షింటో టెంపుల్‌. ఇక్కడిది దుర్గగుడి. అక్కడివి కిమినోలు. ఇక్కడివి చీరలు’’ అంటూ ఉండగానే సెక్రటరీ మళ్లీ అందుకొని.. ‘అవున్సార్‌.. అది జపాన్‌.. మనది ఆంధ్రా. అది వేరే.. మనది వేరే’’ అన్నాడు. ‘‘సరిగ్గా క్యాచ్‌ చేశావ్‌. అదేమిటోగానీ మన రాజధాని కట్టడం చాలా నాకు కష్టమైపోతోంది. కజక్‌కు వెళ్తే అక్కడి రాజధాని ఆస్తానా లాగా కట్టాలనిపించింది. కానీ ప్లాన్‌ వేయబోతుంటేనే ఆస్తమా అంతటి ఆయాసం వచ్చేసింది. ఒక్కోసారి షాంఘైలా, మరోసారి సింగపూర్‌లా, ఇంకోసారి ఇస్తాంబుల్‌లా ఇలా రకరకాలుగా కట్టాలనిపిస్తోంది. కానీ ఇవేవీ కుదరడం లేదు. నాకు కన్ఫ్యూజన్‌ పెరుగుతోంది. రాజమౌళిని పిలిపించు. మాహిష్మతిలా నిర్మించమని చెబుదాం’’ అంటూ సెక్రటరీని ఆదేశించారు. ‘‘మాహిష్మతిలా కడితే జనం మతిపోవడం ఖాయం’’ అన్నారు సెక్రటరీలందరూ ఒకేసారి. పొగడ్తో, తెగడ్తో అర్థం కాలేదు. ‘‘సార్‌.. అవి ఉత్తి గ్రాఫిక్స్‌ కద్సార్‌. సినిమాలో అయితే కనిపించే భ్రాంతిలా ఓకేగానీ ఇక్కడ నిజంగా ఏదో ఒకటి కట్టాలి కదా’’ ఒకడు ధైర్యం చేసి చెప్పాడు. ‘‘మరేం చేద్దాం?’’ ఎటూ పాలుపోక అడిగారు. ‘‘మనమెలాగూ.. అసలు ఒరిజినల్‌ అమరావతికి దూరంగా ఎక్కడో 35 కి.మీ. దూరంలో ఉద్దండరాయునిపాలెం దగ్గర శంకుస్థాపన రాయి వేశాం. మన రాజధాని పేరు అమరావతి అంటూ అక్కడి పేరును ఇక్కడ పెట్టేసి... అదీ ఇదీ ఒకటేనని బుకాయిస్తున్నాం. అయినా మీ విజనే విజను సార్‌’’ అన్నాడు సెక్రటరీ. ‘‘ఎందుకు నా విజన్‌ను మెచ్చుకుంటున్నావ్‌’’ అడిగారు బాబుగారు. ‘‘కరిమింగిన వెలగపండు లాగే.. ఇప్పటి రాజధానికి సెక్రటేరియట్‌ ఉన్న ప్రాంతం పేరు వెలగపూడి కదా. సార్థకనాయధేయంతో ఇంకా కట్టని నగరానికి సెక్రటేరియట్‌ను వెలగపూడిలో కట్టారంటే మీ విజనే విజన్‌ కదా అని మెచ్చుకుంటున్నాను సార్‌’’ ‘‘ఇంతకూ మన రాజధాని గురించి ఇంకా ఏమీ చెప్పలేదు నువ్వు’’ ‘‘కజక్‌ రాజధాని మొదటి పేరు ఆస్తానా అనేదాన్ని మార్చి ఇప్పుడు నూర్‌సుల్తాన్‌ అంటూ పేరు మార్చి పెట్టారట’’. ‘‘అయితే?’’ అడిగారు బాబుగారు. ‘‘ఎలాగూ హైదరాబాద్‌ కట్టింది కూడా మీరే కదా. అందుకే ఆ నగరం పేరు అమరావతిగా మార్చేశామని జీవో ఇచ్చేద్దాం. తెలంగాణ వాళ్లెలా పిలుచుకున్నా.. ఉమ్మడి రాజధానిగా ఎలాగూ మనకు ఐదేళ్ల టైమ్‌ ఇంకా మిగిలుంది కాబట్టి మనం మాత్రం దాన్ని అమరావతి అందామని చెబుదాం. ఎలా ఉంది సార్‌ ఐడియా?’’ అన్నాడు సెక్రటరీ. ‘‘ఇది మన అబ్బాయికి రావాల్సిన ఐడియా కదా. నీకెలా వచ్చింది?’’ అంటూ బాబుగారు అతడి వైపు కొరకొరా చూశారు.– యాసీన్‌

‘‘అత్తెసరు సీట్లు సంపాదించి.. ఏదో ఒకటీ అరా సీటు మెజారిటీ వచ్చిందంటే వచ్చిందంటూ.. ఎలాగోలా గెలవడానికి రాలేదురా నేనూ. కనీసం టూ థర్డ్స్‌ మెజారిటీతో లాండ్‌స్లైడ్‌ విక్టరీ కోసమే ఇంతగా కష్టపడుతున్నా’’ మహేశ్‌బాబును ఇమిటేట్‌ చేస్తూ ఓ డైలాగ్‌ కొట్టాడు మా రాంబాబు గాడు. ‘‘నువ్వు అలాగంటావా..? అయితే నా మాట కూడా విన్కో. ఎవ్వర్ని గెలిపిస్తే రాష్ట్రం బాగుపడుతుందో.. వాడే రా జగన్‌’’ అంటూ మళ్లీ మహేశ్‌బాబునే ఎంచుకున్నాడు సత్తిబాబు. ఈ సినీ డైలాగుల కథ తెలియాలంటే కాస్త ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌లోకి వెళ్లాలి. రోజూలాగే ఆ రోజు మా ఊరి యూత్‌ అంతా పొద్దున్నే కమ్యూనిటీ హాల్‌ దగ్గర పేపర్‌ చదువుతూ నిలబడ్డారు. అలా రోజూ అక్కడ చేరి పొద్దున్నే పక్కనే ఉండే పుల్లమ్మ వేసే పుల్లట్లూ, ఇడ్లీ విత్‌ కారప్పొడీ తింటూ రాజకీయాలూ, సినిమాల గురించి మాట్లాడుకోవడం వాళ్లకలవాటు. తెల్లారి లేస్తే సినిమాలు తప్ప ప్రపంచం ఎరగని యువత వాళ్లు. కానీ ప్రస్తుతం రాజకీయాల సీజన్‌ నడుస్తుండటంతో అందరూ వాటి గురించే మాట్లాడుకుంటున్నారు. ఓ న్యూస్‌ పేపర్‌ ‘అసలు జగన్‌కు ఒక్కసారైనా అవకాశం ఎందుకివ్వాలి’ అంటూ ఓ శీర్షికతో న్యూస్‌ ఐటమ్‌ కనిపించింది. అంతే ఒక్కసారిగా ఎంతో మండిపోయింది వాళ్లకు. అసలే పద్దెనిమిదేళ్లూ, ఇరవై నాలుగేళ్ల మధ్య యూత్‌ వాళ్లు. దాంతో ఫేమస్‌ సినీ హీరోల పంచ్‌ డైలాగులూ, రాజకీయాలను మిక్స్‌ చేస్తూ జగన్‌ గెలవడం ఎందుకు అవసరమో సినిమా డైలాగ్స్‌ రూపంలో చెప్పుకోవాలనుకున్నారు. అంతే.. ఒక్కొక్కడూ తమ తమ టాలెంట్స్‌ చూపడం మొదలుపెట్టాడు. జగన్‌ అభిమాని ఒకడు లేచి.. ‘‘ఒరేయ్‌.. ఆయన మీద అభిమానం కొద్దీ జగనన్నను ఇమిటేట్‌ చేయడం, జగనన్నలా మాట్లాడటం నా వల్ల కాదుగానీ ఓ అభిమానిలా మామూలు డైలాగ్‌ కొడతాను. వినండి. నేనుగానీ బూత్‌ లెవెల్లోకెళ్లి జనాలతో ఓట్లేయించడం మొదలుపెడితే.. పొరుగూరూ, పక్కూరూ వాళ్లతో సహా ఎంత మందితో ఓట్లేయించానో లెక్కబెట్టాలంటే అమెరికా కంప్యూటర్లు దిగాలి’’ అన్నాడు. మరొకడు లేచి.. అటు చంద్రబాబు డైలాగూ.. ఇటు జగనన్న డైలాగూ వాడే చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు. ‘‘పాలిటిక్స్‌లో నాది ఫార్టీ ఇయర్స్‌ ఇండస్ట్రీ. ఫార్టీ ఇయర్స్‌ ఇక్కడ’’ అని వాడే అనేసి వెంటనే మళ్లీ మహేశ్‌బాబు గొంతులోకి దిగిపోయి.. ‘‘(పాలిటిక్స్‌లోకి) ఎప్పుడొచ్చావని కాదన్నయ్యా... (ఈసారి) గెలిచావా లేదా అనేదే లెక్క’’ అంటూ యాటిట్యూడ్‌ చూపించాడు. ‘‘ఎవరు రైతుల కష్టాలు తెలుసుకోడానికి వేల మైళ్లు పాదయాత్ర చేశాడో, ఎవరు జనం వెతలు తీర్చడానికి హోదా కోసం మొదట్నుంచి కట్టుబడ్డాడో, ఎవరు వస్తే మళ్లీ ఆరోగ్యశ్రీ, ఫీజు రీయింబర్స్‌మెంటు మొదలవుతుందో.. ఆయనేనమ్మా  జగన్మోహన్‌రెడ్డీ’’ అనేసి కూర్చున్నాడు ఇంకొకడు. ‘‘ఇప్పుడు ఒక్కొక్కరు విడివిడిగా పోటీ చేయడం లేదు షేర్‌ఖాన్‌. జనసేన అని ఒకరూ, బీఎస్పీ అనే రూపంలో ఇంకొకరు, కాంగ్రెస్‌ అని వేరొకరూ.. ఇలా తాము వేర్వేరూ అంటూ అందరూ కట్టగట్టుకొని అందరూ తెలుగుదేశం కోసమే పోటీ చేస్తున్నారు. అయినా అందర్నీ కట్టగట్టుకొని రమ్మను షేర్‌ఖాన్‌’’ అంటూ మరో యువకుడు ధాటిగా చెప్పాడు. ‘‘అరేయ్‌ అంతా మన రాష్ట్రం గురించే చెప్పుకుంటున్నాం. మరి పక్క తెలుగు రాష్ట్రం పరిస్థితేమిటో’’ ‘‘ఏముందీ అక్కడ ఒకే ఒక్కడు.. తిరుగులేని మనిషి’’ ‘‘అంతా హీరోల గురించే చెప్పుకుంటే ఎలా... ప్రత్యర్థికీ ఏదో ఒక సినిమా డైలాగ్‌ను అంకితం చేయకపోతే ఎలా?’’ ‘‘సరే నువ్వింతగా అడుగుతున్నావ్‌ కాబట్టి ఆయనకూ ఇచ్చేద్దాం కొన్ని టైటిల్స్‌.. మోసగాడు, కేటుగాడు, దొంగలకు దొంగ, గజదొంగ’’– యాసీన్‌  

కాలుగాలిన పిల్లిలా అటూ ఇటూ తిరుగుతున్నారు బాబుగారు. ఆయన అలా తిరగడానికి కారణం కూడా ఓ పిల్లి. పొద్దున్నే హెరిటేజ్‌ పాలను తెచ్చి, ఓ గిన్నెలో పోసి, డైనింగ్‌ టేబుల్‌ మీద ఉంచితే.. ఓ పిల్లి వచ్చి ఆ పాలన్నీ తాగేసిందట. కొంచెం కూడా మిగల్చకుండా మింగేసిందట. మామూలుగా అయితే పిల్లులన్నీ ఎలా వస్తాయ్‌? పిల్లుల్లా చప్పుడు చేయకుండా వస్తాయ్‌. కానీ ఈ పిల్లో? లోపలికి వచ్చే ముందర అది ‘మ్యావ్‌.. మ్యావ్‌’.. అందట. అంటే ఏమిటి? మొదట ‘మై ఆవూ‘‘.. మై ఆవూ‘‘’ అంటూ పర్మిషన్‌ అడిగింది. పైగా ‘ఛాయ్‌.. ఛాయ్‌... ఇష్షూ.. ఇష్షూ’ అంటూ తరిమేస్తున్నా మళ్లీ మళ్లీ ‘మై ఆవూ.. మై ఆవూ’ అందట. ఆల్రెడీ లోపలికొచ్చేశాక, పాలన్నీ తాగేశాక మళ్లీ ‘మై ఆవూ’ ఏమిటి? కడాన ఎవరి కోసరం ఈ ‘మై ఆవూ’ అంటూ పిల్లి వినయాలు?  ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో ఉర్దూ వాడకం కాస్తంత తక్కువ కదా. మరి అది అలా ధారాళంగా ఉర్దూ మాట్లాడిందంటే దానర్థం ఏమిటి? ఒకవేళ అది తెలంగాణ పిల్లి కావచ్చా? కావచ్చు. బహుశా కేసీఆర్‌ ప్రేరేపిత తెలంగాణ పిల్లే కావచ్చది.  ‘‘పొద్దున్నే యోగా చేసుకున్న తర్వాత హాయిగా గ్లాసు నిండా పాలు తాగి ప్రచారానికి బయల్దేరుదామనుకున్నా. ఇప్పుడది పాలన్నీ తాగేసింది. దాంతో పాలు తాగకుండానే ప్రచారానికి.. అలా ముందుకు పోవాల్సి వస్తోంది. అంటే ఇన్‌డైరెక్ట్‌గా నన్ను వీక్‌ చేయడానికి ప్రయత్నించింది. కావచ్చు. నా ప్రచారాన్ని సరిగా సాగకుండా చేసేందుకు, ఇలా ఇన్‌డైరెక్ట్‌గా జగన్‌కు సాయం చేసేందుకు వచ్చిన పిల్లేనా?   ఆలోచించగా ఆలోచించగా నాకు మరో విషయమూ తడుతోంది. ఒకవేళ పిల్లి మాట్లాడింది ఉర్దూ కాదనుకుందాం. హిందీ అనుకుందాం. అంటే.. ఈ కుట్రలో బహుశా మోడీ పాత్ర కూడా ఉండే ఉండొచ్చు. పిల్లిది మాటల్లో కొంచెం నార్తిండియా గుజరాతీ యాస కూడా కనిపించనట్టయ్యింది’’ అని అనుకున్నారు బాబుగారు.   వెంటనే తానేమన్నా సరే తానా తందానా అనే ఓ బ్యాచిని పిలిపించారు బాబుగారు. తన ఆలోచనలన్నీ చెప్పారు.  ‘‘కాదండి. ఆవేదన ఉండదా అండీ. పొద్దున్నే పాలు తాగి ప్రచారానికి వెళ్దామనుకుంటే.. తగినంత ఎనర్జీ లేకుండా జగన్‌ కోసం ఇలా పక్క రాష్ట్రమాయనా, కేంద్రప్రభుత్వమాయనా ఇలా కుట్ర చేస్తే రక్తం మరగదా అండీ’’ అంటూ వాపోయారు బాబుగారు.   ‘‘సార్‌.. ఇప్పటివరకూ మనం చేసిన ప్రతి పాపాన్నీ పాపం జగన్‌కే అంటగడుతూ వస్తున్నాం. అవన్నీ చేయడం ఆయనకే నష్టం కదా అనే లాజిక్‌ను కూడా ప్రజలకు తట్టనివ్వకుండా ఊదరగొడుతూ వస్తున్నాం. ఇప్పుడు పిల్లి చేసిన పనికీ ఆయననే బాధ్యుడిని చేస్తే కుదరదేమో సార్‌’’ అన్నారు తైనాతీ బ్యాచి.   ‘‘ఎందుక్కుదరదూ? ఇప్పటివరకూ సక్సెస్‌ఫుల్‌గా జరగలేదా? అలాంటప్పుడు ఇప్పుడేమిటి అభ్యంతరం?’’ అడిగారు బాబుగారు.   ‘‘మొన్నటి వరకూ ఏదో ఓ సాకు పెట్టుకుని జగన్‌ దగ్గర్నుంచి మన దగ్గరికి వచ్చినవాళ్లంతా ఇప్పుడు అక్కడికి చేరి.. మనను విశ్వసించడం తప్పనీ, జగనే విశ్వసనీయతకు మారుపేరనీ అంటున్నారు’’ వినయంగా చెప్పారు.  ‘‘సీటు దక్కనివాళ్లు అలా ప్రచారం చేస్తున్నారని టముకేయండి’’ అసహనంగా అరిచారు బాబుగారు.   ‘‘కానీ మనం తప్పక టికెట్టు, సీటూ ఇస్తామన్నా కూడా వారు లగెత్తి అదే పోకడ పోతున్నారు సార్‌’’   ‘‘కాదండి.. ఆవేదన ఉండదాండీ.. సీట్‌ ఇస్తామన్నా కూడా అలా పారిపోతుంటే రక్తం మరగదా అండీ’’ అంటూ మరోమారు గొణుక్కుంటూ కొత్త ఎత్తుగడ ఏమేద్దామా, మనం చేసిన పాపాల్ని ప్రత్యర్థి మెడలో ఎలా వేద్దామా అంటూ సాలోచనగా ఉండిపోయారు బాబుగారు.  – యాసీన్‌ 

‘‘సోంబాబు గురించి నువ్వేమీ దిగులు పడకు. నువ్వు చెబుతోంది వింటుంటే వాడు తప్పక బాగుపడతాడనిపిస్తోంది. కాలం కలిసొస్తే.. పెద్ద నాయకుడు కూడా అవుతాడనిపిస్తోంది’’ అంటూ సోంబాబు వాళ్ల అమ్మను ఓదార్చాడు మా రాంబాబు. ‘‘ఇంతకీ ఏం చేశాడటరా మీ సోంబాబు గాడు. వాళ్ల అమ్మ అంతగా బాధపడుతోంది’’ అడిగాన్నేను. ‘‘ఏం లేదురా. ఏదో వాళ్ల సంప్రదాయం ప్రకారం ఏడాదికోనాడు వాళ్ల తాతగారి ఫొటో ముందు కనీసం 21కు తగ్గకుండా కొబ్బరికాయలు కొట్టాలట. ఈ ఏడాది కూడా అలాగే చెయ్యమని టెంకాయలు తీసుకురమ్మని డబ్బులిచ్చిందట. అలాగేనంటూ మనవాడు ఆ డబ్బులూ... తన తాతగారి ఫొటో తీసుకొని చక్కగా బయటికెళ్లిపోయాట్ట. ఆ ఫొటోను గుడిమెట్ల దగ్గర అందరూ టెంకాయలు కొట్టేచోట అలా కనపడీ కనపడనివ్వకుండా పెట్టేశాట్ట. బోల్డంత మంది దాదాపు ఓ 50 కాయలకు పైగా కొట్టాక... వాటిని ఏరుకొచ్చి మరీ సాక్ష్యంగా చూపించి, అమ్మ ఇచ్చిన డబ్బులు మిగుల్చుకున్నాట్ట. అక్కడితో ఆగకుండా ‘తాతగారి ఫొటో ఎదురుగా కోళ్లేమైనా కోయించాలా చెప్పు. అలా చికెన్‌ సెంటర్‌కు తీసుకెళ్లి.. ఓ పదో ఇరవయ్యో కోళ్లు కూడా కోయించి తీసుకొస్తా’ అన్నాట్ట. వీడి తెలివితేటలు చూసి వాళ్లమ్మ ఒకటే బాధపడుతోంది. ‘‘మరి నువ్వేమని ఓదార్చావు?’’ ‘‘తనను తాను మహానాయకమన్యుడనుకునే ఓ సీఎమ్‌ ఉన్నాడు. ఆయన  హైదరాబాద్‌ తానే కట్టానంటాడు. కానీ దాన్ని కులీకుతుబ్‌షా 1591 కట్టడం మొదలుపెట్టాడు. దాని వయసేవో దాదాపు 430 ఏళ్లు. ఈయనమో ఈ తరం వ్యక్తి. పైగా ఇక్కడ సీఎమ్‌గా ఉన్నది తొమ్మిదేళ్ల చిల్లర మాత్రమే. హైదరాబాద్‌లో కొన్ని ప్రదేశాలు ఒక్కొక్కటీ...   రెండ్రెండూ. మూడుమూడు కూడా ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు అందరికీ తెలిసిన అసలుదీ, మెయిన్‌ ట్యాంక్‌బండ్‌ ఒకటుండగా... సరూర్‌నగర్‌ చెరువుకట్ట దగ్గర ఒకటీ, సఫిల్‌గూడ గేట్‌ దాటగానే మరోటీ ఇలా రెండు మినీ ట్యాంక్‌బండ్లు ఉన్నాయి. మ్యూజియాల మాటకొస్తే... సాలార్‌జంగ్‌ అని ఒకటీ, స్టేట్‌ మ్యూజియమ్‌ అని మరొకటీ గాక... బిర్లా మ్యూజియం లాంటి పెద్దా చిన్నా,  చిల్లరమల్లరవి చాలానే ఉన్నాయి. ఆఖరికి శ్మశానాలను ఉదాహరణగా తీసుకున్నా... కుతుబ్‌షాహీ టూంబ్స్‌ అనీ, సయిదానిమా సమాధులనీ... ఇలా చారిత్రక రాతికట్టడాలతో ఉన్నవి ఎస్సార్‌నగర్‌ లాంటివి కలుపుకుంటే బోలెడున్నాయి. సదరు సీఎమ్‌గారు  మహాఅయితే... ఒక్క సైబర్‌టవర్స్‌ను  కట్టాడమో. అది కూడా ఎవరో జమానాలో నిర్ణయం తీసుకుంటే ఈయన పూర్తిచేశాడు’’ అంటూ చెప్పుకుంటూ పోతున్నాడు మా రాంబాబుగాడు. ‘‘ఇంతకీ సోంబాబు వాళ్లమ్మను నువ్వెలా సముదాయించావో చెప్పరా అంటే అందరికీ తెలిసిన ఈ సోదెందుకు చెబుతున్నావ్‌?’’ అడిగా. ‘‘అక్కడికే వస్తున్నా..  హైదరాబాద్‌ ఒక్కొక్కలాంటివే డబుల్సూ, త్రిబుల్సూ ఉన్నాయా. దానికి భిన్నంగా... తన సొంత రాజధానిలో... అందునా ఐదేళ్లు పూర్తిగా పూర్తయ్యాక కూడా తాత్కాలిక అసెంబ్లీ, తాత్కాలిక సచివాలయం, తాత్కాలిక హైకోర్టూ... అంటూ ఒకటి తాత్కాలికం... మరొకటి శాశ్వతం అంటూ రెండ్రెండుసార్లు వృథాగా కడుతున్నాడు.  అదికూడా చిన్నపాటి వర్షమొస్తే కారిపోయేలా, మొత్తం బురదమయం అయ్యేలా. ఇంకెవరో కట్టిన ఊరిని తానే కట్టానని సదరు సీఎమ్‌ అన్నట్టుగానే... ఎవరో కొట్టిన కొబ్బరికాయలు... పైగా నువ్వు 21 అడిగితే వాడు 50 దాకా కొట్టించి పట్టుకొచ్చాడు కదా. ఇంత ప్రయోజకుడి కోసం నువ్వు బాధపడటం ఎందుకు? ఏనాటికైనా అంతటివాడవుతాడులే అని ఓదార్చా’’ అన్నాడు. ‘‘మరి ఆమె నీ మాటలతో సమాధనపడిందా?’’ ‘‘మొదట ఒప్పుకోలేదుగానీ.. మనవాడి పేరులో.. సోముడంటే చంద్రుడనీ.. దానికి బాబు కలిపాక వచ్చేది కూడా ఆ నాయకుడి పేరేనని.. యాదృచ్ఛికంగా ఇలా పేర్లు కలిసినట్టే – అదృష్టాలు కూడా అలా కలిసొస్తాయేమోలే అన్నా. అంతే... దిగులు పడటం మానేసి,  తేటపడింది’’– యాసీన్‌

‘‘ఏదీ.. కాస్త ఫేసు టర్నింగ్‌ ఇచ్చుకో’’ టీవీ స్క్రీన్‌ మీద చిరంజీవి సినిమాలోని ఈ డైలాగ్‌ వినీవినగానే యోగా చేసుకుంటున్న బాబుగారు ఉలిక్కిపడ్డారు. ‘‘ఎవడ్రా ఈ డైలాగున్న సినిమా పెట్టింది. తీసిపారేయండి’’ అంటూ కోప్పడ్డారు అయ్యగారు. ‘‘సార్‌.. అది ‘రిటర్న్‌’ కాదు సార్‌. ‘టర్నింగ్‌’ ఇచ్చుకో అన్న మాట సార్‌’’ అంటూ పనివాళ్లు ఏదో సర్దిచెప్పబోయారు. అయినా ఇంకా ఆయన అగ్గి మీద గుగ్గిలం అయిపోతుండటంతో ‘తీసేస్తాం సార్‌...’ తీసేస్తాం సార్‌’ అంటూ టీవీ ఆపేశారు. అయ్యగారు అంతగా చేస్తున్న యోగా కూడా ఆయన యాంగర్‌ మేనేజ్‌మెంట్‌కు ఏమీ ఉపయోగపడకపోవడం చూసి ఆశ్చర్యపడుతున్నారు వారు. ‘‘ఈ డిజైన్లేమీ నచ్చలేదు.. అన్నీ ‘రిటర్న్‌’ చేసేయండి’’ నౌకర్లను ఆదేశిస్తున్నారు అమ్మగారు. ఆ మాట ఆమె నోట అలా వచ్చిందో లేదో... ‘‘ఎవర్రా అక్కడ? ఏదో అనకూడని మాట అంటున్నారు’’ అంటూ రంకెలేశారు అయ్యగారు. ‘‘అమ్మగారేలెండి. చీరలేవో కొత్త డిజైన్లు వచ్చాయంటే ‘కంగనా కజిన్స్‌’ నుంచి తెప్పించారు. నచ్చలేదట..  వాళ్లవి వాళ్లకు ‘రిటర్న్‌’ ఇచ్చేయమంటున్నారు’’ అంటూ నిశ్చింతగా చెప్పారు నౌకర్లు. ఆ మాట అన్నది అమ్మగారు కావడమే వాళ్ల నిశ్చింత. ‘‘వద్దంటే మళ్లీ అదే మాట’’ అంటూ కూకలేశారు బాబుగారు. ప్రచారానికి బయటకు వెళ్లబోతుంటే ‘‘సాయంత్రానికల్లా రిటర్న్‌ అవుతారా?’’ అసలు విషయం మరచిపోయి మళ్లీ ఆ మాట అననే అన్నారు అమ్మగారు. అమ్మగార్ని ఏమీ అనలేక ‘‘హు’’ అంటూ బలంగా ఒక హూంకరింపు, నిస్సహాయంగా ఒక నిట్టూర్పు విడిచారాయన. ప్రచారం కోసం కార్లో బయటకు వెళ్తుండగా రోడ్డు మీద ఎవరో కుర్రాడి బైక్‌ వెనకాల ‘డాడ్స్‌ గిఫ్ట్‌’ అనే మాట కనిపించింది. వాహనం ఇలా మళ్లీ ఓ మలుపు తిరిగిందో లేదో మరో కారు వెనకాల ‘మామ్స్‌ గిఫ్ట్‌’ అనే మాట ఉంది. ‘‘అన్నట్టు... ఈ బైకుల మీద... కార్ల మీద ఫలానా వారి గిఫ్ట్‌ అని రాసుకుంటూ ఉంటారు కదా. అలా రాయకూడదంటూ ఓ ఆర్డర్‌ ఇచ్చేద్దామా?’’ అడిగారు బాబుగారు సెక్రటరీని. ‘‘అలా కుదరదేమో సార్‌’’ నసిగాడు సెక్రటరీ. ‘‘ఎందుక్కుదరదు? అప్పట్లో ఆటోలన్నింటి వెనకాలా ‘‘థ్యాంక్యూ సీఎం సార్‌’’ అంటూ మనకు మనమే సార్‌ అని పిలుచుకుని, మనకు మనమే థ్యాంక్యూ అనీ చెప్పుకోలేదా?’’ మళ్లీ సెక్రటరీని గసిరారు. ‘‘ఏమిటిది? రిటర్న్‌ అన్న మాట వినబడ్డా, గిఫ్ట్‌ అన్న పదం కనబడ్డా సార్‌ అలా చిందులేస్తున్నారు?’’ అడిగాడు బంట్రోతు పక్కనే ఉన్న డ్రైవర్‌ని. ‘‘ఏమోరా.. ఆ పక్క రాష్ట్రం ఆయన అప్పుడెప్పుడో ‘‘రిటర్న్‌ గిఫ్ట్‌’ అన్న దగ్గర్నుంచీ ఇదే వరస. ఈ రాష్ట్రం నేతలు కూడా ‘యూ టర్న్‌’ అన్న దగ్గర్నుంచీకూడా. అప్పట్నుంచి... ‘టర్న్‌’... ‘రిటర్న్‌’... ‘టర్నింగ్‌’... అనే మాట వింటే చాలు అదే ధోరణి. ఇప్పుడాయనకు ఇంగ్లిష్‌ భాషలో నచ్చనివి రెండే రెండు పదాలు’’ కారణాలు వివరిస్తూ చెప్పాడు డ్రైవర్‌. ‘‘ఏమిటవి...?’’ ‘‘మొదటిది ‘రిటర్న్‌!’... రెండోది ‘గిఫ్ట్‌!!’’ – యాసీన్‌

సాక్షి, అమరావతి :‘‘ఆహా.. మన ఎలక్షన్లు మొదటివిడతే అయిపోవడం ఎంత లాభం తెలుసా?’’ అన్నాను నేను.   ‘‘ఏం లాభం.. ఎవరికి లాభం?’’ కాస్త ఘాటుగానే అడిగాడు మా రాంబాబు గాడు.   ‘‘అందరికీ’’ అన్నాను.   ‘‘ఎలా?’’ మళ్లీ రెట్టించాడు.   ‘‘ఎన్నికలు నెల రోజుల్లోనే అయిపోయాయనుకో.. ఇప్పటికి దాదాపు నాలుగు వారాలే టైమ్‌ ఉంది కాబట్టి.. సరిగ్గా ఏ 28 రోజులో బయట తిరిగితే చాలు. చూశావా ఎండలు ఎలా ఉన్నాయో? అదే మన షెడ్యూలు ఏ మే నెలలోనో ఉందనుకో.. అప్పుడు రెండు నెలల పాటు ఇటు నాయకులూ, అటు కార్యకర్తలూ అందరూ ఎండల్లో పొద్దస్తమానం తిరగలేక చచ్చేవారు. ఇక పార్టీల అధినేతలైతే అంతంత కాలం పాటు గొంతులు చించుకుంటూ ఉపన్యాసాలివ్వలేక బాధపడేవారు. వాళ్లకు.. నెల రోజుల్లో పెట్టాల్సిన ఖర్చులు రెణ్ణెల్ల పాటు పెట్టాల్సి వస్తే.. అది ఏ డబులో త్రిబులో అవుతుంది కదా. డబ్బు కోట్లలో వేస్టవుతుంది.. ఆలోచించు’’ అన్నాను.   ‘‘ఒరే పిచ్చి సన్నాసీ! ఎంతసేపూ నాయకుల కోణం నుంచి, వాళ్లకయ్యే ఖర్చుల కోణం నుంచి చూస్తావుగానీ.. కాసేపు అట్టడుగున ఉండే తాడిత పీడత జనాల వైపు నుంచి ఆలోచించవేమిట్రా’’ అన్నాడు రాంబాబు.   ‘‘ఎన్నికలు లేటుగా ఏ మే నెలలోనో జరిగితే వాళ్లకొచ్చే లాభం ఏమిటి?’’ అడిగాన్నేను.   ‘‘అమాయకుడా.. నువ్వు చెబుతున్న అణగారిన వర్గాల వారినే నాయకులు తమ వెంటేసుకుని ప్రచారాలకు తిప్పుతుంటారు. డోర్‌ టు డోర్‌ క్యాంపెయినింగు నిండుగా ఉండాలని.. చాలామందికి డబ్బులిచ్చి పిలిపించుకుంటుంటారు. ఇంత అర్లీగా ఎన్నికలు ముగిసిపోవడం అంటే అలాంటి వాళ్లందరి ఉపాధికీ గండి కొట్టినట్టేనని గ్రహించవేమిరా?’’   ‘‘నాకు అర్థం కాలేదు’’ అన్నాను.   ‘‘పిచ్చివాడా.. ఇప్పుడు నేతాశ్రీల వెంట వచ్చే కార్యకర్తలందరికీ పొద్దున్నే టిఫినూ, మధ్యానం బిర్యానీ, సాయంత్రం స్నాక్స్‌.. రాత్రికి మళ్లీ కోడిపలావ్‌ విత్‌ మందూ.. ఇవన్నీ జస్ట్‌ 28 రోజులే. అదే రెండు నెలల గడువుందనుకో.. పాపం.. వాళ్లందరికీ రెండు నెలల పాటు విందే విందు.. మందే మందు’’   ‘‘పోన్లే.. పాపం. కనీసం రెండు నెలలు తాగే ఆ చీప్‌ లిక్కర్‌ ఒక నెలే తాగుతారంటే ఆ మేరకు వాళ్ల హెల్త్‌ బాగుపడ్డట్టేగా’’ అన్నాను నేను.   ‘‘బాగుపడేది వాళ్లు కాదురా.. ఎన్నికలు మేలో జరిగితే కనీసం ఓటర్ల పంపకాలు రెండు నెలల పాటు సుదీర్ఘంగా జరిగేవి. ఇప్పుడు కార్యకర్తలతో పాటు వాళ్లను బుజ్జగించాల్సిన సమయమూ కొద్దిగానే ఉంది.. ఓటరు దేవుళ్లంటూ వాళ్లను మునగచెట్లు ఎక్కించే వ్యవధీ తగ్గిపోయింది. కానీ బాగుపడేదెవరంటావా.. ఇక ఎలక్షన్‌ అయిన మర్నాటి నుంచి ఫలానా వారి సర్వే అనీ, ఫలానా వారి అంచనా అంటూ సెఫాలజిస్టులనే రాజకీయ జాతకాలు చెప్పేవాళ్లు టీవీల్లో కూర్చొని అదేపనిగా ఊదరగొట్టేస్తుంటారు. ఒక్కొక్కరి అంచనా ఒకలా ఉంటుంది. తమకు అనుకూలమైన అంచనాను పట్టుకొని ఒక పార్టీ వారు.. దాన్ని ఖండిస్తూ ఎదుటిపార్టీ వాళ్లూ టీవీ చర్చల్లో గొంతులూ.. బట్టలూ చించుకుంటుంటారు. వాళ్ల వాదనలు వింటూ బెట్టింగ్‌ రాయుళ్లు.. నెల రోజుల పాటు కాయాల్సినంత కాస్తూ నష్టపోతారు. ఏతావాతా బాగుపడేదెవరంటే.. ’’ నా మొహాన సుదీర్ఘంగా ఉపన్యాసమొకటి పడేస్తూ కాస్త గాలి పీల్చుకోడానికి ఆగాడు.   ‘‘ఎవర్రా’’ సస్పెన్స్‌ పట్టలేక అడిగేశా.   ‘‘ఇంకెవరూ.. చెత్త చర్చలతో తమ టీఆర్‌పీలు, జనాల బీపీలు పెంచే ఓ వర్గం టీవీ వాళ్లు’’ అంటూ అసలు విషయం కూల్‌గా చెప్పాడు మా రాంబాబుగాడు.     

అప్పట్లో ప్రతి ఇంటికి ఉంటేగింటేకరెంటు మీటర్‌ అనేదొక్కటే ఉండేది.అది కూడా ముక్కీ మూలిగీ నడిచేది.  పొరుగింటి వాళ్ల కంటే ఒకవేళ మన ఇంటి కరెంటు మీటరు గబగబా తిరుగుతుందనుకోండి. అలా తిరగడంలో అది అతిచురుగ్గా ఉందనుకోండి. అప్పుడు దాని దూకుడు చూసి మనం ఏడ్చి చచ్చేవాళ్లం. దీనికిదేం పోయే కాలం వచ్చిందో.. అలా వేగంగా తిరిగి చస్తోందని ఆడిపోసుకునేవాళ్లం. కానీ ఆ స్వర్ణయుగం కాస్తా ఎప్పుడో కాలగర్భంలో కలిసిపోయింది.  ఇప్పుడు కాలం మారిపోయింది. ఇప్పుడంతా కాలమంతా టెక్నాలజీదే. మీరొక మాడ్రన్‌ వాచీలాంటిది పెట్టుకున్నారనుకోండి. అదెన్నో విషయాలు చెబుతుంటుంది. ఇవ్వాళ మీరెన్ని క్యాలరీలు తిన్నారు? తిన్నదరిగి చావాలంటే.. నడిస్తే ఎన్ని అడుగులు వేయాలి? ఒకవేళ గెంతితే ఎన్ని గెంతులు? పరుగెత్తితే ఎన్ని అంగలు?ఇలా నడకోమీటరూ, పరుగోమీటరూ, గెంతోమీటరు.. అన్నీ మీ వాచీలోనే ఉంటాయి. అన్నట్టు.. అది మీ గుండె ఎన్నిసార్లు కొట్టుకుంటోందో కూడా చెబుతుంది. రాత్రి మీకెంత నిద్ర పట్టిందీ.. ఒకవేళ ఆ నిద్రలో ఏమైనా కొరత ఏర్పడితే ఇవ్వాళ ఎన్ని గంటలు నిద్రపోవాలి లాంటి విషయాలన్నీ చెప్పేసి, వాటిని అక్షరాలా అమలు జరిపే మెకానికల్‌ డివైజ్‌ల కాలం వచ్చేసింది. పైగా ఇప్పుడు ఆరోగ్యస్పృహ విపరీతంగా పెరిగిపోవడంతో చేతికి వేసుకునే ఆ మోడ్రన్‌ బ్యాండ్‌ లాంటి గడియారాలకు తెగ గిరాకీ పెరిగిపోయింది. అందరూ తలో వాచీ పెట్టేసుకుంటున్నారంటే అతిశయోక్తి కాదు.  మా రాంబాబుగాడు ఈ ట్రెండ్‌ను జాగ్రత్తగా గమనించడం నేను గమనించాను. ‘‘అయినా నీకింత మెకానికాలిటీ నచ్చదు కదరా. మరి ఎందుకీ గాడ్జెట్లను ఇంతగా పరిశీలిస్తున్నావ్‌?’’ ఉండబట్టలేక అడిగా.   ‘‘ఈ తరహాలోనే మనం గనక కొన్ని కొత్త కొత్త గాడ్జెట్లు కనిపెట్టామనుకోరా. అప్పుడు వాటికి తెగ గిరాకీ ఉంటుంది. మనం కనిపెట్టిన వాటిని ఒక్క పార్టీ కొనేసినా చాలు.. మనం కోటీశ్వరులమైపోవడం గ్యారెంటీ’’ అన్నాడు వాడు.  ‘‘వీటిల్లోంచి కొత్తగా ఏం కనిపెడతావ్‌రా నువ్వు?’’   ‘‘సపోజ్‌... ఫర్‌సపోజ్‌.. అచ్చం సెల్‌ఫోన్‌లాగే ఉండేలా మనం ‘అభిప్రాయోమీటర్‌’ అనేది కనిపెడదాం. అప్పుడు దాన్ని ఆపరేట్‌ చేయగానే ఎదుటివాడు ఏ పార్టీని అభిమానిస్తున్నాడు, వచ్చే ఎన్నికల్లో వాడు ఎవరిని సమర్థిస్తాడనే వాడి అభిప్రాయాలు మనకు తెలిసిపోతాయన్నమాట’’ చెప్పాడు రాంబాబు గాడు.   ‘‘ఒరేయ్‌ నీ బుర్ర సామాన్యం కాదురా’’ అంటూ కితాబిచ్చేలోపే మళ్లీ చెలరేగిపోయాడు వాడు.  ‘‘అప్పుడే పొగడకు. ఇదేగాక మళ్లీ ఇంకో డివైజ్‌ కూడా డెవలప్‌ చేస్తాం. దానిపేరే చేంజోమీటర్‌. ఇది వాడగానే ఎదుటాడి అభిప్రాయం టక్కున మారిపోతుంది. వాడు కాస్తా ఇలా మన వైపునకు వచ్చేస్తాడు. మనకే ఓటేసేస్తాడు. ఇక చూడ్రా. సింపుల్‌గా ఇలాంటి రెండు పరికరాలను తయారు చేస్తే చాలు. ఇక్కడ మన రాష్ట్రాల్లోనూ, మన దేశంలోని పార్టీలే కాదు.. అమెరికాలోని రిపబ్లికన్లూ, డెమోక్రాట్లు మొదలుకుని ప్రపంచంలోని అందరూ మన గాడ్జెట్లే కొనుక్కుంటార్రా. అప్పుడు మనకు డబ్బులే డబ్బులు’’ అన్నాడు వాడు.  మొదట.. వాడు చెప్పిందేదో బాగానే ఉన్నట్టు అనిపించిందిగానీ, ఆలోచించగా ఆలోచించగా ఇక్కడేదో తిరకాసున్నట్టు నాకు అనిపించింది.   ‘‘అవున్రా.. అంతా బాగానే ఉందిగానీ ఇక్కడో సమస్య ఉంది. ఈ మీటర్లనీ ఏదో ఒక్క పార్టీ దగ్గరే ఉంటే వీటితో ప్రయోజనం గానీ.. మన పార్టీ దగ్గరా ఇవే ఉండి, మళ్లీ ఎదుటాడిదగ్గరా ఇవే ఉంటే.. అప్పుడందరూ వాటిని ఎదుటాడిమీద యధేచ్ఛగా ప్రయోగిస్తూ ఉంటే ప్రయోజనమేముంటుందిరా. మళ్లీ అంతా నార్మల్‌గానే నలిఫై అయిపోతుంది కదా?!.. అంటే ఒకదాన్నొకటి రద్దు చేసేసుకుంటాయి కదా’’   ‘‘ఛీ నువ్వో అపశకున పక్షివి. ఆలోచనల్లో కూడా అనుక్షణం అడ్డుపడటమే. కనీసం కాన్సెప్టులను కూడా డెవలప్‌ కానివ్వవు. కొనేవాడు కొంటాడు... లేకపోతే లేదు. ఈ లాజిక్‌లన్నీ నీకెందుకోయ్‌ ’’ అంటూ నన్నాడిపోసుకున్నాడు వాడు.  –యాసీన్‌

ఎన్నికల సీజన్‌ వచ్చేసింది. ఇక పార్టీ టిక్కెట్లు ఆశించేవారి వారి సంఖ్య అంతా ఇంతా కాదు. ఈ ఆశావహుల్ని సంతృప్తిపరచలేక పార్టీ అధినేతల తల నుంచి ప్రాణం తోకలకు వచ్చేస్తుంటుంది. వాస్తవానికి అధినేతలు పార్టీ టిక్కెట్లను కేటాయించే సమయంలో చాలా అప్రమత్తంగా ఉంటారు. తమ తోకలోని ప్రాణాలతో పాటు కంటే ఆశావహుల తోకలనూ చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటుంటారు. ఎందుకంటే.. ఒకవేళ ఎవడైనా బలమైన ఆశావహుడికి టిక్కెట్‌ దక్కలేదనుకో.. వాడు తోక ఝాడించేస్తాడు. వెంటనే హైజంపూ, లాంగ్‌జంపూ ఏకకాలంలో చేస్తాడు. అలా ఎగిరిన మనవాడి అంగ పడేది ప్రత్యర్థి శిబిరంలోనే. అందుకే ఇలాంటి వాళ్లను బుజ్జగించలేక అధినేతల ప్రాణం మళ్లీ తలల నుంచి తోకలకు వచ్చేస్తుంటుంది. ఆల్రెడీ ఒక ప్రాణం తోకలోకి వచ్చాక మళ్లీ మరో ప్రాణం ఎలా వస్తుందని అడక్కూడదు. మనలాంటి సాదాసీదా మనుషులకు ఇలాంటి సందేహాలు వస్తాయనే... ప్రాణాల సంఖ్య ఐదనీ, వాటిని పంచప్రాణాలనీ అంటారని మన  పూర్వీకులు ఎప్పుడో చెప్పేశారు. టిక్కెట్టు ఆశించే పెద్దలంతా చిన్నపిల్లల్లా అలుగుతారు కదా. అప్పుడు అధినేతలు పెద్దవాళ్లలా ప్రవర్తిస్తారు. చిన్నపిల్లల విషయంలో పెద్దవాళ్లు చేసే పనులన్నీ చేసేస్తుంటారు. ‘‘మా బుజ్జికదూ.. మా చిన్ని కదూ.. ఆఫ్ట్రాల్‌ ఈ టిక్కెట్టులో ఏముంది. చూస్తూ ఉండు. నిన్ను ఇంతకంటే ‘పెద్ద’సభకు పంపిస్తా’’ అంటూ బుజ్జగిస్తుంటారు. ఇలా ఈ సీజన్‌లో అధినేతలంతా జోలపాడటం, ఆశపెట్టడం, దువ్వుతూ ఉండటం లాంటి పనులతోనూ బిజీగా ఉంటారు. ఇలా ఈ సీజన్‌లో మేం రాజకీయాలు మాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు అధినేతల మీద బోల్డంత జాలిపడుతూ ఇదే విషయాన్ని మా రాంబాబు గాడికి చెప్పా. ‘‘ఆ పార్టీ.. ఈ పార్టీ అని కాకుండా.. పాపం అధినేతలందరి ఉమ్మడి సమస్యరా ఇది. ఎన్నికలు ముంచుకొచ్చిన వేళ టిక్కెట్లు ఎలా పంచుకొస్తారో చూడాలి’’ అన్నాన్నేను. ‘‘ఇది అధినేతలందరికీ ఉన్న సమస్యే అయితే దీనికి పరిష్కారం చాలా ఈజీరా’’ అన్నాడు మా రాంబాబుగాడు. ‘‘చాలా పార్టీలకు సీట్లు తగ్గేది ఈ సమస్యతోనే. ఎవడో అసంతృప్త నేత ఇండిపెండెంటుగా పోటీ చేస్తాడు. అసలు అభ్యర్థి గెలుపునకు గండి కొడతాడు. అంత ఈజీ అంటున్నావ్‌. ఎలాగో చెప్పు?’’ నేనడిగా. ‘‘సింపుల్‌రా... ఎంతమంది టిక్కెట్‌ ఆశిస్తున్నారో ఆ అందరికీ టిక్కెట్లు ఇచ్చేయాలి. అంటే సదరు పార్టీ గుర్తుపై ఈ ఆశావహులంతా ఉమ్మడిగా పోటీ చేస్తారన్నమాట. ప్రతి పార్టీ కూడా ఇలా ఎంత మంది ఆశిస్తున్నారో అంతమందికీ ఇచ్చేయాలి. మనమెలాగూ ఓటేసేటప్పుడు పార్టీ గుర్తుకు ఓటేయడంతో పాటు... అభ్యర్థికీ ఓటెయ్యాలన్నమాట. ఇలా ఏ పార్టీకి ఎక్కువ ఓట్లొస్తాయో... ఆ నియోజకవర్గంలో ఆ పార్టీ గెలిచినట్టు. అలాగే ఒకే పార్టీ నుంచి చాలామంది ఆశావహులు నిలబడ్డారు కదా. వాళ్లందరిలో ఎవరికి ఎక్కువ ఓట్లు పడతాయో వాడే అసలైన పార్టీ అభ్యర్థి అన్నమాట. చూడు. ఇలా ఎంతమందినైనా సంతృప్తిపరచవచ్చు. చూశావా! మనసుండాలే గానీ మార్గం ఉంటుంది’’ అన్నాడు వాడు. అధినేతలకే సంక్లిష్టమైన సమస్యకు వాడింత సింపుల్‌గా పరిష్కారం చెప్పడంతో వాడి (అతి)తెలివితేటలకు నోరెళ్లబెట్టి చూస్తూ... ‘‘నువ్వు చెప్పిన ప్రకారం టిక్కెట్లిస్తే... ఆ బ్యాలెట్‌ పేపర్‌ తయారు చేయడానికి పేపర్‌ పరిశ్రమలన్నీ సరిపోవురా. అలాగ్గనక ఇస్తే నియోజకవర్గం నియోజకవర్గమంతా పోటీ చేసేస్తుంది. తెల్సా...’’ అంటూ కూకలేశాను.

పార్టీ మార్పిడిని సూచించడం ఎలా? గతంలో ఈ ప్రక్రియకు ఉన్న పేరేమిటి? అప్పటి ప్రక్రియ కంటే ఇప్పటి ప్రక్రియ వల్ల ఒనగూరే అదనపు ప్రయోజనాలేమిటి?   పైన కనిపిస్తున్న వాక్యం పరీక్ష పేపర్‌లోని ప్రశ్నలా అనిపిస్తోందా? కరెక్టే. కానీ ఈ ప్రశ్న నా దృష్టికి వచ్చిన తీరూ.. దాని కథా కమామిషూ తర్వాత చెబుతా. క్వెశ్చన్‌ పేపర్లో దీన్ని చదవగానే.. ‘‘ఇదేంట్రా.. ఈ ప్రశ్నేమిటి ఇలా ఉంది?’’ అంటూ మా బుజ్జిగాడిని అడిగా.   ‘‘ఇది చాలా ఈజీ క్వెశ్చెన్‌ నాన్నా. పైగా ఏదైనా తెలియకపోతే కామన్‌సెన్స్‌తో ఆలోచించి రాసేయమని నువ్వే అన్నావ్‌ కదా. అలా ఈజీగా రాసేశా’’ అన్నాడు.   ‘‘పార్టీ మార్పిడికి అప్పట్లో ఓ మాటా.. ఇప్పుడు ఆ ప్రక్రియకు ఓ విధానం ఉందా? అయినా ఈజీ క్వెశ్చెన్‌ అంటున్నావు కదా. ఏం రాశావ్‌?’’ అని అడిగా.   అప్పుడు వాడు చెప్పిన జవాబిది.   ఒకప్పుడు పార్టీ మారితే.. దాన్ని ‘‘తీర్థం పుచ్చుకోవడం’’ అనే మాటతో సూచించేవారు. ఉదాహరణకు ఒక అభ్యర్థి ఒక పార్టీ నుంచి మరో పార్టీకి మారినప్పుడు ఫలానా అభ్యర్థి ఫలానా పార్టీ ‘‘తీర్థం పుచ్చుకున్నాడ’’ని న్యూస్‌ పేపర్లలో రాసేవారు. కానీ ప్రస్తుతం ‘‘తీర్థం పుచ్చుకోవడం’’ అనే ఆ మాట పూర్తిగా అంతరించిపోయినట్లే. దాన్ని ఇప్పుడెవరూ న్యూస్‌ పేపర్లలో రాయడం గానీ, టీవీల్లో చెప్పడం గానీ చేయడం లేదు. అయితే ఒక అభ్యర్థి పార్టీ మారిన సందర్భాల్లో మరికొందరు ‘‘ఫలానా గూటికి చేరడం’’ అని కూడా వ్యవహరించేవారు. ఈ మాట కూడా దాదాపుగా అంతరించే దశలోనే ఉంది.   ప్రస్తుతం అమల్లో ఉన్న విధానం: అయితే ఇప్పుడు తాజాగా పార్టీ మారిన ప్రక్రియకు సూచనగా ఆ పార్టీ జెండాను సూచించేలా ఉన్న రంగులతో కూడిన ‘‘కండువాను పార్టీ మారిన వ్యక్తికి కప్పడం’’ జరుగుతోంది. అందుకే ఇప్పుడు పార్టీ మారే ప్రక్రియను ‘‘తీర్థం పుచ్చుకోవడం’’గా చెప్పడానికి బదులు ‘‘కండువా కప్పుకోవడం’’గా  వ్యవహరిస్తున్నారు.   ప్రయోజనాలు: తీర్థం పుచ్చుకోవడం అన్న మాట ఒక సూచనాత్మకమైన మాట మాత్రమే. ఈ సమయంలో నిజంగా తీర్థం పుచ్చుకోవడం జరిగేది కాదు. ఒకవేళ గతంలో పార్టీ మారినప్పుడు నిజంగానే తీర్థం పుచ్చుకోవడం జరిగినా అది కడుపులోకి వెళ్లి, మటుమాయం అయిపోతుంది కాబట్టి తాను మారిన పార్టీ ఏమిటో గట్టిగా గుర్తుపెట్టుకుంటే తప్ప అభ్యర్థికి పెద్దగా గుర్తుండే అవకాశం ఉండదు. అయితే కండువా కప్పడం వల్ల మంచి ప్రయోజనం ఉంది. కండువాపై పార్టీ జెండాలోని రంగులు, పార్టీ గుర్తు స్పష్టంగా ఉంటాయి కాబట్టి... ఆ కండువా కనిపిస్తున్నంత సేపు అభ్యర్థికి తాను మారిన పార్టీ ఏదో, తానిప్పుడు ఏ పార్టీలో ఉన్నాడో స్పష్టంగా తెలుస్తుంది.   ‘‘ఇదీ నాన్నా ఆ ప్రశ్నకు ఆన్సరు’’ అంటుండగా నాకు మెలకువ వచ్చింది.   ఇప్పుడు అసలు విషయం చెబుతా వినండి. ప్రస్తుతం మావాడి పరీక్షలు అవుతున్నాయి. ఈ టైమ్‌లోనైనా కాస్తో కూస్తో శ్రద్ధ తీసుకోవాలి కదా అంటూ నిన్న వాడితో సోషల్‌ సబ్జెక్ట్‌ చదివించా. అలాగే వాడు పరీక్ష రాసి రాగానే.. ఆ క్వెశ్చన్‌ పేపర్‌లోని ప్రశ్నల్ని చదువుతూ.. వాటికి ఆన్సర్లు ఏమి రాశాడో వాకబు చేయడం కూడా నాకు అలవాటు. సరిగ్గా పరీక్షల సీజన్‌లోనే, ఎన్నికలూ రావడం.. న్యూస్‌పేపర్లలో చదివిన అంశాలూ, వాడితో చదివించిన విషయాలు మెదడులో కలగాపులగమైపోయాయి. దాంతో వాడు ‘‘పార్టీమార్పిడి... అనుకూల దశలు... పద్ధతులూ – ప్రయోజనాలూ’’  లాంటి పాఠాన్ని నేను వాడితో చదివించినట్టూ.. అదే లెసన్‌ నుంచి ఎగ్జామ్‌లో క్వెశ్చన్‌ వచ్చినట్టూ, దానికి వాడు రాసిన ఆన్సర్‌ను నేను చదివించుకున్నట్టూ వచ్చిన కల ఇది.   –యాసీన్‌ 

ఎప్పటిలాగే శ్మశానం వైపునకు నడుస్తున్నవిక్రమార్కుడికి బేతాళుడు మళ్లీ ఓ కథ చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు. అదేమిటంటే...మనం ఏదో అవన్నీ కల్పిత గాధలనుకుంటాం గానీ... ఎంత కల్పనలోనైనా కాస్తో కూస్తో నిజం ఉంటుంది. ఇది అప్పుడెప్పుడో మనం చిన్నప్పుడు చెప్పుకున్న దేవతా వస్త్రాల కథ. ఓ రాజు పూర్తిగా నగ్నంగా ఉండి... తాను దేవతావస్త్రాలు ధరించానని చెప్పుకుంటూ ఊరేగుతూ ఉండేవాడట. ఆ నగ్న స్వరూపాన్ని కన్నులారా గాంచిన వాళ్లు కూడా ‘‘అబ్బ... చీనీ చీనాంబరాల దుస్తుల జరీ ఎంత బాగుంది. ఆహా... దాని కుచ్చుల కుచ్చుల అంచు ఎంత అద్భుతంగా ఉందీ’’ అంటూ ప్రశంసిస్తూ తరిస్తూ ఉండేవారట.  అదే కథ మళ్లీ ఇంతకాలానికి ఇలా పునరావృతమవుతుందనుకోలేదు. అదేదో కథ కదా... అప్పటి అమాయకులే ఇప్పటికీ ఉన్నారా... ఉంటారా... అని ఒక్కోసారి మనకనిపిస్తుంటుంది గానీ, ముందే చెప్పుకున్నట్టు ఎంత కథలోనైనా వాస్తవం ఉంటుంది కదా.  అనగనగా ఓ రాజు. నభూతో నభవిష్యతి అనేలా రాజధాని నిర్మిస్తానన్నాడు. ప్లాన్లు గీశాడు. నమూనాలు తీశాడు. వాటినే చూపిస్తూ... ఆహా ఓహో అనమన్నాడు. దేవతల రాజధాని పేరేమిటి? అమరావతి. తన రాజధాని పేరు కూడా అదే కాబట్టి... దేవతా వస్త్రాల్లాగే సదరు రాజధాని కూడా దేవతాంశ ఉన్నవారికే కనిపిస్తుందంటూ రాజపత్రాలు విపరీతంగా ప్రచారం చేశాయి. అది కనిపించలేదంటే వాడు కచ్చితంగా పాపాత్ముడే అవుతాడంటూ తీర్మానించేశాయి.  ప్రజలు కామోసనుకున్నారు. ఎందుకొచ్చిన గొడవలే అనుకున్నారు. ‘‘ఆహాహ... ఎంత బాగా కనిపిస్తుందేమండీ మన రాజధాని! ఆ ఉద్యానవనాలూ, ఆ సరస్సులూ’’ అని ఒకడంటే... ‘‘ఇక్కడ చూడండి... ఈ పచ్చిక బయళ్లు సాక్షాత్తూ పచ్చటి పట్టు తివాచీలు కదండీ’’ అంటూ మరొకడు ప్రస్తుతించాడు. మనమందరమూ ఆ యొక్క దేవతాంశ ఉన్నవాళ్లం సుమండీ అనుకుంటూ ఒకరి జబ్బలు మరొకరు చరచుకున్నారు.  తర్వాతి వంతు దేవతాకర్మాగారంలో తయారైన కారుది. దాని పేరు ‘కియా’ అన్నారు. దేవతా కారంటూ ఒక దాన్ని రోడ్ల మీద నడిపారు. కానీ చిత్రమేమిటంటే... ఎంత ఏబ్రాసీ వాడైనా కొత్తకారు కొంటే దాని రంగూ, హంగూ, తళతళా, మిలమిలా లోకానికి చూపాలనుకుంటాడు. అదేమిటో గానీ సదరు వాహనానికి అన్ని వైపులా నల్ల పరదాలు కట్టారు. అదేమిటంటే... పాపాత్ముల కన్ను పడి దిష్టి తగులుతుందేమో లాంటి కథలు చెప్పారు. అప్పటికీ పాపం... అన్నెం పున్నెం ఎరగని పిల్లాడిలాంటి వాస్తవవాదులు కొందరు చెవులుకొరుక్కున్నారు. అక్కడ తయారైన కారు కాదని కనిపెట్టేశారు. కానీ మనం పాపాత్ములమని ఎందుకనిపించుకోవాలంటూ గమ్మునుండిపోయారు.  ఇక ఇప్పుడు తాజాగా ఓట్ల వంతు వచ్చింది. రాజును ఎన్నుకునేందుకు ప్రజలక్కడ ఓట్లు వేస్తారు. కానీ చిత్రమేమిటంటే... పుణ్యాత్ముల ఓట్లు మాత్రమే జాబితాలో ఉంటాయనీ, పాపాత్ముల ఓట్లు కనిపించవంటూ రాజు మళ్లీ బుకాయించడం మొదలు పెట్టాడు.  దీనికి విరుగుడెలా అని ప్రజలు ఆలోచించారు. వాళ్లకో ఐడియా తట్టింది. ... అంటూ ఇంతవరకు కథ చెప్పి ఆ ఐడియా ఏమిటో తెలిసి కూడా చెప్పకపోతే నీ ఓటు కూడ గల్లంతవుతుందన్నాడు బేతాళుడు. అప్పుడు విక్రమార్కుడు చెప్పిన ఆన్సరిది.ప్రజలు ఓట్లేశారు. రాజును గద్దె దించేశారు. రాజు లబోదిబో అన్నాడు. అప్పుడా ప్రజలు రాజుతో... ‘‘హే రాజన్‌. పద వీచ్యుతుడినయ్యావని నువ్వెందుకనుకుంటున్నావ్‌. నీకు పడ్డ ఓట్లన్నీ దేవతాఓట్లు. నీకు కనిపించడం లేదంటే బహుశా నువ్వు పుణ్యాత్ముడివి కావేమో అని మాకనిపిస్తోంది’’ అంటూ తగిన శాస్తి చేశారంటూ జవాబు చెప్పాడు. అది సరైన సమాధానం కావడంతో, విక్రమార్కుడికి మౌనభంగం కావడంతో బేతాళుడు మళ్లీ చెట్టెక్కాడు.– యాసిన్, ప్యామిలీ డెస్క్‌