సంత్‌ శిరోమణి ఆచార్య శ్రీ 108 విద్యాసాగర్‌ జీ మహరాజ్‌ జీ సమాధిని పొంది మనందరినీ విషాదంలో ముంచెత్తారు. జ్ఞానం, కరుణ, సేవల త్రివేణీ సంగమంగా పూజ్య ఆచార్యులు ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోతారు. ఆయన నిజమైన తపస్వి. ఆయన జీవితం భగవాన్‌ మహావీరుని ఆదర్శాలకు ప్రతీక. జైన సామాజిక వర్గంలో ఆయన ఉన్నత స్థానంలో నిలిచినప్పటికీ ఆయన ప్రభావం, పలుకుబడి కేవలం ఒక సామాజిక వర్గానికే పరిమితం కాలేదు. మతాలు, ప్రాంతాలు, సంస్కృతులకు అతీతంగా ప్రజలు ఆయన వద్దకు వచ్చేవారు. ప్రకృతికి నష్టాన్ని తగ్గించే జీవన విధానానికి ఆయన పిలుపునిచ్చారు. నిబద్ధత పునాదులపైనే ఒక బలమైన దేశం నిర్మితమవుతుందని విశ్వసించారు. లోతైన జ్ఞానం, ఎల్లలెరు గని దయ, మానవాళిని ఉద్ధరించాలన్న అచంచలమైన నిబద్ధతతో ఆచార్య విద్యాసాగర్‌ జీ (10 అక్టోబర్‌ 1946 – 18 ఫిబ్రవరి 2024) జీవితం ఆధ్యాత్మికంగా సుసంపన్నం అయింది. అనేక సందర్భాల్లో ఆయన ఆశీస్సులు అందుకున్న గౌరవం నాకు దక్కింది. అందువలన, నాతో సహా లెక్కలేనన్ని ఆత్మలకు మార్గాన్ని ప్రకాశవంతం చేసిన మార్గదర్శక కాంతిని కోల్పోయినట్లుగా నేను తీవ్రమైన లోటును అనుభవిస్తున్నాను. ఆయన అనురాగం, ఆప్యా యత, ఆశీస్సులు కేవలం సుహృద్భావ సంకేతాలు మాత్రమే కాదు, ఆయనతో సన్నిహితంగా మెలిగిన అదృష్టవంతులందరి మీదా ఆధ్యాత్మిక శక్తిని ప్రసరింపజేసి, స్ఫూర్తిని కలిగిస్తాయి. ఆయన జీవితం జైన మత మూల సూత్రాలకు ఉదాహరణగా నిలిచింది. దాని ఆదర్శాలను తన సొంత చర్యలు, బోధనల ద్వారా ప్రతిబింబింప జేశారు. సకల జీవరాశుల పట్ల ఆయనకున్న శ్రద్ధ, జైన మతానికి జీవితం పట్ల ఉన్న అమితమైన గౌరవానికి అద్దం పట్టింది. ఆలోచనల్లో, మాటల్లో, చేతల్లో నిజాయితీకి జైన మతం ఇచ్చిన ప్రాధా న్యాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ ఆయన తన జీవితాన్ని గడిపారు. సరళమైన జీవనశైలిని అనుసరించారు. జైనమతం, భగవాన్‌ మహావీరుని జీవితం నుంచి ప్రపంచం ప్రేరణ పొందడానికి ఆయన వంటి మహా నుభావులే కారణం. ఆధ్యాత్మిక జాగృతికి, ముఖ్యంగా యువతలో ఆధ్యాత్మిక జాగృతికి ఆయన అవిశ్రాంతంగా కృషి చేశారు.  విద్య ఆయన హృదయానికి చాలా దగ్గరైన రంగం. విద్యాధర్‌ (ఆయన చిన్ననాటి పేరు) నుండి విద్యాసాగర్‌ వరకు ఆయన చేసిన ప్రయాణం జ్ఞానాన్ని సంపాదించడం, అందించడంలో లోతైన నిబద్ధతతో సాగింది. న్యాయమైన, జ్ఞానవంతమైన సమాజానికి విద్య మూలస్తంభమని ఆయన ప్రగాఢ విశ్వాసం. వ్యక్తులను శక్తిమంతం చేయడానికీ, లక్ష్యం, సహకారంతో కూడిన జీవితాలను గడపడానికీ వీలు కల్పించే సాధనంగా ఆయన జ్ఞానాన్ని సమర్థించారు. విద్యను వ్యక్తులకు సాధికారత కల్పించి ఒక ప్రయోజనం, సేవాభావంతో జీవితం గడిపేందుకు దోహదపడే సాధనంగా ఆయన భావించారు. వారి బోధనలు స్వీయ అధ్యయనం, స్వీయ అవగాహన ప్రాము ఖ్యతను నిజమైన జ్ఞానానికి మార్గాలుగా నొక్కిచెప్పాయి. జీవితకాల అభ్యాసం, ఆధ్యాత్మిక ఎదుగుదలలో నిమగ్నం కావాలని వారి అనుచరులకు ప్రబోధించాయి. మన సాంస్కృతిక విలువలతో ముడిపడిన విద్యను మన యువత పొందాలని విద్యాసాగర్‌ జీ ఆకాంక్షించారు. నీటి ఎద్దడి వంటి కీలక సవాళ్లకు పరిష్కారం కనుగొనలేక పోయామనీ, గతం నుంచి నేర్చుకున్న పాఠాలకు దూరంగా ఉండటం వల్లే ఈ పరిస్థితి ఏర్పడిందనీ ఆయన తరచూ చెప్పేవారు. సంపూర్ణ విద్య అనేది నైపుణ్యం, నూతన ఆవిష్కరణలపై దృష్టి సారించేదిగా ఉంటుందని ఆయన విశ్వసించారు. భారతదేశ భాషా వైవిధ్యం పట్ల ఆయన ఎంతో గర్వ పడ్డారు. భారతీయ భాషలను నేర్చుకోవడానికి యువతను ప్రోత్స హించారు. పూజ్య ఆచార్యులు స్వయంగా సంస్కృతం, ప్రాకృతం, హిందీలో విస్తృతంగా రచనలు చేశారు. ఒక సాధువుగా చేరుకున్న శిఖరాలు, భూమిపై ఎంతగా నిలదొక్కుకున్నారు అనేవి ఆయన ప్రతిష్ఠాత్మక రచన ‘మూక్‌మతి’లో స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. తన రచనల ద్వారా అణగారిన వర్గాలకు గళం అందించారు.  ఆరోగ్య సంరక్షణ రంగంలో కూడా ఆచార్యుల కృషి చిరస్మరణీయం. ముఖ్యంగా నిరుపేదల నివాస ప్రాంతాల్లో ఆయన అనేక ప్రయత్నాల్లో పాలుపంచుకున్నారు. ఆరోగ్య సంరక్షణ పట్ల ఆయన విధానం సంపూర్ణమైనది. శారీరక శ్రేయస్సును ఆధ్యాత్మిక శ్రేయస్సుతో మిళితం చేస్తుంది. తద్వారా వ్యక్తి మొత్తం అవసరాలను తీరుస్తుంది. విద్యాసాగర్‌ జీ దేశ నిర్మాణం పట్ల చూపిన నిబద్ధత గురించి రాబోయే తరాలు విస్తృతంగా అధ్యయనం చేయాలని నేను ప్రత్యేకంగా కోరుతున్నాను. పక్షపాత ఆలోచనలకు అతీతంగా జాతీయ ప్రయోజనాలపై దృష్టి సారించాలని ఆయన ప్రజలను ఎల్లప్పుడూ కోరేవారు. ప్రజాస్వామ్య ప్రక్రియల్లో భాగస్వామ్య వ్యక్తీకరణగా భావించిన ఓటును బలంగా విశ్వసించేవారిలో ఆయన ఒకరు. ఆరోగ్యకరమైన, స్వచ్ఛమైన రాజకీయాలను సమర్థించారు. విధాన రూపకల్పన ప్రజా సంక్షేమం గురించి ఉండాలి కానీ స్వప్రయోజనాల గురించి కాదనీ అనేవారు. పౌరులకు తమ పట్ల, తమ కుటుంబాల పట్ల, సమాజం పట్ల, దేశం పట్ల ఉండే బాధ్యతల నిబద్ధత పునాదులపైనే ఒక బలమైన దేశం నిర్మితమవుతుందని ఆయన విశ్వసించారు. నిజాయితీ, చిత్త శుద్ధి, స్వావలంబన వంటి సుగుణాలను పెంపొందించుకోవాలని వ్యక్తులను ప్రోత్సహించారు. న్యాయమైన, దయగల, అభివృద్ధి చెందు తున్న సమాజ నిర్మాణానికి అవి అవసరమని భావించారు. మనం వికసిత్‌ భారత్‌ నిర్మాణం కోసం కృషి చేస్తున్నందున విధుల పట్ల ఈ ప్రాధాన్యత చాలా ముఖ్యం. ప్రపంచవ్యాప్తంగా పర్యావరణ క్షీణత తీవ్రంగా ఉన్న ఈ కాలంలో, పూజ్య ఆచార్యులు ప్రకృతికి నష్టాన్ని తగ్గించే జీవన విధానా నికి పిలుపునిచ్చారు. అదేవిధంగా, మన ఆర్థిక వ్యవస్థలో వ్యవసా యానికి ఉన్న అత్యంత ముఖ్యమైన పాత్రను ఆయన గుర్తించారు. వ్యవసాయాన్ని ఆధునికంగా, సుస్థిరంగా మార్చాలని నొక్కి చెప్పారు. జైలు ఖైదీల సంస్కరణకు ఆయన చేసిన కృషి కూడా చెప్పుకోదగినది. వేల సంవత్సరాలుగా మన నేల ఇతరులకు వెలుగులు చూపించి మన సమాజాన్ని బాగు చేసిన మహానుభావులను అందించింది. సాధువులు, సంఘ సంస్కర్తల ఈ మహోన్నత పరంపరలో విద్యా సాగర్‌ జీ మహోన్నత వ్యక్తిగా నిలుస్తారు. ఆయన ఏం చేసినా వర్తమానం కోసమే కాకుండా భవిష్యత్తు కోసం కూడా చేసేవారు. గత ఏడాది నవంబర్‌లో ఛత్తీస్‌గఢ్‌లోని డోంగర్‌గఢ్‌లో ఉన్న చంద్రగిరి జైన మందిరాన్ని సందర్శించే అవకాశం నాకు లభించింది. అప్పటి సంద ర్శనే ఆయనతో నా చివరి సమావేశం అవుతుందని నాకు తెలియదు. ఆ క్షణాలు చాలా ప్రత్యేకమైనవి. ఆయన నాతో చాలాసేపు మాట్లాడి, దేశానికి సేవ చేయడంలో నేను చేసిన కృషిని ఆశీర్వదించారు. మన దేశం తీసుకుంటున్న దిశ, ప్రపంచ వేదికపై భారత్‌కు లభిస్తున్న గౌరవం పట్ల సంతోషం వ్యక్తం చేశారు. తాను చేస్తున్న పని గురించి మాట్లాడేటప్పుడు ఉత్సాహం చూపించారు. అప్పుడూ, ఎప్పుడూ, వారి సున్నితమైన చూపులు, నిర్మలమైన చిరునవ్వు... శాంతి, సేవా భావనను కలిగిస్తాయి. ఆయన ఆశీస్సులు మనసుకు ఓదార్పునిచ్చే ఔషధంలా, మనలోని, చుట్టుపక్కల ఉన్న దైవిక ఉనికిని గుర్తుచేసేలా ఉంటాయి.  సంత్‌ శిరోమణి ఆచార్య శ్రీ 108 విద్యాసాగర్‌ జీ మహరాజ్‌ జీ లేని లోటును ఆయన గురించి తెలిసిన వారు, ఆయన బోధనలు,  జీవితం స్పృశించినవారు శూన్యంగా భావిస్తారు. అయితే, ఆయన వల్ల స్ఫూర్తి పొందినవారి హృదయాల్లో వారు ఎప్పటికీ చిరస్థాయిగా నిలిచిపోతారు. ఆయన స్మృత్యర్థం వారు బోధించిన విలువలను పాటించడానికి మేము కట్టుబడి ఉంటాము. ఈ విధంగా, మనం ఒక గొప్ప ఆత్మకు నివాళులు అర్పించడమే కాకుండా, మన దేశం కోసం, ప్రజల కోసం ఆయన లక్ష్యాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్తాము.  నరేంద్ర మోదీ భారత ప్రధాని 


 కోట్ల రూపాయలున్నాయి.
  కానీ డబ్బులతో అయ్యే పని కాదు!
  ఏసీ రూములున్నాయి.
  కానీ చల్లదనంతో తీరే తాపం కాదు!
  ఖరీదైన కార్లు ఉన్నాయి.
  కానీ టైర్లు వెళ్లగలిగిన దారి కాదు!
  సూట్లు, బూట్లు ఉన్నాయి.
  కానీ ఏవీ సూటయ్యేవి కాదు!
  దీక్షాదక్షతలున్నాయి.
  కానీ మాటల వ్యాపారం కాదు!
  కాదు... కాదు... కాదు... కాదు!!
  ఇన్ని ఉండి... ఎందుక్కాదు?
  ఎందుకంటే అది... ‘సాధుజీవితం’!
  అందుకే వాళ్లు అన్నీ వదులుకున్నారు!
  ఒక్కరోజైనా ‘సాధు సంపన్నంగా’...
  ఉండాలనుకున్నారు.
  నోటికి వస్త్రం కట్టుకుని...
  మౌనంగా భిక్షాటనకు బయల్దేరారు.
  చివరికి ఏం సాధించారు?
  చదవండి... ఈవారం ‘ప్రజాంశం’లో.
  
  మడత నలగని సూట్లూ, కాలికి మట్టి అంటనివ్వని కార్లూ, కాస్తయినా చెమటపట్టనివ్వని ఎయిర్‌కండిషనర్లూ, మెత్తని డబుల్‌కాట్‌లూ... ఇన్నిరకాల సౌకర్యాల మధ్య అత్యంత ‘ఖరీదైన’ జీవితం గడిపే ఆ సంపన్నులు...తాము ధనవంతులమని మరిచిపోయారు. ధవళవస్త్రాలు ధరించారు. కార్లు వదిలారు. కాలిబాట పట్టారు. ‘బిజీ’నెస్ వదిలి రోజంతా భిక్షాటన చేశారు. సింపుల్‌గా చెప్పాలంటే సన్యసించారు. ఈ కార్యక్రమం ఇటీవల హైదరాబాద్‌లో జరిగింది.
  
  ఓ పూటంతా మౌనవ్రతం ఉండమంటే ప్రాణం పోయినట్టు ఫీలైపోయేవాళ్లుంటారు. టీవీ చూడకుండా క్షణం గడపలేని వాళ్లు,  గంటసేపు సెల్‌ఫోన్ మోగకపోతే గిలగిలలాడేవాళ్లు సగటుమనుషుల్లోనే ఎందరో! అలాంటిది కోట్లరూపాయల వ్యాపారాలు చేసే సంపన్నుల సంగతి ఇక చెప్పేదేముంది... కాలాన్ని కాసుల్తో లెక్కించే ఈ రోజుల్లో... వ్యాపారం నుంచి కాస్త విరామం తీసుకోవడానికే విలవిల్లాడే పరిస్థితుల్లో ఒక బిజినెస్ పర్సన్ రోజంతా అన్నింటికీ దూరంగా గడపడమంటే మాటలు కాదు. అటువంటిది ఒకరు కాదు... ఇద్దరు కాదు... ఏకంగా వెయ్యిమంది అదే పనిచేస్తే... కోట్లరూపాయల లావాదేవీలు స్తంభించడం అటుంచి... కార్లు, ఏసీలు ఆఖరికి ఫ్యాన్లూ కూడా లేకుండా ఒక రోజంతా గడపడం, ఏమీ లేనితనాన్ని అనుభవిస్తూ  యాచించడం... సాధ్యమేనా? ‘భిక్షూదయ’ దీన్ని సాధ్యం చేసింది.
  
  ఏమిటీ ‘భిక్షూదయ’?
  
  మన సంప్రదాయంలో సన్యాసులకు, సాధుపుంగవులకు విశిష్ట స్థానం ఉంది. వారి జీవనశైలిని గొప్పగా కీర్తిస్తాం కానీ, అనుసరించలేం. ఎందుకంటే ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో ఓ వ్యక్తి... కుటుంబాన్ని, సౌకర్యాలను వదిలి పూర్తిగా ఒక సాధువుగా మారలేడు. ఈ నేపథ్యంలో జైన్ కమ్యూనిటీ... ప్రస్తుత జైనుల పండుగ రోజుల్ని పురస్కరించుకుని... ఓ వైవిధ్యభరితమైన ఆలోచన చేసింది. వ్యాపారం, లాభనష్టాలు అంటూ అందులో కూరుకుపోతూ... సాధువులు, సన్యాసులు, ప్రవక్తలు వచ్చినప్పుడు మాత్రం ఇంటికి తీసుకువచ్చి వారిని పూజించి దీవెనలు అందుకోవడంతో సరిపెట్టుకోకుండా... ఒక సాధువు జీవితంలోని నిజమైన అనుభూతిని ఆస్వాదించే అవకాశాన్ని ఆధునికులకు అందించాలని జైన్ సమాజం తలచింది. ఒక్కరోజైనా పూర్తిగా  సాధు జీవితాన్ని అనుభవించే అవకాశమది. దానికి పెట్టిన పేరే భిక్షూదయ. క్షణం తీరిక లేకుండా వ్యాపార వ్యవహారాల్లో మునిగితేలే వారిని ఒప్పించి అరుదైన విన్యాసానికి తెరతీసింది భిక్షూదయ. ఈ కార్యక్రమానికి వందమంది వచ్చినా చాలనుకుంటే... అందరి అంచనాలను తలకిందులు చేస్తూ, వెయ్యిమంది సంపన్నులు సాధువులుగా మారి ఇందులో భాగస్వాములయ్యారు. దీంతో ఒక అద్భుతమైన, అపురూపమైన ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమంగా అందర్నీ ఆకట్టుకుంది.
  
  బొల్లారంలోని సదార్ బజార్, బర్టన్ రోడ్‌లో ఉన్న శివ్‌కుశాల్ గార్డెన్‌లోని ఓ ఇల్లు. ఆ ఇంట్లో... కోట్లరూపాయల వ్యాపారం చేసే వ్యాపారులు, పెద్ద పెద్ద కంపెనీల సిఈఓలు, వృత్తి నిపుణులు... అన్నీ త్యజించి (తాత్కాలికంగా) సన్యాసులుగా మారి, ఒకచోటకు చేరారు. ప్రార్థనా మందిరంగా పిలువబడే ఈ భవనంలో అత్యంత నిరాడంబరంగా, ఆధునికతకు ఎటువంటి అవకాశమూ ఉండకూడదని ఎటువంటి విద్యుత్ సౌకర్యాలూ లేకుండా ముందుగానే జాగ్రత్తలు తీసుకున్నారు.
  
  ఎలా గడిచింది?
  
  ఆ రోజు ప్రార్థన, శాంతి ర్యాలీలతో ప్రారంభమైంది. పాదరక్షలు లేకుండా, చోల్‌పాట, దుపట్టి అని పిలిచే దుస్తులను ధరించారు. ముహపటి పేరుతో పిలిచే మాస్క్‌లాంటిది నోటికి కట్టుకున్నారు. అనంతరం భిక్షువులుగా మారారు. (ఆ రోజున భిక్షువులు కోరికలతో, ఆకాంక్షలతో ఉన్న అనుబంధాల్ని, హద్దులను తెంచుకునేందుకున్న అడ్డంకుల్ని అధిగమించి ఆత్మకు స్వేచ్ఛను ప్రసాదిస్తారు. మానవులెవరి హానికీ తాము కారణం కాకుండా ఉండడం ఎలాగో నేర్చుకుంటారు. అంతర్గత ఆలోచనల నియంత్రణ  సాధించేందుకు అవసరమైన ‘సమైక్య’ పేరిట ధ్యానం, బ్రహ్మచర్యం అలవరచుకుంటారు) అడగడం అలవాటే లేని వీరు... భిక్షాటనకు సైతం వెరవక సమీప ప్రాంతాల్లో ఇంటింటికీ తిరిగి యాచించారు. అదీ మౌనవ్రతం పాటిస్తూనే. అలావచ్చిన భిక్ష ‘గోచారి’ని ప్రార్థనామందిరంలో పంచుకున్నారు. ఇందులో ఒక్క మెతుకు కూడా వృథా పోనీయకుండా, తినగా మిగిలిన ఆహారం ఏమైనా ఉంటే... అన్నార్తులకు అందజేశారు. ప్రతిక్రమణ్ (సకల చరాచర జీవుల పాపాలను క్షమించాలని చేసే ప్రార్థన)తో ఈ దీక్ష ముగిసింది. అనంతరం ‘తమ జీవిత కాలంలో భూమి మీద నివసించే ఏ ప్రాణికీ ఎటువంటి హానీ తలపెట్టము’ అని ప్రతిజ్ఞ చేశారు.
  
  ఈ కార్యక్రమానికి అవసరమైన వెయ్యి భిక్షపాత్రల్ని ఉచితంగా అందించడంతో పాటు వీరందరితో కలిసి ఆధ్యాత్మిక ఆస్వాదన చేయడం ప్రశాంత చిత్తాన్ని అందించిందని, ఇది తనకు అంతర్గతంగా ఎంతో శక్తిని అందించిన  భావన కలుగుతోందని, దీని ప్రభావం తనమీద కనీసం మరో ఆరు నెలలైనా బలంగా ఉంటుందని వీరికి అవసరమైన భిక్షాపాత్రల్ని సమకూర్చడమేగాక, ఈ కార్యక్రమంలో కూడా పాల్గొన్న ఆదర్శ్‌గ్రూప్ ఆఫ్ కంపెనీస్ అధినేత కేవల్‌చంద్ రాథోడ్ ఎంతో సంతృప్తి వ్యక్తం చేశారు.
  
  ఉపసంహారం...
  
  ఏమీ లేకుండా ఈ లోకంలోకి వచ్చే మనం, ఏమీ లేకుండానే ఇక్కడినుంచి నిష్ర్కమిస్తాం. ఎందరో మనుషులు, ఎన్నెన్నో అనుబంధాలు, ఆశలు, ఆకాంక్షలు, జయాపజయాలు... ఇవన్నీ ఆగమనానికి, నిష్ర్కమణకు మధ్య చోటు చేసుకుంటాయి. ఇదంతా మెలకువ రాగానే మాయమయ్యే కలలాంటిదేనని తెలిసినా అందులోనే కూరుకుపోతాం. నిద్రావస్థ నుంచి... అప్పుడప్పుడైనా మేలుకోవడం అవసరం. ఆ తరహా మేలుకొలుపే ‘భిక్షూదయ’. అశాశ్వతంగా ఎన్నున్నా... శాశ్వతమైన ఏమీలేనితనాన్ని అంగీకరించగల సామ ర్థ్యాన్ని సంతరింపజేసే ఇలాంటి కార్యక్రమాల అవసరం ఈ ఆధునిక కాలంలో ఎంతైనా ఉంది.    
  
  - ఎస్.సత్యబాబు
  
  కంటి ఆసుపత్రి నిర్మాణం కోసం...
  జైనగురు శ్రీ గౌతమ్ మునీజీ మహరాజ్, ఆయన శిష్యుడు శ్రీ వైభవ్ మునీజీలు చెన్నై నుంచి ఈ కార్యక్రమం కోసం విచ్చేశారు. దీని ద్వారా సేకరించిన నిధులతో హైదరాబాద్‌లోని బొల్లారం చుట్టుపక్కల ఉన్న నిరుపేదల కోసం అన్ని సదుపాయాలు ఉండేలా అత్యాధునికమైన కంటి ఆసుపత్రిని నిర్మిస్తున్నామని నిర్వాహకులు తెలిపారు.
  
  అద్భుతమైన అనుభవం...
  ఒక నియమబద్ధత కలిగిన సన్యాసి జీవితం అత్యంత కఠినమైనది. అయితే ఇది మానసిక ప్రశాంతతను, ఆరోగ్యాన్ని అందించడమే కాక అనిర్వచనీయమైన ఆధ్యాత్మిక అనుభూతికి చేరువ చేస్తుంది. స్వయంగా సాధు జీవనం ఆస్వాదించడం అనేది నాకు ఒక పూర్తి భిన్నమైన, అద్భుతమైన అనుభవం.
  - మనోజ్ కొఠారి, కొఠారి క్రెడిట్ కార్పొరేషన్
  
  నన్ను నేను తరచి చూసుకునేందుకు...
  నాలో నేను తరచి చూసుకునేందుకు ఈ సాధు జీవితం అరుదైన అవకాశాన్ని అందించింది. ఆధునిక ప్రపంచపు ప్రభావానికి ఎంతగా లోనవుతున్నా... మనల్ని మనం సమీక్షించుకునేందుకు ఈ తరహా కార్యక్రమాల్లో పాల్గొనాల్సి ఉంది. ముఖ్యం గా యువతకు ఇటువంటివి చాలా అవసరమని నా అభిప్రాయం.
  - మంగిలాల్ సురానా, సురానా గ్రూప్ ఆఫ్ కంపెనీస్