కేసముద్రం: వందల మంది వాలీబాల్‌ క్రీడాకారులను రాష్ట్ర, జాతీయ, అంతర్జాతీయ స్థాయికి అందించింది ఇనుగుర్తి. మహబూబాబాద్‌ జిల్లాలోని ఇనుగుర్తి వాలీబాల్‌ క్రీడకు కేరాఫ్‌గా నిలుస్తోంది. 1971లో గ్రామంలో వాలీబాల్‌ ఆట మొదలైంది. గ్రామానికి చెందిన సట్ల భిక్షపతి, మల్లారెడ్డి, విశ్వరూపాచారి, చంద్రయ్య, సట్ల సోమయ్య, ఓరుగంటి శంకరయ్యతోపాటు పలువురికి ఏదో ఒక ఆట నేర్చుకోవాలనే తపన విద్యార్థి దశలోనే కలిగింది. అప్పటికే జెడ్పీ హైసూ్కల్‌ ఆవరణలో కొందరు క్రీడాకారులు బ్యాడ్మింటన్, కబడ్డీ ఇతర క్రీడలు ఆడుతుండగా, అందుకు విభిన్నంగా వాలీబాల్‌ క్రీడను నేర్చుకోవాలనే మక్కువతో బంతి పట్టారు. వాలీబాల్‌ గ్రౌండ్‌ ఏర్పాటు చేసుకొని కాళ్లకు కనీసం చెప్పులు లేకుండానే బంతి పట్టి, ప్రాక్టీస్‌ మొదలుపెట్టారు. ఈ క్రమంలో అదే పాఠశాలలో ఎస్జీటీ ఉపాధ్యాయుడిగా పనిచేస్తున్న కందునూరి కొమురయ్య వాలీబాల్‌ క్రీడపై ఆసక్తి చూపుతున్న ఆ విద్యార్థులను చూసి మురిసిపోయారు. క్రీడాకారులకు మరింత ప్రోత్సాహం అందించారు. ఆ తర్వాత వారు వాలీబాల్‌ టీంగా ఏర్పడి, 1976లో ప్రస్తుత జనగామ జిల్లా దేవరుప్పలలో జరిగిన క్రిష్ణాసాగర్‌ మెమోరియల్‌ టోర్నమెంట్‌లో(గ్రామీణ క్రీడోత్సవాలు) వరంగల్, నల్లగొండ జిల్లాస్థాయి వాలీబాల్‌ పోటీల్లో ప్రతిభ చాటారు. ఆ తర్వాత ఎంతోమంది వాలీబాల్‌ క్రీడవైపు అడుగులు వేశారు.స్పోర్ట్స్‌ కోటాలో 60 మందికిపైగా ఉద్యోగాలు..వాలీబాల్‌ క్రీడపై ఆసక్తితో గ్రామానికి చెందిన ఎంతోమంది యువతీయువకులు రాష్ట్రస్థాయి, యూనివర్సిటీ స్థాయి, జాతీయ, అంతర్జాతీయ స్థాయిలో ప్రతిభ కనబర్చారు. చదువుతోపాటు, వాలీబాల్‌ క్రీడలో రాణించడంతో గ్రామానికి చెందిన సుమారు 60 మంది స్పోర్ట్స్‌ కోటాలో ఆర్టీసీ, పోలీస్, ఆర్మీ, పోస్టల్, రైల్వేశాఖ, ఉపాధ్యాయ, పీఈటీ, ఎల్‌ఐసీ వంటి ఉద్యోగాలను సాధించి, జీవితంలో స్థిరపడ్డారు. ఇలా బంతి వారి జీవితాలను ఉన్నతస్థాయి వైపునకు మలుపు తిప్పింది. భారత్‌ కెప్టెన్‌గా కన్న వెంకటనారాయణఇనుగుర్తిలో ఓ నిరుపేద కుటుంబంలో జన్మించిన కన్నా వెంకటనారాయణ కొమురయ్య సార్‌ ప్రోత్సాహంతో వాలీబాల్‌ క్రీడలో రాణిస్తూ అంచెలంచెలుగా ఎదిగారు. రాష్ట్రస్థాయి, జాతీయస్థాయి, అంతర్జాతీయ స్థాయిలో రాణించారు. భారత జట్టులో 1986 నుంచి 1996 వరకు పదేళ్లపాటు 20 అంతర్జాతీయ స్థాయి పోటీల్లో పాల్గొని, ఎన్నో పతకాలను సాధించారు. కన్నా వెంకటనారాయణ ప్రతిభను గుర్తించి 1993–94లో భారత జట్టుకు కెపె్టన్‌గా బాధ్యతలు అప్పగించారు. దశాబ్దకాలంగా భారతజట్టులో ఆడుతూ, కెపె్టన్‌గా వ్యవహరిస్తూ ఎన్నో విజయాలను సాధించారు. దేశంలో మన రాష్ట్రానికి, ఇనుగుర్తి గ్రామానికి వాలీబాల్‌ క్రీడలో ప్రత్యేక గుర్తింపు తీసుకొచ్చారు. ప్రస్తుతం ఆయన ఆర్టీసీలో స్పోర్ట్స్‌ ఆఫీసర్‌గా పనిచేస్తున్నారు.మొదటిసారి బంతి పట్టాం...నేను విద్యార్థి దశలో ఉన్నప్పుడే వాలీబాల్‌ ఆటంటే ఇష్టం పెరిగింది. నాతోపాటు మరికొంతమంది మిత్రులం కలిసి 1971లో వాలీబాల్‌ ఆట మొదలు పెట్టాం. అప్పటి మా గురువు కందునూరి కొమురయ్య సార్‌ శిక్షణ ఇస్తూ, ప్రోత్సహించేవారు. ఆయన ప్రోత్సాహంతో తాము వాలీబాల్‌ క్రీడలో ప్రతిభ కనబరుస్తూ వచ్చాం. అప్పట్లోనే నాకు ఉద్యోగ అవకాశాలు వచ్చినా నా, కొన్ని కారణాల వల్ల వెళ్లలేకపోయా. కొమురయ్యసార్‌ తర్వాత నేను ఎంతోమంది క్రీడాకారులకు శిక్షణ ఇస్తూ, ఎంతో మందిని జిల్లా, రాష్ట్రస్థాయి, జాతీయస్థాయిలో ఆడించేందుకు తీసుకెళ్లా. ప్రస్తుతం నా ఆరోగ్యం క్షిణించడంతో వైద్యఖర్చుల నిమిత్తం ఉన్న ఇళ్లు అమ్ముకున్న. ప్రస్తుతం ఓ అద్దె ఇంట్లో ఉంటున్న. ఇంటి నుంచి బయటకు వెళ్లలేకపోతున్న. ఆర్థికంగా> ఇబ్బందులు పడుతున్న.. రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ఆదుకోవాలి.– సట్ల బిక్షం, వాలీబాల్‌ సీనియర్‌ కోచ్, ఇనుగుర్తిఆద్యుడు కొమురయ్య సారే..ఇనుగుర్తి పాఠశాలలో పనిచేసిన కందునూరి కొమురయ్య 1973లో కొంతమంది విద్యార్థుల్లోని ప్రతిభను వెలికి తీయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. ప్రతీరోజు వారికి వాలీబాల్‌ క్రీడలో శిక్షణ ఇస్తూ, మెళకువలు నేరి్పంచారు. పాఠశాల స్థాయి పోటీలను నిర్వహించి, వారిలో పోటీతత్వాన్ని పెంపొందించారు. ప్రతీరోజు పాఠశాల ముగిసిన తర్వాత ప్రాక్టీస్‌ చేయించారు. రిటైర్డ్‌ అయ్యాక కూడా మంచి క్రీడాకారులుగా తీర్చిదిద్దాలనే కోరికతో యథావిధిగా శిక్షణ ఇస్తూ వచ్చాడు. ఆ విధంగా ఎంతో మంది క్రీడాకారులను తయారు చేసి, జిల్లాస్థాయి నుంచి రాష్ట్ర, జాతీయ, అంతర్జాతీయస్థాయిలో పోటీల్లో ఆడించారు. 2012లో కందునూరి కొమురయ్య అనారోగ్యంతో మృతి చెందారు. ఆయన సేవలను గుర్తిస్తూ ఇనుగుర్తి గ్రామం నడి»ొడ్డున ఆయన విగ్రహాన్ని ఏర్పాటు చేసి ఏటా జయంతి, వర్ధంతి కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తున్నారు. కొమురయ్యసార్‌ తర్వాత కోచ్‌గా సట్ల బిక్షం వ్యవహరిస్తూ, ఎంతో మంది క్రీడాకారులకు శిక్షణ ఇస్తూ వచ్చాడు.విద్యార్థి దశ నుంచే ప్రోత్సహించాలివిద్యార్థి దశలోనే వాలీబాల్‌ ఆటపై ఆసక్తి కలిగింది. కొమురయ్యసార్‌ ప్రోత్సాహంతోనే వాలీబాల్‌ క్రీడలో ప్రతిభ చాటి అంతర్జాతీయస్థాయిలో రాణించా. ప్రతి పాఠశాలలో విద్యార్థి దశ నుంచే చదువుతోపాటు, క్రీడల్లో పిల్లలకు తగిన ప్రోత్సాహం అందించాలి. ప్రతీజిల్లాలో స్పోర్ట్స్‌ హాస్టల్‌ ఏర్పాటు చేస్తే విద్యార్థులు ఆటల్లో రాణించేందుకు దోహదపడుతుంది. క్రీడల్లో ప్రతిభ కనబర్చేవారికి ఉద్యోగ, ఉపాధి అవకాశాల్లో కోటా అమలు చేయడం వల్ల ఆటలపై ఆసక్తి పెరుగుతుంది.– కన్నా వెంకటనారాయణ, భారత్‌ వాలీబాల్‌ జట్టు మాజీ కెపె్టన్‌వాలీబాల్‌ క్రీడతో ఎంతోమంది స్థిరపడ్డారు ఇనుగుర్తిలో క్రీడలంటే అంతగా తెలియని రోజుల్లో వాలీబాల్‌ క్రీడ మొదలైంది. నాకు వాలీబాల్‌ అంటే ఎంతో ఇష్టం. నాకు యూనివర్సిటీ స్థాయిలో ఆడే అవకాశం వచి్చంది. మా గ్రామం నుంచి ఎంతోమంది వాలీబాల్‌ క్రీడలో ఉన్నతస్థాయికి ఎదిగారు. వారిని ఆదర్శంగా తీసుకొని చాలా మంది ఱవాలీబాల్‌ క్రీడను ఎంచుకున్నారు. – కన్నా సాంబయ్య, రిటైర్డ్‌ టీచర్, ఇనుగుర్తి

కేసముద్రం: అక్షరాలు దిద్దించి విజ్ఞానాన్ని పంచిన గురువులకు విద్యార్థుల మదిలో ఎల్లప్పుడూ ఉన్నత స్థానం ఉంటుంది. అమ్మ భాష తెలుగును బోధించే ఉపాధ్యాయుల పట్ల ఆదరాభిమానాలకు హద్దే ఉండదు. అందుకే తెలుగు మాస్టారంటే విద్యార్థులకు అంత ఇష్టం. అలాంటి ఉపాధ్యాయుడొకరికి విద్యార్థులు మరపురాని విధంగా ఆత్మీయ వీడ్కోలు పలికారు. ‘మా దేవుడు మీరే మాస్టారు’ అంటూ గురువును విభిన్నంగా గౌరవించుకున్నారు. విద్యాబుద్ధులు నేర్పిన ఓ ఉపాధ్యాయుడు పదవీ విరమణ చేయనున్న సందర్భంగా ఆయనను మేళతాళాల మధ్య ఎడ్ల బండిపై ఊరేగించి విద్యార్థులు తమ అభిమానాన్ని చాటుకున్నారు. మహబూబాబాద్‌ జిల్లా కేసముద్రం మండలం ఇనుగుర్తి గ్రామంలోని జెడ్పీఎస్‌ఎస్‌లో పంజాల సోమనర్సయ్య తెలుగు ఉపాధ్యాయుడిగా విధులు నిర్వర్తిస్తున్నారు. ఈ నెలలో ఆయన పదవీ విరమణ చేయనున్నారు. ఈ సందర్భంగా ఆయనకు ప్రస్తుత, పూర్వ విద్యార్థులు, తోటి ఉపాధ్యాయులంతా కలిసి సోమవారం సన్మానం ఏర్పాటు చేశారు. సోమనర్సయ్య దంపతులను గ్రామపంచాయతీ నుంచి ఎడ్లబండిపై మేళతాళాల నడుమ ఊరేగింపుగా కిలోమీటర్‌ దూరంలోని పాఠశాల ఆవరణానికి తీసుకువచ్చి ఘనంగా సన్మానించారు. కార్యక్రమంలో సర్పంచ్‌ దార్ల రామమూర్తి, మాజీ ఎమ్మెల్సీ గండు సావిత్రమ్మ, ఎంపీటీసీ మాజీ సభ్యురాలు దికొండ యాకలక్ష్మి తదితరులు పాల్గొన్నారు. (చదవండి: శభాష్‌.. తెలంగాణ పోలీస్‌!)

కూలి పనులకు వెళ్తేనే పూట గడిచే ఆ నిరుపేద కుటుంబాన్ని విధి వెంటాడింది. కుటుంబంలో అందరికీ సపర్యలు చేసే ఇల్లాలికి మాయదారి జబ్బు వచ్చింది. ఒకటి కాదు..రెండు కాదు.. ఏకంగా ఆరేళ్లపాటు అంతుచిక్కని వ్యాధితో ఆమె విలవిల్లాడుతోంది. రోజంతా కష్టపడి సంపాదించిన కూలి డబ్బులు భార్యకు మందులు, పిల్లల చదువులకు సరిపోక ఆ కుటుంబం పడే వేదన అంతాఇంతా కాదు. మహబూబాబాద్‌ జిల్లా కేసముంద్రం మండలంలోని అమీనాపురానికి చెందిన రమ కన్నీటి గాథ ఇదీ.. – కేసముద్రం   గ్రామానికి చెందిన మట్టె ఉపేందర్, రమకు 20 ఏళ్ల క్రితం వివాహం జరిగింది. ఈ దంపతులకు కుమారుడు వినయ్, కుమార్తె శిరీష ఉన్నారు. భార్యాభర్తలిద్దరూ కూలి పనికి వెళ్తూ పిల్లల్ని చదివిస్తున్నారు. సాఫీగా సాగుతున్న వారి కుటుంబాన్ని మాయదారి జబ్బు శాపంగా పరిణమించింది. రమ అనారోగ్యానికి గురికాగా, ఆమెను ఖమ్మంలోని ఓ ప్రైవేట్‌ ఆస్పత్రికి తీసుకెళ్లారు. మందులు వాడినా ఫలితం లేకపోయింది. చికిత్స కోసం పలుమార్లు ఆస్పత్రులను ఆశ్రయించారు. అప్పటికే చేతిలో ఉన్న డబ్బులతోపాటు, అప్పులు చేసి వైద్యం కోసం ఖర్చుపెట్టారు.  ఇప్పటివరకు సుమారు రూ.2లక్షల వరకు డబ్బులను వెచ్చించినప్పటికీ జబ్బు ఏమాత్రం కుదుట పడలేదు. పైగా వ్యాధి తగ్గకపోగా రెండు కాళ్లు చచ్చుబడడంతో నడవలేని పరిస్థితితో రమ మంచం పట్టింది. క్రమక్రమంగా ఆమె ఆరోగ్యం క్షీణిస్తూ వచ్చింది. కొంత మంది వైద్యులు బోన్‌ టీబీ అని పేర్కొనగా, మరికొందరు ఆ వ్యాధి గురించి స్పష్టంగా చెప్పలేకపోతున్నట్లు బాధితులు తెలిపారు.  చివరకు హైదరాబాద్‌లోని గాంధీ ఆస్పత్రికి తీసుకెళ్లగా స్కానింగ్‌ తీసి, మం దులు ఇచ్చారు. జబ్బు ముదిరిందని మందు లు వాడాలని చెప్పడంతో ఇంటికి చేరుకున్నా రు. ఇలా ఆరేళ్లుగా ఇంట్లోనే రమ మంచానికే పరిమితమైంది. భర్త ఉపేందర్‌ రమకు అన్ని విధాలుగా సపర్యలు చేస్తూ, కుమారుడిని ఇంటర్మీడియట్, కూతురిని కేసముద్రంస్టేషన్‌ జెడ్పీఎస్‌ఎస్‌లో ఎనిమిదో తరగతి చదివిస్తున్నాడు. ఉపేందర్‌ మండల కేంద్రంలోని ఇనుప సామగ్రి కొట్టులో పనిచేస్తూ.. ప్రతిరోజు వచ్చే రూ.180 కూలి డబ్బు లతో కుటుంబసభ్యులను పోషిస్తున్నాడు. చేతిలో డబ్బులు లేకపోవడంతో దగ్గరలోని ఆస్పత్రుల్లో ఇచ్చే మందులు వాడుతున్నారు. పేదరికంలో మగ్గుతున్న ఆ కుటుంబానికి వచ్చిన కష్టాన్ని చూస్తే.. అందరి హృదయాలు బరువెక్కక మానవు. ఇక ప్రతిరోజు ఆ ఇల్లాలు పడే నరకయాతన చూసి.. కుటుంబ సభ్యులు కన్నీళ్లను దిగమింగుకుంటూ జీవితాన్ని నెట్టుకొస్తున్నారు. మనసున్న దాతలు ఎవరైనా తమ కుటుంబాన్ని  ఆదుకోవాలని ఉ పేందర్, కుటుంబసభ్యులు వేడుకుంటున్నారు.


 కేసముద్రం: గణతంత్ర వేడుకలకు పాఠశాలలో నిర్వహించే కార్యక్రమాల్లో భరతమాత వేషధారణతో కనిపించాలనుకున్న ఆ విద్యార్థిని కోరిక విషాదానికి దారితీసింది.  వేషధారణకు అవసరమైన కొత్త దుస్తులు, పట్టీలు తండ్రి తీసుకరాకపోవడంతో మనోవేదనకు గురై బలవన్మరణానికి పాల్పడింది. ఈ ఘటన వరంగల్ జిల్లా కేసముద్రం మండలం బేరువాడ శివారు పిల్లగుండ్ల తండాలో శనివారం జరిగింది.
 
 ఎస్సై అబ్దుల్ రహమాన్ తెలిపిన ప్రకారం...తండాకు చెందిన గుగులోతు లచ్చు, హమాలీ దంపతులకు కుమార్తెలు మనీషా, అనూష, శిరీష ఉన్నారు. మనీషా పదో తరగతి, అనూష (12)స్థానిక యూపీఎస్‌లో ఏడో తరగతి చదువుతున్నారు. ఎంతో చురుగ్గా ఉండడే అనూష పాఠశాలలో గణతంత్ర దినోత్సవం సందర్భంగా నిర్వహించిన పోటీల్లో కబడ్డీ, రన్నింగ్ పోటీల్లో ప్రథమ బహుమతి సాధించింది. ఆ సంతోషంలో ఉన్న అనూష కొత్త దుస్తులు, పట్టీలతో వెళ్లి రిపబ్లిక్ డే రోజు భరతమాత వేషం ధరించాలని  ఆశపడింది.
 
 ఈ క్రమంలోనే ఆమె శుక్రవారం కేసముద్రం మార్కెట్‌కు తమ చేలో పండిన పత్తి అమ్మడానికి వెళ్తున్న తండ్రితో ‘నాన్నా నాకు పట్టీలు, లంగా ఓణీ తీసుకురా’ అని కోరింది. అరుుతే పత్తి అమ్మగా వచ్చిన డబ్బులతో చేసిన అప్పు తీరేటట్లు లేదన్న బాధతో ఇంటికి వచ్చాడు.  ఇంటికి వచ్చిన తండ్రితో పట్టీలు, డ్రెస్సు కావాలంటూ అనూష మారం చేసింది. శనివారం ఉదయం కూడా మళ్లీ అడిగింది. దీంతో తల్లి ఆమెను సంతోషపెట్టాలనుకుంది.
 
 మార్కెట్‌కు వెళ్లి గాజులు, చెప్పులు కొనుక్కొచ్చి కూతురుకు ఇచ్చింది. అనంతరం అప్పు చెల్లించేందుకు తండ్రి, చేను వద్దకు తల్లి వెళ్లిపోయారు. అయితే మనోవేదనతో ఉన్న అనూష తల్లి తెచ్చిన గాజులు తొడుక్కుని, చెప్పులు వేసుకుని ఇంట్లో దూలానికి ఉరి వేసుకుంది. తల్లిదండ్రులు ఇంటికి వచ్చి చూసేసరికి కూతురు దూలానికి వేలాడుతూ కనిపించింది. దీంతో వారు హతాశులై కుప్పకూలారు. గుండెలవిసేలా కూతురు కోసం రోదించారు.