సాధారణంగా పెంపకం విషయంలో ఆడపిల్లలకి ఎన్నో జాగ్రత్తలు చెప్పటం చూస్తాం. మగపిల్లలకి చెప్పవలసినది ఏమీ లేదని చాలా మంది అభిప్రాయం. ఈ కారణంగానే సమాజంలో ఎన్నో అయోమయ పరిస్థితులు, అలజడులు, అరాచకాలు. ముఖ్యంగా ఆడపిల్లలకి సమాజం మీద ఏవగింపు, కోపం, పురుషద్వేషం పెరిగి అవాంఛనీయ సంఘటనలకి దారి తీయటం జరుగుతోంది. అమ్మాయిలు విప్లవభావాల పట్ల ఆకర్షించబడటం, పెళ్లి చేసుకోవద్దు అనుకోటం, చేసుకున్నా విడాకులు తీసుకోవటం, కుటుంబాలు విచ్ఛిన్నం కావటం, లేదా అమ్మాయిలనే పెళ్లి చేసుకోవటమో, సహజీవనం చేయటమో జరుగుతోంది. ఇవన్నీ కొంతవరకైనా అదుపులో ఉండి సమాజంలో సమరసత ఉండటానికి మగపిల్లలని సరిగా పెంచటం ప్రధానం. మన తరువాతి తరం వారికి మనం ఏం నేర్పిస్తున్నాం? అని కాస్త వివేచన చేస్తే ... అమ్మో! ఎంత భయం వేస్తుందో! మన ప్రవర్తన ద్వారా నేర్పే విషయాలే కాదు, మన మాటలు, ఆదేశాలు, ఉపదేశాలు, బోధలు మొదలైనవి కూడా తలుచుకుంటే బాధ కలుగుతుంది. ఆడ, మగ వివక్ష ఇంట్లోనే మొదలవుతుంది. ఆడపిల్ల పుట్టిందనగానే ముందుగా ‘‘అయ్యో!’’ అనేది తల్లే. పెంపకంలోనూ తేడా చూపిస్తారు. ఉదాహరణకి ఇంట్లో అమ్మాయిని తల్లే అంటుంది ‘‘ఆడపిల్లవి నీకెందుకు?’’ అని. అంటే ఆడపిల్ల కొన్ని విషయాలు పట్టించుకోకూడదు. అవసరం లేదు. కొడుకు కూడా కొన్ని పట్టించుకోకూడదు. కానీ అవి వేరు. అవి ఇంటి విషయాలు, వంటవిషయాలు మొదలైనవి.  ఇంక కొన్ని కుటుంబాలలో ఆస్తిపాస్తులు పంచి ఇవ్వటం మాట అటుంచి కూతురిని ఇంటిపని చెయ్యమని, కొడుకుని చదువుకోమని చెప్పేవారు కనపడుతూనే  ఉన్నారు. ఇద్దరినీ సమానంగా చూడటం ఎట్లా కుదురుతుంది? ఆడపిల్లలు కొంచెం నాజూకుగా ఉంటారు, మగపిల్లలు కాస్త మొరటుగా ఉంటారు కదా! అనిపించటం సహజం. సమానత్వం అంటే వారి పట్ల ప్రవర్తించే తీరు సమానంగా ఉండటం. వారికి ఇష్టమయినవి, వారి అభిరుచులకు తగినవి అందించటం. నిజానికి మగపిల్లలైనా ఏ ఇద్దరికీ ఒకే రకమైన అభిరుచులు, లక్ష్యాలు ఉండవు కదా! ఒకరికి ఇంజనీరింగ్‌ ఇష్టమైతే మరొకరికి వైద్యవృత్తి ఇష్టం, వేరొకరికి వ్యవసాయం మీద మక్కువ ఉండవచ్చు. వారికి తగిన ప్రోత్సాహం ఇవ్వటం తల్లితండ్రుల కర్తవ్యం. అదే ఆడపిల్లల విషయంలో కూడా పాటించాలి. ఇదిప్రోత్సాహం మాత్రమే. అసలు చేయవలసినది మగపిల్లల పెంపకంలో తీసుకోవలసిన జాగ్రత్తలు. ఆడపిల్లలని గౌరవించటం నేర్పాలి. ఇది తండ్రి ప్రవర్తన వల్ల కలుగుతుంది. తండ్రి తల్లిని గౌరవిస్తూ ఉంటే కొడుకు కూడా తల్లిని, స్త్రీలని గౌరవిస్తాడు. చీటికి మాటికి భార్యని భర్త చులకన చేస్తూ ఉంటే కొడుకుకి ఆడవారిని తక్కువగా చూడటం అలవాటు అవుతుంది. తరువాతి కాలంలో ఈ భావం సరి అవటం కష్టం. ఇటువంటి పెంపకంలో పెరిగిన వారే ఆడపిల్లలని ఏడిపించటం నుండి యాసిడ్‌ దాడులు, అత్యాచారాలు మొదలైనవి చేస్తూ ఉంటారు. ఏ ఇంట్లో తండ్రి తల్లిని అగౌరవపరచడో, ఆడపిల్లలని బరువుగా భావించ కుండా ఉంటారో ఆ ఇంట్లో పెరిగిన మగపిల్లలు తోటి ఆడపిల్లలతో మర్యాదగా ప్రవర్తిస్తారు. అటువంటి వాళ్ళు ఉన్న సమాజంలో మన ఆడపిల్లలు కూడా భద్రంగా ఉంటారు. ప్రతి క్షణం ఆడపిల్ల, మగపిల్లవాడు అనే మాటని అని వారికి ఆ సంగతి గుర్తు చేస్తూ ఉండకూడదు. ఇంటి పనులన్నీ ఇద్దరి చేత సమానంగా చేయిస్తూ ఉండాలి. ఎందుకంటే ఈ రోజులలో ఆడ, మగ అందరు ఉద్యోగం చేస్తున్నారు. మగవారి బాధ్యత అయిన సంపాదించటంలో ఆడవారు భాగస్వామ్యం వహిస్తున్నప్పుడు, ఇంటి పనిలో మగవారు కూడా భాగస్వామ్యం వహించాలి అని చిన్నప్పుడే బుర్రకి ఎక్కించాలి. ముందు తిన్నకంచం తీయటం, వంటపనిలో సహాయం చేయటం అలవాటు చేయాలి. లేక΄ోతే కోడలు అత్తగారి పెంపకాన్ని తప్పు పడుతుంది.   – డా. ఎన్‌. అనంతలక్ష్మి  


 ‘‘అమ్మ మంచిది కాదు. కొడుతుంది’’ ఆఫీసు నుంచి వచ్చిన తండ్రికి ఫిర్యాదు చేశాడు చిన్నూ. ‘‘నేను అమ్మని కొడతాలే’’ అన్నాడు సుధీర్ కొడుకుని బుజ్జగిస్తూ. లతకి కోపం వచ్చింది. ‘‘అల్లరి చేస్తే అమ్మ కొట్టదా! అనడం మానేసి, నన్ను కొడతానంటారేంటి’’ అంటూ విరుచుకుపడింది. దాంతో మరీ భయపడ్డాడు చిన్నూ. బల్లిలా తండ్రికి అతుక్కుపోయాడు. అమ్మ ఎందుకు చెయ్యి ఎత్తుతుందో అర్థం కాదు. ఏం చేస్తే కొడుతుందో తెలీదు. అందుకే అబద్ధాలు చెబుతుంటాడు. దాంతో మరో రెండు తగిలిస్తుంది లత. అలా ప్రతిదానికీ చెయ్యెత్తడం వల్ల అమ్మ అన్నిటికీ కొడుతుందని వాడి మనసులో ముద్ర పడిపోయింది.
  
  పిల్లల పెంపకం తెలియని తల్లిదండ్రులు ఉండరు. కాకపోతే పెంచే విధానంలోనే తేడా. కొందరు తిట్టి పెంచితే, కొందరు ప్రేమతోనే వారిని ప్రత్యేకంగా తీర్చిదిద్దుతారు. ఈ రెండిటిలో ఏది కరెక్ట్ అనేది ఎప్పుడూ చర్చనీయాంశమే. కొన్నిదేశాల్లో పిల్లలను కొట్టడం నేరం. అందుకుగాను శిక్షలు అనుభవించిన పేరెంట్స్ గురించి మనం విని ఉన్నాం. పిల్లల్ని కొట్టే హక్కు తల్లిదండ్రులకు లేదా అని అడగడం కంటే, అసలు కొట్టాల్సిన అవసరం ఉందా అన్న ప్రశ్న వేసుకోవడం అవసరమేమో!
 
  పిల్లలు అల్లరి చేస్తారు, విసిగిస్తారు. అయినా దెబ్బ వేయకపోవడమే మంచిదంటారు ఆస్ట్రేలియాకు చెందిన ప్రముఖ చైల్డ్ సైకాలజిస్ట్ డాక్టర్ స్టెఫానీ జేమ్స్. పిల్లలను తప్పుదోవ పట్టించే మొదటి కారణం... భయమేనంటారు ఆమె. దండిస్తే తప్పు చేయడం మానేస్తారనుకోవడం పొరపాటు, దానిమూలంగా పిల్లలు తాము చేసిన తప్పును దాచిపెట్టే ప్రయత్నం చేస్తారని అంటారు. అది నిజమే కావచ్చు. మార్కులు తక్కువ వచ్చాయని తెలిస్తే అమ్మ తంతుందని, తండ్రి తిడతాడని భయమేసి ప్రోగ్రెస్ కార్డును దాచేస్తారు.
 
 పిల్లలు కదా అని వారి మీద హక్కును, అధికారాన్ని చలాయించే బదులు... ఇది మంచి, ఇది చెడు అని విశ్లేషించి, ఇంకోసారి ఇలా చేయకూడదని చెబితే ఎక్కువ ప్రయోజనం ఉంటుందని, ఆ పాజిటివ్ ఫీలింగ్ పిల్లలను పక్కదోవ పట్టకుండా కాపాడుతుందని మానసిక శాస్త్రవేత్తలు అంటున్నారు. అందుకే... పిల్లల మీద తల్లిదండ్రుల్లా పెత్తనం చేయకుండా, స్నేహితుడిలా అన్నిటినీ పంచుకోవాలి. ఏ తల్లిదండ్రులకైనా కావలసింది పిల్లల సంతోషం, క్షేమమే కదా!