ముల్లోకములలో జరుగు ఘటనలను తన యోగబలంచేత దర్శించగల నారదుడు ఉన్నట్టుండి గట్టిగా కేకేశాడు. కునికిపాట్లు పడుతున్న నాస(నారదుడి సహాయకుడు) మేల్కొని ‘‘అయ్యా! తమరి  ఆజ్ఞా’’ అన్నాడు చేతులు కట్టుకుంటూ.‘‘మనం అర్జంటుగా భూలోకానికి వెళ్లి రావలెనోయ్‌’’ మహతి వీణను  మెడలో వేసుకుంటూ అన్నాడు నారదుడు.‘‘ఎందుకు స్వామి?’’ వినయంగా అడిగాడు నాస.‘‘భూలోకంలో ఎవరో మానవుడు ఘోర వీర శూర తపస్సు చేస్తున్నాడు. కనీవిని ఎరగని తపస్సు అది. దేవతలకు ఇన్‌ఫాం చేశాను. భూలోకం వెళ్లడానికి  ఎవరూ ఇంట్రెస్ట్‌ చూపడం లేదోయ్‌. త్రిలోకసంచారినైన నాకుతప్పుతుందా! పద వెళ్దాం’’ అని తన అసిస్టెంట్‌ను తొందరచేశాడు నారదుడు.‘యమహా భూలోకవేగవాహన్‌ 4003’లో వాళ్లు భూలోకానికి చేరుకున్నారు.అటుగా వెళుతున్న వ్యక్తిని పిలిచి...‘‘నీ పేరేమిటోయి?’’ అడిగాడు నారదుడు.‘‘దారినపోయే దానయ్య’’ అని చెప్పాడు  ఆ వ్యక్తి.‘‘గుడ్‌. ఇదేమిటి? ఈ అడవి ఇలా ఉంది. చెట్లతో అడవి ఏర్పడుతుందిగానీ, మీసంగెడ్డాలతో ఇంత పెద్ద అడవి ఏమిటి?’’ అని  ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు నారదుడు. ‘‘దీన్ని గెడ్డమడవి అంటారండీ’’ అని చెప్పాడు దానయ్య.‘‘గెడ్డమడవా? ఇదేం అడవి?’’ ఆరాతీశాడు  నారదుడు.‘‘ముందు ఇక్కడ అడవి లేదండి. అసలు ఒక్క చెట్టు కూడా లేదండి. మహాభక్తుడొకరు ఇక్కడ తపస్సు  చేస్తుండడం వల్ల ఆయన మీసాలు గెడ్డాలు పెరిగి పెద్దవై, మర్రిచెట్టు ఊడల సైజులో పెరిగి ఇలా ఒక అరణ్యంగా ఏర్పడింది. మీసగెడ్డాలతో ఏర్పడిన ఈ అడవి గిన్నిస్‌ బుక్‌లోకి మరియు లిమ్కాబుక్‌లోకి కూడా ఎక్కింది. ఈ అడవి ఒక పర్యాటక ప్రాంతంగా మారిపోయింది....’’ ఇలా నాన్‌స్టాప్‌గా చెప్పుకుంటూ పోతూనే ఉన్నాడు దానయ్య.దానయ్య చెప్పిన విషయాలు విన్న తరువాత...‘‘నేను అర్జంటుగా ఆ భక్తశిఖామణిని చూడాలి’’ అంటు కార్లు దూరని ఆ కారడవిలోకి ప్రవేశించి తపస్సు చేస్తున్న వ్యక్తి దగ్గరికి వెళ్లాడు.ఆ వ్యక్తి నోటి నుంచి....‘రా....గో....పాల్‌...ఓం...వర్మ...’ అనే శబ్దాలు వినిపిస్తున్నాయి.‘‘నాయనా...కళ్లు తెరిచి ఒకసారి చూడు’’ భుజం తట్టాడు నారదుడు.ఆ వ్యక్తి ఒక కన్ను మాత్రమే తెరిచి...‘‘ఎవరు మీరు?’’ అని అడిగాడు.‘‘నన్ను నారదమహర్షి అందురు. అది సరే నీ పేరేమిటి’’ అడిగాడు నారదుడు.‘‘నన్ను రామ్‌గోపాల్‌వర్మ అందురు’’ అన్నాడు ఆ వ్యక్తి. ‘‘భక్తులందరూ తమ ఇష్ట దైవనామాన్ని జపిస్తూ తపస్సు చేస్తుంటారు. అదేమిటి...నువ్వు నీ నామాన్నే జపిస్తూ తపస్సు చేస్తున్నావు?’’ అని అడిగాడు నారదుడు. అప్పుడు ఆ వర్మ ఇలాచెప్పాడు:‘‘దేహమేరా దేవాలయం అన్నాడు శోభన్‌బాబు. మనలో ఒక దేవాలయం ఉన్నప్పుడు దేవుడు మాత్రం  ఎందుకు ఉండడనేది నా పాయింట్‌. నా దేహమే దేవాలయమైనప్పుడు...అందులో దేవుడిని నేనుమాత్రం ఎందుకు కాకూడదు? అందుకే నా పేరుతో నేను జపం చేసుకుంటున్నాను’’ కర్ణకఠోరంగా క్లారిటీ ఇచ్చాడు వర్మ.ఆకాశంలో రెండు మెరుపులు సిగ్గుతో మెరిసాయి. ఉరుము గర్జించబోయి భోరుమని ఏడ్చింది.‘‘నువ్వే దేవుడివైనప్పుడు వరం కోసం వేరే దేవుడి గురించి తపస్సు చేయడం ఎందుకు?’’ అడిగాడు నారదుడు.వర్మ గుడ్లు తేలేశాడు. ఆ తరువాత ఏదో చెప్పబోయాడు.మళ్లీ ఏదోచెప్పబోతుండగా...‘‘భక్తవర్మ! నువ్వు ఏదో ఒకటి చెప్పడం కంటే ఇలా మౌనంగా ఉండటమే చాలా బాగుంది. ఐ అప్రిషియేట్‌ యూ. సరే...ఏం వరం కావాలో కోరుకో నాయనా’’ అడిగాడు నారదుడు.అదేమిటి? వరాలు ఇచ్చేది శివుడు కదా...సరే ఎవరో ఒకరులే. నాకు అర్జంటుగా వందకోట్లు కావాలండీ.’’ అన్నాడు వర్మ.‘‘వందకోట్లతో ఏంచేస్తావు నాయనా?’’ అడిగాడు నారదుడు.‘వందకోట్లతో ఒక షార్ట్‌ఫిల్మ్‌ తీసి రికార్డ్‌ సృష్టించాలనుకుంటున్నాను. అంత పెద్ద బడ్జెట్‌తో షార్ట్‌ఫిల్మ్‌ తీసిన ఘనత చరిత్రలో నాకే దక్కుతుంది’’ చెప్పాడు వర్మ.‘అలాగే. నీ కోరిక నెరవేరుతుంది. ఇంటికి వెళ్లి చూడు’’  వరం అనుగ్రహించి అక్కడి నుంచి మాయమయ్యాడు నారదుడు.‘ఇవి పెట్టుడు మీసాలు, గెడ్డాలని....ముంబైనుంచి వచ్చిన వాళ్లు ఈ గెడ్డం అడవి సెట్టింగ్‌ వేశారని పాపం నారదుల వారికి తెలియదు’ అని తనలోతాను నవ్వుకున్నాడు వర్మ.మెరుపు వేగంతో హైదరాబాద్‌కి వెళ్లాడు.తలుపులు తీసి ఇంట్లోకి వెళ్లాడు. ఎటు చూసినా కోట్లే!టేయిల్‌ కోట్, మార్నింగ్‌ కోట్, ఫ్రాక్‌ కోట్, డిన్నర్‌ కోట్, స్మోకింగ్‌ కోట్, డస్టర్‌ కోట్, ట్రెంచ్‌ కోట్, రెయిన్‌ కోటు...ఇలా ప్రపంచ నలుమూలలకు చెందిన వంద కోట్లు ఆ ఇంట్లో ఉన్నాయి.వర్మకు దిమ్మతిరిగింది. ఎన్నడూ లేనిది ‘ఓ మైగాడ్‌’ అని గట్టిగా అరిచాడు. – యాకుబ్‌ పాషా 


 సమ్‌థింగ్ స్పెషల్
 ఉన్నట్టుండి ఒక పెద్దాయన దారిన పోయే దానయ్యపై రెడ్‌వైన్ చిలకరించవచ్చు. ఒక చిన్నది చిన్నోడిని వైన్ వానలో తడపవచ్చు. పరిచితులే కాదు...అపరిచితులు కూడా ఒకరి మీద మరొకరు హోలి రోజు రంగులు మీద పోసుకున్నట్లుగా మద్యం పోసుకోవచ్చు. మామూలు రోజుల్లో అయితే పిచ్చ కోపం వస్తుందిగానీ, ఆరోజు మాత్రం ఎంత మంది మద్యం చల్లినా ఎవరి మీద ఎవరికీ కోపం రాదు. స్పెయిన్‌లో జరిగే సెయింట్ పీటర్ డేకు ఉన్న ప్రత్యేకత ఇది.
 
 ఈ పండగరోజు ఒకరిమీద ఒకరు మద్యం చల్లుకోవడం తరతరాలుగా ఆనవాయితీగా వస్తుంది. కొందరు వాటర్ పిస్టోల్‌లో వైన్ నింపుకొని ఒకరితో ఒకరు సరదా సరదాగా యుద్ధం చేసుకుంటారు. ఈ వ్యవహారాన్ని ‘వైన్ ఫైట్’ అని పిలుస్తారు. వైన్ ఒకరి మీద ఒకరు చల్లుకుంటున్నప్పుడు కొన్ని ప్రాంతాలలోనైతే... వినసొంపైన సంగీతం వినిపిస్తుంటారు. మధ్య యుగాల కాలంలో ఒక ఆస్తి సమస్య పరిష్కారమైన నేపథ్యాన్ని పురస్కరించుకొని సరదాగా ఒకరి మీద ఒకరు మద్యం చల్లుకున్నారట. అదే కాలక్రమంలో ఆచారంగా మారింది. అదీ విషయం!


  ‘‘ఎత్తయిన వృక్షాలు ఎన్ని ఉన్నా... గాలిని ప్రసరించగా వెదురు మాత్రమే వేణువైంది..కలములెన్నో పుట్టి కలలు కన్నా.... కారణజన్ముని జన్మమొక్కటే కావ్యమైంది...అతనెవరో కాదమ్మా... కృష్ణా, గోదారీ....  పుణ్యనదుల పుత్రోత్సాహం వేటూరీ...వేటూరి రాయగా పాటలెన్నయా... నన్నయా!మా సుందరరామమూర్తిని పొగడగ కవికులం పులకిస్తుందయా కన్నయా!’’
  
  తన గురువు వేటూరిని స్తుతిస్తూ, కీర్తిస్తూ... బండారు దానయ్య కవి రాసిన చిరు కవిత ఇది. దానయ్య కవికి గురువంటే దైవం.. పాటంటే ప్రాణం.. సాహిత్యమే సర్వస్వం. కాసేపు ఆయనతో మాట్లాడితే అది అక్షర సత్యమని అంగీకరించక తప్పదు. కళాకారుడుకి ఆవేశం ఎక్కువ అంటారు. దానికి నిలువెత్త దర్పణంగా కనిపిస్తారు దానయ్య కవి. గీత రచయితగా ఇప్పటికే పలు విజయవంతమైన పాటల్ని రచించిన దానయ్య కవి సంగీత దర్శకునిగా మారారు. ఈ సందర్భంగా ‘సాక్షి’తో సంభాషణ.
  
  ఆయన నాకు అన్నం పెట్టారు.
  సంగీతం, సాహిత్యం... ఈ రెండంటే నాకు వ్యామోహం. నల్గొండ జిల్లా ఎల్లారెడ్డిగూడెంలోని ఓ పేద కుటుంబంలో పుట్టాన్నేను. కష్టాలకోర్చి పీజీ చేశాను. పిన్న వయసు నుంచి పేదరికాన్ని అనుభవించిన వాణ్ణి. అందుకే ధనార్జనే పరమావధిగా సినీరంగం వైపు అడుగుపెట్టాను. పేదవాణ్ణి అవ్వడం వల్ల నా దుస్తులు, పాదరక్షలు సరిగ్గా ఉండేవి కావు. నా దగ్గర నిలబడి మాట్లాడటానికి కూడా చాలామంది ఇష్టపడేవారు కాదు. అలాంటి నన్ను ఆదరించిన మహానుభావుడు మా గురువుగారు వేటూరి సుందరరామూర్తి. నాకు ఆయన అన్నం పెట్టారు. అవసరాలకు డబ్బులిచ్చారు. ఈ రోజు నేను తెలుగు సినిమా రచయితల సంఘంలో జీవిత సభ్యుణ్ణి. ఆ సంఘంలో నాకు సభ్యత్వం ఇప్పించింది కూడా మా గురువుగారే. నా కావ్యం ‘సిగ్గు లజ్జా’ ఖండికకు తొలి పలుకు రాసింది కూడా వేటూరిగారే. అడుగడుగునా నాకు అండగా నిలిచిన దైవం ఆయన.
  
  నాకది గొప్ప ప్రశంస
  14 ఏళ్ల నా సినీ ప్రయాణంలో ఎందరో మహానుభావులతో పనిచేశాను. అలాగే... ఎన్నో ఎదురు దెబ్బలు కూడా తిన్నాను. ఈ సినీ పాకుడురాళ్లపై జారిపడీ పైకిలేచి... చివరకు నిలదొక్కుకొని నడవడం నేర్చుకున్నాను. ఆ అనుభవాలే నన్ను సరస్సులో రాయిని చేశాయి. లేకపోతే బావిలో రాయిలా నిశ్చలంగా ఉండిపోయేవాణ్ణి. సాహిత్యంపై నాకెంత మమకారం ఉందో, సంగీతంపైకూడా అంతే ఇష్టం ఉండేది. సశాస్త్రీయంగా సంగీతం నేర్చుకోకపోయినా.. ఉద్వేగాన్ని బట్టి బాణీలు కట్టగలను. ‘కత్తి’ సినిమాలో ‘నాటుకోడి కూరరా..’ పాట ట్యూన్ నాదే. దానికి ఆ సినిమా సంగీత దర్శకుడు మణిశర్మగారే సాక్ష్యం. ‘గేయ రచయితగా బిజీగా ఉండి... నీకు మ్యూజిక్ దేనికి’ అనే వాళ్లూ ఉంటారు. వారికి చెప్పేది ఒక్కటే.. ఒక విధమైన అనారోగ్యమైన వాతావరణం తెలుగు సినీ సంగీత రంగంలో ఉంది. ఒక్కో సంగీత దర్శకుడికీ ఒక్కో కోటరీ తయారైంది. దీని కారణంగా... ఏ కోటరీకి చెందని నా లాంటి వారికి అవకాశాలు తగ్గుతున్నాయి. అందుకే... నేనే సంగీత దర్శకునిగా మారాను. నా స్వీయ రచనా, సంగీత దర్శకత్వంలో రూపొందిన ‘ఆత్మలింగం’ అనే ఆల్బమ్‌ని మొన్నామధ్య కీరవాణిగారికి అందించాను. ఆయన తన కీ-బోర్డ్‌పై నా పాటను హమ్ చేస్తూ... కెరీర్ తొలినాళ్లలో నా పాటలు ఇలాగే ఉండేవని గుర్తు చేసుకున్నారు. నాకది గొప్ప ప్రశంస.
  
  గురువుగారి పాటకు నేను రీమిక్స్ రాశాను
  ‘నువ్వుంటే చాలు’ (2000) గీత రచయితగా నా తొలి సినిమా. కల్యాణ్‌రామ్ తొలి సినిమా ‘తొలి చూపులోనే’లో నేను రాసిన ‘శుక్లాంబరధరం..’ పాట ప్రశంసలతో పాటు విమర్శలను కూడా అందించింది. ఓ విధంగా నా తొలిబ్రేక్ అదే. చక్రి ఆ సినిమాకు స్వరాలందించారు. ఇక ‘విక్రమార్కుడు’లో ‘దూరంగా ఉంటావెందుకు బొమ్మ...’ పాట నా కెరీర్‌లో పెద్ద హిట్. అలాగే ‘అతనొక్కడే’లో ‘మేఘమాలా... వానచినుకై’ పాట నాకు మంచి పేరు తెచ్చింది. నా జీవితంలో మరిచిపోలేని విషయం... ‘వీర’ సినిమాకోసం ‘మామిళ్లతోట కాడ పండిస్తే’ పాట రాయడం. అది మా గురువు వేటూరిగారు ‘డ్రైవర్‌రాముడు’ సినిమాకు రాసిన పాట. దాన్ని ‘వీర’లో నా చేత రీమిక్స్ చేయించారు. మాతృకలో రెండు మూడు లైన్లు మాత్రమే ఉపయోగించి కొత్త సాహిత్యంతో ఆ పాట రాశాను.
  
  అదే నా లక్ష్యం
  ‘పాషా... అందరివాడు’, ‘ఆదిత్య హీ ఈజ్ జీనియస్’, ‘సెలైన్స్ ప్లీజ్’ సినిమాలకు ప్రస్తుతం సంగీతం అందిస్తున్నాను. శ్రీకాంత్ సినిమాక్కూడా స్వరాలిందించబోతున్నా. అలాగే ప్రియమణి కథానాయికగా రూపొందుతోన్న ఓ యాక్షన్ సినిమాకు నేనే సంగీత దర్శకుణ్ణి. సాలూరి రాజేశ్వరరావు, రమేశ్‌నాయుడు, చక్రవర్తి, ఇళయరాజా దక్షిణాది సినిమాను పునీతం చేసిన సంగీత దర్శకులు. వారిలా పదికాలాల పాటు నిలిచే పాటల్ని శ్రోతలకు అందించడమే నా ముందున్న లక్ష్యం.
  - బుర్రా నరసింహ