హల్దా్వనీ: ప్రైవేట్‌ అంబులెన్సు నిర్వాహకులు అడిగినంత ఇచ్చుకోలేని ఓ పేద మహిళ..తన సోదరుడి మృతదేహాన్ని ట్యాక్సీ పైన కట్టుకుని 200 కిలోమీటర్ల దూరంలోని తమ గ్రామానికి తీసుకెళ్లాల్సి వచి్చంది. ఉత్తరాఖండ్‌ రాష్ట్రం పితోర్‌గఢ్‌ జిల్లాలో ఈ ఘోరం చోటుచేసుకుంది. విషయం తెలిసిన సీఎం పుష్కర్‌సింగ్‌ ధామి ఘటనపై దర్యాప్తు జరిపి, బాధ్యులపై చర్య తీసుకోవాలని అధికారులను ఆదేశించారు. పితోర్‌గఢ్‌ జిల్లా బెరినాగ్‌ గ్రామంలో శివానీ(22) అనే మహిళ సోదరుడు అభిషేక్‌(20) కలిసి ఉంటోంది. శుక్రవారం అభిషేక్‌ అకస్మాత్తుగా అనారోగ్యానికి గురయ్యాడు. రైలు పట్టాల పక్కన అపస్మారక స్థితిలో పడిపోయిన అతడిని శివానీ చికిత్స కోసం హల్దా్వనీలోని సుశీలా తివారీ ప్రభుత్వ వైద్య కళాశాల ఆస్పత్రికి తీసుకొచి్చంది. అప్పటికే అతడు చనిపోయినట్లు పరీక్షించిన వైద్యులు తెలిపారు. పోస్టుమార్టం అనంతరం పోలీసులు శనివారం అభిషేక్‌ మృతదేహాన్ని శివానీకి అప్పగించారు. సొంతూరుకు తీసుకెళ్లేందుకు ఆస్పత్రి పక్కనే ఉన్న అంబులెన్సుల నిర్వాహకులను ప్రాధేయపడగా రూ.10 వేల నుంచి రూ.12 వేల వరకు ఖర్చవుతుందని వారు చెప్పారు. అంత డబ్బులేకపోవడంతో ఆమె తమ గ్రామానికి చెందిన ట్యాక్సీ డ్రైవర్‌ను బతిమాలుకుంది. అతడు సరే అనడంతో సోదరుడి మృతదేహాన్ని ట్యాక్సీపైన ఉంచి, తాడుతో కట్టేసింది. అక్కడి నుంచి సుమారు 200 కిలోమీటర్ల దూరంలోని తమ గ్రామానికి చేరుకుంది. ఈ విషయం సీఎం పుష్కర్‌ సింగ్‌ ధామి దృష్టికి రావడంతో ఆయన దర్యాప్తునకు ఆదేశించారు. అయితే, ఆస్పత్రి ఆవరణ వెలుపల జరిగిన ఘటనతో తమకు తెలియలేదని సూపరింటెండెంట్‌ డాక్టర్‌ అరుణ్‌ జోషి చెప్పారు. తెలిసినట్లయితే సాయం చేసి ఉండేవారమన్నారు.

న్యూ కేజల్‌ : అమెరికా అధ్యక్షుడిగా ప్రమాణం చేయడానికి వాషింగ్టన్‌కు బయల్దేరి వెళ్లడానికి ముందు జో బైడెన్‌ తీవ్ర భావోద్వేగానికి లోనయ్యారు. తన సొంత రాష్ట్రమైన డెలవార్‌ లోని న్యూ కేజల్‌లో నేషనల్‌ గార్డ్‌ సెంటర్‌లో మంగళవారం ఆయనకు వీడ్కోలు కార్యక్రమం జరిగింది. ఇందులో పాల్గొన్న బైడెన్‌ తన సొంతూరు వీడి వెళ్లిపోతున్నందుకు పలుమార్లు కంటతడి పెట్టుకున్నారు. నేను చనిపోయినా కూడా నా గుండె డెలవార్‌ కోసం కొట్టుకుం టూనే ఉంటుందని బైడెన్‌ ఉద్విగ్నంగా చెప్పా రు. సెనేటర్‌గా దశాబ్దాల తరబడి రైల్లోనే వాషింగ్టన్‌కు ప్రయాణం చేసిన ఆయన ప్రమాణ స్వీకారానికీ అలాగే వెళ్లాలనుకున్నారు. కానీ భద్రతా కారణాల రీత్యా బైడెన్‌ విమానంలో వెళ్లాల్సి వచ్చింది. తన కోరిక తీరకపోయి నప్పటికీ ఆ రైలు ప్రయాణం అనుభూ తుల్ని బైడెన్‌ గుర్తు చేసుకున్నారు.  ‘‘సరిగ్గా పన్నెండేళ్ల క్రితం విల్మింగ్‌టన్‌ స్టేషన్‌లో ఒక నల్లజా తీయుడి కోసం వేచి ఉన్నాను. రైల్లో ఆయన వెళుతూ నన్నూ తీసుకొని వెళ్లారు. అమెరికా అధ్యక్ష ఉపాధ్యక్షు లుగా ఒబామా, నేను ప్రమాణం చేశాము. ఇప్పుడు మళ్లీ ఒక నల్లజాతీయ మహిళను కలుసు కోవడానికి వాషింగ్టన్‌ వెళుతున్నాం. నేను, కమలా హ్యారిస్‌ అధ్యక్ష, ఉపా«ధ్యక్షులుగా ప్రమాణం చేస్తాం. అదీ అమెరికా.. అదీ డెలవార్‌’’ అని బైడెన్‌ చెప్పారు.

కోల్‌కతా: ఢిల్లీలో చక్రం తిప్పిన ప్రణబ్‌ ముఖర్జీ సొంతూరితో ఉన్న అనుబంధాన్ని మాత్రం ఎన్నడూ మరువలేదు. పశ్చిమ బెంగాల్లోని బీర్బూమ్‌ జిల్లాలోని మిరాటి గ్రామంలో ప్రణబ్‌ పుట్టారు. మిరాటిలోని మట్టిరోడ్ల నుంచి రాజకీయ పండితుడి దాకా...అక్కడి నుంచి రాష్ట్రపతి భవన్‌ దాకా ఆయన ప్రస్థానం కొనసాగినా సొంతూరితో ఉన్న అనుబంధం మరింత బలపడిందే తప్ప తరిగిపోలేదు. ఆయన ఎక్కడ ఉన్నా ఏటా దుర్గాపూజ సమయంలో మాత్రం సొంతూళ్లోనే ఉంటారు. ధోతి, కండువాతో సంప్రదాయ వస్త్రధారణలో ఆయన దుర్గాదేవికి హారతి ఇస్తారు. గత ఏడాది కూడా ప్రణబ్‌ దసరా సమయంలో అక్కడే గడిపారు. అయితే, చాలా ఏళ్ల తర్వాత ఈసారి ఆ గ్రామం ఆయన లేకుండానే దుర్గా పూజను జరుపుకోనుంది. ఆయన మరణంతో ఈ గ్రామం మూగబోయింది. ఆయన సీనియర్‌ మంత్రి అయినా లేక రాష్ట్రపతి అయినా ఈ గ్రామ ప్రజలకు మాత్రం ప్రణబ్‌ దానే.   ఢిల్లీ నుంచి ఫోన్‌ చేసేవారు... ఆయన ఇంట్లో జరిగే దుర్గాపూజ మా గ్రామంలో జరిగే అతిపెద్ద పండుగ. ఈ పర్వదినాల్లో ఐదురోజుల పాటు ఆయన ఇంట్లోనే అందరూ భోజనాలు చేస్తారు. ఇకపై మిరాటిలో జరిగే దుర్గాపూజ మాత్రం మునుపటిలా ఉండదు అని ప్రణబ్‌ కుటుంబంతో సన్నిహితంగా మెలిగిన చటోరాజ్‌ చెప్పారు. ఆయన ఢిల్లీ నుంచి ఫోన్‌ చేసి అన్ని సవ్యంగా జరుగుతున్నాయా లేదా అని అడిగేవారు.  ప్రణబ్‌ ఆస్పత్రిలో చేరినప్పటి నుంచి  గ్రామస్తులంతా ఆయన త్వరగా కోలుకోవాలని పూజలు చేశారు. ప్రణబ్‌ వెంటిలేటర్‌పై చికిత్స తీసుకునేముందు తన గ్రామం నుంచి పనసపండు తీసుకురమ్మని చెప్పారని ఆయన కొడుకు అభిజిత్‌ ముఖర్జీ ఇటీవల చెప్పారు. తాను ఆగస్టు 3న కోల్‌కతా నుంచి మిరాటికి వెళ్లి 25 కిలోల పనసపండును రైల్లో ఢిల్లీకి తీసుకెళ్లానన్నారు. ప్రణబ్‌ ఎంతో ఇష్టంగా ఆ పండును తిన్నారని పేర్కొన్నారు.   

సాక్షి ప్రతినిధి, విశాఖపట్నం, పెదబయలు : అరకు నియోజకవర్గం.. పెదబయలు మండలం.. గిన్నెలకోట పంచాయతీ నడిమివాడ గ్రామం... తొమ్మిది కుటుంబాలు,  55 మంది  జనాభా ఉన్న మన్యంలోని అతి చిన్న పల్లెల్లో ఒకటి. ఒకప్పుడు 35కుటుంబాల వారు నివాసమున్నప్పటికీ అక్కడ కనీస మౌలిక సదుపాయాలు లేకపోవడంతో కిలోమీటరు దూరంలో ఉన్న గుండాలగరువుకు వెళ్ళిపోయారు. కానీ ఆ 9 కుటుంబాల గిరిజనులు మాత్రం అక్కడే దశాబ్దాలుగా నివాసముంటున్నారు.      ఇప్పుడు ఆ చిన్న పల్లె గురించి ప్రస్తావన ఎందుకుంటే అరకు ఎమ్మెల్యే కిడారి సర్వేశ్వరరావు సొంతూరు అది. అక్కడే ఆయన పుట్టి పెరిగారు. ఆ తర్వాత కిడారి కుటుంబం  జి.మాడుగుల మండలం కిల్లంకోట గ్రామానికి వలస వెళ్ళిపోయింది. ఆయన రాజకీయాల్లోకి వచ్చి మహానేత డాక్టర్‌ వైఎస్‌ రాజశేఖరరెడ్డి చలువతో ఎమ్మెల్సీ, ఆ తర్వాత 2014 ఎన్నికల్లో వైఎస్సార్‌ కాంగ్రెస్‌ పార్టీ అధినేత వైఎస్‌ జగన్‌మోహన్‌రెడ్డి  ఆశీస్సులతో అరకు ఎమ్మెల్యేగా గెలుపొందారు. శాసనసభ్యుడైన తొలి నాళ్ళలోనే ఆయన తన సొంతూరు నడిమివాడకు వచ్చి పల్లె రూపురేఖలు మారుస్తానని హామీనిచ్చారు. ఇక్కడే  నివాసముంటున్న గిరిజనులకు అన్ని మౌలిక సౌకర్యాలు కల్పిస్తామని వాగ్దానం చేశారు. అప్పుడు ఆయన మాటలకేమో గానీ తమ పల్లె బిడ్డ ఎమ్మెల్యే అయినందుకు ఆ గ్రామస్తులు మురిసిపోయారు. సంబరం చేసుకున్నారు.  అంతే... అక్కడితో కిడారి ఆ ఊరి సంగతే మరచిపోయారు. నాలుగేళ్ళుగా ఊరివైపు కన్నెత్తి చూడలేదు.. 2016లో  కిడారి తన నయవంచన రూపాన్ని బయటపెట్టారు. రాజకీయ జీవితం ఇచ్చిన వైఎస్సార్‌ కాంగ్రెస్‌ పార్టీ వీడి తెలుగుదేశం పార్టీ పంచన చేరారు. కేవలం అభివృద్ధి కోసమే ఫిరాయిస్తున్నట్టు చెప్పారు. ఆ సందర్భంలో మళ్ళీ ఊరి ప్రస్తావన తెచ్చారు. నడిమివాడను వీలైనంత త్వరగా అభివృద్ధి చేస్తామని మాట ఇచ్చారు. కానీ షరా మామూలుగానే పట్టించుకోలేదు. ఇక ఆర్నెల్ల కిందట ప్రభుత్వ విప్‌ అయ్యారు. ఎమ్మెల్యేగా గెలిపించిన పార్టీకి ద్రోహం చేసినందుకు గాను తెలుగుదేశం పార్టీ ఆయనకు క్యాబినెట్‌ హోదాతో విప్‌ పదవిని ఇచ్చింది. కనీసం ఆ పదవిలోకి వచ్చిన తర్వాతైనా ఆ ఊరి గురించి పట్టించుకుంటారని భావించిన గ్రామస్తుల ఆశలు అడియాసలే అయ్యాయి. ఇంకా దారుణమేమిటంటే ఈ నాలుగేళ్ళలో మళ్ళీ ఆ ఊరివైపు ఆయన కన్నెత్తి చూడలేదు. ఎప్పుడైనా ఆయన అరకు అరుదెంచిన సందర్భాల్లో నడిమివాడ గ్రామస్తులు కలిసి మొరపెట్టుకున్నా కనీసంగా కూడా పట్టించుకోలేదు. గ్రామం పరిస్థితి ఎలా ఉందంటే....  ఒక్కోసారి వంటకు వర్షపు నీరే గతి. నడిమివాడలో గ్రామస్తులు తాగేందుకు మంచినీటి సరఫరా కూడా లేదు. రెండేళ్ల క్రితం వరకు పుట్టపర్తి సత్యసాయిబాబా ట్రస్ట్‌ నుంచి గ్రావిటీ పథకం ద్వారా నీరు వచ్చేది. కానీ ఆ పైపు లైన్లలో అవాంతరాలు రావడంతో ప్రస్తుతం ఆ నీరు కూడా సరిగ్గా రావడం లేదు. దీంతో  గ్రామస్తులు ఊట గెడ్డ( వాగు) నీటిపైనే ఆధారపడుతున్నారు. ఆ నీరు ఉప్పగా ఉన్నా... ఎలా ఉన్నా... అదే వారికి దిక్కు. ఇక వర్షాకాలాల్లో ఊటగెడ్డకు బురద నీరు చేరితే... చివరికి ఇంటి పైకప్పు నుంచి పడిన వర్షం నీటితో వండుకుని తిన్న రోజులే ఎక్కువని గ్రామస్తులు  చెబుతున్నారంటే అక్కడి దయనీయ పరిస్థితి అర్ధం చేసుకోవచ్చు. నెలకు 20 రోజులు అంధకారమే గ్రామానికి పేరుకు మాత్రమే విద్యుత్‌ సౌకర్యం ఉంది గానీ... నెలలో 20రోజులు కరెంటు రాదు. ఇక వర్షాకాలంలో  నెలల తరబడి రాత్రిళ్ళు చీకట్లోనే మగ్గాలి. గతంలో  కిరోసిన్‌ సక్రమ సరఫరా వల్ల  ఆ బుడ్డీలన్నీ వెలిగించుకునే వాళ్ళమని, ఇప్పుడు కిరోసిన్‌ కోటాలో  కోతతో చాలా ఇబ్బందిగా ఉందని గ్రామస్తులు చెబుతున్నారు.  ప్రస్తుతం ప్రమిదల్లో రిఫైండ్‌ అయిల్‌ వేసి దీపంలో వెలుగులో ఉండాల్సిన పరిస్థితి  ఉందని అంటున్నారు. అర్హులు ఉన్నా... మంజూరు కాని పెన్షన్లు గ్రామంలో వృద్ధాప్య పింఛను, వికలాంగ పింఛన్‌ కోసం ఐదుగురు అర్హులు గడుతూరి రామూర్తిపడాల్, గడుతూరి దేవుడమ్మ,మ తమర్భ జంగంరాజు, గడుతూరి హరినాధ్‌ పడాల్, తమర్భ చంద్రమ్మలు ఎన్నోఏళ్ళుగా ఎదురుచూస్తున్నారు. ఇప్పటికే పలుమార్లు దరఖాస్తు చేసుకున్నా... నేటికీ మంజూరు కాలేదు.  గ్రామంలో మహిళలు శ్రీకోరబమ్మ ఎస్‌హెచ్‌జీ  ఏర్పాటు చేసుకుని పదేళ్ల నుంచి  పొదుపు చేస్తున్నప్పటికీ ప్రభుత్వ తరఫున సాయం మాత్రం అందడం లేదు. మొత్తం గ్రామంలో 9 కుటుంబాలు ఉంటే.. మూడు కుటుంబాలకు రేషన్‌ కార్డులు లేవు. ఊరికి రోడ్డే లేదు.. నడిమివాడ వెళ్ళేందుకు కనీసం రోడ్డు లేదు. గ్రామస్తులు కష్టపడి ఏర్పాటు చేసుకున్న కాలిబాట వర్షాకాలంలో పనికిరాదు. బొయితిల పంచాయతీ చామగెడ్డ జంక్షన్‌ నుంచి  5 కిలో మీటర్ల మేర మట్టి రోడ్డు ఉంది. వాస్తవానికి ఆ మట్టి రోడ్డు కూడ అధ్వాన్నమే. ఆ మట్టిరోడ్డు నుంచి  కిలో మీటర్‌ దూరం కాలిబాటలోనే నడిమివాడకు వెళ్ళాలి. ఇక ఊరికి ఆనుకుని ఉన్న గెడ్డపై వంతెన లేకపోవడంతో వర్షాకాలంలో గెడ్డలు పొంగిన సందర్భాల్లో చుట్టు పక్కల గ్రామాలతో సంబంధాలు తెగిపోతుంటాయి. కనీస వసతులు కల్పించండి చాలు.. గ్రామానికి కనీస సౌకర్యాలైన రోడ్డు, తాగునీరు, పక్కా గృహాలు, అర్హులకు పింఛన్లు, డ్వాక్రా మహిళలకు రుణాలు, రేషన్‌కార్డులు మంజూరు చేయాలి. ఇవన్నీ ఎమ్మెల్యే తలచుకుంటే వెంటనే అయిపోతాయి.. కానీ ఆయన పట్టించుకోవడం లేదు. – కిడారి వినాయక కృష్ణమూర్తి, రైతు, నడిమివాడ గ్రామం 

అక్షర తూణీరం మనందరి వేళ్లు ఇప్పటికీ మన గ్రామంలోనే ఉన్నాయి. పండుగ వస్తే, మూడ్రోజులు వరుసగా సెలవులొస్తే ఊరికి ప్రయాణమవుతాం. అప్పుడప్పుడు మా ఊరెళ్లాలనిపిస్తుంది. చెప్పలేనంత బలంగా, ఆగలేనంత ఆత్రంగా వెళ్లాలనిపిస్తుంది. ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాలు ముసురుతూ, కసురుతూ ఉన్నచోట ఉండనివ్వవు. పెద్ద పండుగలు దసరా, సంక్రాంతి వస్తున్నాయంటే మనసు నిలవదు. గుళ్లోంచి పున్నాగపూల వాసన ఉద్యోగపు ఊరుదాకా వచ్చి కవ్విస్తుంది. పిల్ల కాలువలు, పచ్చిక డొంకలు, తాటిబీళ్లు పేరెట్టి మరీ పిలుస్తాయి. ఇంకా రాలేదేమని పదే పదే అడుగుతాయ్‌. రథం బజార్‌ సెంటర్లో రావిచెట్టు గలగలమంటూ ఏదో చెప్పాలని ఆరాటపడుతుంది. మా ఊరెళ్లాలి. ఆ గడ్డపై ఏదో ఆకర్షణ ఉంది. పాదరక్షలు లేకుండా ఆ మట్టిమీద నడవాలనిపిస్తుంది. మా ఊరి చెరువులో బాతులతో సమానంగా ఈదులాడ మనసవుతుంది. మర్రి ఊడల ఉయ్యాలలూగి బాల్యాన్ని ఒంటిమీదికి ఆవాహన చేసుకోవాలని ఉంది. సత్తార్‌ భాయ్‌తో సమానంగా దసరా పులి వేషం కట్టి ఆడాలనే కోరిక ముదురుతోంది. పులి ఆట, డప్పులు అడుగు నిలవనివ్వకుండా వినిపిస్తున్నాయ్‌. మా ఊరెళ్లాలి. చిన్నప్పుడు, బాగా చిన్నప్పుడు ఇంకీ ఇంకని బురద వీధిలో.. కొత్త దుస్తులు, విల్లమ్ములు, కోతి బొమ్మలు ధరించి బుక్కాలు కొట్టుకుంటూ సాటి పిల్లలతో ఊరంతా తిరగడం నిన్నమొన్నటి సంగతిలా అనిపిస్తుంది. అయ్యవారికి చాలు అయిదు వరహాలు, పిల్లవాండ్రకు చాలు పప్పుబెల్లాలు– జయీభవ! దిగ్విజయీభవ అని దీవెనలు పెడుతూ అరుగు అరుగు ఎక్కి దిగడం పప్పూ బెల్లాలు తినడం ఇంకా నాలిక మీద ఉంది. ఇప్పుడు మా ఊరు మారిపోయింది. ఆ ఇళ్లు, ఆ గోడలు, ఆ అరుగులు లేవిప్పుడు. బోలెడు మా ఊరి ఆనవాళ్లు కన్పించనే కన్పించవు. ఆ మనుషులు మచ్చుకి కూడా కనిపించరు. ఆత్మీయంగా పలకరించే ఆ పిలుపులు వినిపించవ్‌. మా ఊరెళ్లాలి, అంతే! చేలమీంచి వచ్చే జనపపూల వాసన ఇప్పుడు లేదు. పురుగు మందుల కంపు వేటాడుతుంది. ఎద్దుల మెడ గంటల సవ్వడి వినరాదు, ట్రాక్టర్ల రొద తప్ప. కొంచెమే పాతముఖాలు, అవీ బాగా వెలిసిపోయి కనిపిస్తాయి. అన్నీ కొత్త మొహాలే. పాపం నన్ను గుర్తుపట్టలేవ్‌. చేసంచీతో వెళ్లి, ఊరంతా తనివితీరా తిరిగి రావాలి. పాత గుర్తులన్నింటినీ తిరిగి మా ఊరికి అలంకరించి, ఆనాటి ఊరు తల్లిని దర్శించాలి. అందుకే మా ఊరెళ్లాలి. మనందరి వేళ్లు ఇప్పటికీ మన గ్రామంలోనే ఉన్నాయి. పండుగ వస్తే, మూడ్రోజులు వరుసగా సెలవులొస్తే ఊరికి ప్రయాణమవుతాం. ఏటా రెండు మూడు సందర్భాలు మాత్రమే వస్తాయ్‌. ఈ సంగతి అందరికీ తెలుసు. ప్రజలకు ప్రభుత్వాలకు ఎరుకే. అయినా ప్రయాణ సౌకర్యాలుండవ్‌. సరిగ్గా అప్పుడే రవాణా సంస్థ సర్వర్లు పనిచెయ్యవ్‌. సరిగ్గా అప్పుడే ప్రైవేట్‌ రవాణాదార్లకు గిరాకీ పెరుగుతుంది. టికెట్‌ ధర ఐదు నుంచి పదిరెట్లవుతుంది. అవసరాన్ని బట్టి టికెట్లు వేలం పాడుకోవలసి ఉంటుంది. ఇదొక పెద్ద మాయ! రోడ్డు రవాణా సంస్థ సైతం ధరలు పెంచుతుంది. రైల్వేశాఖ పెంచుతుంది. ఆకాశ మార్గం అయితే సరే సరి– ఆకాశమే హద్దంటుంది. ఇలా పండుగ వస్తే రైల్వేస్టేషన్లు, బస్టాండ్లు ఎంతలా కిటకిటలాడిపోతాయో మీడియా బొమ్మలు చూపించి వినోదపరుస్తుంది. ఇలా జనం స్వగ్రామాలు వెళ్లడం కూడా మా ప్రభుత్వ కృషి ఫలితమేనని ఏలినవారు క్లెయిమ్‌ చేసుకున్నా ఆశ్చర్యం లేదు. ఎంత కష్టమైనా, నిష్టూరమైనా ఊరివైపు కాళ్లు లాగేస్తాయి. ఉన్నచోట నిలవనివ్వవ్‌. మా ఊరెళ్లాలి, తప్పదు. -శ్రీరమణ (వ్యాసకర్త ప్రముఖ కథకుడు)  


 ముస్తాబాద్‌ : ఆదిలాబాద్‌ జిల్లా కెరమెరి ఎస్సై కాశమేని శ్రీధర్‌ ఆత్మహత్యకు పాల్పడగా.. ఆయన స్వగ్రామం కరీంనగర్‌ జిల్లా ముస్తాబాద్‌ మండలం ఆవునూర్‌లో పోలీస్‌ అధికారిక లాంఛనలతో బుధవారం అంత్యక్రియలు నిర్వహించారు. శ్రీధర్‌ మృతదేహాన్ని స్వగ్రామానికి తరలించగానే బంధుమిత్రుల రోదనలు మిన్నంటాయి. ప్రజల సందర్శనార్థం మృతదేహన్ని ఆయన ఇంటిలో ఉంచారు. కరీంనగర్‌ జిల్లా పోలీస్‌ అధికారుల సంఘం అధ్యక్షుడు సురేందర్, సిరిసిల్ల రూరల్‌ సీఐ శ్రీధర్, టౌన్‌ సీఐ విజయ్‌కుమార్, ఎస్సైలు ప్రవీణ్, ఉపేందర్, లక్ష్మారెడ్డి, ఎస్‌బీ ఎస్సై మారుతి, ప్రత్యేక పోలీస్‌ బృందం సెల్యూట్‌ చేశారు. మానేరు వాగులో ఆశ్రునయనాలతో శ్రీధర్‌ అంతిమ సంస్కారాలు నిర్వహించారు. వందలాది మంది తరలివచ్చారు. పోలీసులు గాలిలోకి మూడు రౌండ్లు కాల్పులు జరిపారు. శ్రీధర్‌ తల్లిదండ్రులు స్వతంత్ర, ధర్మయ్యలను పోలీస్‌ అధికారులు ఓదార్చారు. 
  
  


 తనకు స్వార్థం ఉంటే.. తమ ఊళ్లోనే రాజధాని నగరం పెట్టుకునేవాడినని ఏపీ ముఖ్యమంత్రి చంద్రబాబు నాయుడు అన్నారు. తాను ఒక్కసారి అనుకుంటే ఎవ్వరూ దాన్ని అడ్డుకోలేరని ధీమా వ్యక్తం చేశారు. విజయవాడలో ఆయన మీడియాతో మాట్లాడారు. రాష్ట్ర విభజన సమయంలో కాంగ్రెస్ పార్టీ ఎవరితోనూ మాట్లాడలేదని, ప్రతిపక్ష నేతగా ఉన్న తనతో కూడా ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా రాష్ట్రాన్ని ఏకపక్షంగా విభజించిందని ఆరోపించారు.
 
 అందరికీ న్యాయం జరగాలని ఢిల్లీలో అందరినీ కలిసి ప్రయత్నాలు చేశానని, కానీ ఏమాత్రం లెక్కపెట్టకుండా రాష్ట్రాన్ని విడదీశారని అన్నారు. రాజధాని కట్టుకోకపోతే ముందుకు పోలేమని, అందరికీ అనుకూలంగా రాజధాని ఉండాలని చంద్రబాబు చెప్పారు. ఎక్కడో పోరంబోకు ఉంది, అడవి ఉందని అక్కడ కట్టుకోలేమని మండిపడ్డారు. రాజధాని అంటే సోషల్ లైఫ్ ఉండాలని, రాష్ట్రానికి మధ్యలో ఉండాలని, ఆర్థికంగా అభివృద్ధి చెందాలని చెప్పారు. మారుమూల ప్రాంతంలో రాజధాని పెడితే అక్కడ మనుషులు కూడా ఉండరన్నారు.


  మెదక్ రూరల్, న్యూస్‌లైన్:  ఉన్నత విద్యావంతులైన ఓ ఇద్దరు యువకులు తమ కెరీర్‌ను వదులుకుని రాజకీయ రంగప్రవేశం చేశారు. ఉద్యోగాలు చేస్తే తాము, తమ కుటుంబమే బాగుపడుతుందని.. అదే రాజకీయాల్లోకి వచ్చి ప్రజాప్రతినిధి అయితే గ్రామాన్నే బాగుపరచవచ్చంటున్నారు మెదక్ మండలానికి చెందిన ఈ యువకులు.  ఇలా వారు వచ్చిరాగానే ఉపసర్పంచ్‌లుగా పదవులను అందిపుచ్చుకున్నారు.
 
  మెదక్ మండలం మారుమూల గ్రామమైన కొత్తపల్లికి చెందిన చిరంజీవిరెడ్డి నిజామాబాద్ జిల్లా కామారెడ్డిలో బీటెక్ పూర్తి చేశారు. ఆ తరువాత హైదరాబాద్‌లోని హైటెక్ సిటీలోగల ఎక్నోలైట్ అనే ప్రైవేట్ కంపెనీలో ఉద్యోగంలో చేరారు. నెలకు రూ.20 వేల వేతనం. అందులో ఎనిమిది నెలలు పనిచేశారు. అంతలోనే పంచాయతీ ఎన్నికలు రావడంతో పుట్టిపెరిగిన గ్రామాన్ని అభివృద్ధి చేసుకోవాలనే ఉద్దేశంతో ఉద్యోగాన్ని వదిలి ఇంటికి చేరుకున్నారు. సర్పంచ్‌గా పోటీచేసేందుకు రిజర్వేషన్ అనుకూలించకపోవడంతో వార్డు మెంబర్‌గా పోటీ చేసి గెలుపొందారు. అంతలోనే ఉప సర్పంచ్ పదవి కూడా ఇతణ్ణి వరించింది.
 
  వాడి ఉపసర్పంచ్‌గా..
  మండలంలోని వాడి గ్రామానికి చెందిన యామిరెడ్డి బీఏ, బీపీఈడీ పూర్తిచేశారు. ఉద్యోగం కోసం వెతుకోవాల్సింది పోయి రాజకీయాల్లోకి వచ్చారు. స్థానిక సంస్థల ఎన్నికల నోటిఫికేషన్ రాగానే గ్రామానికి చేరుకున్నారు. యామిరెడ్డికి సైతం రిజర్వేషన్ అనుకూలించక పోవడంతో గ్రామంలోని 5వ వార్డుసభ్యుడిగా పోటీ చేసి నెగ్గారు. ఆ వెంటనే ఉప సర్పంచ్ పదవిని దక్కించుకున్నారు. స్థానికంగా అందుబాటులో ఉంటూ గ్రామస్థుల సమస్యలు తెలుసుకుంటూ వీలైనంత వరకు పరిష్కరిస్తున్నట్టు వారు చెబుతున్నారు.