Voluntary organization
-
బతుకు బండికి భరోసా!
ఆమె చేస్తున్నది టీజీఎస్ ఆర్టీసీలో కండక్టర్ ఉద్యోగం. ఆమె భర్త హోంగార్డు.. వారిది దిగువ మధ్య తరగతి కుటుంబం.. అయితేనేం, థలసీమియా వ్యాధి బారిన పడిన చిన్నారులకు చేతనైన మేరకు అండదండలు అందించాలన్న సంకల్పానికి ఇవేమీ అడ్డంకి కాలేదు. తన సమీప బంధువు కుమారులు థలసీమియాతో చనిపోవడంతో ఆ తల్లిదండ్రులు పడిన వేదనను చూసి చలించి పోయింది. అప్పుడే ఆమె థలసీమియా బాధితులకు చేతనైన సేవ చేయాలని సంకల్పించింది. ఆమె సంకల్ప బలం ముందు తనకు వచ్చే ఆదాయం ఎంత..? తాను ఎలా సాయపడగలననే ఆలోచనలు చిన్నవే అయ్యాయి.ఖమ్మం నగరంలోని ఇందిరానగర్ కాలనీలో ఉంటున్న ప్రోద్దుటూరి అనిత ఖమ్మం ఆర్టీసీ డిపోలో కండక్టర్గా పనిచేస్తోంది. ఆమె భర్త రవిచందర్ సీపీ కార్యాలయంలో హోమ్గార్డుగా విధులు నిర్వహిస్తున్నారు. కొన్నేళ్ల క్రితం వారి బంధువుల పిల్లలిద్దరూ థలసీమియాతో బాధపడుతూ మృతిచెందారు. ఆ బాలల తల్లిదండ్రులు పడిన వేదనను దగ్గర నుంచి చూసిన అనిత అలాంటి చిన్నారుల కోసం ఏదైనా చేయాలని సంకల్పించారు. గతంలో హెచ్ఐవీపై అవగాహన కల్పించే స్వచ్ఛంద సంస్థలో పనిచేసిన అనుభవంతో రక్త సేకరణపై దృష్టి పెట్టారు. ఆమె నిర్ణయానికి కుటుంబం మద్దతుగా నిలిచింది.స్వచ్ఛంద సంస్థకు శ్రీకారం...థలసీమియాతో బాధపడుతున్న చిన్నారులకు హైదరాబాద్ వెళ్లి రక్తం ఎక్కించాల్సిన పరిస్థితులు. దీంతో గతంలో అనిత పనిచేసిన ఎ జీవో ద్వారా సేవ చేద్దామని చూసినా.. వీలు కాక΄ోవడంతో వ్యక్తిగత దాతల నుంచి రక్తదానం చేయించడం ద్వారా పిల్లలకు రక్తం ఎక్కించే వారు. ఆ తర్వాత 2010లో ‘సంకల్ప స్వచ్ఛంద సంస్థ’ పేరుతో రిజిస్టర్ చేశారు. తొలుత 25 మందికి ఈ సంస్థ ద్వారా రక్తం ఎక్కించడం ్ర΄ారంభించారు. హైదరాబాద్ వెళ్లి రక్తం ఎక్కించుకోవడం చాలా వ్యయ ప్రయాసలతో కూడిన పని కావడంతో ఇక్కడ సంఖ్య పెరిగింది. దీంతో రక్తదాతల కోసం కాలేజీలు, గ్రామాల్లో అవగాహన కార్యక్రమాలు ఏర్పాటు చేశారు. రక్తదాతల భాగస్వామ్యంతో ఇప్పుడు ‘సంకల్ప’ ద్వారా 220 మందికి రక్తం అందుతోంది. ఇక్కడ చికిత్సతో పాటు మందులు కూడా ఉచితమే. 2009 నుంచి ఇప్పటివరకు 500కు పైగా బ్లడ్క్యాంపులతో΄ాటు వ్యక్తిగత దాతల నుంచి 15 వేల లీటర్లకు పైగా రక్తాన్ని సేకరించి చిన్నారులకు అందజేశారు.‘కరోనా’ కాలంలోనూ...కరోనా కష్ట కాలంలోనూ థలసీమియా చిన్నారులకు రక్తం ఎక్కించే ప్రక్రియ నిరాటంకంగా సాగింది. అనిత చేస్తున్న సేవతో స్ఫూర్తి పోందిన అనేకమంది బయటకు రావడానికే భయపడుతున్న ఆ సమయంలోనూ ఆ చిన్నారుల కోసం రక్తదానం చేశారు.సంస్థ ఆధ్వర్యంలో అవగాహన...థలసీమియా అనేది నివారించదగిన వ్యాధి. అలాగే వంశ΄ారంపర్యంగా వస్తుంది. పెళ్లికి ముందు హెచ్బీఎ –2 (ఎలక్ట్రో ఫోర్సెస్) పరీక్ష చేయించుకుంటే థలసీమియా వ్యాధితో పుట్టే పిల్లలు లేకుండా చేసుకోవచ్చు. అయితే ప్రభుత్వాలు కూడా పోలియో, ఎయిడ్స్పై ప్రచారం చేసినట్లుగా థలసీమియా పరీక్షలపై అవగాహన కల్పించడం లేదు. ఈ క్రమంలో సంకల్ప స్వచ్ఛంద సంస్థ ముందుకు వచ్చి అవగాహన కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తోంది. ఇప్పటివరకు 7,500 మంది డిగ్రీ విద్యార్థులకు అవగాహన కల్పించారు. థలసీమియాపై అవగాహన కల్పించేలా ప్రతి ఏడాది ర్యాలీ నిర్వహిస్తున్నారు.బోన్ మ్యారో ఆపరేషన్లపై దృష్టి...థలసీమియా రహితం కావాలంటే బోన్ మ్యారో ఆపరేషన్ ఒక్కటే మార్గం. ఇది సామాన్యులకు సాధ్యపడేది కాదు. అయితే చిన్నారులకు ఈ ఆపరేషన్లు చేయించడం పై దృష్టి పెట్టింది సంకల్ప. నామమాత్రపు ధరలతో ఆపరేషన్ జరిగేలా సంస్థ చర్యలు తీసుకుంటోంది. ఈ సంస్థ ్రపారంభించిన తర్వాత రక్తం అందక చనిపోయిన వారు లేరంటే సంస్థ సంకల్ప బలం ఎంత గొప్పదో అర్థం చేసుకోవచ్చు.– బొల్గం శ్రీనివాస్, సాక్షి, ఖమ్మంకడుపు కోత తప్పించాలనే...ఓ కుటుంబంలో తలసేమియాతో ఉన్న పిల్లలు పుట్టారంటే వారిని ఎలా కా΄ాడుకోవాలన్నది బాధ చెప్పలేనిది. ఆ నరకం నుంచి తల్లిదండ్రులు బయటపడాలనేది మా సంకల్పం. ప్రస్తుతం ఇది నిర్విఘ్నంగా సాగుతోందంటే దాతల వల్లనే సాధ్యమవుతోంది. నేను కండక్టర్గా బస్సులో ఏ గ్రామానికి వెళ్లినా అక్కడ బస్సు ఎక్కే యువకులకు థలసీమియా గురించి చెప్పి.. రక్తదానం చేయమని కోరేదాన్ని. దాంతో కండక్టర్గా నేను ఆ బస్సుకి వస్తే.. నన్ను చూసి భయపడి బస్సు ఎక్కేవాళ్లు కాదు. కొంతకాలం తర్వాత రక్తదానంతో తాము ఒకరికి ్రపాణం పోస్తున్నామని యువకులకు అర్థమైంది. ఇలా మొదలైన ప్రస్థానం యువకుల రక్తదానంతో ముందుకు సాగుతోంది. థలసీమియాతో బాధపడుతున్న పిల్లలకు ప్రభుత్వం పింఛన్ ఇస్తే వారికి ఉపయోగపడుతుంది. – ్రపోద్దుటూరు అనిత, సంకల్ప స్వచ్ఛంద సంస్థ, ఖమ్మం -
Thodu Needa Founder Rajeswari: సీనియర్ సిటిజన్స్కు భరోసా ఏది?
దేశం నిశ్శబ్దంగా ఒక ముఖ్యమైన జనాభా మార్పుకు గురవుతోంది. ఇండియా ఏజింగ్ రిపోర్ట్ 2023 ప్రకారం దేశ జనాభాలో 60 ఏళ్లు, అంతకంటే ఎక్కువ వయస్సు గల వారు దాదాపు 15 కోట్ల మంది ఉన్నారు. ఈ సంఖ్య 2050 నాటికి రెట్టింపు అయ్యే అవకాశం ఉంది. సంతానోత్పత్తి రేటు తగ్గడం, అందుబాటులోకి వచ్చిన చికిత్సా విధానాల వల్ల భారతదేశ జనాభాలో వృద్ధుల వాటా నిశ్శబ్దంగా పెరుగుతోంది. అయితే, దీనికి తగినట్టుగా వారి ఆర్థిక శక్తి పెరగడం లేదు. ఫలితంగా వృద్ధులు సొంత కుటుంబాల నుంచే ఈసడింపులకు, వేధింపులకూ గురవుతున్నారు. వృద్ధుల జీవితం భరోసాగా గడవడం ఎలా?! పాశ్చాత్య దేశాల మాదిరి కాకుండా భారతదేశంలోని 40 శాతం మంది వృద్ధులు అత్యంత పేదరికంలో ఉన్నారు. 60 నుంచి 80 ఏళ్ల వయసులో ఉన్న మహిళలు ఆర్థిక, ఇతర అవసరాల కోసం వారి కుటుంబాలపై పూర్తిగా ఆధారపడి ఉన్నారు. గ్రామీణ వృద్ధులు కుల, వర్గ ఆధారిత వివక్షకూ గురవుతున్నారు. గ్రామాల్లో పెను సవాల్! నగరాలలో ఉండే సీనియర్ సిటిజన్స్ జీవితాలతో పోల్చితే గ్రామాల్లో వారి పరిస్థితి దయనీయంగా ఉంది. వీరు కనీస సౌకర్యాలు కూడా లేకుండా జీవిస్తున్నారు. మన ఆరోగ్య విధానం సాధారణంగా మాతా, శిశు సంరక్షణపైనే ఉంటుంది. వృద్ధుల సంరక్షణకు అంతగా ్రపాధాన్యత ఇవ్వడం లేదు. గ్రామీణ వృద్ధులలో ప్రత్యేకించి మహిళలు ఆర్థిక, అవసరాల కోసం వారి కుటుంబాలపై పూర్తిగా ఆధారపడుతున్నారు. మన దేశంలో వృద్ధుల సంరక్షణ ఎక్కువ భాగం వారి పిల్లలు చూసుకోవడం ఆనవాయితీ. అయితే, కాలంతో పాటు ఈ విధానాలూ వేగంగా మారుతున్నాయి. పిల్లల వలస.. పెరుగుతున్న ఒంటరితనం విద్య, ఉద్యోగాల కోసం పిల్లలు వలసలు వెళ్లడం, ఉమ్మడి కుటుంబం వ్యవస్థ విచ్చిన్నం కావడం, వృద్ధుల సంరక్షణను ప్రశ్నార్థకంగా మార్చింది. నివేదికల ప్రకారం 60 ఏళ్లు, అంతకంటే ఎక్కువ వయస్సు ఉన్న వ్యక్తులలో 6 శాతం మంది ఒంటరిగా జీవిస్తున్నారు. 20 శాతం మంది పిల్లలు లేకుండా వారి జీవిత భాగస్వామితో మాత్రమే జీవిస్తున్నారు. ఈ సంఖ్య భవిష్యత్తులో గణనీయంగా పెరిగే అవకాశం ఉంది. తక్కువ ఆదాయ కుటుంబాలలో వృద్ధుల ఆరోగ్య అవసరాలు ఆర్థికంగా భరించలేనంత భారంగా మారుతున్నాయి. భారతదేశంలో వృద్ధులపై వేధింపుల కేసులు కూడా క్రమంగా పెరుగుతున్నాయి. ‘హెల్ప్ ఏజ్ ఇండియా’ నివేదిక ప్రకారం 25 శాతం మంది పెద్దలు తమ సొంత కుటుంబాల ద్వారా వేధింపులకు గురవుతున్నారు. సామాజిక భద్రత హె ల్ప్ ఏజ్ ఇండియా సూచనల మేరకు.. ► దేశంలో వృద్ధుల కోసం అధికారిక సంస్థాగత సంరక్షణలో పెట్టుబడులను పెంచాల్సిన అవసరం ఉంది. పటిష్టమైన పెన్షన్, సామాజిక భద్రతా వ్యవస్థ, మెరుగైన ఆరోగ్య సంరక్షణ సౌకర్యాలను అందించడం ద్వారా వారి కుటుంబ సభ్యులపై వృద్ధులు ఆధారపడటం తగ్గించవచ్చు. ► దాదాపు 33 శాతం మంది వృద్ధ స్త్రీలకు ఎటువంటి ఆదాయం లేదు. 11 శాతం మందికి మాత్రమే పెన్షన్ ద్వారా ఆదాయం వస్తోంది. 16.3 శాతం మంది సామాజిక పెన్షన్ పొందుతున్నారు. సీనియర్ కేర్ సంస్కరణలపై ఇటీవల ‘నీతి అయోగ్’ సమర్పించిన ఓ నివేదిక ప్రకారం వృద్ధుల ఆర్థిక సాధికారతను నిర్ధారించడానికి ప్రభుత్వ నిధుల కవరేజీని పెంచడం, తిరిగి పని నైపుణ్యాలవైపు మళ్లించడం, తప్పనిసరి ΄÷దుపు ప్రణాళికలు, రివర్స్ మార్టిగేజ్ మెకానిజమ్స్, పన్ను, జీఎస్టీ సంస్కరణల వంటి అనేక చర్యలు చేపట్టాలని పేర్కొంది. ► ఎటువంటి ఆస్తులు, ఆదాయం లేకుండా ఉన్నవారి అవసరాలకు అనుగుణంగా సంపూర్ణ వృద్ధాప్య సంరక్షణ నమూనాను అభివృద్ధి చేయాల్సి ఉంటుందనేది మరో సూచన. నలుగురు కలిసి ఉంటే ఎంతో మేలు.. వృద్ధులైనా డబ్బున్నవారి పరిస్థితి బాగానే ఉంది. డబ్బులేని వారే జీవశ్ఛవాలుగా బతుకీడుస్తున్నారు. ► వృద్ధులకు ఓల్డేజీ హోమ్స్ తప్ప మరో మార్గం లేదు. ఫుడ్ షెల్టర్ ఈ రెండే ఇస్తుంది. కానీ, ఎమోషనల్గా ఒంటరితనం ఫీలవుతుంటారు. అందుకే, రీ మ్యారేజ్ ద్వారా మేం ఒక సొల్యూషన్ చూపిస్తున్నాం. లేదంటే, ఒంటరిగా ఉన్న వృద్ధులు ప్రమాదాలకు, దోపిడీలకు గురవుతున్నారు. ఇలాంటప్పుడు నలుగురు వృద్ధులు కలిసి ఒక చోట ఉండవచ్చు. దీని వల్ల ఒంటరితనం పోగొట్టుకోగలుగుతారు. ► అప్పడాలు, వడియాలు వంటివి చేసి, వ్యాపారం చేసుకోవచ్చు. కానీ, 70 ఏళ్ల వయసులో ఏ పనీ చేయడానికి ఓపిక ఉండదు. పెట్టింది తినడం తప్ప ఏ రకమైన ఫిజికల్ స్ట్రెయిన్ పడలేరు. అందుకని, రూమ్మెట్స్ లాగా కలిసి ఉండాలి. అక్కడ చిన్న చిన్న కార్యక్రమాలు ఏర్పాటు చేసుకోవచ్చు. ఇండోర్గేమ్స్, స్థానిక పర్యాటక స్థలాలు చూసి రావచ్చు. ► యువత పట్టించుకోదు, మధ్య వయసువారికి కుటుంబ సమస్యలు. సీనియర్ సిటిజన్స్ పట్ల ఎవరికీ జాలి, దయ ఉండదు. వృద్ధులకు ఇచ్చే ఆత్మీయ స్పర్శను ఎంతో ఓదార్పుగా ఫీలవుతారు. ► రాజకీయ వర్గం తరచుగా యువ జనాభాను ఆర్థిక ఆస్తిగా పేర్కొంటుంది. పెరుగుతున్న వృద్ధ జనాభాకు నాణ్యమైన ఆరోగ్య సంరక్షణ, ఆర్థిక, సామాజిక మద్దతును అందించడానికి అంతగా ఆసక్తి చూపదు. ఏ రకమైన ఆదాయం లేనివారికి ప్రభుత్వమే వారికో దారి చూపించాల్సి ఉంటుంది. ప్రభుత్వం పెన్షన్ రూపేణ వచ్చే వనరుతోనూ నలుగురు కలిసి ఉండవచ్చు. – ఎన్.ఎమ్.రాజేశ్వరి, తోడు నీడ స్వచ్ఛంధ సంస్థ, హైదరాబాద్ -
మందిరం చూడండి.. మానవత్వానికి అండగా నిలవండి
అక్షరధామ్ నుండి ప్రవాసాంద్రులకు పిలుపు ప్రముఖ స్వచ్ఛంద సంస్థ స్పర్శ్ హస్పైస్ హైదరాబాద్లో చేపడుతున్న కార్యక్రమాలకు అమెరికాలోని స్పర్శ్ విభాగం మద్ధతుగా నిలిచింది. అమెరికా న్యూజెర్సీలోని రాబిన్స్విల్లేలో ఇటీవల నిర్మించిన అక్షర్ ధామ్ మందిరం వేదికగా ఓ వినూత్న కార్యక్రమం చేపట్టింది. మందిరం చూడండి.. మానవత్వానికి అండగా నిలవండి అంటూ ప్రవాసాంధ్రులకు పిలుపునిచ్చింది. స్పర్శ్ హస్పైస్ కార్యక్రమాలేంటీ? స్పర్శ్ హస్పైస్ ఒక స్వచ్ఛంధ సంస్థ. హైదరాబాద్ కేంద్రంగా రోగులకు ఉచిత సేవలందిస్తోంది. ముఖ్యంగా చాలా కాలం పాటు వైద్య సేవలు అవసరమయ్యే అభాగ్యులకు (Long term care) స్పర్శ్ అండగా నిలుస్తోంది. మంచానికే పరిమితమైపోయి, దీర్ఘకాలం మెడికల్ కేర్ కోరుకునే వారికి ఇది అండగా నిలుస్తోంది. దీంతో పాటు కొందరు వృద్ధులు విచిత్రమైన పరిస్థితి ఎదుర్కొంటున్నారు. సరైన సౌకర్యాలు లేకపోవడమో, లేక కుటుంబం, దగ్గరి వారి నుంచి మద్ధతు లేకపోవడమో, లేక చికిత్స లేదనుకున్న సమయంలో తీవ్ర ఆందోళనకు గురైపోతున్నారు. క్యాన్సర్, న్యూరో, గుండె పోటు లేక ఇతర తీవ్రమైన వ్యాధుల బారిన పడిన వారు ఇందులో ఉంటున్నారు. ఇలాంటి వారందరికి స్పర్శ్ అండగా నిలుస్తోంది. స్పర్శ్ హస్పైస్లో ఎలాంటి సౌకర్యాలున్నాయి? స్పర్శ్లో ఆరు హోం కేర్ వ్యాన్లు ఉన్నాయి. వీటిలో అన్ని రకాల సౌకర్యాలున్నాయి. అలాగే ఔట్ పేషేంట్ సర్వీసులతో పాటు ఇన్ పేషేంట్ సౌకర్యాలున్నాయి. దీర్ఘకాలం చికిత్స అందించే సౌకర్యాలు, నొప్పి నివారణ మార్గాలు, ఔషద చికిత్సతో పాటు మేమున్నామంటూ అండగా నిలిచే సామాజిక మద్ధతు స్పర్శ్లో ఉంది. దీని వల్ల రోగులకు పూర్తి భరోసా కలగడంతో పాటు త్వరగా స్వస్థత లభిస్తోంది. అమెరికా అక్షర్ధామ్ కార్యక్రమమేంటీ? న్యూజెర్సీ రాబిన్స్విల్లె 112 మెయిన్ స్ట్రీట్లో ఏర్పాటయిన BAPS స్వామి నారాయణ్ మందిర్ ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద హిందూ దేవాలయం. ఇటీవల నిర్మించిన అక్షర్ధామ్ మందిరం అత్యంత ఆకర్షణీయంగా ఉండడంతో పాటు భక్తులను విశేషంగా ఆకట్టుకుంటోంది. స్పర్శ్ చేస్తోన్న సామాజిక కార్యక్రమాలకు అక్షర్ధామ్ తన వంతు మద్ధతు ప్రకటించింది. అక్షర్ధామ్ ట్రస్టీలయిన డాక్టర్ సుబ్రహ్మణ్యం, లక్స్ గోపిశెట్టి ఈ సందర్భంగా ఒక వినూత్న కార్యక్రమానికి శ్రీకారం చుట్టారు. మందిరం చూడండి.. మానవత్వానికి అండగా నిలవండి అంటూ పిలుపునిచ్చారు. విజిట్ అక్షర్ధామ్ అక్షర్ధామ్ ఆలయంలో అక్టోబర్ 22, ఆదివారం మధ్యాహ్నం 12 గంటల నుంచి 3 గంటల వరకు ఈ కార్యక్రమం జరగనుంది. ఇక్కడికి వచ్చే వారిని ప్రత్యేకంగా ఆహ్వానించి అక్షర్ధామ్ ఆలయ మందిరమంతా చూపిస్తారు. అనంతరం స్వామి వారి ప్రసాదాన్ని, మధ్యాహ్న భోజనాన్ని అతిథ్యంలో భాగంగా అందజేస్తారు. ఈ కార్యక్రమం ద్వారా సేకరించిన నిధులను స్పర్శ్ హస్పైస్కు అందిస్తారు. -
Lanka Sita: బడుగు జీవుల దారిదీపం ఈ పెద్దక్క
లంక సీత వయసు 81. ఢిల్లీతో 61 ఏళ్ల అనుబంధం. ఢిల్లీలో ఉండనని ఏడ్చిన రోజులు... ఇంత నగరంలో ఎలా జీవించాలి... అనే ఆందోళన. జీవించడం ఎలాగో నేర్పిన గురువుది కూడా ఆ నగరమే. తెలుగుదనంతో ఢిల్లీలో అడుగుపెట్టిన నాటి తరం అమ్మాయి. తనలాగ ఎందరో... వాళ్లకు బతికే దారేది... అనుకుంది. అలాంటి అభాగ్యులకు అక్క అయింది... వారి జీవికకు దారి చూపిస్తోంది. ఆంధ్రప్రదేశ్, పశ్చిమగోదావరి జిల్లా, తణుకులో పుట్టిన లంక సీత దేశ రాజధానితో ముడివడిన తన జీవిత గమనాన్ని సాక్షితో పంచుకున్నారు. ‘‘నేను పుట్టింది అమ్మమ్మగారింట్లో తణుకులోనే, కానీ సొంతూరు నర్సాపురం. నాన్న ఉద్యోగరీత్యా నా చదువు కొంతకాలం నర్సాపురం, మరికొంత కాలం తణుకులో అమ్మమ్మగారింట్లో సాగింది. నాకు చదువంటే ఎంత ఇష్టమంటే ఇంగ్లిష్ పరీక్ష రాయడానికి టేబుల్ అందకపోతే నిలబడి పరీక్ష రాశాను తప్ప పరీక్ష మానలేదు. ఎస్ఎస్ఎల్సీ తర్వాత అనుకోకుండా పెళ్లి సంబంధం రావడం, మంచి సంబంధం, అబ్బాయికి సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఉద్యోగం అని పెళ్లి చేసి మా వారితోపాటు నన్ను ఢిల్లీకి పంపించారు మా వాళ్లు. పంజాబీల ఇంట్లో అద్దెకుండేవాళ్లం. ఇంగ్లిష్ అయితే నెగ్గుకొచ్చేదాన్ని, కానీ హిందీ అక్షరం కూడా మాట్లాడలేని పరిస్థితి. నాకు ఢిల్లీ అలవాటయ్యే లోపే భూకంపం వచ్చింది. మా ఓనర్ నన్ను గట్టిగా పిలుస్తూ పంజాబీలో, హిందీలో ఏదో చెప్తోంది. అర్థం చేసుకునేలోపు ఆవిడే వచ్చి బయటకు లాక్కువెళ్లింది. ఆ తర్వాత తెలిసింది నాకు అది భూకంపం అని. ఢిల్లీలో ఉండనని ఏడవడం అప్పుడు మొదలైంది. ఆ తర్వాత ఒక రోజు కడుపు నొప్పి కారణంగా మా వారిని హాస్పిటల్లో చేర్చారు. అది గుండెనొప్పి అని ఆయన దూరమైన తర్వాత తెలిసింది నాకు. కంపాషన్ గ్రౌండ్స్లో నాకు ఉద్యోగం ఇచ్చారు. ఉద్యోగంలో చేరిన తర్వాత ఇల్లు దాటి ఢిల్లీ వీథులు, సిటీ బస్సులతో నా జీవన యానం మొదలైంది. ఆఫీసులో ఉన్నా సరే నా కళ్లు వర్షించడానికి సిద్ధంగా ఉన్న నీలిమేఘాల్లా ఉండేవి. ఉద్యోగంలో పని నేర్చుకోవడం, ప్రైవేట్గా చదువుకోవడం మొదలు పెట్టిన తర్వాత నా మీద నాకు నమ్మకం కలిగింది. నా కళ్లు కన్నీళ్లను మరచిపోయాయి. ► మళ్లీ చదువు! ఇంటర్, బీఏ, ఎంఏ, ఆ తర్వత జర్నలిజం చేశాను. చైనా సామాజిక జీవనం పట్ల అధ్యయనం చేయాలనే ఉద్దేశంతో చైనీస్ భాష నేర్చుకోవడానికి లింగ్విస్టిక్స్లో చేరాను. కానీ ఉద్యోగంలో ప్రమోషన్ తర్వాత పని భారం కారణంగా ఇతర వ్యాపకాల మీద దృష్టి పెట్టలేకపోయాను. ఆర్థిక, సామాజిక పరిశోధన రంగంలో పని చేశాను. సీనియర్ రీసెర్చ్ ఆఫీసర్గా ఉన్న సమయంలో అమ్మ కోసం నాలుగేళ్ల ముందే రిటైర్మెంట్ తీసుకున్నాను. ఉద్యోగంలో నా పని సామాజిక స్థితిగతుల మీద అధ్యయనం కావడంతో 2002లో సైరస్ (సీత ఆల్ ఇండియా రీసెర్చ్ అండ్ సోషల్ సర్వీసెస్) స్థాపించి విశ్రాంత జీవితాన్ని సమాజం కోసమే అంకితం చేశాను. ► మహిళ పరిస్థితి మారలేదు! ప్రభుత్వ ఉద్యోగం ఉండి కూడా దేశ రాజధాని నగరంలో నన్ను నేను నిలబెట్టుకోవడానికి ఎంత కష్టపడాల్సి వచ్చిందో నాకు తెలుసు. నాలాగ తన కాళ్ల మీద తాము నిలబడాల్సిన స్థితిలో ఉన్న మహిళల కోసం ఏదైనా చేయాలనిపించింది. మహిళలు, యువకులు, వృద్ధులకు కూడా ఉపయోగపడేవిధంగా సైరస్ పేరుతో స్వచ్ఛంద సంస్థను స్థాపించాను. మహిళలకు ఉద్యోగ ప్రయత్నాల్లో సహాయం చేయడం, ఉపాధి మార్గాలను తెలియచేసి సహకారం అందించడం, తాగుబోతు భర్తల కారణంగా బాధలు పడుతున్న వాళ్లకు ఆసరాగా నిలవడం, మగవాళ్లకు కౌన్సెలింగ్ ఇచ్చి తాగుడుకు బానిసలు కాకుండా కుటుంబం పట్ల బాధ్యతగా వ్యవహరించే వరకు పర్యవేక్షిస్తూ ఆ కుటుంబాలను నిలబెట్టడం వంటి ప్రయత్నాలు మొదలుపెట్టాం. పిల్లలకు పోషకాహారం అందించడం, స్కూలుకి పంపేలా చూడడం, వృద్ధుల ఆరోగ్య సంరక్షణతోపాటు వారిని సమాజంలో ఉత్సాహంగా పాల్గొనేటట్లు చేయడం, యువతను చైతన్యవంతం చేయడం వంటి కార్యక్రమాలతో పని చేస్తోంది సైరస్. ► వర్తమానమే ప్రధానం! మా సైరస్ సంస్థలో పన్నెండు మందిమి ఉన్నాం. మేమందించే మా సేవలలో మాకు సహకరించే డాక్టర్లు, లాయర్లు, టీచర్లు, వాలంటీర్లున్నారు. మేము ఎవరి దగ్గరా ఆర్థిక సహకారం తీసుకోలేదు. మా కార్యక్రమాలకు వస్తురూపేణా సహకరించేవాళ్లున్నారు. నా పెన్షన్లో సగం ఈ సర్వీస్కే ఖర్చవుతుంది. నాకు పిల్లలు లేరు. పిల్లలతో కలిసి గడపడానికి ఎప్పుడూ ఏదో ఒక కార్యక్రమం చేస్తూ నా పిల్లలకే చేసినట్లు సంతోషపడుతుంటాను. సమాజానికి సేవ చేయడంతోపాటు తెలుగు కథలు, వ్యాసాలు రాయడం, అనేక ప్రదేశాల్లో పర్యటించడం, పరిశోధన వ్యాసాలు రాయడం నా హాబీలు. నేను నమ్మే తాత్వికత ఒక్కటే... ‘గతాన్ని మార్చలేం. అందుకే గతంలో జరిగిన చేదు సంఘటనల గుర్తు చేసుకుంటూ మనసు పాడు చేసుకోకూడదు. భవిష్యత్తులో ఏం జరుగుతుందో ఊహించలేం. మనం వండుకున్న అన్నాన్ని తినే వరకు ఉంటామో లేదో మనకే తెలియదు. అలాంటప్పుడు భవిష్యత్తు కోసం ఆలోచిస్తూ ఉండడం వృథా. ఇక వర్తమానమే ప్రధానం. వర్తమానంలో జీవించాలి’ ఇదే నన్ను నడిపిస్తున్న చోదక శక్తి’’ అన్నారు లంక సీత. లెప్రసీ ఆశ్రమం దత్తత వైజాగ్లో వొకేషనల్ సెంటర్ ప్రారంభించి చదువు మానేసిన వాళ్లకు కుట్లు, అల్లికలతోపాటు టైలరింగ్, వెదురుతో కళాకృతుల తయారీ, టీవీ మెకానిజం, ఏసీ రిపేర్లలో సర్టిఫికేట్ కోర్సులు నిర్వహించాం. కరోనా వరకు నిరంతరాయంగా సాగాయి. ఇప్పుడు వాటిని తిరిగి గాడిలో పెట్టాలి. హైదరాబాద్, ఢిల్లీ, ఉత్తరప్రదేశ్లలో మెడికల్ క్యాంపులు పెట్టి అవసరమైన వారిని అనంతర చికిత్స కోసం ఉచితంగా వైద్యమందించే హాస్పిటల్స్తో అనుసంధానం చేస్తాం. రిపబ్లిక్ డే, ఇండిపెండెన్స్ డే, గాంధీ జయంతి, చిల్డ్రన్స్ డే వంటి సందర్భాల్లో పిల్లలకు పోటీలు నిర్వహిస్తాం. ఢిల్లీలో అల్పాదాయ వర్గాలు నివసించే నాలుగు కాలనీలు, ఒక లెప్రసీ ఆశ్రమాన్ని దత్తత తీసుకున్నాం. దుస్తులు, పాత్రలు, బ్యాండేజ్ క్లాత్, మందులు పంపిణీ చేస్తాం. దత్తత తీసుకున్న కాలనీల పిల్లలకు స్కూలుకు వెళ్లడానికి అవసరమైన సమస్తం సమకూరుస్తున్నాం. – లంక సీత, ప్రెసిడెంట్, సైరస్ స్వచ్ఛంద సంస్థ – వాకా మంజులారెడ్డి, సాక్షి ఫీచర్స్ ప్రతినిధి. -
నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదించి ఎందరికో ‘చేయూత’
హెచ్ఐవీ.. దశాబ్దం క్రితం వరకు దీనిపై నలుగురిలో మాట్లాడాలంటేనే వణుకు. ఆత్మహత్య ఒక్కటే శరణ్యమనుకునే వారు. కానీ.. మందులకు లొంగని ఈ వ్యాధి సోకినంత మాత్రాన జీవితం అక్కడితో ఆగిపోదని కోటగిరి రేణుక రుజువు చేశారు. ఏలూరు జిల్లా ఆగిరిపల్లి మండలం ఈదర గ్రామానికి చెందిన రేణుక భర్త కోటగిరి శ్రీనివాసరావుకు 1999లో హెచ్ఐవీ పాజిటివ్గా తేలింది. రేణుకకు కూడా ఈ వ్యాధి సోకినట్టు వైద్యులు గుర్తించారు. 2003లో శ్రీనివాసరావు మృతి చెందారు. భర్త మరణానంతరం రేణుక విజయవాడకు మారారు. హెచ్ఐవీ బాధితుల పట్ల ఉన్న చిన్నచూపు వల్ల తనలా ఇంకెంత మంది మహిళలు వేదనకు గురవుతున్నారోననే భావన రేణుకను కలచివేసింది. హైదరాబాద్కు వెళ్లి హెచ్ఐవీ బాధితుల ‘కేర్ అండ్ సపోర్టింగ్’లో శిక్షణ పొందారు. అనంతరం ప్రజల్లో అవగాహన కల్పించేందుకు నడుం కట్టారు. ఇందులో భాగంగా 2003లోనే ‘తెలుగు నెట్వర్క్ ఆఫ్ పీపుల్ లివింగ్ విత్ హెచ్ఐవీ అండ్ ఎయిడ్స్’ పేరిట స్వచ్ఛంద సంస్థను నెలకొల్పడంలో భాగస్వామి అయ్యారు. మరోవైపు అప్పట్లోనే చేయూత అనే సంస్థను సైతం నెలకొల్పి ఉమ్మడి కృష్ణా జిల్లాలోని హెచ్ఐవీ బాధితులకు వివిధ రకాలుగా అండగా నిలిచారు. బాధిత కుటుంబాల్లోని పిల్లల చదువులకు సాయం, పౌష్టికాహారం అందిస్తున్నారు. ఇప్పటివరకు 200 మంది పిల్లల చదువులకు చేయూత ఎన్జీవో ద్వారా సాయం అందించారు. ప్రస్తుతం 400 మంది పిల్లలకు పౌష్టికాహారం అందిస్తున్నారు. ఆమె సహకారంతో బీఎస్సీ నర్సింగ్, ఫార్మసీ, ఇంజనీరింగ్ చదివిన వారు ప్రస్తుతం ఉద్యోగాలు చేస్తున్నారు. చెప్పుకోవడానికి భయపడను నేను హెచ్ఐవీ పాజిటివ్ అని చెప్పుకోవడానికి భయపడను. అలా చెప్పుకోవడానికి ఇబ్బంది పడి.. నాలుగు గోడల మధ్య కుంగిపోకుండా బాధితులకు సాయం చేయడమే నా లక్ష్యం. తమ ప్రమేయం లేకున్నా.. ఏ తప్పు చేయకున్నా చాలామంది ఈ వ్యాధి బారినపడుతుంటారు. వ్యాధి సోకినంత మాత్రాన కుంగిపోవద్దు. ఇప్పుడు మన రాష్ట్రంలోనే ప్రభుత్వ రంగంలో మంచి వైద్యం అందుతోంది. ఎవరో.. ఏదో అనుకుంటారని బాధితులు ఆస్పత్రులకు వెళ్లడం మానేయొద్దు. – కోటగిరి రేణుక, చైర్మన్, చేయూత స్వచ్ఛంద సంస్థ -
దేశానికి ఆడేందుకు డబ్బులెందుకు?
పారిస్: వరల్డ్ కప్ ప్రిక్వార్టర్స్లో అర్జెంటీనాను పడగొట్టిన కొత్త సంచలనం, 19 ఏళ్ల ఫ్రాన్స్ హీరో కైలియాన్ ఎంబాపె తన పెద్ద మనసును చాటుకున్నాడు. ఈ ప్రపంచకప్ ద్వారా తనకు లభిస్తున్న మొత్తాన్ని ఒక స్వచ్ఛంద సంస్థకు విరాళంగా ఇస్తున్నట్లు అతను ప్రకటించాడు. ‘దేశం తరఫున ప్రపంచ కప్ ఆడే అవకాశం రావడమే పెద్ద గౌరవం. దీని ద్వారా నా కల నిజమైంది. ఆడితే డబ్బులు వస్తాయి. కానీ నేను దాని కోసం ఆడటం లేదు’ అని ఎంబాపె పేర్కొ న్నాడు. ‘ఫిఫా’ వరల్డ్ కప్లో ఎంబాపెకు ఒక్కో మ్యాచ్కు 17 వేల పౌండ్లు (దాదాపు రూ.15 లక్షలు) చొప్పున మ్యాచ్ ఫీజు లభిస్తుంది. ఇది కాకుండా ఇతర బోనస్ల రూపంలో మరో 3 వేల పౌండ్లు (రూ. 2 లక్షల 71 వేలు) దక్కుతాయి. ఫ్రాన్స్ ప్రపంచ కప్ గెలిస్తే మాత్రం ఈ యువ ఆటగాడికి మరో 2 లక్షల 65 వేల పౌండ్లు (రూ. 2.4 కోట్లు) కూడా లభిస్తాయి. -
కార్మికుల ఆకలి తీర్చిన ‘ధరణి’
సిరిసిల్ల : కార్మిక వాడల్లో ‘ధరణి’ స్వచ్ఛంద సంస్థ కార్మికుల ఆకలి తీర్చింది. పట్టణంలోని గోపాల్నగర్కు చెందిన ఐన రవి ఇంట్లో శుభకార్యం సోమవారం జరిగింది. విందు భోజనం మిగిలిపోవడంతో నిర్వాహకులు ‘ధరణి’ సంస్థకు సమాచారం అందించారు. వెంటనే ఆటోలో గిన్నెలు తీసుకెళ్లి మిగిలిన విందు భోజనాన్ని సేకరించారు. పట్టణంలో పేదలు అధికంగా ఉండే గణేశ్నగర్ కార్మిక వాడకు తీసుకెళ్లి పంపిణీ చేశారు. వేడి వేడి విందు భోజనాన్ని కార్మికులు ఇష్టంగా తీసుకెళ్లారు. 70 మందికి సరిపడా ఆహారాన్ని పంపిణీ చేశారు. ఈ కార్యక్రమంలో ధరణి సంస్థ అధ్యక్షురాలు కె.విం ధ్యారాణి, జయసింహారెడ్డి, గుజ్జె తార, అయ్యప్ప రాము, ఠాగూర్ రాజు, ఠాగూర్, వినీత్, చందర్, గడ్డం వెంకటేశ్ తదితరులు పాల్గొన్నారు. -
చిన్నారులపై 15 నిమిషాలకో లైంగిక దాడి
న్యూఢిల్లీ: దేశంలో ప్రతి 15 నిమిషాలకు ఓ చిన్నారిపై లైంగికదాడి జరుగుతోంది. పదేళ్ల క్రితంతో పోలిస్తే ప్రస్తుతం మైనర్లపై నేరాల సంఖ్య 500 శాతానికి పైగా పెరిగింది. పిల్లలపై నేరాలకు సంబంధించి నమోదవుతున్న కేసులను విశ్లేషించిన క్రై (చైల్డ్ రైట్స్ అండ్ యు) అనే స్వచ్ఛంద సంస్థ ఈ విషయాలను వెల్లడించింది. అలాగే బాలలపై జరుగుతున్న నేరాల్లో 50 శాతానికి పైగా కేవలం ఉత్తరప్రదేశ్, మహారాష్ట్ర, మధ్యప్రదేశ్, ఢిల్లీ, పశ్చిమబెంగాల్లలోనే నమోదవుతన్నాయంది. పిల్లలపై నేరాల్లో పోక్సో (లైంగిక దాడుల నుంచి చిన్నారులకు రక్షణ) చట్టం కింద నమోదవుతున్న కేసులే దాదాపు 33 శాతం ఉన్నాయంది. -
జయజయ.. జనగణమన
కొత్తపల్లి(కరీంనగర్): విద్యార్థులు, యువకులు, ప్రజాప్రతినిధులు, గ్రామస్తులు, ప్రయాణికులు కొత్తపల్లి మండలకేంద్రంలోని బస్టాండ్లో కరీంనగర్–జగిత్యాల రహదారిపై సోమవారం నిత్య జాతీయ గీతాలాపనకు శ్రీకారం చుట్టారు. ప్రతిరోజు ఉదయం 9 గంటలకు గీతాలాపన చేపడతారు. మై విలేజ్ స్వచ్ఛంద సంస్థ ఆధ్వర్యంలో ఏర్పాటు చేసిన ఈ గీతాలాపన కార్యక్రమానికి కరీంనగర్ రూరల్ ఏసీపీ టి.ఉషారాణి, కరీంనగర్ ఎంపీపీ వాసాల రమేశ్ ముఖ్య అతిథులుగా హాజరై ప్రారంభించారు. డా.బి.ఆర్.అంబేద్కర్ విగ్రహానికి పూలమాలలు సమర్పించి జాతీయ జెండా ఎగరేశారు. అనంతరం ఏర్పాటు చేసిన సమావేశంలో ఏసీపీ మాట్లాడుతూ నిత్య గీతాలాపనతో సోదరభావం, ఐక్యత పెంపొందుతుందని చెప్పారు. ఎంపీపీ మాట్లాడుతూ జాతీయతను పెంపొందించేందుకు గీతాలాపన దోహదపడుతుందన్నారు. సర్పంచ్ వాసాల అ ంబికాదేవి, హైస్కూల్ హెచ్ఎం మంజుల, ఎస్సై పి.నాగరాజు, గ్రామస్తులు బండ గోపాల్రెడ్డి, గున్నాల రమేశ్, రుద్ర రాజు, స్వర్గం నర్సయ్య, ఫ క్రొద్దీన్, సాయిలు, మై విలేజ్ స్వచ్ఛంద సంస్థ అధ్యక్షుడు పెంటి నవీ న్, సభ్యులు శివగణేశ్, రామకృష్ణ, వెంకటేష్, శ్రీనాథ్, కొత్తపల్లి హైస్కూల్, ప్రాథమిక పాఠశాలల ఉపాధ్యాయులు, విద్యార్థులు పాల్గొన్నారు. -
వాలంటీనేజర్
పొద్దున్నుంచి పొద్దు పోయేదాకా పనులు చేస్తాం. ప్రతి పని నుంచి రకరకాల ప్రతిఫలాలు ఆశిస్తాం. ఆశ తీరితే ఉత్సాహంగా, తీరకపోతే మరింత ఆశగా మరుసటి రోజు పనులు మళ్లీ మొదలు పెడతాం. కాని ఒక్క రోజు లేదంటే ఒక్క గంట.. ఏమీ ఆశించకుండా పనిచేస్తే ఊహించనంత ఆనందం అందుతుంది. రేపటి భయాన్ని దూరం చేసేంత ఆత్మవిశ్వాసం ఆవహిస్తుంది. ఇది శ్రీకర్ లాంటి స్వచ్ఛంద సేవకుల మాట. సీనియర్లే కాదు శ్రీకర్ లాంటి ‘సిటీ’నేజర్లు సైతం ఎంచుకుంటున్న సరికొత్త బాట. సేవామార్గం వైపు మళ్లాలంటే వయసు మళ్లినవారో, ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో పయనిస్తున్నవారో మరీ తప్పకపోతే కార్పొరేట్ రెస్పాన్సిబిలిటీ కోసం చేసేవారో అయి ఉంటారు. దీనికి భిన్నం కుందన్బాగ్లో నివసించే ఈ కుర్రాడు. - ఎస్.సత్యబాబు సముద్రపు ఒడ్డున పడి ఉన్న స్టార్ఫిష్లను ఓ కుర్రాడు ఒకటొకటిగా తిరిగి సముద్రంలోకి విసిరేస్తూ ఉంటాడు. ఆ పని చూస్తూ ‘పిచ్చా’అంటూ కొందరి ఎద్దేవా, ‘అలా ఎన్నని వేస్తావ్?’ అంటూ కొందరి జాలి చూపులు. అయితే ఆ కుర్రాడు అవేవీ లక్ష్యపెట్టడు. చేసే పని ఆపడు. ‘నేనేం చేయగలనో చేస్తున్నా. చేతనైతే మీరూ చేయండి’అనేది ఆ కుర్రాడి మౌనంలోని భావం. శ్రీకర్ ఆధ్వర్యంలోని వాలంటరీ ఆర్గనైజేషన్ వెబ్సైట్లోకి వెళ్లిన వెంటనే పడే స్ఫూర్తి దాయక ప్రభావం. ‘మా ఎన్జీవోను స్థాపించినప్పుడు నా వయసు 15 ఏళ్లే’ అని చెప్పాడు కూచిభట్ల శ్రీకర్ శ్రీరామ్. ప్రస్తుతం 12వ తరగతి చదువుతున్న ఈ సిటీ కుర్రాడు రెండేళ్ల క్రితం స్థాపించిన క్విడ్ ఫేసియమ్ (ఈ లాటిన్ పదానికి వాట్ ఐ కెన్ డు అని అర్థం) సంస్థ.. బహుశా దేశంలోనే తొలిసారి ఒక టీనేజర్ సీఈవోగా ఏర్పడిన వాలంటరీ ఆర్గనైజేషన్. గిటార్ టు చారిటీ... ‘చిన్నవయసు నుంచే గిటార్ ప్లే చేయడం అంటే ఇష్టం. ఆరేళ్ల పాటు గిటార్ను నేర్చుకుని లండన్ ట్రినిటీ మ్యూజిక్లో 6 గ్రేడ్స్ పూర్తి చేశాను. ఈ కోర్సులో అత్యుత్తమంగా చెప్పే గ్రేడ్ 7 పూర్తి చేసే ప్రయత్నంలో ఉన్నా. ఓక్రిడ్జ్ స్కూల్లో నా మ్యూజిక్కు ఫ్రెండ్స్, క్లాస్మేట్స్ నుంచి వస్తున్న రెస్పాన్స్ చూశాక, స్కూల్లో ఉన్నప్పుడు పలు వాలంటరీ కార్యక్రమాల్లో పార్టిసిపేట్ చేశాక.. మ్యూజిక్ ద్వారా సర్వీస్ అనే ఆలోచన వచ్చింది’ అంటూ వివరించాడు శ్రీకర్. అయితే ‘ఈ వయసులో వాలంటరీ ఆర్గనైజేషన్ ఏమిటి? చదువు దెబ్బతింటుంది’ అంటూ పేరెంట్స్తో పాటు సన్నిహితులూ వారించారు. కాని స్కూల్ స్థాయి నుంచే ఎడ్యుకేషన్లో ఏటా టాపర్గా నిలిచే శ్రీకర్కు తన మీద తనకు నమ్మకం ఉంది. అయితే 15 ఏళ్ల వయసులో సంస్థ నిర్వహణ మన చట్టాల ప్రకారం సాధ్యం కాదు. దీంతో తను ఫౌండర్గా ఉండి, సీనియర్ ఆర్కిటెక్ట్ కడియాల తులసీరాం, బయోటెక్నాలజిస్ట్ దేబాంజన దత్తా,టెక్నోక్రాట్ శివరామ్ రాథోడ్, సీరియల్ ఎంటర్ప్రెన్యూర్ మాగంటి వెంకట్, సీనియర్ ఎడ్యుకేషనిస్ట్ లలితాకుమారి.. వంటి విభిన్న రంగాల ప్రముఖులను, కార్పొరేట్ లీడర్స్ను, ప్రొఫెసర్స్ని, డాక్టర్స్ని తన సంస్థకు బోర్డ్ మెంబర్స్గా చేసుకున్నాడు. ‘క్విడ్ ఫేసియమ్- స్కిల్ బేస్డ్ వాలంటీరిజం’ను స్థాపించాడు. వాలంటీర్ల వెల్లువ... ‘నాకు మీరు డబ్బులు ఇవ్వొద్దు. విరాళాలో, వస్తువులో వద్దు. మీకు వచ్చిన విద్య పాటలైనా, ఆటలైనా, సేద్యమైనా, వైద్యమైనా.. దానిని పంచుకోండి చాలు’ అంటాడు శ్రీకర్. అదే తమ స్కిల్ బేస్డ్ వాలంటీరిజం అని నిర్వచిస్తాడు. ఇది ఎందరినో ఆకర్షించింది. వయసుకు మించిన పరిణితితో ఓ కుర్రాడు చేసిన విజ్ఞప్తికి వాలంటీర్ల వెల్లువే సమాధానమైంది. ‘ప్రస్తుతం మా ఫేస్బుక్ పేజ్కు 2,500 మంది మద్దతు ఉంది. దాదాపు 350 మంది రిజిస్టర్డ్ వాలంటీర్లున్నారు. ఢిల్లీ, గుర్గావ్, బెంగళూరు, హైదరాబాద్, విశాఖపట్నం, విజయవాడ వంటి మన సిటీల నుంచే కాకుండా అమెరికా, యూకే వంటి విదేశాల నుంచి సైతం వాలంటీర్లు ఉన్నారు’ అంటూ స్వల్పకాలంలో తాము సాధించిన విజయాన్ని వివరిస్తాడీ కుర్రాడు. రెండేళ్లుగా దాదాపు 50 వరకూ వాలంటరీ యాక్టివిటీస్ నిర్వహించింది శ్రీకర్ సంస్థ. ఇప్పటిదాకా దాదాపు ఆరువేల మంది విద్యార్థులను మేం కవర్ చేయగలిగాం అని చెప్పాడు శ్రీకర్ ఆనందంగా. ‘ఫైవ్’తో ఫైన్... నిరుపేద, అవసరార్థులైన విద్యార్థుల కోసం అనాథాశ్రమాలు, అంధ విద్యార్థుల కోసం గిటార్ ప్లే చేయడం.. వంటి మ్యూజిక్ బేస్డ్ కార్యక్రమాలతో పుట్టింగ్ బ్యాక్ స్మైల్, చదువుకు సంబంధం లేని జీవితానికి ఉపకరించే అనేక అంశాలను వివరించే బియాండ్ ది బెల్ట్స్, విద్యానంతర కెరీర్కు దిక్సూచిగా పనికివచ్చే కెరియర్ క్యాంపస్, లీడర్ షిప్ క్వాలిటీస్ను పెంచే యంగ్లీడర్స్, ఎన్విరాన్మెంట్పై బాధ్యతను, దాని ప్రాధాన్యాన్ని వివరించే గ్రినోవేషన్ ఇలా తమ యాక్టివిటీస్ను 5 రకాలుగా విభజించి సిటీలోని పలు పాఠశాలల్లో, ఆర్ఫనేజ్ హోమ్స్లో తన కార్యకలాపాలు నిర్వహిస్తోంది క్విడ్ ఫేసియమ్. వీరి ప్రోగ్రామ్స్లో అత్యధిక భాగం మ్యూజిక్ బేస్డ్ కావడంతో సంగీత నైపుణ్యం ఉన్న వాలంటీర్ల అవసరం ఎక్కువగా ఉంటుంది. ‘మ్యూజిక్ డెరైక్టర్ సాల్మన్రాజు సహా మా వాలంటీర్లలో వీజే సందీప్, సింగర్స్.. ఉన్నారు. మేం చేస్తున్న కార్యక్రమాన్నివివరించి, మా రిక్వెస్ట్ పోస్ట్ చేస్తే ఇంట్రస్ట్ ఉన్న వారు స్పందిస్తున్నారు’ అని చెప్పాడు శ్రీకర్. ఎదుగుతున్న వయసులోనే చారిటీ వర్క్లోకి ఒదిగిపోతున్న ఈ కుర్రాడికి మరింత మంది తోడు కావాలని ఆశిద్దాం. నిస్వార్థంగా సమాజసేవకు సై అంటున్న సిటీలోని శ్రీకర్ లాంటి యువ వాలంటీర్ల ఉజ్వల భవితకు ‘హ్యాపీ వాలంటీర్స్ డే’ చెప్పేద్దాం. -
అనాథ బాలికకు అమెరికా ఆఫర్!
కోల్కతా: ఆమె ఓ అనాథ బాలిక. ఐదేళ్ల వయస్సులో కోల్కతాలోని ఓ ఫుట్పాత్పై తిరుగాడుతున్న ఆమెను ఇక్కడి రెయిన్బో హోం అనే స్వచ్ఛంద సంస్థ సభ్యులు చేరదీసి ఆశ్రయమిచ్చారు. వారి ప్రాపకంలో పెరిగి పెద్దదైన ఆ అనాథ బాలిక ఇవాళ అమెరికాలో చదువుకునే అదృష్టాన్ని దక్కించుకుంది. ఆమె పేరు ఏంజెలా బెర్నాడెట్టె రైల్. అమెరికా విదేశాంగ శాఖ నిధులతో కొనసాగుతున్న కమ్యూనిటీ కాలేజ్ ఇనిషియేటివ్ ప్రోగ్రాం(సీసీఐపీ)లో భాగంగా ఆ దేశంలోని కమ్యూనిటీ కళాశాలల్లో చదివేందుకోసం భారత్ నుంచి 35 మంది విద్యార్థులను ఎంపిక చేశారు. వీరిలో 19 ఏళ్ల ఏంజెలా ఒకరు. చిన్నారులకు బోధన ఎలా చేయాలో నేర్పించే ‘ఎర్లీ చైల్డ్హుడ్ ఎడ్యుకేషన్’ కోర్సు చేసేందుకు ఆమె వాషింగ్టన్ లేక్వుడ్లో పియర్స్ కమ్యూనిటీ కళాశాలలో చేరనుంది. అమెరికాలో చదివే అదృష్టం తన తలుపు తడుతుందని కలలో కూడా ఊహించలేదని కళ్లల్లో సంతోషం తొణికిసలాడుతుండగా ఏంజెలా చెప్పింది. ఐదేళ్ల వయస్సులో ఏంజెలాను చేరదీసిన రెయిన్బో హోం సభ్యులు ఆమెను సీల్దాహ్లోని లొరెటో స్కూల్లో చేర్చారు. ఒకవైపు చదువుకుంటూనే తానుంటున్న హోంలోని ఇతర అనాథ పిల్లలకు ఏంజెలా ఆంగ్లం బోధించేది. 12వ తరగతి పరీక్షలు రాసిన అనంతరం ఏంజెలా అదే రెయిన్బో హోంలో ఓ బృందానికి నాయకురాలిగా వ్యవహరిస్తూ.. వీధి బాలల సమస్యలపై కార్యక్రమాలు, సర్వేలు నిర్వహిస్తోంది. -
‘నారే’ నీరు పోస్తోంది!
ఇక్కడ కొబ్బరినారతో తాళ్ళు నేస్తున్న అమ్మాయిపేరు షిజి. చిన్నతనంలో పెళ్లయిన షిజి భర్తకు సాయంగా ఏదైనా పనిచేసి డబ్బు సంపాదించాలనుకుంది. కొబ్బరిపీచుతో తాళ్లను నేయడం నేర్చుకుని ఇంటి దగ్గరే పని మొదలుపెట్టింది. రోజుకి 75 తాళ్లను నేస్తున్న షిజి సంపాదన రోజుకి 250 వరకూ ఉంటోంది. రోజుకూలీగా పనిచేస్తున్న భర్తకు సమానంగా డబ్బు సంపాదిస్తున్న షిజి లాంటివారు కేరళలో చాలామంది ఉన్నారు. అలప్పుళా జిల్లాలోని నెడుమ్ పరక్కాడ్ గ్రామానికి చెందిన షిజి తనలాంటివారితో చేయి కలిపి ఓ స్వచ్ఛంద సంస్థ సాయంతో తాళ్లను తయారుచేసే యంత్రాన్ని కొన్నారు. వీరు నేసిన సన్నతాళ్లకు రంగులేసి ఆ యంత్రం సాయంతో పెద్దసైజు తాళ్లను తయారుచేసి మార్కెట్కి పంపుతున్నారు. స్వయం ఉపాధితో తమ కాళ్ళమీద తాము నిలబడుతున్నారు. -
రైతులకు బాసట
వ్యవసాయ భూములున్నా అందులో ఎలాంటి సారం లేక, పంటలు పండక దిక్కుతోచని స్థితిలో కొట్టుమిట్టాడుతున్న నిరుపేద రైతులకు నేనున్నానంటూ భరోసా కల్పిస్తున్నాడు ఓ యువకుడు. బీడు భూములను సారవంతంగా మార్చేందుకు నడుం బిగించాడు. ఓ స్వచ్ఛంద సంస్థను ఏర్పాటుచేసి నిస్సారంగా ఉన్న భూముల్లో చెరువు మట్టి నిపోయిస్తూ సాగులోకి తెస్తున్నాడు. ఆయనే మండల కేంద్రానికి చెందిన రవికుమార్. - న్యూస్లైన్, మునుగోడు మునుగోడుకు చెందిన రాధాకృష్ణమూర్తి, విజయలక్ష్మి దంపతుల కుమారుడు రవికుమార్. ఈయన యూకేలో ఎంఎస్ (పబ్లిక్హెల్త్ రీసర్చ్)చదువుకున్నాడు. పేద ప్రజలకు సేవచేయాలనే తపనతో 2005లో ఫ్రీడం స్వచ్ఛంద సంస్థను ఏర్పాటుచేశాడు. బీడుభూముల్లో చెరువుమట్టిని పోసి సాగులోకి తేవాలన్న ఆలోచనతో ముందడుగువేస్తున్నాడు. తానే స్వయంగా రైతులను కలిసి వారి సమస్యలు తెలుసుకుంటున్నాడు. జిల్లాలోని పలు మండలాల్లో నిరుపేద రైతుల భూములను ఎంపికచేసుకుని సాగులోకి తేవడానికి కృషిచేస్తున్నాడు.