న్యూఢిల్లీ: ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం (ఆర్‌సీఈపీ)తోపాటు, సమగ్ర, ట్రాన్స్‌పసిఫిక్‌ పార్టనర్‌షిప్‌కు సంబంధించి ప్రగతిశీల అంగీకారం (సీపీటీపీపీ)లో భారత్‌ కూడా భాగం కావాలని నీతి ఆయోగ్‌ సీఈవో బీవీఆర్‌ సుబ్రమణ్యం అభిప్రాయపడ్డారు. 2019లో ఆర్‌సీఈపీ నుంచి భారత్‌ బయటకు రావడం గమనార్హం. ‘‘భారీ వాణిజ్య ఒప్పందాల్లో పాలుపంచుకోని దేశాల్లో భారత్‌ ఒకటి. ఆర్‌సీఈపీ, సీపీటీపీపీలో భారత్‌ పాలుపంచుకోవడంతోపాటు సభ్య దేశం కావాలి. దేశ సూక్ష్మ, చిన్న, మధ్య తరహా (ఎంఎస్‌ఎంఈ) సంస్థలకు ఇది మేలు చేస్తుంది. దేశ ఎగుమతుల్లో 40 శాతం ఎంఎస్‌ఎంఈలవే ఉంటున్నాయి. బడా కొర్పొరేట్‌ సంస్థలు గొప్ప ఎగుమతిదారులుగా లేవు’’అని అసోచామ్‌ నిర్వహించిన కార్యక్రమంలో భాగంగా సుబ్రమణ్యం పేర్కొన్నారు. ఆర్‌సీఈపీ అన్నది 10 ఆసియా దేశాల కూటమి. బ్రూనై, కంబోడియా, ఇండోనేషియా, మలేషియా, మయన్మార్, సింగపూర్, థాయిల్యాండ్, ఫిలిప్పీన్స్, లావోస్, వియత్నాం సభ్యదేశాలుగా ఉన్నాయి. సీపీటీపీపీ అన్నది కెనడా, మెక్సికో, పెరూ, చిలే, న్యూజిల్యాండ్, ఆ్రస్టేరలియా, బ్రూనై, సింగపూర్, మలేషియా, వియత్నాం, జపాన్‌తో కూడిన కూటమి.చైనా ప్లస్‌ వన్‌తో పెద్దగా లబ్ది పొందలేదు..చైనా ప్లస్‌ వన్‌ అవకాశాలను భారత్‌ తగినంత అందిపుచ్చుకోలేదని సుబ్రమణ్యం అభిప్రాయపడ్డారు. ఈ విషయంలో భారత్‌ కంటే వియత్నాం, ఇండోనేషియా, మలేషియా, తుర్కియే, మెక్సికో ఎక్కువగా ప్రయోజనం పొందినట్టు చెప్పారు. అంతర్జాతీయ విలువ ఆధారిత సరఫరా వ్యవస్థలో భారత్‌ బలపడాలంటూ 70 శాతం వాణిజ్యం ఈ రూపంలోనే ఉంటుందన్నారు. ఇతర దేశాల కంటే మన దగ్గర టారిఫ్‌లు ఎక్కువగా ఉన్నట్టు చెప్పారు. ‘‘మన దగ్గర 2–3 అవరోధాలున్నాయి. టారిఫ్‌లు ఎక్కువగా ఉండడం ఇందులో ఒకటి. టారిఫ్‌లను తగ్గించకపోతే మనం ప్రయోజనం పొందలేం. అలాగే, మనకు కావాల్సిన స్థాయిలో ప్రైవేటు రంగం నుంచి పెట్టుబడులు ఉండడం లేదు. సామర్థ్య వినియోగం 70 శాతంగానే ఉంది’’అని సుబ్రమణ్యం వివరించారు. అంతర్జాతీయంగా భారత్‌ ప్రకాశిస్తున్న కిరణమంటూ, విధానపరమైన స్థిరత్వంతోపాటు సంస్కరణలు వేగవంతమైన వృద్ధి దిశగా నడిపిస్తున్నట్టు చెప్పారు. గత ఆర్థిక సంవత్సరంలో సాధించిన 8.2 శాతం జీడీపీ వృద్ధిని గుర్తు చేశారు. ప్రపంచ వృద్ధిలో భారత్‌ 20 శాతం వాటా సమకూరుస్తోందని, రానున్న రోజుల్లో ఇది ఇంకా పెరుగుతుందన్నారు.

ఎనిమిదేళ్లుగా చర్చలకే పరిమితమైన ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య(ఆర్‌సెప్‌) ఒప్పందంపై ఆదివారం సంతకాలయ్యాయి. ఆసియా–పసిఫిక్‌ ప్రాంతంలోని 15 దేశాల అధినేతలు ఆన్‌లైన్‌లో సమావేశమయ్యాక ఒప్పందం సాకారమైంది. అయితే సభ్య దేశాలన్నీ తమ తమ చట్టసభల్లో ఈ ఒప్పందాన్ని ధ్రువీకరించాక ఇది అమల్లోకొస్తుంది. 2012లో చైనా ప్రతిపాదించిన ఈ ఒప్పందంలో ఆ దేశంతోపాటు జపాన్, ఆస్ట్రేలియా. దక్షిణ కొరియా, న్యూజిలాండ్‌వంటి సంపన్న దేశాలు.. ఆగ్నే యాసియా దేశాల సంఘం(ఆసియాన్‌)లోని బ్రూనై, కంబోడియా, ఇండోనేసియా, లావోస్, మలే సియా, మయన్మార్, ఫిలిప్పీన్స్, సింగపూర్, థాయ్‌లాండ్, వియత్నాంలు కూడా వున్నాయి. మరి కొన్ని దేశాలు కూడా చేరతాయంటున్నారు. ఈ ఒప్పందంపై ఆదినుంచీ జరిగిన చర్చల్లో ఇతర దేశా లతోపాటు మన దేశం కూడా పాల్గొంది. యూపీఏ ప్రభుత్వం దీనిపై ఎంతో ఆసక్తి కనబరిచింది. 2014లో ఎన్‌డీఏ ప్రభుత్వం ఏర్పడ్డాక కూడా మన దేశం చర్చల్లో పాలుపంచుకుంది. అయితే ఆ చర్చల వివరాలేమిటో, ఏఏ అంశాలపై ఎవరి అభిప్రాయమేమిటో అధికారికంగా ఎప్పుడూ వెల్లడి కాలేదు. ఫలానా అంశాలపై చర్చ జరిగిందని అడపా దడపా కథనాలు వెలువడటమే తప్ప అవి నిజ మనో, కాదనో అధికారికంగా చెప్పేవారెవరూ లేరు. అటు వామపక్ష సంస్థలు, ఇటు సంఘ్‌ పరివార్‌ అనుబంధ సంస్థలు కూడా ఆర్‌సెప్‌లో చేరడాన్ని వ్యతిరేకిస్తూ ఆందోళనలు నిర్వహించాయి. చివరకు అందులో భాగస్వామ్యం కాదల్చుకోలేదంటూ నిరుడు నవంబర్‌లో మన దేశం ప్రకటించింది.  ఆర్‌సెప్‌ ఉనికిలోకొస్తే అది విరజిమ్మగల ధగధగల గురించిన కథనాలు చాలానే వెలువడుతున్నాయి. ప్రపంచ జనాభాలో ఈ దేశాల జనాభా మూడోవంతు. అలాగే ప్రపంచ జీడీపీలో 30శాతం. అమలుకావడం మొదలయ్యాక ప్రపంచ ఆర్థికవ్యవస్థను అది మరింత బలోపేతంచేసి, మరో 18,600 కోట్ల డాలర్ల మేర పెంచుతుందని ఆర్థిక నిపుణుల అంచనా. ఇందులో చేరిన దేశాల మధ్య ఇప్పటికే వున్న వాణిజ్య ఒప్పందాలు కూడా ఆర్‌సెప్‌లో విలీనమవుతాయి. యూరప్‌ యూని యన్‌ (ఈయూ) వాణిజ్యమండలి, ఉత్తర అమెరికా స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందం(నాఫ్టా) మాదిరే ఇది తూర్పు ఆసియా, ఆగ్నేయాసియా దేశాలన్నిటినీ ఒకే గొడుగు కిందకు తెస్తుందని నిపుణులు చెబు తున్నారు. ఇందులో చేరిన జపాన్, దక్షిణకొరియా, ఆస్ట్రేలియా వంటి దేశాలకు చైనాతో ఇతరేతర అంశాల్లో తీవ్ర విభేదాలున్నాయి. అయినా వాణిజ్యం విషయంలో చేతులు కలపడానికి అవి అడ్డురాలేదు. చైనాకు వ్యతిరేకంగా అమెరికా ప్రతిపాదిస్తున్న ఇండో–పసిఫిక్‌ దేశాల కూటమిలో, క్వాడ్‌లో భారత్, జపాన్, ఆస్ట్రేలియా భాగస్వామ్య దేశాలు. మన దేశానికి కూడా సరిహద్దుల విషయంలో, అది పాకిస్తాన్‌కు అండదండలందిస్తున్న విషయంలో చైనాపై తీవ్ర అభ్యంతరాలున్నాయి. అయితే ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం నుంచి తప్పుకోవడానికి అదే ప్రధాన కారణమని చెప్పడం అతిశయోక్తి అవుతుంది. మౌలికంగా ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం తయారీ రంగ పరిశ్రమలున్న దేశాలకు, ఎగుమతులుచేయగల దేశాలకు ఉత్తమమైంది. దిగుమతులపై ఆధారపడే దేశాలకు ప్రాణసంక టమైనది. సరుకుల్ని ఉత్పత్తి చేసే దేశాలు సులభంగా వాటిని సభ్య దేశాల మార్కెట్లకు తరలిస్తాయి. అవే సరుకులు తమ దేశంలో ఉత్పత్తవుతున్నా ఒప్పందంలోని నియమాల ప్రకారం భాగస్వామ్య దేశాలు దిగుమతి చేసుకోక తప్పదు. చైనాలో వున్న కార్మిక చట్టాల వల్ల, అక్కడుండే పని పరి స్థితులవల్ల వేరే దేశాలతో పోలిస్తే అది చవగ్గా సరుకుల్ని ఉత్పత్తి చేసి ఎగుమతి చేయగలుతుంది. అవి మార్కెట్లను ముంచెత్తినప్పుడు జనం వాటికోసమే ఎగబడతారు. స్థానికంగా ఉత్పత్తయ్యే సరుకంతా అమ్ముడు కాక  పరిశ్రమలు భారీగా నష్టాలు చవిచూడాల్సి రావొచ్చు. ఉదాహరణకు ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ దేశాల పాల ఉత్పత్తులు మన దేశంతో పోలిస్తే బాగా చవక. ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం కింద అవి మన మార్కెట్లకొస్తే ఇక్కడి ఉత్పత్తులవైపు ఎవరూ కన్నెత్తి చూడరు. పర్యవసానంగా వేలాది పరిశ్రమలు మూతపడే ప్రమాదం వుంటుంది. ప్రస్తుతం విదేశీ పాల ఉత్పత్తులపై మన దేశం 35 శాతం సుంకం విధిస్తోంది. ఆర్‌సెప్‌లో చేరితే అది అసాధ్యం. సుంకాలు నిర్దిష్ట పరిమితిని దాట కూడదు. ఔషధ ఉత్పత్తులది వేరే సమస్య. ప్రాణావసరమైన మందులపై ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం కింద కనీసం ఇరవై య్యేళ్లపాటు పేటెంట్‌ వుంటుంది. అదే ఔషధాన్ని అంతకన్నా చవగ్గా ఉత్పత్తి చేయగల సామర్థ్యం మన పరిశ్రమలకున్నా ఆ పని చేయడానికి పేటెంట్‌ హక్కులు అడ్డుపడతాయి. కనుక రోగులు మార్కెట్లో లభ్యమయ్యే ఖరీదైన విదేశీ ఔషధాలపైనే ఆధారపడాలి.  దేశాల మధ్య వాణిజ్య ఒప్పందాలను గంపగుత్తగా వ్యతిరేకించాల్సిన అవసరం లేదు. సభ్య దేశాలన్నిటికీ లాభం చేకూర్చేవిధంగా రూపొందితే వాణిజ్య ఒప్పందాలపై ఎవరికీ అభ్యంతరం వుండదు. ఆచరణలో ఒక దేశానికి ప్రయోజనం కలిగేలా, ఆ దేశానిదే పైచేయి అయ్యేలా వున్నప్పుడే సమస్యంతా. ఇప్పుడున్న పరిస్థితుల్లో ఆర్‌సెప్‌ దేశాలను ప్రధానంగా చైనా, ఆ తర్వాత జపాన్, దక్షిణ కొరియా, న్యూజిలాండ్, ఆస్ట్రేలియా శాసించగలుగుతాయి. ఆ విషయంలో తగిన రక్షణలకు హామీ ఇవ్వడానికి ముందుకొస్తే వేరే సంగతి. ఉదాహరణకు దిగుమతులు నిర్దిష్ట పరిమితిని దాటిన వెంటనే సుంకాలు పెరిగే విధమైన ఏర్పాటుండాలని మన దేశం కోరింది. దీనికి ఆర్‌సెప్‌ నిర్వాహక దేశాలు అంగీకరించలేదు. నేరుగా కాక మూడో దేశం ద్వారా ఉత్పత్తులను ఎగుమతిచేసే కుయుక్తులను అడ్డుకునే నిబంధనలు కూడా సరిగా లేవన్నది మన దేశం ఆరోపణ. సంపదలో, ఉత్పత్తిలో దేశాల మధ్య అసమానతలు తీవ్ర స్థాయిలో వున్న పరిస్థితుల్లో ఇలాంటి ఒప్పందాలు కొన్ని దేశాలకే ప్రయో జనం కలిగిస్తాయి. అన్ని దేశాల సమస్యలనూ, ఆందోళనలనూ పరిగణనలోకి తీసుకుంటే, తగిన మినహాయింపులిస్తే ఇదే కాదు... ఏ వాణిజ్య ఒప్పందానికైనా అభ్యంతరాలుండవు. కానీ అందుకు సిద్ధపడేదెవరు?

సింగపూర్‌: ప్రపంచంలోనే అతిపెద్దదైన వాణిజ్య ఒప్పందంపై చైనా సహా 15 ఆసియా పసిఫిక్‌ దేశాలు ఆదివారం సంతకాలు చేశాయి. ప్రపంచ ఆర్థిక రంగంలో దాదాపు మూడో వంతుకు ప్రాతినిధ్యం వహించే ఈ ‘ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం(రీజనల్‌ కాంప్రహెన్సివ్‌ ఎకనమిక్‌ పార్ట్‌నర్‌షిప్‌– ఆర్‌సీఈపీ)’లో భారత్‌ భాగస్వామిగా లేదు. ఆర్‌సీఈపీపై సభ్య దేశాల మధ్య గత ఎనిమిదేళ్లుగా చర్చలు జరుగుతున్నాయి. ఆగ్నేయాసియా దేశాల నేతలు, వారి ప్రాంతీయ భాగస్వాముల మధ్య జరిగిన వార్షిక సదస్సు కోవిడ్‌–19 ముప్పు కారణంగా ఈ సంవత్సరం వర్చువల్‌గా జరిగింది. సంతకాలు జరిగిన రెండేళ్లలోపు సభ్య దేశాలన్నీ ఈ ఒప్పందాన్ని ఆమోదించాల్సి ఉంటుంది. ఆ తరువాత  ఈ ఒప్పందం అమల్లోకి వస్తుంది. ఈ ఒప్పందం ప్రకారం సభ్య దేశాలు అత్యధిక రంగాల్లో వాణిజ్య పన్నులను క్రమంగా తగ్గించాల్సి ఉంటుంది. చైనా ప్రాబల్యం అధికంగా ఉండే ఈ ఒప్పందానికి సంబంధించిన చర్చల నుంచి భారత్‌ గత సంవత్సరం వైదొలగింది. వాణిజ్య పన్నుల తగ్గింపు వల్ల భారతీయ మార్కెట్‌ దిగుమతులతో పోటెత్తుతుందని, అది దేశీయ ఉత్పత్తులకు హానికరమవుతుందన్న ఆందోళనలతో భారత్‌ ఆ నిర్ణయం తీసుకుంది. అయితే, భారత్‌ ఈ ఒప్పందంలో చేరేందుకు ఇంకా అవకాశాలున్నాయని సభ్య దేశాలు పేర్కొన్నాయి. ఆర్‌సీఈపీకి ప్రతిపాదన మొదట 2012లో వచ్చింది. ప్రస్తుతం చైనా, జపాన్, దక్షిణ కొరియా, న్యూజిలాండ్, ఆస్ట్రేలియా, ఇండోనేసియా, మలేసియా, ఫిలిప్పైన్స్, థాయిలాండ్, సింగపూర్, బ్రూనై, వియత్నాం, లావోస్, మయన్మార్, కాంబోడియా ఈ ఒప్పందంపై సంతకాలు చేశాయి. కోవిడ్‌ కారణంగా ఆర్‌సీఈపీ సభ్య దేశాలే కాకుండా దాదాపు ప్రపంచ ఆర్థిక వ్యవస్థలన్నీ దెబ్బతిన్నాయని ప్రస్తుత వర్చువల్‌ సదస్సు ఆతిథ్య దేశం వియత్నాం ప్రధానమంత్రి గ్యుయెన్‌ జువాన్‌ పేర్కొన్నారు. బహుముఖ వాణిజ్య విధానానికి ‘ఆసియాన్‌’ నాయకత్వం వహిస్తోందన్న సందేశాన్ని ఈ ఒప్పందం ఇస్తోందన్నారు. సమీప భవిష్యత్తులో ఈ ఒప్పందంలో భారత్‌ కూడా భాగస్వామిగా చేరుతుందన్న విశ్వాసం ఉందని సింగపూర్‌ పీఎం లీ సీన్‌ లూంగ్‌ అన్నారు. భారత్‌ చేరికతో ఆసియాలో ప్రాంతీయ సహకారం, సమగ్రతకు సంపూర్ణ రూపం చేకూరుతుందన్నారు.  ఆర్‌సీఈపీ ప్రయోజనాలను ప్రజలు అర్థం చేసుకుని, ఈ ఒప్పందాన్ని వారు ప్రోత్సహించేలా చూడాలని సభ్యదేశాలను ఆయన కోరారు.  ఎనిమిదేళ్ల కఠోర కృషి అనంతరం ఈ ఒప్పందానికి తుది రూపు వచ్చిందని మలేసియా వాణిజ్య మంత్రి మొహ్మద్‌ అజ్మీన్‌ అలీ వ్యాఖ్యానించారు. ఈ ఆసియాన్‌ వర్చువల్‌ సదస్సు నాలుగు రోజుల పాటు జరిగింది. సౌత్‌ చైనా సీపై చైనా ఆధిపత్యాన్ని ఆసియాన్‌లోని అత్యధిక దేశాలు వ్యతిరేకిస్తున్నాయి.

సాక్షి, న్యూఢిల్లీ: ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం (ఆర్‌సీఈపీ) మార్గదర్శక సూత్రాలకు అనుగుణంగా రూపుదిద్దుకోలేదని, ఈ ఏడాది బ్యాంకాక్‌లో జరిగిన ఆర్‌సీఈపీ తృతీయ సదస్సులో లేవనెత్తిన పలు అంశాలకు పరిష్కారం చూపనందునే భాగస్వామ్య ఒప్పందంలో భారత్‌ చేరలేదని వాణిజ్య శాఖ మంత్రి పీయూష్‌ గోయల్‌ తెలిపారు. రాజ్య సభలో శుక్రవారం వైఎస్సార్‌సీపీ పార్లమెంటరీ పార్టీనేత వి.విజయసాయిరెడ్డి అడిగిన ప్రశ్నకు ఆయన రాతపూర్వకంగా జవాబిచ్చారు. దేశీయ రంగాల భవిష్యత్తును దృష్టిలో పెట్టుకునే ఆర్‌సీఈపీలో వివిధ అంశాలపై సమతుల్యత సాధించే దిశగా ప్రయత్నాలు జరిగినట్లు తెలిపారు. హాల్‌మార్కింగ్‌తప్పనిసరి ఇకపై 14, 18, 22 క్యారెట్ల బంగారు నగలపై హాల్‌ మార్కింగ్‌ తప్పనిసరి చేయనున్నట్టు కేంద్ర వినియోగదారుల వ్యవహారాల మంత్రి రావ్‌ సాహెబ్‌ దాదారావ్‌ దాన్వే తెలిపారు. రాజ్యసభలో ఎంపీ వేమిరెడ్డి ప్రభాకర్‌రెడ్డి అడిగిన ప్రశ్నకు మంత్రి సమాధానమిచ్చారు. దేశవ్యాప్తంగా అక్టోబర్‌ 31 నాటికి బీఐఎస్‌ గుర్తింపుతో 877 హాల్‌ మార్కింగ్‌ కేంద్రాలు పనిచేస్తున్నాయని, ఇలాంటివి ఏపీలో 43, తెలంగాణలో 29 ఉన్నట్టు వివరించారు. దిశ చట్టం తరహాలో దేశవ్యాప్త  చట్టం తేవాలి దిశ ఘటనపై ఏపీ ముఖ్యమంత్రి వైఎస్‌ జగన్‌మోహన్‌రెడ్డి స్పందించిన తీరుకు మహిళా లోకం తరఫున కృతజ్ఞతలు తెలుపుతున్నామని వైఎస్సార్‌సీపీ ఎంపీ వంగా గీతావిశ్వనాథ్‌ పేర్కొన్నారు. శుక్రవారం ఆమె పార్లమెంటు ఆవరణలో మీడియాతో మాట్లాడారు. ఏపీలో తెచ్చి న చట్టం తరహాలో దేశవ్యాప్తంగా అమ లయ్యేలా చట్టం తేవాల్సిన అవసరం ఉందని ప్రధానికి, హోంమంత్రికి లేఖ రాస్తామని పేర్కొన్నారు.

ప్రపంచీకరణ పెనుతుఫానుకు ఎదురొడ్డటానికి ఒక దృఢమైన నాయకుడు ధైర్య సాహసాలను ప్రదర్శించడం నిజంగానే ప్రశంసనీయం. స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందంలో చేరకపోతే దేశం ఎంత గొప్ప అవకాశాన్ని కోల్పోతుందో అంటూ ఆర్థిక వేత్తలు భయాలను ప్రేరేపిస్తున్న సమయంలో ఆ ఒప్పందంలో సమతుల్యతా లేమి గురించి ప్రధాని నొక్కి చెప్పడం పూర్తిగా సహేతుకమైనదే. గతంలో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాల ద్వారా దేశీయ వాణిజ్య లోటు 107.28 బిలియన్‌ డాలర్లకు పెరిగిపోయింది. అందుకే ఆర్‌సీఈపీలో చేరడాన్ని తిరస్కరిస్తూ ప్రధాని ముందుచూపుతో తీసుకున్న సాహసోపేత నిర్ణయం సరైందేనని చెప్పాలి. ఈ దశలో ఆర్‌సీఈపీ ఒప్పందంలోకి ప్రవేశించడమంటే ఇప్పటికే ఉన్న మన వాణిజ్య లోటు మరింత పెరుగుతుందని, వ్యవసాయరంగాన్ని దారుణంగా దెబ్బతీస్తుందనే ఎరుకను కూడా ప్రధాని ప్రకటన స్పష్టం చేసింది. అమెరికా అధ్యక్షుడిగా పదవీ బాధ్యతలు స్వీకరించిన వెంటనే.. ప్రపంచ జీడీపీలో 40 శాతం కలిగి ఉన్న 12 దేశాల మధ్య కుదిరిన ట్రాన్స్‌ పసిఫిక్‌ భాగస్వామ్య (టీపీపీ) ఒప్పందాన్నుంచి వైదొలగాలని డొనాల్డ్‌ ట్రంప్‌ నిర్ణయించుకోవడం విమర్శలకు దారితీసింది. దాన్ని భయానకమైన ఒప్పందంగా వర్ణించిన ట్రంప్‌.. వ్యవసాయ, వస్తూత్పత్తి రంగాలలో 18,000 రకాల సుంకాలను తొలగించాల్సి వస్తుందని, కచ్చితంగా అమెరికా ఉద్యోగాలను ఇది కొల్లగొడుతుందని వ్యాఖ్యానించారు. అలాగే ప్రపంచ జనాభాలో 45 శాతానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తూ, ప్రపంచ స్థూలదేశీయోత్పత్తిలో 25 శాతం వాటాను కలిగి ఉన్న ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం (ఆర్‌సీఈపీ) అనే మరొక భారీ వాణిజ్య ఒప్పందం నుంచి వైదొలుగుతున్నట్లు ప్రధాని నరేంద్రమోదీ కొన్ని రోజుల క్రితం ప్రకటించారు. ‘‘భారతీయులందరి ప్రయోజనాలకు అనుగుణంగా ఆర్‌సీఈపీ ఒప్పందాన్ని అంచనా వేసినప్పుడు నాకు సానుకూల సమాధానం దొరకలేదు. అందుచేతనే గాంధీ సిద్ధాంతాలు కానీ, నా అంతశ్చేతన కానీ ఆర్‌సీఈపీలో చేరడానికి నన్ను అనుమతించలేదు’’. ఈ వ్యాఖ్యలు నిజంగానే చాలా గొప్పవి. ట్రంప్‌కు మల్లే.. మోదీ మనస్సులో కూడా ఈ ఒప్పందంలో భాగంగా వస్తూత్పత్తి, వ్యవసాయరంగంతోపాటు 92 శాతం  వాణిజ్య సరుకులపై సుంకాలను తొలిగిస్తే దేశంలో భారీ ఎత్తున ఉద్యోగాలు కోల్పోతారని, ప్రజాజీవితం ధ్వంసమవుతుందనే ఆలోచన ప్రబలి ఉంటుంది. ఆర్థికవేత్తల్లో చాలామంది ప్రపంచీకరణ వైపు పరుగులెత్తుతున్న సమయంలో ఆ తుపానుకు ఎదురొడ్డటానికి ఒక శక్తిమంతుడైన నాయకుడు రాజకీయపరంగా ధైర్యసాహసాలను ప్రదర్శించడం నిజంగానే ప్రశంసనీయం. పైగా, ప్రతిపాదిత స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందంలో చేరకపోతే దేశం ఎంత గొప్ప అవకాశాన్ని కోల్పోతుందోనంటూ ఆర్థికవేత్తలు భయాన్ని ప్రేరేపిస్తున్న సమయంలో ఆ ఒప్పందంలోని ధర్మబద్ధత, సమతుల్యత గురించి ప్రధాని ప్రశ్నిం చడం సహేతుకమేనని చెప్పాలి. గతంలోనూ ఈ ఆర్‌సీఈపీలోని 12 దేశాలతో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలను కుదుర్చుకున్న భారత్‌ వాటి మార్కెట్లలో సులభంగా ప్రవేశించవచ్చనే భ్రమలకు గురైంది కానీ వాస్తవానికి ఆ ఒప్పందాల ద్వారా దేశీయ వాణిజ్య లోటు 107.28 బిలియన్‌ డాలర్లకు అమాంతంగా పెరిగిపోయింది. ఈ దశలో ఆర్‌సీఈపీ ఒప్పందంలోకి ప్రవేశించడమంటే మన వాణిజ్య లోటు మరింత పెరుగుతుందని, వ్యవసాయరంగాన్ని దారుణంగా దెబ్బతీస్తుందనే ఎరుకను కూడా ప్రధాని ప్రకటన స్పష్టం చేసింది. అదే సమయంలో పెట్టుబడులను ప్రోత్సహిస్తుందన్న అంచనాతో ఇతరదేశాలతో ద్వైపాక్షిక మదుపు ఒప్పందాలపై సంతకాలు చేయడంపై భారత్‌ ప్రదర్శించిన అత్యుత్సాహం అస్పష్టంగా, అనిశ్చితంగా ఉండటమే కాకుండా సరైన ముందస్తు ప్రణాళిక లేమిని సూచి స్తుంది. తర్వాత ఈ ఒప్పందాల అమలు క్రమంలో అంతర్జాతీయ మధ్యవర్తిత్వాలు పెరుగుతూ పోవడంతో 58 ద్వైపాక్షిక మదుపు ఒప్పందాలను భారత్‌ రద్దు చేసుకుంది. ఈ నేపథ్యంలో తెలియని భయాలను మరీ ఎక్కువగా చూపిం చడం అర్థం చేసుకోదగినదే. తూర్పు ఆసియా ఆర్థిక వ్యవస్థలకు చెందిన ముఖ్యమైన మార్కెట్లలోకి చొచ్చుకుపోవడమనే అన్వేషణలో భాగంగా ఆసియా దేశాలతో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలను కుదుర్చుకున్నప్పటికీ అవేమంతగా పని చేయలేదు. స్పష్టంగా చెప్పాలంటే 2010లో 10 ఆసియన్‌ దేశాలతో కుదుర్చుకున్న ఒప్పందాల కారణంగా భారతీయ వాణిజ్య లోటు 250 శాతానికి భారీగా పెరిగిపోయింది. భారత్‌–ఆసియన్‌ దేశాల మధ్య ఒప్పందంపై తగినంత అంచనా, సరైన తనిఖీ లేకుండా అవకాశాలు కోల్పోతామని భయం ప్రాతిపదికన సంతకాలు చేశామన్నది స్పష్టంగా బోధపడింది. అందుచేత ఇప్పుడు భారత ప్రధాని ఇండో–ఆసియన్‌ వాణిజ్య ఒప్పందాన్ని తిరిగి సమీక్షించాలని పిలుపునివ్వడం అర్థం చేసుకోదగినదే. నిజానికి ఇండో–ఆసియన్‌ వాణిజ్య ఒప్పందాలను మాత్రమే కాకుండా, ఇంతవరకు భారత్‌ కుదుర్చుకున్న అన్ని రకాల ద్వైపాక్షిక, బహుళ వాణిజ్య ఒప్పందాలను పూర్తిగా సమీక్షించాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ ఒప్పందం ఉనికిలోకి వచ్చినప్పుడు, చాలా ఉల్లాసపూరితమైన వ్యాఖ్యలు పుట్టుకొచ్చాయి. ఒకదేశం, ఒకే ఓటు ప్రాతిపదికన బహళ వాణిజ్య వ్యవస్థకు అవకాశం కల్పిస్తే ద్వైపాక్షిక ఒప్పందాలకు ప్రతిబంధకం ఏర్పడుతుందని అప్పట్లో మనకు చెప్పేవారు. కానీ కాలం గడిచే కొద్దీ ఇది తప్పు అని రుజువైంది.  సూత్రబద్ధంగా ప్రపంచవాణిజ్య సంస్థ ఒప్పందాల్లో భాగంగా 300 పైచిలుకు ద్వైపాక్షిక స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలను భారత్‌ కుదుర్చుకోగలిగింది. ఈ ఒప్పందాలన్నీ బలమైన మేధో సంపద హక్కులు, మార్కెట్లకు పూర్తిగా తలుపులు తెరవడాన్ని సుసాధ్యం చేశాయి.  అనేక దేశాలు ఇప్పటికే (దిగుమతులపై జీరో టారిఫ్, పన్నేతర ప్రతిబంధకాలను తొలగించడం ప్రాతిపదికన) ద్వైపాక్షిక ఒప్పందాలను కుదుర్చుకున్నాయి. అయితే మెజారిటీ సభ్య దేశాలు ఇప్పటికే విడివిడి స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలను కలిగివున్నందున ప్రాంతీయ ఒప్పందాల నుంచి ప్రోత్సాహక వృద్ధిని ఎలా ఆశిస్తామన్నదాన్ని అంచనా వేయటంలో నేను విపలమయ్యానని అంగీకరించాలి. అయితే ఇప్పుడు ఏర్పడుతున్న కొత్త వాణిజ్య కూటమిలో చైనా వంటి దిగ్గజ ఆర్థిక వ్యవస్థలు (ఇప్పటికే భారత్‌కు చైనాతో 53 బిలియన్‌ డాలర్ల మేరకు వాణిజ్య లోటు ఉంది), ఆస్ట్లేలియా, న్యూజిలాండ్‌ వంటి సంపన్న దేశాలు చేరి ఉన్నాయి. పైగా ఇవన్నీ భారత పాల పరి శ్రమ, వ్యవసాయరంగంపై కన్నేశాయి. తమ సొంత పాల పరిశ్రమ ఉత్పత్తులను భారత్‌లో గుమ్మరించడానికి ఇవి కాచుకుని ఉన్నాయి. ఇది ఏమేరకు మనకు ప్రయోజనకరమో ఊహించుకోవలసిందే మరి. ఆర్‌సీఈపీ వాణజ్య భాగస్వాములతో వ్యహరించేటప్పుడు భారత్‌ తీసుకున్న ఈ అదనపు జాగ్రత్తలు సమర్థనీయమేనని చెప్పాలి. కేంద్ర వాణిజ్య మంత్రి పీయూష్‌ గోయల్‌ ఆర్‌సీఈపీ చర్చల్లోకి తిరిగి ప్రవేశించాలంటే మూడు షరతులు తప్పకుండా పాటించాలని చెప్పారు. అవేమింటే, ప్రాంతీయ చట్టాలను తప్పకుండా పాటిం చడం, 2014 నుంచి 2019కి వర్తించేలా ప్రాథమిక సుంకాల వ్యవధిని మెరుగుపర్చడం, ఆటో–ట్రిగ్గర్‌ మెకానిజం అంటే దిగుమతుల వెల్లువనుంచి దేశీయ పరిశ్రమను కాపాడటానికి తక్షణ స్పందనా యంత్రాగాన్ని నెలకొల్పడం. ఈ అంశంపై వాణిజ్య మంత్రిత్వ శాఖ మాత్రమే పనిచేయడం కాకుండా ఇతర మంత్రిత్వ శాఖలను కూడా ముగ్గులోకి దింపాలి. దిగుమతులు వెల్లువెత్తిన ప్రతిసారీ తక్షణ చర్యలు చేపట్టడం, ప్రాథమిక పన్నును మార్చడం వంటి చర్యలను భారత్‌ చేపట్టడంపై కొన్ని నెలల క్రితం చైనా తన అసంతృప్తిని వ్యక్తం చేసినట్లు వార్తలు. ఆర్‌సీఈపీతో చర్చలు ముగిసి ఒప్పందాన్ని ఖరారు చేయడానికి ముందు భారత్‌ సమర్థతపై చైనా సందేహాలను లేవనెత్తింది కూడా. ఆర్‌సీఈపీ చర్చలు మొదలెట్టి ఏడేళ్లు అయినప్పటికీ ఈ కీలక సమస్యలను పరిష్కరించడంలో విఫలయ్యారు.  ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ చర్చల ప్రారంభ దినాల్లో కూడా, సంపన్న వాణిజ్య మండలి అయిన ఓఈసీడీ (ఆర్థిక సహకార, అభివృద్ధి సంస్థ) ప్రతిపాదించిన వ్యవసాయ సబ్సిడీల భారీ కుదింపు వల్ల భారతీయ వ్యవసాయ ఉత్పత్తులు ఎక్కడికో వెళతాయని ప్రచారం చేశారు. కానీ అది చాలా పెద్ద తప్పిదమైంది. ఈ వ్యవసాయ సబ్సిడీలను ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ విధానాల ప్రకారం ఆకుపచ్చ, కాషాయం, నీలం అనే మూడు రంగుల బాక్సులలో వ్యవసాయ సబ్సిడీలను ఉంచడం వంటి చమత్కార ప్రదర్సనలకు పాల్ప డటం తప్పితే వ్యవసాయ సబ్సిడీలు భారత్‌ వంటి దేశాలపై పెద్దగా ప్రభావం చూపలేదు. అమెరికా ఇస్తున్న సబ్సిడీల కంటే 28 సభ్యదేశాల యూరోపియన్‌ యూనియన్‌ మూడు రెట్లు ఎక్కువగా 65 బిలియన్‌ డాలర్ల మేరకు వ్యవసాయ సబ్సిడీలను అందిస్తోంది. ఈ రెండు దిగ్గజ కూటములతో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందంపై త్వరి తంగా సంతకాలు పెట్టేముందు భారతీయ వ్యవసాయంపై వాటి సబ్సిడీలు కలిగించే నష్టం గురించి జాగ్రత్తగా అంచనా వేయాల్సి ఉంది. దేశంలో 60 కోట్లమంది ప్రజలు ప్రత్యక్షంగా లేక పరోక్షంగా వ్యవసాయం చేస్తున్నప్పుడు స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందం కలిగించే మార్కెట్‌ అవకాశాలను చూసి ఉప్పొంగిపోయే ముందు వ్యవసాయదారుల జీవితంపై విదేశీ సబ్సిడీలు కలిగించే పెనుభారం గురించి అంచనా వేసి తీరాలి. లేక సేవారంగంలోని కొన్ని దిగ్గజ సంస్థలకు ప్రయోజనం కలిగించడానికి మన వ్యవసాయాన్ని బలిపెట్టకూడదు. అందుకే భవిష్యత్తులో జరిగే వాణిజ్య ఒప్పందాల కోసం కూడా మహ్మాత్ముడి సిద్ధాంతాలనే భూమికగా తీసుకోవడం అవశ్యం. వ్యాసకర్త: దేవీందర్‌ శర్మ, వ్యవసాయ నిపుణులు ఈ–మెయిల్‌ : hunger55@gmail.com

ఏసియాన్‌ దేశాలతోసహా మొత్తం 16 దేశాలతో ఏర్ప డిన ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం (ఆర్‌ సెప్‌) నుండి భారత్‌ వైదొ లుగుతోందంటూ ప్రధాని నరేంద్రమోదీ బ్యాంకాక్‌లో తీసుకున్న నిర్ణయం ఆహ్వానించదగినది. ద్వైపా క్షిక ఒప్పందాలలో సమాన ప్రతిపత్తి, గౌరవం, పరస్పర ప్రయోజనాలు ముఖ్యమని ప్రధాని విస్పష్టం చేసినట్లయింది. దేశ ప్రయోజనాల విషయంలో రాజీపడేది లేదన్న సందేశాన్ని ప్రధాని మోదీ పంపించగలిగారు. దేశ ఆర్థిక రంగం మాంద్యం ముంగిట నిలబడిన క్లిష్ట పరిస్థితుల్లో  తీసుకున్న ఈ సహేతుక నిర్ణయాన్ని రాజకీ యాలకు అతీతంగా పరిగణించాలి. వివిధ దేశాల మధ్య కుదిరే వాణిజ్య ఒప్పందాలు పరస్పరం ప్రయోజనకరంగా, పారదర్శకంగా ఉండాలే తప్ప ఏకపక్షంగా ఉండరాదు. 2012లో ఆసియాలోని 10 సభ్య దేశాలతోపాటు మరో 6 దేశాల మధ్య పరస్పర లాభదాయక ఆర్థిక భాగస్వామ్యం సాధించాలనే లక్ష్యంతో ‘ఆర్‌సెప్‌’ ఏర్పాటయింది. ఏడేళ్లపాటు 16 దేశాల మధ్య చర్చలు జరిగాయి. చివరగా నవంబర్‌ మొదటి వారంలో బ్యాంకాక్‌ వేదికగా ‘ఆర్‌సెప్‌’ శిఖరాగ్ర సమావేశం జరిగింది. మొదట్నుంచీ ‘ఆర్‌సెప్‌’ చర్చల్లో క్రియాశీలకంగా పాల్గొంటున్న భారత్‌.. తాను లేవనెత్తిన కీలక అంశాలను ఆపరిష్కృతంగా వదిలివేయడంతో భారీ వాణిజ్య ఒప్పందం నుండి వైదొలగింది.  గత మూడు దశాబ్దాలలో కుదిరిన పలు అంతర్జాతీయ వాణిజ్య ఒప్పందాలను పరిశీలిస్తే.. ఆయా దేశాలతో అమెరికా, చైనాలు కుదుర్చుకున్న భాగస్వామ్య ఆర్థిక వాణిజ్య ఒప్పందాలు అగ్ర రాజ్యాలు సాగించిన ఆర్థిక సామ్రాజ్య వాద దాడిగానే పేర్కొనాలి. తొలుత అమెరికా భాగ స్వామ్య వాణిజ్య ఒప్పందాల పేరుతో ఆయా దేశాల మార్కెట్‌లను తన అధీనంలోకి తెచ్చుకో గలిగింది. నిన్నమొన్నటి వరకూ అమెరికా పెద్దన్న పాత్ర పోషించడం తగదన్న చైనా కూడా ప్రస్తుతం అదే బాటలో నడవడానికి సమాయత్తం అవుతు న్నది. భాగస్వామ్య ఒప్పందాలతో తన వాణి జ్యాన్ని పెంచుకోవడం లక్ష్యంగా సహేతుకం కాని అనేక ప్రతిపాదనలను రుద్దడానికి ప్రయత్ని స్తోంది.   అమెరికాతో సాగుతున్న వాణిజ్య యుద్ధం కారణంగా.. తమ దేశంలో ఇబ్బడిముబ్బడిగా తయారవుతున్న వస్తువులకు, ఉత్పత్తులకు కొత్త మార్కెట్లను వెతుక్కొనే పనిలో పడిన చైనాకు ‘ఆర్‌సెప్‌’ ఆశాదీపంలా కన్పించింది. బ్యాంకాక్‌ శిఖరాగ్ర సమావేశంలోనే ‘ఆర్‌సెప్‌’ ఒప్పందం ఖరారు చేసుకొనేందుకు ‘చైనా’ మిగతా దేశాల మీద ఒత్తిడి తెచ్చింది. భారత్‌ ఈ ఒత్తిడిని తట్టు కోగలిగి.. సకాలంలో బయట పడగలిగింది. కాగా, వచ్చే ఏడాది మరోమారు ‘ఆర్‌సెప్‌’ సమావేశాన్ని ఏర్పాటుచేసి.. ఏదోఒక విధంగా భారత్‌ను ఇందులో భాగస్వామి చేయడానికి ప్రయత్నిస్తా మంటూ మిగిలిన 15 దేశాలు ప్రకటించినప్పటికీ.. భారత్‌ ఎట్టి పరిస్థితుల్లో కూడా షరతులకు లొంగే అవకాశం లేదు. ఇప్పటికే.. భారతీయ పరిశ్రమల సమాఖ్య (సీఐఐ), కొన్ని బడా వాణిజ్య సంస్థలు ‘ఆర్‌సెప్‌’లో చేరాలంటూ చేసిన ఒత్తిడికి లొంగ కుండా రైతులు, శ్రామికులు, వినియోగదారుల పక్షానే కేంద్ర ప్రభుత్వం నిలవడం గమనార్హం.  1991లో దేశంలో ఆర్థిక సంస్కరణలు మొదలై.. వివిధ దేశాలతో ఏర్పాటైన వాణిజ్య కూటములతో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలు కుదు ర్చుకోవడం మొదలయ్యాక భారత్‌కు ఒనగూడిన ప్రయోజనం నామమాత్రమేనని 2017లో వెలు వడిన నీతిఆయోగ్‌ నివేదిక తేటతెల్లం చేసింది. దేశ ప్రయోజనాలను కాపాడుకోవడానికి భాగస్వామ్య దేశాలతో మనకు సమాన అవకాశాలు ప్రాతిపది కగా ఉండాలన్న అవగాహన లోపించిన కారణం గానే భారత్‌ వాణిజ్యలోటు భారీగా పెరిగిపో తోంది. అన్ని రంగాలలో దిగుమతులు పెరు గుతూ, ఎగుమతులు తగ్గిపోత్నుట్లు గణాంకాలు వెల్లడిస్తున్నాయి. దక్షిణాసియా దేశాలతో భారత్‌ వాణిజ్య ఒప్పందాలను పరిశీలిస్తే.. 2013–14 లో 5,400 కోట్ల డాలర్ల మేర వాణిజ్య లోటు ఉండగా, 2018–19 నాటికి అది రెట్టింపై దాదాపు 11,000 కోట్ల డాలర్లకు చేరింది. ఇప్పటికే చౌకగా లభించే చైనా ఉత్పత్తులు దేశంలోకి వెల్లువలా వచ్చి పడుతున్నాయి. ఇక, అధికారికంగా అనుమతులిస్తే పరిస్థితి ఏమిటి? వినియోగదారుడు ప్రధానంగా ధరను, నాణ్యతను చూస్తాడే తప్ప అది స్వదేశీ వస్తువా? విదేశీ వస్తువా? అనే అంశాన్ని పట్టించుకోడు. దేశంలోని స్వల్ప, మధ్యస్థాయి ఆదాయ వర్గాల వారు సహ జంగానే చైనా ఉత్పత్తులవైపు ఆకర్షితులవుతు న్నారు. దేశంలోని అన్ని ప్రధాన నగరాల్లో,  పట్ట ణాల్లో కూడా చైనా బజార్లు కనపడుతున్నాయి. చివరకు చైనీస్‌ వంటకాలపట్ల ప్రజలు మక్కువ ఏర్పర్చుకున్నారు. చైనా మొబైల్‌ ఫోన్లు, కంప్యూ టర్‌లు, టెలివిజన్‌లు భారత మార్కెట్‌లో గణనీ యమైన వాటాను సంపాదించుకున్నాయి. ఒక సారి చైనా ఉత్పత్తులు అధికారికంగా భారత్‌ మార్కెట్‌లోకి ప్రవేశిస్తే.. ముందుగా కుప్పకూలేది తయారీ రంగమే. దేశంలో నెలకొన్న ఆర్థిక మంద గమనం తయారీ రంగాన్ని దెబ్బతీసిన విషయాన్ని ఎవరూ విస్మరించరు. చైనాతో వాణిజ్య ఒప్పందం అంటే కొరివితే తల గోక్కున్నట్లే!   చైనాతో భారత్‌ కుదుర్చుకున్న పరిమిత ఒప్పందాలలో ఎన్నడూ మనకు వాణిజ్య మిగులు కనపడలేదు. పత్తిని భారత్‌ నుంచి దిగుమతి చేసుకొనే అవకాశం ఉన్నప్పటికీ.. చైనా ఆ అవకాశాన్ని ఇవ్వడం లేదు.‘ఆర్‌సెప్‌’ ఒప్పందం ద్వారా అతిపెద్దదైన భారత్‌ మార్కెట్‌తోపాటు ఇతర దేశాల మార్కెట్‌లను గుప్పిట్లో పెట్టుకోవా లన్నది చైనా వ్యూహం. ఇక, ‘ఆర్‌సెప్‌’లో భాగ స్వామ్యం కలిగిన ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ దేశాలు పాడి ఉత్పత్తులను ఎగుమతి చేసే స్థాయిలో ఉన్నాయి. అవి భారత్‌ మార్కెట్‌ను కైవసం చేసుకొంటాయన్న భయాందోళనలు మన రైతాంగంలో ఉత్పన్నమయ్యాయి. మొదట్నుంచీ మన దేశంలో రైతులకు వ్యవసాయం గిట్టుబాటు కానప్పటికీ.. వారికి అంతోఇంతో అదనపు ఆదాయం పాడి పరిశ్రమ ద్వారానే లభిస్తోంది. దేశం లోని చిన్న, సన్నకారు రైతులకు పాడి పరిశ్రమ కల్పతరువుగా ఉంది. ఒకవేళ ‘ఆర్‌సెప్‌’లో భారత్‌ భాగస్వామి అయితే.. ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ నుండి పాడి ఉత్పత్తుల వెల్లువలో దేశీయ రైతులు మునిగిపోతారనడంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. ‘ఆర్‌సెప్‌’ను అడ్డుగా పెట్టుకొని చైనా, జపాన్, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ దేశాలు.. భారత్‌ను నిలువునా ముంచివేసే ప్రమాదం తృటిలో తప్పి నట్లయింది.      అమెరికాతో వచ్చిన వాణిజ్య యుద్ధం నేపథ్యంలో భారత్‌తో సహా పలు దేశాల మార్కె ట్లను తమ చేతుల్లోకి తెచ్చుకోవడం లక్ష్యంగా పనిచేస్తున్న  చైనాతో పరిమితమైన వాణిజ్య ఒప్పం దాలు మాత్రమే కుదుర్చు కోవాల్సిన అవసరం ఉంది. లేకుంటే.. మొదట్లో మార్కెట్‌లోకి కారు చౌకగా వస్తువుల్ని గుమ్మరించి.. భారత్‌ వినియో గదారుల్ని బుట్టలో వేసుకొని ఇక్కడి పరిశ్రమలు కుంటుబడి కనుమరుగయ్యాక.. చైనా తన ఉత్ప త్తులు, వస్తువుల ధరల్ని పెంచేస్తుంది. భవిష్య త్తులో చైనాతో కుదుర్చుకునే ఒప్పందాలపట్ల అప్ర మత్తంగా ఉండాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది.  వ్యాసకర్త: సి. రామచంద్రయ్య , మాజీ ఎంపీ,వైఎస్సార్‌సీపీ అధికార ప్రతినిధి

న్యూఢిల్లీ: ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య (ఆర్‌సెప్‌) ఒప్పందంపై భారత్‌ మరోసారి స్పందించింది. దేశ ప్రయోజనాల విషయంలో స్పష్టమైన హామీ ఇస్తే ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో చేరే విషయమై పునరాలోచిస్తామని విదేశాంగ శాఖ గురువారం పేర్కొంది. ఒప్పందానికి సంబంధించి భారత్‌ అభ్యంతరాలను పరిశీలిస్తామని, దేశీయ ఉత్పత్తులకు మరింత విస్తృత మార్కెట్‌ సౌకర్యం కల్పిస్తామని సభ్య దేశాల నుంచి ప్రతిపాదన వస్తే చర్చల్లో పాల్గొంటామని కేంద్ర వాణిజ్య, పరిశ్రమల మంత్రి పియూశ్‌ గోయల్‌  వ్యాఖ్యానించిన విషయం తెలిసిందే. భారత్‌ అభ్యంతరాలేమిటో సభ్య దేశాలకు తెలుసని గురువారం విదేశాంగ శాఖ అధికార ప్రతినిధి రవీశ్‌ కుమార్‌ వ్యాఖ్యానించారు. ‘దేశ ప్రయోజనాలను దృష్టిలో పెట్టుకుని స్పష్టమైన రీతిలో వాదనలు వినిపించాం. ప్రయోజనాల విషయంలో హామీ లభిస్తే ఆర్‌సెప్‌లో చేరే నిర్ణయంపై పునరాలోచిస్తాం’ అని  అన్నారు.

చైనా సరుకులు మన మార్కెట్లను వెల్లువలా ముంచెత్తడానికి దోహదపడే ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్యం(ఆర్‌సీఈపీ–ఆర్‌సెప్‌)నుంచి బయటకు రావాలని మన దేశం సోమవారం తీసుకున్న నిర్ణయం హర్షించదగ్గది. ఏడేళ్లక్రితం ఆ ఒప్పందంపై జరిగే చర్చల్లో పాలుపంచుకోవడానికి మన దేశం అంగీకరించినప్పుడు సర్వత్రా ఆందోళన వ్యక్తమైంది. దేశాల మధ్య కుదిరే వాణిజ్య ఒప్పం దాలు సమష్టి ప్రయోజనాలకు తోడ్పడాలి. ఒకరికొకరు సహకరించుకుంటూ అందరూ ఎదిగేందుకు దోహదపడాలి. ముఖ్యంగా ఒప్పందం కోసం జరిగే చర్చల్లో పారదర్శకత ఉండాలి. అప్పుడు మాత్రమే అన్ని దేశాల పౌరులకూ తమ ప్రభుత్వాలు చేసుకోబోయే ఒప్పందాలు ఎలాంటివో తెలు స్తుంది. దురదృష్టకరమేమంటే ఇలాంటి ఒప్పందాల కోసం జరిగే చర్చలన్నీ రహస్యంగా సాగుతాయి. వాటి అంశాలు లీకై, ఆందోళనలు వెల్లువెత్తినా ప్రభుత్వాలు నోరు మెదపవు. గతంలో విశాల పసిఫిక్‌ భాగస్వామ్య ఒప్పందం(టీపీపీ)పై జరిగిన చర్చలూ ఇలాగే రహస్యంగా సాగాయి. తన చొరవతో మొలకెత్తిన ఆ ఒప్పందం ప్రతిపాదనను అమెరికాయే విరమించుకోవడంతో అది నిలిచిపోయింది. ఇందుకు డోనాల్డ్‌ ట్రంప్‌కు అందరూ కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి.  వాస్తవానికి తనకు భాగస్వామ్యం దక్కని టీపీపీ వల్ల భవిష్యత్తులో దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థ తీవ్రంగా దెబ్బతింటుందని ఆందోళనపడిన చైనా 2012లో ఎంతో ముందుచూపుతో ఆర్‌సెప్‌ను రంగం మీదికి తెచ్చింది. టీపీపీలో వచ్చే రాయితీ ఆకర్షణలో పడి అన్ని దేశాలూ ద్వైపాక్షిక ఒప్పందాల నుంచి తప్పు కుని దాని పరిధిలోకి వెళ్లే ప్రమాదమున్నదని చైనాతోపాటు జపాన్, దక్షిణ కొరియా వంటివి కూడా భయపడ్డాయి. పర్యవసానంగా ఆర్‌సెప్‌పైనా, దాని  నిబంధనలపైనా 30 దఫాలు చర్చలు జరి గాయి. ఆ చర్చల్లో మన దేశంతోసహా 16 దేశాలు పాల్గొన్నాయి. ఇందులో పది ఆసియాన్‌ సంస్థ భాగస్వామ్య దేశాలు–బ్రూనీ, కంబోడియా, ఇండొనేసియా, లావోస్, మలేసియా, మయన్మార్, ఫిలి ప్పీన్స్, సింగపూర్, థాయ్‌లాండ్, వియత్నాంలతోపాటు ఆస్ట్రేలియా, చైనా, జపాన్, దక్షిణకొరియా, న్యూజిలాండ్‌లు కూడా ఉన్నాయి. ఇందులో ఇప్పుడు భారత్‌ మినహా మిగిలిన దేశాలన్నీ కొన సాగాలని నిర్ణయించాయి. ఈ 16 దేశాల జనాభా ప్రపంచ జనాభాలో 45 శాతం. ఇంత పెద్ద మార్కెట్‌కు వెలుపల ఉండిపోతే మన దేశం తీవ్రంగా నష్టపోతుందని కొందరు ఆర్థిక నిపుణులు అంటున్నారు. ఆర్థిక సంస్కరణలు ప్రారంభించి పాతికేళ్లు దాటుతున్నా వాణిజ్యపరమైన రక్షణలకు ప్రాధాన్యమిచ్చి స్వేచ్ఛా వాణిజ్యం వల్ల కలిగే లాభాలను మన దేశం చేజేతులా వదులుకుంటున్నదని వారు వాపోతున్నారు. మన సరుకులను అమ్ముకోవడానికి లభించే అవకాశాన్ని ఎందుకు కాల దన్నాలన్నది వారి ప్రశ్న. పైపైన చూస్తే ఇది నిజమే అనిపిస్తుంది. కానీ ఈ ఒప్పందాల్లో ఉండే సవాలక్ష నిబంధనలు దేశ ప్రయోజనాలను గుల్ల చేస్తాయి. పలు రంగాలను దెబ్బతీస్తాయి. ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో మన దేశం భాగస్వామిగా మారితే ఆరోగ్యరంగం, వ్యవసాయం, పాడిపరిశ్రమ, తయారీ రంగం వంటివన్నీ తీవ్రంగా నష్టపోయే ప్రమాదం ఉంటుంది. ఈ ఒప్పందంలో చేరొద్దని రైతు సంఘాలు మాత్రమే కాదు... పారిశ్రామిక రంగ సంస్థలు కూడా  కేంద్రాన్ని కోరాయి. వీట న్నిటితోపాటు సంఘ్‌ పరివార్‌ సంస్థ స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ గత నెలలో పదిరోజులపాటు నిర్వహించిన జాతీయ స్థాయి ఆందోళన కేంద్రాన్ని పునరాలోచనలో పడేసిందని చెప్పాలి.  ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో చేరితే అవసరం లేకున్నా ఇతర భాగస్వామ్య దేశాల ఉత్పత్తులకు వెసులు బాట్లు కల్పించాలి. ఆ ఉత్పత్తులపై విధించే సుంకాలు నిర్దిష్ట పరిమితికి మించరాదన్న నిబంధన వల్ల అవి దేశీయ మార్కెట్లో ఉత్పత్తయ్యే సరుకులతో పోలిస్తే చవగ్గా లభ్యమవుతాయి. ఉదాహరణకు ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ దేశాల నుంచి పాల ఉత్పత్తులు ఒక్కసారిగా మన మార్కెట్లను ముంచెత్తితే ఇక్కడి పాడి పరిశ్రమ తీవ్రంగా నష్టపోతుంది. ఆ రెండు దేశాల పాల ఉత్పత్తులు మన ఉత్పత్తులతో పోలిస్తే కిలోకు కనీసం రూ. 10 వరకూ చవగ్గా లభిస్తాయి గనుక జనం అటువైపే మొగ్గుతారు. అంతిమంగా ఇదంతా దేశంలో 15 కోట్లమంది జీవికను దెబ్బతీస్తుంది. ఇదే పరిస్థితి వ్యవసాయం, విద్యుత్‌ యంత్రాల తయారీ, అల్యూమినియం, ఉక్కు, ఇనుము, ప్లాస్టిక్, ఫర్నీచర్‌ తదితరాలకు కూడా ఏర్పడుతుంది. ఆరోగ్యరంగానిది మరో సమస్య. వివిధ ఔషధాలపై ఉండే పేటెంట్‌ హక్కుల నిడివి గతంతో పోలిస్తే పెరుగుతుంది. వాటి తయారీపై గుత్తాధిపత్యం ఏర్పడి ఆ ఔషధాలను చవగ్గా ఉత్పత్తి చేద్దామనుకున్నా అసాధ్యమవుతుంది. ఉదాహరణకు కొన్ని ఔషధాల తయారీపై ఆర్‌సెప్‌ ప్రకారం ఇరవైయ్యేళ్లపాటు పేటెంట్‌ అమల్లో ఉంటుంది. వేరే సంస్థలు చవగ్గా తయారు చేయగల స్తోమత ఉన్నా అవి నిస్సహాయంగా ఉండిపోవాల్సిందే. నిరుపేద రోగులు భారీ మొత్తం చెల్లించి ఆ ఔషధాలను కొనుక్కోవాలి లేదా చావడానికి సిద్ధపడాలి. ప్రపంచంలోని కేన్సర్‌ మరణాల్లో 70 శాతం వర్థమాన దేశాల్లోనే సంభవిస్తున్నాయని చాన్నాళ్లక్రితం ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ చెప్పింది.  ఔషధాలు చవగ్గా లభ్యమైతే ఇందులో చాలామంది తమ ఆయుర్దాయాన్ని పెంచుకోగలిగేవారు. కనీసం బతికిన న్నాళ్లూ నొప్పి లేకుండా కాలం వెళ్లదీసేవారు. కానీ బహుళజాతి సంస్థల దుర్మార్గం వల్ల ఔషధాల ధరలు అందుబాటులో లేక, వాటిని వినియోగించుకోలేక కేన్సర్‌ రోగులు కన్నుమూస్తున్నారు. ఆర్‌సెప్‌ ఈ పరిస్థితిని మరింత దిగజారుస్తుంది. మొత్తంగా చైనాతో మన దేశానికి ఇప్పటికే ఉన్న వాణిజ్యపరమైన లోటును మరిన్ని రెట్లు పెంచుతుంది. కాంగ్రెస్‌ నేతృత్వంలోని యూపీఏ హయాంలో తీసుకున్న చొరవ మన దేశాన్ని ఆర్‌సెప్‌ చక్రబంధానికి దాదాపు చేరువ చేసింది. ఎన్‌డీఏ ప్రభుత్వం మొదట్లో దీనివైపు మొగ్గుచూపినా చివరి నిమిషంలో వైఖరి మార్చుకోవడంతో దేశానికి పెనుముప్పు తప్పిందనే చెప్పాలి. దీంతోపాటు ఇతరేతర స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలను సైతం పునఃపరిశీలించడం అవసరం. 

సాక్షి, విజయవాడ : ఆర్‌సెప్‌ (ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్ధిక భాగస్వామ్యం)లో భారత దేశం చేరకుండా నిర్ణయం తీసుకున్న ప్రధాని నరేంద్రమోదీకి అభినందనలు తెలుపుతున్నానని రాష్ట్ర వ్యవసాయ మిషన్‌ వైస్‌ చైర్మన్‌ ఎంవీఎస్‌ నాగిరెడ్డి తెలిపారు. మంగళవారం విలేకరులతో మాట్లాడిన ఆయన ఈ విధానం వల్ల మనదేశానికి చాలా నష్టం జరుగుతుందని పేర్కొన్నారు. దిగుమతుల కంటే ఎగుమతులు ఎక్కువగా ఉండే దేశాలకే ఈ విధానం ద్వారా మేలు జరుగుతుందని అభిప్రాయపడ్డారు. మన దేశ ఎగుమతులు 6513 వేల కోట్ల డాలర్లు. దిగుమతులు 17540 వేల కోట్ల డాలర్లు. 16 దేశాల ఒప్పందంలో చేరి ఉంటే మన రైతులు తీవ్ర సంక్షోభంలో వెళ్లేవారు. ప్రధాని నిర్ణయాన్ని వైఎస్సార్‌సీపీ తరపున స్వాగతిస్తున్నామని వెల్లడించారు. మరోవైపు ఎగుమతులు, దిగుమతులు, బీమా, ఎరువుల ధరలు, గిట్టుబాటు ధరలు వంటివి కేంద్రం చేతుల్లోనే ఉన్నాయని వ్యాఖ్యానించారు. వ్యవసాయానికి సంబంధించి కేంద్ర ప్రభుత్వం కీలక నిర్ణయాలు తీసుకునే ముందు రాష్ట్రాలను కూడా భాగస్వాములను చేయాలని నాగిరెడ్డి కోరారు.

న్యూఢిల్లీ: రానున్న పార్లమెంట్‌ సమావేశాల్లో ఆర్థిక మందగమనం, ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం, నిరుద్యోగం, వ్యవసాయ సమస్యలు వంటి వాటిపై ప్రతిపక్షాలన్నీ ఉమ్మడిగా పోరాటం చేయాలని నిర్ణయించినట్లు కాంగ్రెస్‌ నేత గులాం నబీ ఆజాద్‌ తెలిపారు. సోమవారం ఈ అంశంపై సీనియర్‌ ప్రతిపక్ష నేతల సమావేశం ఢిల్లీలో జరిగింది. ఈ సమావేశానికి కాంగ్రెస్‌ నేతలు ఆజాద్, అహ్మద్‌ పటేల్, సుర్జేవాలా, ఆర్‌ఎల్‌ఎస్పీ చీఫ్‌ ఉపేంద్ర కుష్వాహా, సీపీఐ ప్రధాన కార్యదర్శి డి.రాజా, సీపీఎం నుంచి టీకే రంగరాజన్‌తోపాటు ఆర్జేడీ, టీఎంసీ, డీఎంకే, ఆర్‌ఎల్డీ నేతలు హాజరయ్యారు. ఇది మా విజయమే: కాంగ్రెస్‌ ఆర్‌సీఈపీలో చేరబోవడం లేదని భారత్‌ ప్రకటించడం తమ విజయమేనని కాంగ్రెస్‌ పేర్కొంది. కాంగ్రెస్‌ వ్యతిరేకించినందువల్లనే ప్రభుత్వం ఆ విషయంలో వెనకడుగు వేసిందని తెలిపింది. ఈ ఒప్పందం కుదిరితే రైతులు, పాడి రైతులు, మత్స్యకారులు, చిన్న, మధ్య తరహా వ్యాపారస్తులు తీవ్రంగా నష్టపోయేవారని సూర్జేవాలా అన్నారు.

బ్యాంకాక్‌: కీలకమైన ‘ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య (ఆర్‌సీఈపీ–ఆర్‌సెప్‌)’ ఒప్పందంలో భారత్‌ చేరబోవడం లేదని భారత్‌ స్పష్టం చేసింది. ఆర్‌సెప్‌కు సంబంధించి భారత్‌ ఆకాంక్షలకు, ఆందోళనలకు చర్చల్లో సరైన సమాధానం లభించలేదని తేల్చి చెప్పింది. పలు ప్రపంచ దేశాల అధినేతలు హాజరైన ఆర్‌సీఈపీ సదస్సులో  ప్రసంగిస్తూ భారత ప్రధాని మోదీ సోమవారం ఈ విషయాన్ని వెల్లడించారు.  ‘ఆర్‌సీఈపీ చర్చల ప్రారంభంలో అంగీకరించిన మౌలిక స్ఫూర్తి ప్రస్తుత ఒప్పందంలో పూర్తిగా ప్రతిఫలించడం లేదు. భారత్‌ లేవనెత్తిన వివాదాస్పద అంశాలు, ఆందోళనలకు సంతృప్తికరమైన సమాధానం లభించలేదు. ఈ పరిస్థితుల్లో ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో భాగస్వామిగా చేరడం భారత్‌కు సాధ్యం కాదు’ అని ప్రకటించారు.  ‘భారతీయులకు అందే ప్రయోజనాల దృష్టికోణం నుంచి ఈ ఒప్పందాన్ని పరిశీలిస్తే నాకు సానుకూల సమాధానం లభించడం లేదు’ అని అన్నారు. ఈ ఒప్పందం భారతీయుల జీవితాలు, జీవనాధారాలపై ప్రతికూల ప్రభావం చూపుతుందన్నారు.   చైనా ఒత్తిడి అర్‌సీఈపీ ఒప్పందం సభ్య దేశాల ఆమోదం పొందాలని చైనా తీవ్రంగా ప్రయత్నిస్తోంది. ఈ సదస్సులోనే అది జరగాలని సభ్యదేశాలపై ప్రత్యక్షంగా, పరోక్షంగా ఒత్తిడి తెస్తోంది. అమెరికాతో ప్రారంభమైన వాణిజ్య యుద్ధం విపరిణామాలను సమతౌల్యం చేసుకోవడం, ఈ ప్రాంత ఆర్థిక సామర్థ్యాన్ని అమెరికా సహా పాశ్చాత్య దేశాలకు చూపడం చైనా లక్ష్యాలుగా పెట్టుకుంది. ఈ ఒప్పందాన్ని అమల్లోకి తీసుకురావడం ద్వారా ఆ లక్ష్యాలను సాధించాలని చూస్తోంది. మరోవైపు, దేశీయ మార్కెట్‌ను సంరక్షించుకోవడం కోసం కొన్ని నిబంధనలు అవసరమని భారత్‌ వాదిస్తోంది. ముఖ్యంగా చవకైన చైనా వ్యావసాయిక ఉత్పత్తులు, పారిశ్రామిక ఉత్పత్తులు భారత మార్కెట్‌ను ముంచెత్తే ప్రమాదముందనే భయాల నేపథ్యంలో.. దేశీయ ఉత్పత్తుల మార్కెట్‌కు సముచిత రక్షణ కల్పించాలన్నది భారత్‌ వాదనగా ఉంది. ఒకవేళ ఈ ఆర్‌సెప్‌ ఆమోదం పొందితే .. ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ప్రాంత ఒప్పందంగా నిలిచేది. దాదాపు ప్రపంచ జనాభాలో సగం మందితో పాటు, ప్రపంచ వాణిజ్యంలో దాదాపు 40%, ప్రపంచ జీడీపీలో 35% ఈ ఒప్పంద పరిధిలో ఉండేవి. 15 దేశాలు సిద్ధం ఈ ఒప్పందాన్ని భారత్‌ మినహా మిగతా 15 దేశాలు ఆమోదించేందుకు సిద్ధంగా ఉన్నాయని సంబంధిత వర్గాలు వెల్లడించాయి. ఒప్పందంలో చేరబోవడం లేదని భారత్‌ స్పష్టం చేసిన అనంతరం.. వచ్చే సంవత్సరం ఈ ఒప్పందంపై సంతకాలు చేస్తామని మిగతా 15 దేశాలు ఒక ప్రకటన విడుదల చేశాయి. తరువాతైనా, ఈ ఒప్పందంలో భారత్‌ చేరే అవకాశముందా? అన్న ప్రశ్నకు ‘ఈ ఒప్పందంలో భాగం కాకూడదని భారత్‌ నిర్ణయించుకుంది’ అని విదేశాంగ శాఖ కార్యదర్శి విజయ్‌  పేర్కొన్నారు. భారత్‌ పేర్కొన్న ఏకాభిప్రాయం వ్యక్తం కాని అంశాలపై శనివారం 16 దేశాల వాణిజ్య మంత్రులు జరిపిన చర్చలు కూడా సఫలం కాలేదు.  ‘గత ప్రభుత్వాల హయాంలో అంతర్జాతీయ ఒత్తిడులకు తలొగ్గి ప్రయోజనకరం కాకపోయినా.. పలు వాణిజ్య ఒప్పందాలకు భారత్‌ అమోదం తెలిపింది. ఇప్పుడలా లేదు. భారత్‌ దూకుడుగా వ్యవహరిస్తోంది. సొంత ప్రయోజనాల విషయంలో స్పష్టంగా ఉంటోంది’ అని వాణిజ్య శాఖ వర్గాలు వ్యాఖ్యానించాయి. ‘ఇండో పసిఫిక్‌’ అభివృద్ధే లక్ష్యం ఇండో పసిఫిక్‌ ప్రాంత దేశాల ఉమ్మడి లక్ష్యాలైన శాంతి, సమృద్ధి, అభివృద్ధిల కోసం కలసి కట్టుగా కృషి చేయాలని భారత్, జపాన్‌ దేశాలు నిర్ణయించాయి. ఈస్ట్‌ ఆసియా సదస్సు సందర్భంగా రెండు దేశాల ప్రధానులు నరేంద్ర మోదీ, షింజొ అబె సోమవారం భేటీ అయ్యారు. ఈ సందర్భంగా ఇండో పసిఫిక్‌ ప్రాంతంలో మిలటరీపరంగా, వాణిజ్యపరంగా చైనా విస్తరణవాద దూకుడుతో పాటు ఈ ప్రాంత భద్రత, వాణిజ్యం తదితర కీలక అంశాలపై ఇరువురు నేతలు సమీక్ష నిర్వహించారు. 2012 నుంచి.. ఆర్‌సెప్‌ చర్చలు 21వ ఆసియాన్‌ సదస్సు సందర్భంగా నవంబర్, 2012లో ప్రారంభమయ్యాయి. 10 ఆసియాన్‌ సభ్య దేశాలు(ఇండోనేసియా, థాయిలాండ్, సింగపూర్, ఫిలిప్పైన్స్, మలేసియా, వియత్నాం, బ్రూనై, కాంబోడియా, మయన్మార్, లావోస్‌) 6 భాగస్వామ్య దేశాలు(భారత్, చైనా, జపాన్, దక్షిణ కొరియా, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజీలాండ్‌) ఈ చర్చల్లో పాలు పంచుకున్నాయి. ‘ఆధునిక, సమగ్ర, అత్యున్నత ప్రమాణాలతో కూడిన, పరస్పర ప్రయోజనకర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒప్పంద రూపకల్పన’ లక్ష్యంగా ఆర్‌సీఈపీ చర్చలు ప్రారంభమయ్యాయి.

బ్యాంకాక్‌: ప్రపంచంలోనే అతిపెద్దదిగా భావిస్తున్న ‘‘ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య’’ (ఆర్‌సెప్‌) ఒప్పందంలో చేరేందుకు భారత్‌ నిరాకరించింది. ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పంద మూలస్వభావం మారిపోయిందని, అంతేకాకుండా ఈ ఒప్పందం విషయంలో భారత్‌ వ్యక్తం చేసిన అభ్యంతరాలను పట్టించుకోలేదని స్పష్టం చేసింది. ఈ నేపథ్యంలో ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో చేరరాదని భారత్‌ నిర్ణయించింది. భారత్‌ ప్రయోజనాల విషయంలో రాజీపడే ప్రసక్తే లేదని ప్రధానమంత్రి నరేంద్రమోదీ దృఢసంకల్పంతో ఉండటం.. అంతేకాకుండా  ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంలో భారత్‌ లేవనెత్తిన కీలక అంశాలను పట్టించుకోకపోవడంతో ఈ ఒప్పందానికి  భారత్‌ దూరం జరిగింది. దేశంలోకి చైనా దిగుమతులు  వెల్లువెత్తుతున్న నేపథ్యంలో భారత్‌ ఈ ఒప్పందంపై పలు అభ్యంతరాలు వ్యక్తం చేసింది. కొన్ని కొత్త డిమాండ్లను తెరపైకి తెచ్చింది. వాస్తవానికి బ్యాంకాక్‌లో జరుగుతున్న ఆసియాన్‌ దేశాల శిఖరాగ్ర సమావేశంలో ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం ఖరారు కావాలి. కానీ, భారత్‌ ఒప్పుకోకపోవడంతో ఈ ఒప్పందం​ 2020కి వాయిదా పడినట్లేనని భావిస్తున్నారు. భారత్‌తోపాటు చైనా, జపాన్‌, దక్షిణ కొరియా, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌.. ఇలా 16 దేశాల మధ్య ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందం కుదరాల్సి ఉంది. ప్రపంచంలోని సగం జనాభా ఈ దేశాల్లోనే ఉంది. ఆర్‌సెప్‌పై సంతకం చేయడానికి మిగతా దేశాలన్నీ కట్టుబడి ఉన్నాయి, కానీ భారత్‌ మాత్రమే అభ్యంతరం వ్యక్తం చేసింది. చైనా చౌక వస్తువుల వెల్లువలో దేశంలో చిరు వ్యాపారుల పరిస్థితి దెబ్బతింటుందంటూ ప్రధాని మోదీ ఇప్పటికే ఆర్‌సెప్‌ ఒప్పందంపై పరోక్షంగా ఆందోళన వ్యక్తం చేశారు.

బ్యాంకాక్‌: ఆసియా–పసిఫిక్‌ ప్రాంతంలో భారత్‌ పలుకుబడి పెరుగుతోందనటానికి తాజా ఉదాహరణ ఇది. ఈ ప్రాంతంలో కీలకంగా మారిన భారత్‌కు బ్యాంకాక్‌లో జరుగుతున్న ఆగ్నేయాసియా దేశాల సంఘం(ఆసియాన్‌) శిఖరాగ్ర సమావేశం మద్దతు తెలిపింది. భారత్‌తో వ్యూహాత్మక సంబంధాలను మరింత విస్తృతం చేసుకోవడంతోపాటు ఉగ్రవాదం వంటి పెను సవాళ్లను ఉమ్మడిగా ఎదుర్కోవాలని ఆసియాన్‌ నిర్ణయించిందని విదేశీ వ్యవహారాల శాఖ కార్యదర్శి విజయ్‌ ఠాకూర్‌ సింగ్‌ తెలిపారు. ఆసియాన్, చైనా మధ్య దక్షిణ చైనా సముద్రంపై ఆధిపత్యంపై వివాదం కొనసాగుతుండటం, ఆసియా పసిఫిక్‌ ప్రాంతంలో భౌగోళిక రాజకీయ ప్రాబల్యం కోసం జరుగుతున్న పోటీ నేపథ్యంలో ఆసియాన్‌ ప్రకటన ప్రాధాన్యం సంతరించుకుందన్నారు. దక్షిణ చైనా సముద్రం అంశాన్ని కూడా ఆసియాన్‌ చర్చించిందని, అంతర్జాతీయ చట్టాలు, నియమాల ఆధారిత వ్యవస్థ కీలకమని ఇరువర్గాలు గుర్తించాయన్నారు. అనుసంధానతే ముఖ్యం ఆసియాన్‌తో సంబంధాలను మరింత విస్తృతం చేసుకునేందుకు భారత్‌ సానుకూలంగా ఉందని ప్రధాని మోదీ తెలిపారు. ఆదివారం ఇక్కడ జరిగిన ప్రారంభ సమావేశంలో ఆసియాన్‌తో సాన్నిహిత్యం పెంచుకునేందుకు గల అవకాశాలపై ప్రధాని మోదీ కార్యాచరణను ప్రకటించారు. ఆసియాన్‌లోని 10 దేశాలతో భూ, వాయు, సముద్ర అనుసంధానత పెంపు ద్వారా ప్రాంతీయ వాణిజ్యం, ఆర్థిక ప్రగతి గణనీయంగా మెరుగవుతాయన్నారు. డిజిటల్‌ అనుసంధానత కూడా చాలా కీలకమైందన్నారు. థాయ్‌లాండ్‌తో రక్షణ రంగంలో సహకారం రక్షణ పరిశ్రమల రంగంలో ద్వైపాక్షిక సహకారాన్ని విస్తృతం చేసుకునేందుకు ప్రధాని మోదీ, థాయ్‌లాండ్‌ ప్రధాని ప్రయుత్‌ చనోచా అంగీకరిం చారు. బ్యాంకాక్‌ నుంచి గువాహటికి నేరుగా విమాన సర్వీసులను ప్రారంభించాలని, థాయ్‌లాండ్‌లోని రణోంగ్‌ పోర్టుతో భారత్‌లోని కోల్‌కతా, చెన్నై, విశాఖ నౌకాశ్రయాల మధ్య అనుసంధానత పెంచాలని నిర్ణయించారు. వాణిజ్యం పెంపుపైనా ఇద్దరు నేతలు చర్చించారు. అనంతరం ఇండోనేసియా అధ్యక్షుడు జోకో విడోడోతో కూడా ప్రధాని మోదీ భేటీ అయ్యారు.

బ్యాంకాక్‌/న్యూఢిల్లీ: దేశంలో ఉగ్రవాదం, వేర్పాటువాదం వేళ్లూనుకునేందుకు గల కారణాన్ని గుర్తించి, తొలగించినట్లు ప్రధాని మోదీ తెలిపారు. మూడు రోజుల పర్యటన నిమిత్తం శనివారం థాయ్‌లాండ్‌ రాజధాని బ్యాంకాక్‌ చేరుకున్న ప్రధాని భారత సంతతి ప్రజలతో భేటీ అయ్యారు. ఈ సందర్భంగా ఆయన మాట్లాడుతూ..‘దేశంలో వేర్పాటువాదం, ఉగ్రవాదం వేళ్లూనుకునేందుకు మూలాలను నాశనం చేశాం. ఆగస్టు 5న ఆర్టికల్‌ 370ను రద్దు చేశాం. జమ్మూకశ్మీర్‌కు సొంత రాజ్యాంగాన్ని కల్పించడం వంటి అనేక తాత్కాలిక నిబంధనలను తొలగించాం. మన నిర్ణయం సరైందే అని ప్రపంచం గుర్తించింది. థాయ్‌లాండ్‌లోనూ అదే విషయం ప్రతిధ్వనించింది. మీరిచ్చే ప్రశంసలు భారత్‌ పార్లమెంట్, పార్లమెంట్‌ సభ్యులకే చెందుతాయి’అని ప్రధాని పేర్కొన్నారు. దీంతో అక్కడి వారంతా లేచి నిలబడి హర్షధ్వానాలు వ్యక్తం చేశారు. పనిచేసి, ఫలితం చూపేవారి నుంచే ప్రజలు ఎక్కువగా ఆశిస్తారని ప్రధాని పేర్కొన్నారు. ప్రభుత్వం ప్రవేశపెట్టిన ఉజ్వల యోజన వంటి పథకాలు, కర్తార్‌పూర్‌ కారిడార్‌తో ప్రయోజనాలను ప్రధాని వారికి వివరించారు. ఈ నెల 3వ తేదీన బ్యాంకాక్‌ సమీపంలోని నొంతబురిలో జరిగే ఆసియాన్‌–ఇండియా 16వ శిఖరాగ్ర సమావేశంలో ప్రధాని పాల్గొంటారు. 4న 14వ తూర్పు ఆసియా శిఖరాగ్ర సమావేశం, ఆర్‌సెప్‌ మూడో శిఖరాగ్ర సమావేశంలోనూ మోదీ హాజరవుతారు. తూర్పు ఆసియా శిఖరాగ్ర భేటీలో ఆసియాన్‌లోని 10 దేశాలతోపాటు భారత్, చైనా, జపాన్, దక్షిణ కొరియా, రష్యా, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్, అమెరికా పాల్గొననున్నాయి. ప్రయోజనాన్ని బట్టే ఆర్‌సీఈపీ దేశానికి ఒనగూరే ప్రయోజనాలను బేరీజు వేశాకే ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య(ఆర్‌సీఈపీ) ఒప్పందంపై సంతకం చేస్తామని మోదీ తెలిపారు. బ్యాంకాక్‌ పర్యటనకు వెళ్లే ముందు ఆయన ఒక ప్రకటన చేస్తూ.. ‘ఈ నెల 4వ తేదీన జరిగే భేటీ సందర్భంగా ఆర్‌సీఈపీ చర్చల్లో పురోగతిని పరిశీలిస్తాం. మన సరుకులు, సేవలు, పెట్టుబడులకు సంబంధించిన ప్రయోజనాలు ఈ ఒప్పందంతో ఎంతవరకు నెరవేరతాయనే అంశాన్ని పరిశీలిస్తాం. ఈ ఒప్పందం అందరికీ ప్రయోజనకరంగా ఉండాలి. ఈ శిఖరాగ్రం సందర్భంగా ప్రపంచ నేతలతో ద్వైపాక్షిక సంబంధాలపై చర్చిస్తాం. ఆసియాన్‌కు సంబంధించిన ఈ సమావేశాలు మనకు చాలా ముఖ్యం. అనుసంధానత, సామర్థ్యం పెంపు, సాంస్కృతిక, వాణిజ్యపరమైన ప్రాథమ్యాంశాలపై ఆసియాన్‌తో మన భాగస్వామ్యం ఆధారపడి ఉంది’అని తెలిపారు. 

మన అభివృద్ధి ప్రక్రియే ప్రస్తుతం మందగించిపోతున్నప్పుడు ఆర్థిక వ్యవస్థలోని పలు రంగాల్లో ఆర్‌సీఈపీ సభ్యదేశాలకు తలుపులు తెరవడం వల్ల భారత్‌కు లాభం కంటే నష్టపోయే అవకాశాలే ఎక్కువ. స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందానికి మన పరిశ్రమ ఏమాత్రం సిద్ధంగా లేదు. బయట నుంచి వచ్చే ఎలాంటి పోటీకి కూడా మన పరిశ్రమలు తట్టుకునే స్థితిలో లేవు. ఒప్పందం షరతులను అమలు చేస్తే భారతీయ పరిశ్రమలు మూసివేతకు గురవుతాయి. ప్రపంచీకరణ విధానంలో భాగంగా భారత ప్రభుత్వాలు ఉద్యోగాలకు, ఉపాధికి కాకుండా వృద్ధికే అమిత ప్రాముఖ్యతను ఇస్తూ వచ్చాయి. దాని ఫలితం ఇప్పుడు చూస్తున్నాం. బ్యూరోక్రాట్ల వైఖరి ఎలా ఉన్నా దేశ శ్రేయస్సుకు సంబంధించి రాజకీయనాయకత్వం అప్రమత్తంగా ఉండాలి. మనం చస్తున్నా సరే.. ఆర్థిక వ్యవస్థ మాత్రం స్వేచ్ఛా వాణిజ్యానికే మళ్లాలనుకోవడం ప్రమాదకరం. స్వేచ్ఛా వాణిజ్యాన్ని వ్యతిరేకిస్తున్నందుకు స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ను విధ్వంసకరమైన సంస్థగా ముద్రించారు. ఆర్థిక వ్యవస్థ మాంద్యంలో కూరుకుపోతున్నట్లు సర్వత్రా భయాం దోళనలు వ్యాపిస్తున్న సమయంలో చైనా నేతృత్వంలో ఏర్పడిన 16 దేశాల ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య వాణిజ్య ఒప్పంద కూటమి (ఆర్‌సీఈపీ)లో చేరితే భారత్‌ తీవ్రంగా నష్టపోతుందని భారతీయ వ్యవసాయ, పౌర సమాజ సంస్థలు ప్రశ్నిస్తున్నాయి. అయినప్పటికీ మన దేశం ఆర్‌సీఈపీలో చేరడంపై అత్యంత ఆసక్తి చూపుతుండటాన్ని ఆర్‌ఎస్‌ఎస్‌ ఆర్థిక విభాగం కూడా తీవ్రంగా వ్యతిరేకిస్తోంది. భారతీయ అభివృద్ధి ప్రక్రియే ప్రస్తుతం మందగించిపోతున్నప్పుడు భారత ఆర్థిక వ్యవస్థలోని పలు రంగాలను ఆర్‌సీఈపీ సభ్యదేశాలకు తలుపులు తెరవడం వల్ల భారత్‌కు లాభం కంటే నష్టపోయే అవకాశాలే ఎక్కువని ఆరెస్సెస్‌ అనుకూల ఆర్థిక చింతనా సంస్థ స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ (ఎస్‌జేఎమ్‌) జాతీయ సహ కన్వీనర్‌ అశ్వని మహాజన్‌ పేర్కొంటున్నారు. దేశ రాజకీయ నాయకత్వం, మీడియా కూడా చైనా నియంత్రణలోని ఒప్పందం గురించి ప్రగాఢ ఆసక్తి ప్రదర్శిస్తుండటంపై అశ్వని తీవ్రంగా విమర్శిస్తున్నారు. చైనా నేతృత్వం లోని స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందం వైపు పరుగుతీయడం కంటే దేశీయ పాలపరిశ్రమ, వ్యవసాయం, పారిశ్రామిక రంగాల్ని కాపాడాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉందని అశ్వని అంటున్నారు. ఆయన ఇంటర్వ్యూ సారాంశం క్లుప్తంగా... ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య వాణిజ్య ఒప్పంద కూటమి (ఆర్‌సీఈపీ) గురించి 2011 సంవత్సరం నుంచి చర్చల్లో ఉంటోంది. ఈ స్వేచ్చా వాణిజ్య ఒప్పందంలో భాగంగా అన్ని షరతులను భారత్‌ ఆమోదిస్తే అది దేశానికి ఏమాత్రం ఉపయోగం ఉండదని మా అభిప్రాయం. యూపీఏ హయాంలో కూడా మా వైఖరి ఇదే. స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందానికి మన పరిశ్రమ ఏమాత్రం సిద్ధంగా లేదు. బయట నుంచి వచ్చే ఎలాంటి పోటీకి కూడా మన పరిశ్రమలు తట్టుకునే స్థితిలో లేవు. ఒప్పందం షరతులను అమలు చేస్తే భారతీయ పరిశ్రమలు మూసివేతకు గురవుతాయి. ఒక పరిశ్రమను ఏర్పర్చడానికి చాలా ప్రయత్నం అవసరం. ఉక్కు, ఆటోమొబైల్స్, రసాయనాలు,  టెలికం, డెయిరీ, వ్యవసాయం వంటి అన్నిరంగాల్లోనూ భారీస్థాయిలో ఉద్యోగులు, సిబ్బంది నియమితులయ్యారు. ఇలాంట ప్పుడు మన దేశీయ సామర్థ్యాలు బయటి శక్తుల ప్రభావానికి గురైతే ఈ రంగాలు ఏవీ తట్టుకుని నిలబడలేవు. దీంతో భారతీయ పరిశ్రమలు మూతపడతాయి. దేశం భారీ స్థాయిలో నిరుద్యోగ సమస్యను ఎదుర్కొనవలసి ఉంటుంది.  బయటి శక్తుల ప్రభావం ఎంత ప్రమాదకరమైనదో 1991 నుంచి అనేక ఉదాహరణలను చూడవచ్చు. ప్రపంచీకరణ విధానంలో భాగంగా భారత ప్రభుత్వాలు ఉద్యోగాలకు, ఉపాధికి కాకుండా వృద్ధికే అమిత ప్రాముఖ్యతను ఇస్తూ వచ్చాయి. అదేవిధంగా విదేశాలనుంచి మన మార్కెట్లకు వెల్లువలా సరుకులను ఆహ్వానించాము. ప్రత్యేకించి 2001 నుంచి చైనా ఉత్పత్తులు భారత్‌కు వెల్లువలా తరలివచ్చాయి. గత ప్రభుత్వాలు ఏవీ దిగుమతుల వెల్లువను అరికట్టలేకపోయాయి. ప్రధాని మోదీ నేతృత్వంలోని ఎన్డీఏ ప్రభుత్వం విదేశీ సరుకుల దిగుమతిని కాస్త ఆపడానికి ప్రయత్నించింది. ప్రత్యేకించి గత మూడేళ్లుగా కేంద్ర ప్రభుత్వం ఒక అవగాహనతో పనిచేస్తోంది. భారతీయ పరిశ్రమ తీవ్రంగా ఇబ్బందిపడుతోందని కేంద్రం గమనించింది. స్థానిక పరిశ్రమను కాపాడేందుకు రక్షణాత్మక సుంకాలను విధిస్తున్నట్లు మోదీ ప్రభుత్వం తెలిపింది. యాంటీ డంపింగ్‌ సుంకాలను కూడా కేంద్రం విదేశీ దిగుమతులపై విధించింది. ప్రభుత్వ ఉద్దేశం స్పష్టంగానే ఉంది. చైనా నుంచి వెల్లువలా వస్తున్న దిగుమతులను అరికట్టాలని నిర్ణయించింది. ఇప్పటికే ఈ ప్రక్రియ మొదలైంది.ఆర్‌సీఈపీపట్ల కేంద్రప్రభుత్వం స్పష్టమైన వైఖరితో ఉండేది. 2015–16 సంవత్సరాలలో నిర్మలా సీతారామన్‌ వాణిజ్య మంత్రిగా ఉండేటప్పుడు భారత్‌ ఆర్‌సీఈపీలో చేరడానికి సిద్ధంగా లేదని స్పష్టంచేశారు బ్యూరోక్రాట్లు, వాణిజ్య నిపుణులు, ఆర్థిక వేత్తలు, మీడియా కూడా నాటి సమావేశంలో పాల్గొన్నారు. అందరి అభిప్రాయం ఆర్‌సీఈపీకి వ్యతిరేకంగానే ఉండేది. అయితే తర్వాతేం జరిగిందో తెలీదు కానీ కేంద్ర ప్రభుత్వం మరోవైపున స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందంపై సంతకం చేయడానికి ఇప్పుడు సిద్ధపడుతున్నట్లు ఉంది. ఆర్‌సీఈపీ వ్యవహారాలను పరిశీలించాల్సి ఉండిన బ్యూరోక్రాట్లు ఆ ఒప్పం దంలో చేరవలసిన అవసరం గురించి ప్రభుత్వానికి ప్రతిపాదనలు చేస్తూవచ్చారు. అంటే వారు ప్రభుత్వానికి వివరించడం అనే ప్రక్రియనుంచి చాలా దూరం పోయారు. వాస్తవం చెప్పాలంటే యావద్దేశం స్వేచ్ఛా వాణిజ్యం పట్ల తీవ్ర వ్యామోహంతో ఉంటోంది. మీడియాది కూడా ఇదే దారి. మన దేశ వాణిజ్య పత్రికలను ఒకసారి చూస్తే చాలు అర్థమవుతుంది. మన ఆర్థిక వ్యవస్థ తలుపులను పూర్తిగా తెరిచి ఉంచాలనే దుగ్ధ వీరికీ ఉంది. సుంకాలు జీరోకి తగ్గించాలని, అలా చేయకపోతే తాము పోటీ పడలేమని, మనం చస్తున్నా సరే.. ఆర్థిక వ్యవస్థ మాత్రం స్వేచ్ఛా వాణిజ్యానికే మళ్లాలని వీరి ఘనమైన అభిప్రాయం. దాన్ని వ్యతిరేకిస్తున్నందుకు స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ను విధ్వంసకరమైన సంస్థగా వారు ముద్రించారు.  పైగా దేశ శ్రేయస్సు గురించి తమకే బాగా తెలుసని వారు భావిస్తున్నారు మరి. దేశంలో నిజాయితీ కలిగిన జర్నలిజం ఇప్పుడు లేదు. ఈ పరిస్థితికి వారు కూడా బాధ్యులే. బ్యూరోక్రసీ, మీడియా దారి ఏదైనా, రాజకీయ నాయకత్వం మాత్రం జాగరూకతతో పనిచేయాల్సి ఉంది. అందుకే ఆర్‌సీఈపీకి వ్యతిరేకంగా జాతీయవ్యాప్త ఆందోళనకు స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ సిద్ధమవుతోంది. ఈ ఒప్పందం వల్ల ప్రభావితం అయ్యే రంగాలు ఏవనే విషయం వెల్లడి కావాలి. పసిబిడ్డ ఏడిస్తేనే కదా తల్లి పాలు ఇచ్చేది. అందుకే స్వేచ్ఛావాణిజ్యం కారణంగా దెబ్బతింటున్న పరిశ్రమలు, వర్గాలు ఒక్కటొక్కటిగా తమ గొంతు విప్పాల్సి ఉంది. స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ ఆందోళనకు దిగినప్పుడు సైకిల్‌ పరిశ్రమ తన సమస్యలతో ముందుకొచ్చింది. అలాగే ఉక్కు పరిశ్రమ, టెలికాం పరిశ్రమ కూడా గళం విప్పాయి. చివరకు కొందరు మంత్రులు సైతం ఈ ఒప్పందంపై ఆందోళన వ్యక్తం చేశారు. ప్రభుత్వం కూడా ఆ ఒప్పం దాన్ని కోరుకుంటున్నట్లయితే, ముందుగా భారత ప్రజల ప్రయోజనాలను కాపాడాల్సి ఉంది. అప్పుడు మాత్రమే ఎవరు ఎక్కడ తప్పు చేశారు అనేది రాజకీయ నాయకత్వం గుర్తించగలదు.  ఈ అంశంపై జాగరణ్‌ మంచ్‌ ప్రభుత్వంతో చర్చలు జరపలేదు కానీ దాని ఆలోచనలపై వస్తున్న సమాచారం ప్రోత్సాహకరంగానే ఉంది. స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ దీన్‌దయాళ్‌ ఉపాధ్యాయ బోధనలను అనుసరిస్తోంది. ప్రభుత్వం ఏ విధానాలను పాటించినా, ఎలాంటి ఒప్పందాలపై చర్చించినా, అంతిమ ఫలితం మాత్రం దేశంలోని చివరి వ్యక్తి కూడా లబ్ధి పొందేలా ఉండాలి. మంచ్‌ ఆందోళన చెందుతున్నట్లు పాల పరిశ్రమ దెబ్బతినేటట్లయితే అది దేశానికి మంచిది కాదు. వ్యవసాయం దెబ్బతినేటట్లయితే అది రైతులకు మంచిది కాదు. ప్రజా శ్రేయస్సే దెబ్బతింటున్నట్లయితే అలాంటి విధానాలను వ్యతిరేకించడమే మార్గం. ఆర్‌సీఈపీ ప్రభావాల గురించి ప్రభుత్వం గుర్తించింది కాబట్టి ముంచుకొస్తున్న సమస్యలను అది పరిష్కరించాలి. ప్రజలు కూడా ఈ ఒప్పందం నుంచి గౌరవప్రదమైన నిష్క్రమణపై మాట్లాడుతున్నారు. ప్రస్తుతం మనం చేయాల్సింది అదే. ముఖ్యంగా 15 సంవత్సరాల వ్యవధిలో సుంకాలను జీరో స్థాయికి తగ్గిస్తూ పోవాలన్న ప్రతిపాదనను మంచ్‌ అస్సలు ఒప్పుకోదు. 15 ఏళ్ల తర్వాత అమలుచేసే ఒప్పందం ఏ పరిస్థితుల్లోనూ సమ్మతం కాదు. ఇప్పుడు ఒక తప్పుకు పాల్పడితే తర్వాత ఎన్నటికీ పశ్చాత్తాపం చెందాల్సిందే. అలాంటి తప్పులను ఎవరూ చేయకూడదు. స్పష్టంగా చెప్పాలంటే చైనాతో ఎలాంటి ఒప్పందానికైనా స్వదేశీ జాగరణ్‌ మంచ్‌ కోరుకోవడం లేదు. వారి ఉత్పత్తులు మన దేశానికి అవసరం లేదు. ఇటీవల భారత్, చైనా అగ్రనేతలు మామల్ల పురంలో కలిశారు. నవ్వుకున్నారు. చేతులు కలిపారు. సంభాషించుకున్నారు. ఇవన్నీ బాగున్నాయి కానీ అంతిమ ఫలితం ముఖ్యం. ఆర్థిక మాంద్యంపై అస్పష్ట ప్రకటనలు చేయడం సరి కాదు. ప్రజలు బిస్కెట్లు కొనలేకపోతున్నారనడం వాస్తవం కాదు. దేశంలో రిఫ్రిజిరేటర్లకు, ఏసీలకు డిమాండ్‌ పెరుగుతోంది. సత్వరం అమ్ముడుపోయే వినియోగదారీ సరుకుల కొనుగోళ్లు తగ్గడం లేదు. ఈ రంగాలన్నింటిలోనూ వృద్ధి ఉంది. అటోమొబైల్స్‌ రంగంలో మాత్రమే అది వెనుకపట్టు పట్టింది. అది బ్యాంకింగ్‌ రంగంలో సమస్య. బ్యాంకులు ప్రజలకు రుణాలు ఇవ్వడం లేదు. సంఘ్‌ పరివార్‌లో ఆర్థిక వ్యవస్థ తీరుపై ఎలాంటి భేదాలు లేవు. అందరిదీ ఒకే వైఖరి. (ది వైర్‌తో ప్రత్యేక ఏర్పాటు)  

స్వేచ్చా వాణిజ్యానికి సంబంధించిన ప్రతిపాదిత ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒప్పందం (ఆర్‌సెప్‌)లో ఆటో పరికరాలను చేర్చకుండా ఉండటం మంచిదని మెహతా తెలిపారు. అలా చేస్తే భారత మార్కెట్లో చైనా దొడ్డిదారిన ప్రవేశించేందుకు అవకాశం కల్పించినట్లవుతుందన్నారు. ఇప్పటికే చైనా నుంచే భారత్‌ అత్యధికంగా పరికరాలు దిగుమతి చేసుకుంటోందని మెహతా వివరించారు. 2018–19లో చైనా నుంచి దిగుమతులు 4.6 బిలియన్‌ డాలర్లుగా నమోదయ్యాయని, మొత్తం ఆటోమోటివ్‌ పరికరాల దిగుమతుల్లో ఇది 27 శాతమని తెలిపారు. చైనాతో పాటు జపాన్, కొరియా వంటి దేశాలతో కూడా భారత వాణిజ్యం లోటులోనే ఉందని చెప్పారు.

ఆహార ఉత్పత్తులు, ఉద్యానవన పంటలు, పళ్లు, కాయగూరలు, ప్రాసెస్డ్‌ ఫుడ్‌ దిగుమతులు వరదలా వచ్చిపడటంతో ఇప్పటికే కునారిల్లుతున్న భారత వ్యవసాయ రంగం మరింత అధ్వాన్నంగా మారింది. కాబట్టి, ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒడంబడిక (ఆర్‌సీఈపీ)లో మనం ఎందుకు చేరాలి? చివరికి అమెరికాలో ఉద్యోగావకాశాలను కాపాడటానికి డొనాల్డ్‌ ట్రంప్‌ 12 దేశాల ట్రాన్స్‌ పసిఫిక్‌ పార్టనర్షిప్‌ ఒప్పందం నుంచి బయటకు రావాలనుకుంటున్నప్పుడు, దశాబ్దాలుగా నిర్మించుకున్న ఆహార భద్రతను రక్షించుకోవాల్సిన అవసరం భారత్‌కు ఉంది. ఆహారాన్ని దిగుమతి చేసుకుంటున్నామంటే నిరుద్యోగాన్ని కొనితెచ్చుకోవడమే. ప్రపంచీకరణకు వ్యతిరేక వాతావరణం పుంజుకుంటూ, స్వీయ సంరక్షణతత్వం పెరుగుతున్న వాతావరణంలో ఈ సంవత్సరం రెండో త్రైమాసికంలో వాణిజ్యరంగంలో ప్రపంచ ఆర్థికాభివృద్ధి క్షీణిం చింది. ఇలాంటి నేపథ్యంలో ఆసియా పసిఫిక్‌ ప్రాంతంలోని 16 దేశాల మధ్య కుదిరిన భారీ వాణిజ్య ఒడంబడిక ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒడంబడిక (ఆర్‌సీఈపీ)లో భారత్‌ చేరుతుండటమనేది రిస్క్‌తో కూడుకున్న సాహసమేనని చెప్పాలి. పైగా దేశీయ వ్యవసాయ రంగం తీవ్ర సంక్షోభం గుండా పయనిస్తున్నప్పుడు, వస్తూత్పత్తి రంగం నిత్యం దిగజారిపోతున్న సమయంలో భారత్‌ పయనం వాంఛనీయం కాదనే చెప్పాలి. నవంబర్‌ మధ్యలో సింగపూర్‌లో జరిగిన తాజా సంప్రదింపుల్లో ఈ సంవత్సరం చివరినాటికి కూటమి దేశాల మధ్య ప్రాథమిక ఒప్పందం కుదుర్చుకోవాలన్న ప్రతిపాదనను వదిలివేశారు. 2019 చివరి నాటికి అంతిమ అవగాహనకు వద్దామంటూ కొత్త లక్ష్యం విధించుకున్నారు. ఎందుకంటే భారత్, థాయ్‌లాండ్, ఇండోనేషియాలు వచ్చే సంవత్సరం సార్వత్రిక ఎన్నికలకు సిద్ధమవుతున్నాయి కాబట్టి కొత్త ప్రభుత్వాన్ని ఏర్పర్చడానికి ముందుగా రిస్క్‌ తీసుకోవడానికి ఈ మూడు దేశాల్లో ఏ ఒక్కటీ సంసిద్ధత వ్యక్తం చేయలేదు. ఈ విషయమై భారతీయ దౌత్యప్రతినిధి అభిప్రాయాన్ని న్యూస్‌ ఏజెన్సీ నిక్కీ వెల్లడించింది. ’’పన్నులు తగ్గించడంపై ఆర్‌సీఈపీ ప్రాథమిక ఒప్పందాన్ని ప్రకటించిన మరుక్షణం న్యూఢిల్లీలో కేంద్రప్రభుత్వం కుప్పకూలడం ఖాయం’’వాణిజ్యాన్ని మరింత సరళీకరించాలని భావిస్తూ, 10 ఆసియా దేశాలు వాటి భాగస్వామ్య దేశాలైన జపాన్, దక్షిణ కొరియా, చైనా, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజీలాండ్, ఇండియా మధ్య కుదిరిన భారీ వాణిజ్య ఒప్పందమే ఆర్‌సీఈపీ (ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒడంబడిక). ఈ ఒప్పందం అమల్లోకి రాగానే ఈ వాణిజ్యమండలి ప్రపంచ జనాభాలో 45 శాతానికి, ప్రపంచ జీజడీపీలో 25 శాతానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది. అంటే ప్రపంచ వాణిజ్యంలో దీని వాటా 40 శాతం అన్నమాట. ఈ ఒడంబడిక గత ఆరేళ్లుగా చర్చలు సాగిస్తూ సరకులు, సేవలు, మదుపు అనే మూడు కీలకాంశాలపై దృష్టి సారించింది. ఒప్పందంపై సంతకాలు చేశాక ఆర్‌సీఈపీ ప్రపంచంలోనే అతి పెద్ద వాణిజ్య మండలిగా అవతరించనుంది. దిగుమతి సుంకాల భారీ తగ్గింపు విధ్వంసకరమే! ఆర్‌సీఈపీ దేశాలతో భారత వాణిజ్యలోటు 100 బిలియన్‌ డాలర్లను అధిగమించింది. అంటే భారతీయ మొత్తం వాణిజ్య లోటులో ఇది 64 శాతం అన్నమాట. అందుకే ఈ భారీ వాణిజ్య లోటు అంతరాన్ని రాబోయే సంవత్సరాల్లో పూడ్చుకోవాలని భారత్‌ భావిస్తోంది. అయితే చైనా, కొరియా, ఇండోనేషియా, ఆస్ట్రేలియాలతో భారత్‌కు భారీస్థాయిలో వాణిజ్య లోటు ఉండటమే కాకుండా, దిగుమతి సుంకాలను జీరోకి తొలగించి అతిపెద్ద దేశీయ మార్కెట్‌ తలుపులు తెరిచేస్తే పరస్పర వాణిజ్యం జరగాల్సిన సరకుల స్థానంలో చౌక ధరలతో కూడిన దిగుమతులు దేశంలోకి వెల్లువెత్తుతాయి. ఇప్పటికే ఈ విషయంలో పలు శాఖల కేంద్రమంత్రులు ప్రమాద హెచ్చరికలు చేసేశారు. ఇక ఉక్కు, లోహాలు, ఫార్మాసూటికల్స్, ఫుడ్‌ ప్రాసెసింగ్, పాలపరిశ్రమ వంటి దేశీయ పరిశ్రమలు తీవ్రంగా ఆందోళన వ్యక్తం చేశాయి. ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒడంబడిక కార్యచట్రం పరస్పర వాణిజ్యం జరగాల్సిన 92 శాతం సరకులపై జీరో శాతం సుంకాలను విధిస్తోంది. రాబోయే సంవత్సరాల్లో మరొక 5 శాతం దీనికి తోడవుతుంది. భారత్‌తో స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలు చేసుకున్న ఆసియన్‌ దేశాలు, జపాన్‌ ఈ విషయంలో బలంగా ఒత్తిడి తీసుకొస్తున్నాయి. శాశ్వత భాగస్వామ్యం లేని మూడు ప్రముఖ దేశాలు కూడా 80 శాతం ఉత్పత్తులపై దిగుమతి సుంకాలను పూర్తిగా తొలగించాలని పట్టుబడుతున్నాయి. ఇప్పటికే అందుతున్న నివేదికల ప్రకారం భారత్‌ 72 నుంచి 74 శాతం సరకులపై చైనా, ఆస్ట్రేలియా, న్యూజీలాండ్‌ దేశాలకు దిగుమతి సుంకాలను తొలగించడానికి సంసిద్ధత వ్యక్తం చేసినట్లు తెలుస్తోంది. ఈ సుంకాలను తొలగించడానికి 20 సంవత్సరాల సమయం కావాలని భారత్‌ కోరుకుంటోంది. కానీ చైనా మాత్రం సుంకాలను పూర్తిగా తొలగించడానికి తనకు మరింత సమయం కావాలని కోరుతోంది. దీనిపై ప్రస్తుతం చర్చలు జరుగుతున్నాయి. ఈ గోప్యత ఎవరి ప్రయోజనాల కోసం? గత కొన్ని దశాబ్దాల్లో, ప్రత్యేకించి ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ ఉనికిలోకి వచ్చిన తర్వాత వ్యవసాయ సబ్సిడీలను బాగా తగ్గించాలని, మార్కెట్‌కు మరింతగా అవకాశం కల్పించాలని సంపన్న దేశాలు ప్రయత్నిస్తూ వచ్చాయి. ఈ విషయమై ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ చేసిన ప్రారంభ ప్రయత్నాలను తదనంతరం స్వేచ్ఛా వాణిజ్య ఒప్పందాలు, పలు ద్వైపాక్షిక ఒప్పందాలు మరింత దూకుడుగా ముందుకు నెట్టాయి. దిగుమతి సుంకాలను తగ్గించిన తర్వాత అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాలు చాలావరకు ఆహార దిగుమతి దేశాలుగా దిగజారిపోయిన వైనాన్ని పలు అధ్యయనాలు వెల్లడించాయి. ఈ క్రమంలో లక్షలాది వ్యవసాయ కుటుం బాలు ధ్వంసమైపోయాయి. భారతీయ ఆహార భద్రతపై ప్రతిపాదిత ఆర్‌సీఈపీ ఒడంబడిక ప్రభావాల గురించి అంతగా అధ్యయనం చేసినట్లు లేదు. పైగా ఈ ట్రీటీలో భాగంగా జరుగుతున్న సంప్రదింపులు అత్యంత రహస్యాన్ని పాటిస్తుండటంతో జరగబోయే పరిణామాలు కలవరం కలిగిస్తున్నాయి. పైగా పరిశ్రమలు, ఎన్జీవోలలో ఏ ఒక్కరికీ ఈ చర్చల్లో భాగస్వామ్యం కల్పించలేదు. ఆర్సీఈపీ సంప్రదింపులు ప్రారంభమైన ఆరేళ్ల తర్వాత ప్రతిపాదిత ఒప్పందం వలన ఏర్పడే లాభనష్టాలపై అధ్యయనం ప్రారంభించడం విచిత్రంగా లేదూ? న్యూఢిల్లీలోని ప్రాంతీయ అధ్యయన కేంద్రం, బెంగళూర్‌ లోని ఐఐఎంలను ఈ అధ్యయనం చేయాల్సిందిగా ప్రభుత్వం చాలా ఆలస్యంగా కోరింది. ఇదిలావుంటే, స్టీల్, ఫార్మా రంగాలకు చెందిన ప్రతినిధులు, పలువురు నిపుణులు అసంతృప్తి వ్యక్తం చేశారు. ప్రస్తుత ఆర్సీఈపీ ఒప్పందం వలన పాల ఉత్పత్తులపై ఆధారపడిన 15కోట్లమంది తీవ్రంగా నష్టపోతారని అముల్‌ డైరీ కోపరేటివ్‌ సీనియర్‌ జనరల్‌ మేనేజర్‌ జయన్‌ మెహతా చెబుతున్నారు. దీనివల్ల ఇబ్బందులేమిటో ఇప్పుడు పరిశీలిద్దాం. ఈ ఏడాది 176 మిలియన్‌ టన్నుల ఉత్పత్తిని దాటితే భారత దేశం ప్రపంచంలోనే పెద్ద పాల ఉత్పత్తిదారుగా నిలుస్తుంది. ప్రస్తుతం, 40 నుంచి 60 శాతం సుంకంతో పాలు, పాల ఉత్పత్తుల దిగుమతిని అనుమతిస్తున్నారు. దీంతో స్థానిక డైరీలో తమ స్థాయిలో పోటీపడటానికి ఇది దోహదపడుతోంది. అమెరికా, యూరప్‌ డైరీ తీవ్ర సంక్షోభంలో ఉన్నప్పుడు ఆస్ట్రేలియా, న్యూజిలాండ్‌ నుంచి చౌకపాలకు భారత్‌ గేట్లు బార్లా తెరిచింది. ఆస్ట్రేలియా లోని 6,300మంది పాలఉత్పత్తిదార్లు, న్యూజిలాండ్‌ లోని 12వేలమంది పాల ఉత్పత్తిదారులు తీవ్రంగా స్పందించి చిన్నదైన తమ పాల ఉత్పత్తి వర్గాన్ని కాపాడుకునే ప్రయత్నం చేస్తే, భారత్‌ మాత్రం తమ పాల ఉత్పత్తిని తగ్గించుకోడానికి సిద్ధపడిందని మనం మరిచిపోకూడదు. ఆహార ఉత్పత్తులలో భారత్‌ కోలుకోలేని దెబ్బ అదే సమయంలో దిగుమతి సుంకాలు తగ్గించడంతో దేశంలోకి వంట నూనెలు విపరీతంగా వచ్చిపడ్డాయి. భారత్‌ను ప్రపంచంలోనే రెండో అతిపెద్ద దిగుమతిదారుగా నిలబెట్టాయి. గత మూడేళ్లుగా పప్పుధాన్యాలపై దిగుమతి సుంకం కూడా లేకపోవడంతో పాల ఉత్పత్తిదారుల ధరలు స్వల్పంగా పడిపోయాయి. ఎన్నో ఏళ్లుగా భారత్‌ దిగుమతి సుంకం తగ్గించాలని కోరుతున్న ఆస్ట్రేలియా నుంచి గోధుమలు దిగుమతి చేసుకోవడంతో పరిస్థితి మరింత దిగజారింది. పబ్లిక్‌ వాటాదారులకు కనీస మద్దతుధర చెల్లించాలన్న ప్రపంచ వాణిజ్య కేంద్రం ఒత్తిడితో ఆహార ఉత్పత్తుల విషయంలో భారత్‌ కోలుకోలేని దెబ్బతింది. వ్యవసాయదారుల జీవితాలు రోడ్డున పడ్డాయి.  ఆహార ఉత్పత్తులు, ఉద్యానవన పంటలు, పళ్లు, కాయగూరలు, ప్రాసెస్డ్‌ ఫుడ్‌ దిగుమతులు వరదలా వచ్చిపడటంతో ఇప్పటికే కునారిల్లుతున్న భారత వ్యవసాయ రంగం మరింత అధ్వాన్నంగా మారింది. మరోవైపు సభ్య దేశాలు ఇప్పటికే విస్తృతమైన వ్యాపార అవకాశాలను అందిపుచ్చుకున్నాయి. తమ దేశం నుంచి బాదంపప్పును ఎగుమతి చేయడం ద్వారా గత దశాబ్దంలో ఐదింతలు లాభం చేకూరిందని గతవారం ఢిల్లీ వచ్చిన ఆస్ట్రేలియా వాణిజ్యమంత్రి సిమాన్‌ బిర్మింగ్హమ్‌ చెప్పారు. కాబట్టి ప్రాంతీయ సమగ్ర ఆర్థిక భాగస్వామ్య ఒడంబడిక (ఆర్‌సీఈపీ)లో మనం ఎందుకు చేరాలి? చివరికి అమెరికాలో ఉద్యోగావకాశాలను కాపాడటానికి అధ్యక్షుడు డొనాల్డ్‌ ట్రంప్‌ 12దేశాల ట్రాన్స్‌ పసిఫిక్‌ పార్టనర్షిప్‌ ఒప్పందం నుంచి బయటకు రావాలనుకుంటున్నప్పుడు, దశాబ్దాలుగా నిర్మించుకున్న ఆహార భద్రతను రక్షించుకోవాల్సిన అవసరం భారత్‌కు కూడా ఉంది. ఆహారాన్ని దిగుమతి చేసుకుంటున్నామంటే నిరుద్యోగాన్ని కొనితెచ్చుకోవడమేనని మనం మరిచిపోకూడదు. బహుముఖమైన వ్యవసాయరంగమే నిరుద్యోగం లేని దేశప్రగతికి దోహదం చేస్తుంది. వ్యాసకర్త వ్యవసాయ నిపుణులు ఈ–మెయిల్‌ : hunger55@gmail.com