నా ప్రతీ బండిపైనా, సెల్‌ఫోన్‌లో ఆమే కనిపిస్తుంది
      షూటింగ్‌కు, బయటికి వెళ్లినా అమ్మ ఆశీర్వాదం తీసుకుంటా
      తల్లిదండ్రుల ఆశీస్సులతోనే ఇంతటివాడినయ్యా
      పెళ్లయ్యాక తల్లిదండ్రులను నిరాదరణకు గురిచేయొద్దు
      నిత్య జీవితంలోని సంఘటనలకు ప్రతిరూపాలే సినిమాలు
      పర్సనాలిటీకి తగ్గట్టుగా లేదని ‘వర్మ’ నా పేరు మార్చారు
      సిటీ శివారులో అనాథాశ్రమం స్థాపిస్తా
      నటుడు లక్ష్మీనారాయణ గుప్తా అలియాస్ టార్జాన్
  
  
  మధ్యతరగతి కుటుంబం మాది. సొంతూరు పరిగి మండలం రాపోల్. అమ్మ వీరమణి, నాన్న రాములు గుప్తా. ఇద్దరు సోదరులు, ముగ్గురు సోదరీమణులు. ప్రాథమిక విద్య ఊర్లోని సర్కారు బడిలోనే సాగింది. ఏడో తరగతి వరకు పోల్కంపల్లిలోని యూపీ పాఠశాలో, ఆ తర్వాత పరిగి ఉన్నత పాఠశాలలో టెన్త్ పూర్తి చేశా. అప్పట్లో రవా ణా సౌకర్యంలో లేకపోవడంతో ఏడోతరగతి వరకు రోజుకు ఆరు కిలోమీటర్లు నడిచివెళ్లే వాడిని. టెన్త్‌వరకు సైకిల్‌పై వెళ్లా. ఆర్థిక ఇబ్బందులు తలెత్తడంతో ఊర్లోని పొలం, ఇల్లు అమ్ముకుని సిటీకి వచ్చేశాం. నగరానికి వచ్చాక ఇంటర్‌మీడియట్‌లో చేరినప్పటికీ చదువుపై పూర్తిస్థాయిలో దృష్టి సారించలేకపోయా. ఈ క్రమంలోనే ట్రాన్స్‌పోర్ట్‌లో పనికి కుదిరా. కొన్నిరోజులు అలా కాలంగడిపా.
  
  వీరయ్య నాటకంతో...
  మా ఊరి సమీపంలోని పోల్కంపల్లిలో వీరయ్య అనే రంగస్థల నటుడు బ్రహ్మంగారి నాటకం వేశారు. వరుసగా ఐదు రోజులపాటు ఆ నాటకం సాగింది. తొలిరోజు వెళ్లినప్పుడు చాలా ఆసక్తిగా అనిపించింది. దీంతో మిగతా నాలుగు రోజులు.. రోజుకు నాలుగు కిలోమీటర్లు నడుచుకుంటూ వెళ్లా. దాంతో నాటకాలపై మరింత ఆసక్తి పెరిగింది. నర్సింగ్ అనే స్నేహితుడు నన్ను సినిమావైపు దారి మళ్లించాడు. రామ్‌గోపాల్ వర్మ దగ్గరికి తీసుకెళ్లి వదిలేశాడు. దాంతో వర్మగారు నాకు అన్ని రకాలుగా శిక్షణ ఇచ్చి తన తొలి సినిమా శివలో చిన్న అవకాశం ఇచ్చారు. ఆ తర్వాత గాయం సినిమాలో.. అలా నా సినిమా కెరీర్ సక్సెస్‌ఫుల్‌గా మొదలైంది. తెలుగు, తమిళం తదితర భాషల్లో సుమారు 150 సినిమాల్లో నటించా.
  
  పేరు మారిందిలా..
  నా అసలు పేరు లక్ష్మీనారాయణ గుప్తా. మొదటిసారి రామ్‌గోపాల్ వర్మను కలిసినప్పుడు ఏం పేరు అని అడి గారు. దాంతో నా పేరు ఫలానా అని చెబితే.. నన్ను ఆపాదమస్తకం చూసి.. పేరు బాలేదయ్యా. నీ పర్సనాలిటీకి సూట్ కావట్లేదు. టార్జాన్ అని మార్చుకో అన్నారు. దాం తో ఆరోజు నుంచి నాపేరు టార్జాన్‌గా మారిపోయింది.  
  
  రోజూ కొత్తదనమే
  సినిమా నటులకు రోజూ కొత్తగానే ఉంటుంది. ఒక్కో డెరైక్టర్ ఒక్కో తరహాలో నటనను కోరుకుంటారు. సినిమా మొత్తం వాళ్ల ఆలోచన తీరు, స్క్రిప్ట్‌పైనే ఆధారపడి ఉంటుంది. సో.. వాళ్లు చేయమన్న తరహాలో నటించాలి. దీంతో నేను ఇలా ఉంటా.. అలా ఉంటా.. అని చెప్పలేం. ఇరవై ఏళ్లకుపైగా సినిమా రంగంలో ఉన్నా. రామ్‌గోపాల్ వర్మ నాకు గురువు. పూరీ జగన్నాథ్, కృష్ణవంశీ, గుణశేఖర్, అమ్మరాజశేఖర్, వంశీ తదితర పెద్ద దర్శకులందరి దగ్గరా పనిచేశా. ఒక్కొక్కరు ఒక్కో రకంగా ఉంటారు. ఈ కొత్తదనం చాలా ఆనందంగా ఉంటుంది.
  
  కళాకారుడి గొప్పతనం ఇదే
  నేను రెగ్యులర్‌గా పుణ్యక్షేత్రాలకు వెళ్తుంటా. మూడేళ్ల క్రితం అహోబిలం ఆలయానికి వెళ్లా. అక్కడ ఉత్సవాలు జరుగుతున్నాయి. కలెక్టర్‌తో సహా పలువురు అధికారులు అక్కడే ఉన్నారు. నేను మా ఫ్యామిలీతో వెళ్లా. నన్ను గుర్తుపట్టిన అ ర్చకులు కలెక్టర్ దగ్గరినుంచి నా దగ్గరికి వచ్చారు. మర్యాద గా పలకరించారు. దీంతో కలెక్టర్ కూడా అక్కడికి వచ్చి అ ర్చకులతో అడిగాడట నా గురించి. తర్వాత తెలిసింది. అధికారులు, ప్రజాప్రతినిధుల కంటే ఎక్కువ గౌరవం కళాకారులకు ఉంటుంది. కానీ కొన్ని సందర్భాల్లో ఇబ్బంది కరంగానూ ఉంటుంది. ప్రశాంతంగా షాపింగ్‌కు వెళ్లలేం.. హో టల్‌లో చాయ్ తాగలేం.. ఇలాంటి ఇబ్బందులుంటాయి.
  
  వాళ్లను చూస్తే బాధనిపిస్తుంది
  సినిమా పరిశ్రమ చాలా మందికి ఉపాధి కల్పిస్తుంది. కానీ అవకాశాల్ని అందిపుచ్చుకుని, పొదుపు మంత్రం పాటించిన వాళ్లు బాగానే ఉంటారు. జల్సాలకు పోయి డబ్బు విచ్చలవిడిగా ఖర్చు పెడితే ఇబ్బందులు తప్పవు. పరిశ్రమకు జూనియర్ ఆర్టిస్టులు చాలా అవసరం. అయితే చాలామంది జూనియర్ ఆర్టిస్టులకు షూటింగ్ ఉన్న రోజే తిండి.. లేకుంటే పస్తులే. అవకాశం కోసం దర్శకుల చుట్టూ తిరుగుతుంటారు.. పస్తులున్న విషయాన్ని విన్నవించి ప్రా ధేయపడతారు. అలాంటి సందర్భాలను చూస్తే చాలా బాధ కలుగుతుంది.  తగిన గుర్తింపు లేకుంటే నిలదొక్కుకోవడం కష్టం.
  
  నిజ జీవిత సంఘటనల ఆధారంగానే..
  సమాజంపై సినిమాల ప్రభావం ఉంటుంది. అయితే సమాజాన్ని సినిమాలు చెడగొడుతున్నాయనుకోవద్దు. నిజ జీవితంలోని ఘటనల ఆధారంగానే సినిమాలు తీస్తారు. కాబట్టి వాటిని వేరే రకంగా చూడకూడదు.
  
  అమ్మ ఆశీస్సులు తప్పనిసరి
  మా అమ్మంటే నాకు ప్రాణం. ప్రతి పనికి ముందు అమ్మను తలుచుకుంటా. అంతెందుకు ప్రతి బండిపైనా.. సెల్‌ఫోన్లో.. ఇలా అన్ని చోట్లా అమ్మే కనిపిస్తుంది. అమ్మా, నాన్న ఆశీస్సులతోనే ఇంతటివాడినయ్యా. రోజూ ఇంట్లోం చి షూటింగ్‌కో, బయటికో వెళ్లేటప్పుడు అమ్మ ఆశీస్సులు తీసుకుంటా. ఓసారి చెన్నైలో షూటింగ్ వెళ్లేటప్పుడు ఫ్లైట్ టైం అవుతోందని హడావుడి చేయడంతో బట్టలు సర్దుకుని బయలుదేరా. ట్యాంక్‌బండ్ వరకు వచ్చేశా. కానీ నాలో ఏదో తెలియని ఆందోళన.. ఏదో మర్చిపోయాననే ఫీలింగ్. బాగా ఆలోచిస్తున్నా.. అమ్మ ఆశీస్సులు మర్చిపోయా. వెంటనే బండి వెనక్కి తిప్పమని డ్రైవర్‌కు చెప్పా. ఫ్లైట్ టైం అయిపోతుందని డ్రైవర్ వారించినా వినలేదు. ఇంటికి వెళ్లి అమ్మ ఆశీస్సులు తీసుకుని తిరిగి బేగంపేట్ ఎయిర్ పోర్టుకు బయలుదేరా. విచిత్రం ఏమిటంటే.. నేను ఎక్కాల్సిన ఫ్లైట్ గంట లేటుగా వచ్చింది.
  
  ఆధ్యాత్మిక గ్రంథాలు చదువుతా..
  సినిమాలు ఎక్కువగా చూస్తా. నచ్చిన చిత్రం పోకిరి, శ్రీఆంజనేయం. ఆధ్యాత్మిక గ్రంథాలు, రమణ మహర్షి పుస్తకాలు చదువుతుంటాను. నా ట్రాన్స్‌పోర్ట్ బిజినెస్ చూసుకుంటా. రోజుకు 4 కి.మీ. రన్నింగ్, రెండు గంటలు జిమ్, గంట పాటు మెడిటేషన్ చేస్తా. భార్య ఉమారాణి గృహిణి. కూతురు ఆశ్విత, కుమారుడు విక్రమ్. ఇద్దరూ ఇంటర్మీడియట్ చదువుతున్నారు.
  
  తల్లిదండ్రులను గౌరవంగా చూడండి..
  జన్మనిచ్చి.. పెంచి.. తెలివి వచ్చేవరకు పోషించిన తల్లిదండ్రులను నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నారు. పెళ్లైన మరుసటి రోజునుంచి వేరు కాపురాలు పెడుతున్నారు. ఇన్నేళ్లుగా సాకినందుకు వాళ్లకిచ్చే గౌరవం ఇదేనా. చాలాచోట్ల ఈ సంఘటనలు కనిపిస్తున్నాయి. ఆ వార్తలు చదివినప్పుడల్లా గుండె తరుక్కుపోతుంది. డబ్బు పోతే తిరిగి వస్తుంది. కానీ అమ్మ, నాన్నలు రారు. అందుకే తల్లిదండ్రులను బాగా చూసుకోండి. నేను యువతకిచ్చే సందేశం ఇదే.
  
  వైఎస్ రియల్ సీఎం..
  ఊటీలో ఓ సినిమా షూటింగ్‌లో ఉన్నా. అక్కడికి 108 అంబులెన్స్ వచ్చి ఆగింది. ఈ వాహనం ఇక్కడికెలా వచ్చిందని డ్రైవర్‌ను అడిగా. వెంటనే డ్రైవర్ ‘అరె భాయీ.. ఇది ఆంధ్ర సీఎం రాజశేఖరరెడ్డి పెట్టిన 108కు కాపీ’అని ఠక్కున చెప్పేశాడు. అప్పుడనిపించింది వైఎస్ గొప్పదనం. ఇంకో విషయం ఏమిటంటే.. సిటీలో వేల మంది సొంతింటి కల సాకారం చేశారు. పేదలకు కార్పొరేట్ వైద్యాన్ని అందించే ఆరోగ్యశ్రీ ఒక అద్భుత పథకం. ఇవన్నీ ఇప్పటివరకున్న సీఎంలకు సాధ్యం కాలేదు. అందుకే వైఎస్‌ఆర్ ఈజ్ గ్రేట్.
  
  ఆశ్రమం నెలకొల్పుతా..
  నాకు డబ్బు ఆశ లేదు. అవకాశాలు వచ్చినన్ని రోజులు సద్వినియోగం చేసుకుంటా. అయితే సిటీ శివారులో ఒక ఆశ్రమం నెలకొల్పాలనేది నా కోరిక. తప్పకుండా ఏర్పాటు చేస్తా. వృద్ధులకు బుక్కెడు బువ్వపెట్టి ఆశ్రయం కల్పిస్తా.