సత్తెనపల్లి(గుంటూరు జిల్లా): మెట్రో నగరాల్లోని ఆస్పత్రులకే పరిమితమైన కార్నియల్ ట్రాన్స్‌ప్లాంటేషన్ శస్త్రచికిత్సను గ్రామీణ ప్రాంతాలకు తీసుకురావడం ద్వార ఎల్‌వీపీఈఐ అరుదైన ఘనతను సాధించిందని ఎల్.వి.ప్రసాద్ నేత్రవైద్య విజ్ఞాన సంస్థ తేజోకోలి కార్నియల్ ఇనిస్టిట్యూట్ డెరైక్టర్, ప్రముఖ కార్నియల్ సర్జన్ డాక్టర్ ప్రవీణ్‌కృష్ణ వడ్డవల్లి తెలపారు. గుంటూరు జిల్లా సత్తెనపల్లి మండలం ధూళిపాళ్ల గ్రామంలోని ఎల్‌వీ ప్రసాద్ నేత్ర వెద్యశాలలో సోమవారం ఆయన విలేకరుల సమావేశంలో మాట్లాడారు. ఈ శస్త్రచికిత్స చేయించుకోవాలంటే నగరాలకు వెళ్లడంతోపాటు ఆర్థి వ్యయప్రయాసలు పడాల్సివచ్చేదని, రోజువారి కూలీలు, వ్యవసాయ కార్మికులు అయితే తమ వేతనాలను ఫణంగా పెట్టాల్సివచ్చేదన్నారు.
 
 ఈ శస్త్రచికిత్స గ్రామీణ ప్రాంతానికి తీసుకు రావడం ద్వారా ఎల్‌వీపీఈఐ ప్రజల ముంగిటకు నేత్ర వైద్యాన్ని పూర్తిస్థాయిలో తెచ్చినట్లు అయిందన్నారు. ధూళిపాళ్లలోని ఎడ్వర్డ్ అండ్ సూనా బ్రౌన్ సెకండరీ సెంటర్ నేత్ర వైద్య విజ్ఞాన రంగానికి సంబంధించి పూర్తిసౌకర్యాలతో ఉందన్నారు. కేవలం కాటరాక్ట్, గ్లకోమాకు సంబంధించిన చికిత్సలే కాకుండా కార్నియల్ ట్రాన్స్‌ప్లాంటేషన్ కూడా నిర్వహించడం ద్వారా అరుదైన ఘనత సాధించిందన్నారు.
 
 హైదరాబాద్ ఎల్‌వీపీఈఐకు సంబంధించి రామాయమ్మ ఇంటర్నేషనల్ ఐ బ్యాంకు ద్వారా దాతల నుంచి సేకరించిన టిష్యూని ధూళిపాళ్లకు రవాణాచేసి ఎల్‌వీపీఈఐ తేజోకోలి కార్నియా ఇనిస్టిట్యూట్‌కు చెందిన సర్జికల్ బృందం ఈ ప్రక్రియ పూర్తి చేయగలిగారన్నారు. గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో మొత్తం 15సెకండరీ సెంటర్ల ద్వారా ఎల్‌వీపీఈఐ ప్రజలకు తన సేవలు అందిస్తుందన్నారు. కార్నియల్ ప్లాంటేషన్ కోసం ఎక్కడికో వెళ్లాల్సిన అవసరం లేదన్నారు. శ్రస్త్రచికిత్స అనంతరం సేవలు కూడా ఇక్కడే పొందవచ్చన్నారు. కార్నియా సంబంధిత వ్యాధుల కారణంగా దేశంలో అనేకమంది అంధత్వం బారిన పడుతున్నారని, 1.1 మిలియన్ల ప్రజలు రెండు కళ్లల్లో కార్నియా సంబంధిత వ్యాధుల కారణంగా పూర్తిగా అంధులయ్యారన్నారు.
 
 కార్నియా సంబంధిత అంధత్వం నుంచి పరిరక్షించబడాలంటే కార్నియా ట్రాన్స్‌ప్లాంటేషన్ ఒక్కటే పరిష్కార మార్గమన్నారు. ఈ దిశగా గత 25ఏళ్లుగా ఎల్‌వీపీఈఐ కార్నియా ట్రాన్స్‌ప్లాంటేషన్ ప్రక్రియ గురించి పరిశోధనలు జరపడమేకాక అంధత్వం నుంచి ప్రజలను రక్షించేందుకు కృషి చేస్తుందన్నారు. ఈ సెంటర్ ద్వారా డయాబేటిక్ రెటినోపతి, గ్లకోమా, చిన్నపిల్లల కంటి వైద్యసేవలు కూడా లభ్యమవుతాయన్నారు. తెనాలికి చెందిన షేక్ బీబీకి కార్నియా ట్రాన్స్‌ప్లాంటేషన్‌ను విజయవంతంగా పూర్తిచేసినట్లు వెల్లడించారు. సమావేశంలో ఎల్‌వీపీఈఐ వైద్య బృందం, సిబ్బంది పాల్గొన్నారు.


 ముంబై: భారత్‌లోని గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో పిల్లలు పుట్టకపోతే రెండో పెళ్లి లేదా మూడో పెళ్లి చేసుకోవడం మామూలు విషయమన్నది మనకు తెల్సిందే. కానీ సుదూర ప్రాంతాల నుంచి మంచినీళ్లు తీసుకు రావడానికే రెండో పెళ్లి, మూడో పెళ్లి చేసుకునే ఆచారం నిజంగా మన దేశంలో ఉందంటే ఆశ్చర్యమే మరి. ముంబై నగరానికి సరిగ్గా 140 కిలోమీటర్ల దూరంలో డెంగన్‌మల్ అనే గ్రామం ఉంది. ఆ గ్రామంలో దాదాపు వంద మట్టి ఇళ్లు ఉన్నాయి. ఆ గ్రామానికి మంచినీటి సౌకర్యం లేదు. కొన్ని కిలోమీటర్ల దూరంలోని పర్వత ప్రాంతంలో ఉన్న రెండు మంచినీటి ఊటలే గ్రామ ప్రజలకు ఆధారం. గ్రామంలోని ప్రజల్లో ఎక్కువ మంది వ్యవసాయ కూలీలుగా పనిచేస్తున్నారు.
  
 గ్రామంలోని మహిళలు మాత్రం సుదూరానున్న పర్వత ప్రాంతానికి వెళ్లి మంచి నీళ్లు తీసుకరావడమే పనిగా పెట్టుకుంటారు. ఇంటి పట్టున వంట చేయడానికి, పిల్లల బాగోగులు చూసుకోవడానికి కనీసం ఒక్కరన్నా ఉండాలి గనుక ఈ గ్రామంలోని యువకులు ఒకరికి మించి, ఇద్దరు లేక ముగ్గురిని పెళ్లి చేసుకుంటారు. ఈ ఆచారం ఆ గ్రామంలో కొన్ని తరాలుగా కొనసాగుతోందని, వారిని 'నీళ్ల భార్యలు (వాటర్ వైవ్స్)' అని పిలవడం కూడా పద్ధతేనని మూడు పెళ్లిళ్లు చేసుకున్న 66 ఏళ్ల సాఖరమ్ భగత్ ఆగ్రామాన్ని సందర్శించిన మీడియాకు తెలియజేశారు.
 
 'నేను మొదటి పెళ్లి చేసుకున్నప్పుడు తాగేనీరు కోసం ఎంతో కష్టపడాల్సి వచ్చింది.
 నేను పక్క గ్రామంలో వ్యవసాయ కూలీగా వెళితే నా భార్య ఎంతో దూరం నడిచి వెళ్లి మంచినీళ్లు తెచ్చి వంట చేసేది. ఆమె నీళ్లోసుకున్నప్పుడు మంచి నీళ్ల కోసం మరో పెళ్లి చేసుకోవాల్సి వచ్చింది. రెండో భార్య జబ్బున పడటంతో నాకు మూడో పెళ్ల్లి అనివార్యమైంది. ఇప్పుడు మొదటి భార్య వంట పని, పిల్లలను చూసుకుంటుండగా, మూడో భార్య మంచి నీళ్లు మోసుకొస్తోంది'  అని భగత్ తన పెళ్లిళ్ల కథను వివరించారు. 'నీళ్లు లేనప్పుడు పెద్ద కుటుంబాన్ని పోషించడం కష్టమే. కానీ ఏం చేస్తాం. కూలికి మంచినీళ్లు పోసే పరిస్థితి ఈ గ్రామంలో లేదు. అందుకు తగినంత డబ్బు ఇచ్చుకునే పరిస్థితి కూడా లేదు' అని రెండు పెళ్లిళ్లు చేసుకున్న నామ్ దేవ్ వ్యాఖ్యానించారు. రెండు, మూడు పెళ్లిళ్లు చేసుకోవడం తమ గ్రామంలో మామూలు విషయమేనని గ్రామస్థులు వివరించారు. ఈ ఆచారం కారణంగా గ్రామంలో వితంతువుల వివాహాలు కూడా జరుగుతున్నందుకు తాము సంతోషంగానే ఉన్నామని వారన్నారు.
  
 'మా మధ్య గొడవలేమీ లేవు. మేము ముగ్గురు అక్కా చెల్లెళ్లలా కలిసే ఉంటాం. ఎప్పుడైనా గొడవలొస్తే మాలో మేమే పరిష్కరించుకుంటాం' అని భగత్ మొదటి భార్య టుకి చెప్పారు. భారత్‌లోని కొన్ని గ్రామాల్లో నీటి కొరత కారణంగా రెండో పెళ్లి చేసుకుంటున్నారని 2011లో ఐక్యరాజ్య సమితి కూడా ఓ నివేదికలో పేర్కొంది.  మహారాష్ట్రలో 19000 గ్రామాలకు తాగు నీటి సౌకర్యం లేదు. అంగోలా లాంటి సబ్ సహరాన్ ఆఫ్రికా దేశాల నుంచి మంగోలియా వరకు మంచినీటి వనరులకు మహిళలపైనే ఆధారపడుతున్నాయి. ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో మంచినీళ్లు కావాలంటే మూడు పెళ్లిళ్లు చేసుకోండంటూ మధ్యప్రదేశ్‌లోని బుందేల్‌ఖండ్ సబ్‌డివిజనల్ మేజిస్ట్రేట్ వ్యాఖ్యానించడమంటే ఆశ్చర్యం కలగదు గానీ అందులో బాధ్యతా రాహిత్యాన్ని మాత్రం క్షమించరాదు.