సరికొత్త కంటెంట్‌తో తెలుగు ప్రేక్షకులకు ఓటీటీలో బోలెడంత ఎంటర్‌టైన్‌మెంట్‌ అందిస్తుంది ఆహా. డ్యాన్స్‌, సింగింగ్‌ షోలతో పాటు సీరియల్స్‌ను కూడా పరిచయం చేశారు. ఇప్పటికే ఆహాలో మిస్టర్ పెళ్ళాం సీరియల్ సక్సెస్‌ ఫుల్‌గా రన్ అవుతోంది. తాజాగా 'మందాకిని'అనే సీరియల్‌ స్ట్రీమింగ్‌ అవుతోంది.  సోషియో ఫాంటసీ థ్రిల్లర్‌గా తెరకెక్కిన ఈ సీరియల్‌లోని మొదటి నాలుగు ఎపిసోడ్స్ ఈ నెల 6వ తేదీ నుంచి స్ట్రీమింగ్‌ అవుతున్నాయి. సోమవారం నుంచి గురువారం వరకు ప్రతిరోజు మధ్యాహ్నం 2.30 గంటలకు ఈ సీరియల్ ప్రసారం కానుందట. థ్రిల్లర్ సినిమాలు, సిరీస్‌లను ఇష్టపడే వాళ్ల కోసం ప్రత్యేకంగా ఈ డైలీ సీరియల్‌ను సిద్ధం చేశారు మేకర్స్‌.అంతేకాకుండా లి ఎనిమిది ఎపిసోడ్స్ ను ఉచితంగా చూసే అవకాశాన్ని ఆహా సంస్థ కల్పిస్తోంది. మరి ఇంకెందుకు ఆలస్యం థ్రిల్లింగ్‌ ఎలిమెంట్స్‌తో ఆసక్తి రేపుతున్న మందాకిని సీరియల్‌ని మీరూ చూసేయండి మరి. 

సత్యకు న్యాయం జరగాలని రుక్మిణి అన్ని ప్రయత్నాలు చేస్తుంది. ఇదే విషయాన్ని దేవుడమ్మతో ప్రస్తావించగా..సత్యకు కావాల్సిన సదుపాయాలు అన్నీ ఏర్పాటు చేస్తానని, ఏ లోటు రానివ్వనని దేవుడమ్మ మాటిస్తుంది. అయితే అది మాత్రమే కాదని,సత్యకు తన పెనిమిటికి పెళ్లి చేయాలని రుక్మణి తన మనసులో మాటను చెప్పేస్తుంది. దీనికి దేవుమ్మ ఏమని బదులిచ్చింది? సత్యను కోడలుగా అంగీకరిస్తుందా అన్నది తెలియాలంటే ఎపిసోడ్‌లో ఎంటర్‌ అవ్వాల్సిందే. దేవత సీరియల్‌ జులై8న 280వ ఎపిసోడ్‌ నాటి విశేషాలను తెలుసుకుందాం.   సత్య జీవితం బావుండాలని, ఇందుకు ఆదిత్యతో పెళ్లి ఒక్కటే పరిష్కారమని రుక్మిణి బలంగా నమ్ముతుంది. ఇదే విషయాన్ని దేవుడమ్మతో చెప్పేందుకు ప్రయత్నిస్తుంది. తన చెల్లికి న్యాయం ఎలా చేస్తారంటూ ప్రశ్నిస్తుంది. ఇందుకు బాదులుగా సత్యకి అన్యాయం అయితే జరగదని దేవుడమ్మ బదులిస్తుంది. ఇందుకు గాను సత్యతో పాటు ఆమె కడుపులో పెరుగుతున్న బిడ్డకు కావాల్సిన సదుపాయాలు,డబ్బు వంటి విషయాల్లో ఎలాంటి లోటు లేకుండా చూసుకుంటానని మాటిస్తుంది. మరి సత్య బిడ్డకు తండ్రి ఎలా అన్న రుక్మిణి ప్రశ్నకు దేవుడమ్మ సందేహిస్తుంది. తప్పులు మీరు చేసి నన్ను పరిష్కారం అడుగుతున్నారా అని అంటుంది. అయితే ఇందుకు ఒకటే దారని, అది సత్యకు, ఆదిత్యకు పెళ్లి చేయాలని రుక్మిణి చెప్తుంది. ఇది విన్న దేవుడమ్మ కోపంతో ఊగిపోతుంది. అసలు బుద్ది ఉందా ఇలా మాట్లాడానికి అంటూ రుక్మిణిపై కోప్పడుతుంది. ఇలా ఎప్పటికీ జరగదని తెగేసి చెప్పేస్తుంది. మరోవైపు సత్యను తీసుకెళ్లడానికి భాగ్యమ్మ వస్తుంది. ఇక్కడే ఉంటే సమస్యలు ఎక్కువ అవుతాయని, తనతో పాటు ఇంటికి తీసుకెళ్తానని పేర్కొంటుంది. దీనికి రుక్మిణి అడ్డుచెప్పగా, భాగ్యమ్మ మాత్రం వెనక్కి తగ్గదు. ఇక సత్య ఇల్లు దాటి వెళ్తే మన పరువే పోతుందని సూరి దేవుడమ్మకు చెప్తాడు. కనకం తన భర్తతో వచ్చి నానా గొడవ చేస్తుందని, అప్పుడు ఇంటి పరువు వీధికెక్కుతుందని పేర్కొంటాడు. మరి సూరి మాటలకు దేవుడమ్మ ఏకీభవించి సత్యను ఇంట్లోనే పెట్టుకుంటుందా లేక బయటకు పంపిస్తుందా అన్నది తర్వాతి ఎపిసోడ్‌లో చూద్దాం. 

రోజురోజుకూ రసవత్తరంగా సాగుతున్న దేవత సీరియల్‌ నేడు (మే6)న 226వ ఎపిసోడ్‌లోకి ఎంటర్‌ అయిపోయింది. సత్యని నందా ఎక్కడికి తీసుకెళ్లాడు? సత్య గురించి రుక్మిణితో ఆదిత్య ఏం చెప్పాడు? కమల పడుతున్న బాధను భాగ్యమ్మ పసిగట్టిందా లాంటి వివరాలు ఈ ఎపిసోడ్‌లో తెలుసుకుందాం.  ఒక అద్భుతం చూపిస్తా బయటకు వెళ్దామని నందా సత్యని అడగ్గా మొదట నో చెప్తుంది. అయితే తనలో దాచుకున్న అగ్ని పర్వతం లాంటి నిజాన్ని భాగ్యమ్మకు చెబుతానంటూ నందా బ్లాక్‌మెయిల్‌ చేయడంతో సరే నంటుంది సత్య. ఇక దేవుడమ్మకు ఎలాగైనా బుద్ది చెప్పాలని పథకాలు పన్నే రంగా మరో ఐడియాను తెరమీదకు తీసుకొచ్చాడు. తన భార్య సొంతూరుకు బంతిని తీసుకెళ్తే అటు దేవుడమ్మ పరువుతో పాటు తన భార్య పరువు కూడా పోతుందని, ఇలా ఇద్దరికి ఒకేసారి బుద్ది చెప్పినట్లువుతుందని బంతితో తన పథకం గురించి వివరిస్తాడు. ఈ ప్లాన్‌తో తనకు కూడా కలిసి వస్తుందనుకున్న బంతి రంగాను పొగడ్తలతో ముంచెత్తుతుంది.  ఇక సీన్‌ కట్‌ చేస్తే సత్యని పంతులు దగ్గరికి తీసుకెళ్లిన నందా తమ పెళ్లికి సంబంధించి మంచి ముహూర్తం పెట్టమని కోరాడు. మరో వారం రోజుల్లో మంచి ముహూర్తం ఉందని పంతులు చెప్పగా, ఆ తర్వాత జరగాల్సిన తంతుకు కూడా ముహూర్తాలు పెట్టమని అడిగిన నందాకు పంతులు చివాట్లు పెడతాడు. ఇక నందా తీరుతో సత్య బాధపడిపోతుంటుంది. మరోవైపు నందా సత్యని ఎక్కడకి తీసుకెళ్లాడో తెలియక ఆదిత్య కంగారు పడిపోతుంటాడు. ఇది గమనించిన రుక్మిణి ఏమైందని అడగ్గా తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేస్తాడు.  సీన్‌ కట్‌ చేస్తే సత్య జీవితం గురించి తలుచుకుంటూ కమల కుంగిపోతుంటుంది. రుక్మిణి జీవితం బాగుండటం కోసం సత్య ఇంకెన్ని త్యాగాలు చేస్తుందో అని తలుచుకొని తనలో తానే బాధపడిపోతుంటుంది. ఇది గమనించిన భాగ్యమ్మ కొన్ని రోజులుగా కమల ఎందుకు అలా ఉంటుందో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తుంది. అయితే అకస్మాత్తుగా నందా సత్య జీవితంలోకి రావడం వల్ల అసలు అతను ఎవరో ఏంటో పూర్తిగా తెలుసుకునే అవకాశం లేకుండా పోయిందని, సత్య జీవితం ఎలా ఉంటుందో అన్న బాధ ఉందని సమాధానం ఇస్తుంది. 

ఎవరు భర్త అవుతారో, ఎవరు భార్యగా వస్తారో తెలియకపోవడమే జీవితంలో మేజిక్. ఆ తరవాత ఒకరికోసం ఒకరు అనే భావన ఏర్పరచుకోవడం మరో మేజిక్. 'స్టార్‌ మా' సరికొత్తగా ప్రారంభించబోతున్న ధారావాహిక కోసం ముందుగా విడుదల చేసిన పాట సంచలనం సృష్టిస్తుంది. ఇది కేవలం రెండు ముఖ్యమైన పాత్రల పరిచయం. ఏ సిరులూ తన సుగుణాలతో సరితూగవని అమ్మాయి... నా కలలను నీ కనులతో చూడాలని ఆశ పడే  అబ్బాయి... ఎంత అందంగా వుంది ఈ ఊహ. పాత్రల పరంగా అది పూర్తిగా నిజం.  అలా పాట అంతా జీవితాన్ని అందమైన కోణం లో చూసిన ఇద్దరి ఆలోచనలు వినిపిస్తాయి. కనిపిస్తాయి. ఆ ప్రేమని నిలబెట్టుకునేందుకే ఆ జంట ప్రయత్నించి నిలబడుతుంది. ఈ నెల 22న (సోమవారం) ఈ సీరియల్  ప్రారంభం అవుతోంది.  సోమవారం నుంచి శనివారం వరకు రాత్రి 9 గంటలకు స్టార్ మా ప్రేక్షకులను అలరించబోతోంది. చదవండి : చిరంజీవి పాటకు స్టెప్పులేసిన బిగ్‌బాస్‌ భామ, ఫ్యాన్స్‌ ఫిదా

కాకతీయ సామ్రాజ్య వైభవాన్ని, రాణి రుద్రమదేవి ధైర్య సాహసాలను బుల్లి›తెరపై ఆవిషరించేందుకు సిద్ధమైంది స్టార్‌ మా ఛానెల్‌. బుల్లి తెరపై మునుపెన్నడూ లేని ప్రమాణాలతో ‘రుద్రమదేవి’ కథను సీరియల్‌ రూపంలో తీసుకొస్తున్నారు. ‘‘ఈ రుద్రమదేవి కథా కాలాన్ని యథాతథంగా తెర మీదకు తీసుకు వచ్చేందుకు వందల మంది కృషి చేశాం. ఇది మన తెలుగు కథ. తెలుగు ప్రేక్షకుల కోసం ప్రత్యేకంగా నిర్మించిన కథ’’ అని స్టార్‌ మా బృందం పేర్కొంది.  ‘రుద్రమదేవి’ సీరియల్‌ జనవరి 18 నుంచి రాత్రి 9 గంటలకు స్టార్‌ మా చానెల్‌లో ప్రసారం కానుంది.

కోవిడ్- 19 దెబ్బకు టీవీ వినోద పరిశ్రమ కుదేలయ్యింది. నిన్నటి వరకు తిరుగాడిన పాత్రలన్నీ ఉన్నఫలంగా అదృశ్యమయ్యాయి. అనివార్యంగా క్వారంటైన్‌కి పోయాయో? లేక భౌతిక దూరం పాటిస్తున్నాయో? ఏదేమైనా సీరియళ్లు, ఇతర వినోద కార్యక్రమాలపై ఆధారపడిన కళాకారులు, సాంకేతిక నిపుణుల జీవన చిత్రపటం చిన్నాభిన్నమయ్యింది. భవిష్యత్ అగమ్యం? సీరియళ్లకు అర్థం పర్థం లేని సస్పెన్సులతో, ట్విస్టులతో వీక్షకులను కట్టిపడేయాలని చూసిన టివి సిబ్బంది జీవితమే ఇప్పుడు ఊహించని మలుపులో నిలబడింది. షూటింగులు ఎప్పుడు మొదలవుతాయి? పారితోషికాల్లో కోతలు ఉంటాయా? పాత నిర్మాతల్లో పలాయనం చిత్తగించే వారు ఎందరు? ఈ విపత్కర పరిస్థితిని ఆసరాగా చేసుకుని మళ్ళీ డబ్బింగ్ సీరియళ్లను మనపై రుద్దుతారా? ఈ ప్రశ్నలు టీవీ పరివారాన్ని ఆందోళనకు గురిచేస్తున్నాయి.ఫండెడ్ ప్రోగ్రామ్స్ ప్రక్రియ ప్రారంభం టీవీ సీరియళ్ల నాణ్యతకు ముప్పు తెచ్చింది. ఛానల్ హెడ్‌గా కూచున్న పెద్ద దిక్కుల దిక్కుమాలిన అభిరుచులకు, అభ్యాసాలకు విశృంఖలత్వం అబ్బింది. వాళ్ళు ఆడిందే ఆట.. పాడిందే పాటగా తయారయ్యింది పరిస్థితి. పోనీ సృజనాత్మకత ఏమైనా మెండుగా ఉన్న జీవులా అంటే అదీ లేదు. సీరియళ్లకు టైటిల్‌ పెట్టడానికి సైతం సినిమా పేర్లను ఆశ్రయించాలి. వాటిలో ఘోరమైన పరాజయం పొందిన సినిమా టైటిల్‌ను కూడా సగర్వంగా పెట్టుకుంటారు. ఈ స్థాయి వాళ్ళు కథలో, పాత్రల్లో, సంభాషణల్లో నిత్యం వేలు పెట్టడం పరిపాటి. పిట్టను కొట్ట-పొయ్యిలో పెట్ట డైలీ సీరియల్ అంటే నెలకు సుమారు 22 ఎపిసోడ్లు ప్రసారమవుతాయి. కనీసం ఒక నెలకు సరిపడా ఎపిసోడ్‌లు అయినా నిల్వ పెట్టుకొనే అవకాశం నిర్మాతలకు ఉండటం లేదు. ఎసరు వేశాక బియ్యం కోసం కొట్టుకు పరుగెత్తినట్లు ఉంటోంది చానళ్ళ నిర్వాకం. దీంతో కరోనా దెబ్బకు లాక్‌డౌన్ ప్రకటించే నాటికీ చానళ్ళ దగ్గర ఒక్క ఎపిసోడ్ సైతం చేతిలో నిలవలేని పరిస్థితి. తెల్లవారి నుంచి ప్రసారానికి ఎపిసోడ్లు లేక తెల్లమొఖం వేశారు. కరోనా పుణ్యమాని తెలుగు చానళ్ళ బాధ్యుల బాధ్యతారాహిత్య నిర్వాహకాలు ప్రపంచానికి తెలియవచ్చాయి. వెరసి చానళ్ళ డొల్లతనం బయట పడింది. రేపు ప్రసారం అంటే ఈ సాయంత్రం వరకు ఆమోదం తెలుపరు. కథలో ఏ మార్పులు చేస్తారో, కూర్పులో ఏ తలతిక్క ప్రదర్శిస్తారో అని భయపడటమే పరిపాటి. తలా తోక లేని మార్పులు, చేర్పులతో వేధిస్తారు. చెప్పేవాడికి వినేవాడు లోకువ అంటే ఇదే మరి. వాళ్ళ పైశాచిక ఆనందం తీర్చుకోవడమే తప్ప చానల్ తలకాయల సూచనల్లో హేతుబద్దత శూన్యం. కన్నడ జగదేక సుందరిల దిగుమతి కన్నడ సీమ నుంచి హీరోయిన్ల దిగుమతి తెలుగు టివి పరోశ్రమకు మరో సమస్యగా తయారయ్యింది. భాష రాని యువతులను హీరోయిన్లుగా రుద్దుతున్నారు. కర్ణాటకకు చెందిన శాల్తి అయితే చాలు. నటన రాకపోయినా పర్లేదు హడావిడిగా ముఖ్యపాత్రకు ఎంపిక చేసి విమానంలో దిగుమతి చేస్తున్నారు. సదరు నటికి తెలుగు సీనియర్ కళాకారులకన్నా ఎన్నో రెట్లు ఎక్కువగా పారితోషికం. గౌరవం, భోజనం, వసతి అన్నిటా అగ్ర తాంబూలమే. క్వారంటైన్‌లో కరోనా రోగి మాదిరి మేపుతున్నారు. అయినవాళ్ళకు ఆకుల్లో కానీ వాళ్లకు కంచాల్లో అన్న చందాన ఉంది మన చానళ్ళ పర భాషా కళాకారిణుల వ్యామోహం. ఇది గమనించి ఆరువారాల్లో తెలుగు భాష నేర్పే సంస్థలు బెంగుళూరు నగరంలో పుట్టగొడుగుల్లా వెలిశాయి. కళాకారుల గొంతు నులిమి తెలుగు నటీనటుల విషయానికి వస్తే, ఒకరు ఒక్క సీరియల్లో మాత్రమె నటించాలనే ఆంక్ష అప్రకటితంగా అమలులో ఉంది. ఒక చానన్‌లో ఒక సీరియల్‌లో పనిచేస్తున్న నటుడిని అదే చానల్‌లో ప్రసారమవుతున్న ఇతర సీరియల్‌లో నటించడానికి అవకాశం ఇవ్వరు. దీంతోపాటు మిగతా పోటీ చానళ్ళలో అతను పనిచేయడానికి అనర్హుడు. నాలుగేళ్ళ పాటు సాగే సీరియల్‌లో కేవలం పదో పాతికో ఎపిసోడ్లలో కనిపించిన దృష్ట్యా ఆ సీరియల్ నడిచినంత కాలం రంగేసుకోకుండా చేయడం అన్యాయం కాదా? కళాకారులను తమకు చేతనైన నటనకు తద్వారా ఉపాధికి దూరం చేయడం నైతికంగా నేరం కాదా? భుక్తి కోసం పనిచేసుకొనే రాజ్యాంగం ప్రసాదించిన ప్రాథమిక హక్కును కాలరాసినట్లు కాదా? చానల్ హెడ్‌లు కనీస మానవీయ కోణంలో ఆలోచించక పోవడం వల్ల ఈ రోజు టీవీ కళాకారులు, సాంకేతిక నిపుణుల కుటుంబాల  పరిస్థితి దయనీయంగా తయారయ్యింది. దీనికి నైతిక బాధ్యత ఎవరిదో అందరికి తెలిసిందే. చానళ్ళ ప్రసారాలకి వీక్షకులే మహారాజ పోషకులు. సీరియళ్ళ విజయంలో వారే  చందాదారులు, నైతిక భాగస్వాములు. వీక్షకుల జీవితంలో భాగమైన సీరియళ్ళ ప్రసారాలకు ఆటంకానికి కారణమై వారి వినోదాన్ని ఆర్నెల్లపాటు దూరం చేసిన పాపం సైతం ఈ బాధ్యులదే! స్లాట్ ఫీజు మనది- సాఫీ దౌడ్ తమిళ తంబిలది  తెలుగు ప్రైవేటు చాన్నాళ్ళు ఆవిర్భావం నుంచే తెలుగు వాళ్లకు అన్యాయం చేస్తున్నాయి. జెమిని టీవీ తొట్ట తొలి సీరియళ్ళు అన్నీ తెలుగు నిర్మాతలే చేశారు. అప్పట్లో స్లాట్ ఫీజు చెల్లించవలసి ఉండేది. నిర్మాణ ఖర్చుతోపాటు ప్రతి ఎపిసోడ్‌కు సుమారు యాభై వేలు చెల్లించి ఎన్నో సీరియళ్ళను అభిరుచి, ఉత్సాహం ఉన్న తెలుగు నిర్మాతలు రూపొందించి చేతులు కాల్చుకున్నారు. మధు మహంకాళి  “విష్ణుమాయ”, షరీఫ్ మహ్మద్ “పోలీసు ఫైల్” అగస్త్యశాస్త్రి “కొత్తకోణం” ఈ కోవలోనివే. మనవాళ్ళ త్యాగంతో రహదారులు పడ్డాక మనలను తప్పించి చెన్నై నిర్మాతలు రాడాన్, ఎవిఎం, వికటన్‌లను మనపై రుద్దారు. అనువాద సీరియళ్ళ ధాటికి తెలుగు పరిశ్రమ అప్పట్లో ఒకసారి కుదేలయ్యింది. కళాకారులు, సాంకేతిక వర్గం దిక్కులేని వారయ్యారు. అదే సమయంలో డబ్బింగ్ సీరియళ్ళకు వ్యతిరేకంగా తెలుగు టీవీ పరిశ్రమ ఒక్కతాటి పైకి వచ్చి ఉద్యమించింది. నటుడు విజయ్ యాదవ్ ఆమరణ నిరాహార దీక్షతో పరిశ్రమ దిగివచ్చి హామీలు ఇచ్చింది. క్రమంగా డబ్బింగ్ సీరియళ్ళ నిర్మాణం తగ్గుముఖం పడుతున్నాయని భావిస్తున్నతరుణంలో కన్నడ జగదేక సుందరిలు, ఎగ్జిక్యుటివ్ ప్రొడ్యుసర్లనే శాడిస్ట్ లు, చానల్ హెడ్‌లనే అహంభావుల చేతిలో సృజనాత్మకంగా సాగాల్సిన చానళ్ళు కోతి చేతిలో కొబ్బరికాయలా తయారయ్యాయి. అంతా కలసి తెలుగు టీవీని కోతిపుండు బ్రహ్మ రాక్షసిని చేశారు.   అస్తిత్వ ఉద్యమ దిశగా తెలుగు టీవీ పరివారం తెలుగులో మంచి కళాకారులు ఉన్నప్పటికి వారిని పక్కనపెట్టి పరభాషా నటులను ప్రోత్సహించడం అపాత్ర దానమే కాదు. అంతకు మించి ప్రతిభావంతులైన తెలుగు కళాకారులను అవమాన పరిచినట్లే. సున్నితమైన కళాకారుల మనోభావాలు దెబ్బతీస్తూ వారిని ఆత్మన్యూనతకు గురిచేస్తున్నారు. చానళ్ళ తుగ్లక్ చర్యలు తెలుగు కళాకారుల ఆత్మ గౌరవ సమస్యగా పరిణమిస్తోంది. తెలుగు టీవీ పరిశ్రమకు తటస్థుల నుంచి మిగతా పౌర సమాజం నుంచి కూడా క్రమంగా నైతిక మద్దతు లభిస్తోంది త్వరలోనే చానళ్ళకు వ్యతిరేకంగా తెలుగు టెలివిజన్ పరివారం అస్తిత్వ ఉద్యమం ప్రారంభమయ్యే దిశగా పరిస్థితులు కనబడుతున్నాయి. - ప్రచండ

జస్పాల్‌ భట్టీ :80–90ల కాలంలో దూరదర్శన్‌ చూసేవారికి జస్పాల్‌ భట్టీ పరిచయమే. అమృతసర్‌ వాసి అయిన జస్పాల్‌ ‘కింగ్‌ ఆఫ్‌ కామెడీగా, కింగ్‌ ఆఫ్‌ సెటైర్‌’గా పేరొందారు. ‘ఫ్లాప్‌ షో’ తో పాటు ‘ఉల్టా పల్టా’, ‘ఫుల్‌ టెన్షన్‌’ లోనూ జస్పాల్‌ నటించి మెప్పించారు. వ్యంగ్య, హాస్య నటుడు, రచయిత,  దర్శకుడు అయిన జస్పాల్‌ 2012లో మరణించారు. జస్పాల్‌ మరణించిన ఏడాదికి పద్మభూషణ్‌ అవార్డ్, అత్యున్నత పౌరపురస్కారాలతో భారత ప్రభుత్వం జస్పాల్‌ని గౌరవించింది. ఇవన్నీ చదువుతుంటే ఇప్పటికీ ఇలాంటి ఎన్నో సంఘటనలు మనమధ్యే జరుగుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. ఇందులో కొన్ని మనం ఫేస్‌ చేసినవే అయుంటాయి. ఎప్పటికీ ఎవర్‌గ్రీన్‌గా నిలిచే ఈ స్ట్రాంగ్‌ కథనాలను 80ల కాలంలోనే దూరదర్శన్‌ ప్రేక్షకుడి కళ్లకు కట్టింది. ‘ఫ్లాప్‌ షో’ హిట్‌ ఫార్ములాగా ప్రజల మనసులను గెలుచుకుంది.– ఎన్‌.ఆర్‌ ఓ గవర్నమెంట్‌ డాక్టర్‌.. పేషంట్‌కి ఆపరేషన్‌ చేసి కత్తిని అతని కడుపులోనే మరిచిపోతాడు. ఓ ప్రొఫెసర్‌..తను చెప్పింది వినకపోతే విద్యార్థిని ఎంతకాలమైనా పాస్‌ చేయడు. ఓ అధికారి..చేయి తడపకపోతే ఫైల్‌ పైన సంతకం చేయనే చేయడు..ఇవన్నీ మనదేశంలో ఎప్పుడూ తాజాగా వినిపించే వార్తలు. గవర్నమెంటు ఆఫీసులలో ఉద్యోగులు, కళాశాలలో ప్రొఫెసర్లు, ఆసుపత్రులలో డాక్టర్లు, పెద్ద పెద్ద ప్రభుత్వ నిర్మాణాలు చేపట్టే కాంట్రాక్టర్లు.. ఇలా ప్రభుత్వ ఉన్నతఅధికారుల నిర్లక్ష్య ధోరణిని వ్యంగ్యాత్మకంగా ఎండగట్టిన మొట్టమొదటి సీరియల్‌ ‘ఫ్లాప్‌ షో.’ ఈ దేశంలో సామాన్యుడు సామాజిక సమస్యలను ఏ విధంగా ఎదుర్కొంటున్నాడో కళ్లకు కట్టిన షో కూడా ఇదే. పదే పది ఎపిసోడ్స్‌ అయినా పదికాలాల పాటు అందరి మదిలో నిలిచిపోయిన ‘ఫ్లాప్‌ షో’ని దూరదర్శన్‌ 1989లో ప్రేక్షకుల ముందుకు తీసుకువచ్చి పెద్ద సాహసమే చేసింది. బుల్లితెర చేసిన ఈ ఆలోచన ప్రేక్షకుడి మదిని తట్టిలేపింది. ‘ఫ్లాప్‌ షో’ని కాస్తా హిట్‌ షోగా మార్చింది. ఈ వ్యంగ్య హాస్య సీరియల్‌కి మూలకర్త ఇండియన్‌ టెలివిజన్‌ పరిశ్రమలో ప్రముఖుడిగా పేరొందిన జస్పాల్‌ భట్టి.  ప్రభుత్వ యంత్రాంగ తీరుతెన్నులను వ్యంగ్యంగా చూపుతూనే వారు సమయాన్ని, డబ్బును ఎలా దుర్వినియోగం చేస్తుంటారో ఈ సీరియల్‌ ద్వారా ప్రజలకు తెలిసేలా పూనుకున్నారు జస్పాల్‌. మొత్తం పది ఎపిసోడ్లు. ప్రతీ ఎపిసోడ్‌ లో ఓ ప్రభుత్వ అధికారి కుట్రపూరిత చర్యలు, నిర్లక్ష్యంతో కూడిన కథనం ఉంటుంది. ఈ సీరియల్‌కి దర్శకుడు, రచయిత మాత్రమే కాదు ఇందులోని ప్రధాన పాత్రధారి కూడా జస్పాల్‌ భట్టీయే. జస్పాల్‌ భార్యా సవితా భట్టి ఈ సీరియల్‌లో నటించడడమే కాకుండా నిర్మాతగానూ ఉన్నారు. తప్పిపోయిన కుక్క తప్పిపోయిన తన పెంపుడు కుక్కను వెతకడానికి ఓ అధికారి ప్రభుత్వ వనరులను వాడుకున్న విధం, అతని వృధా ఖర్చును ఈ షోలో చూపించడం విశేషం. నకిలీ మెడికల్‌ బిల్స్‌తో బురిడీ ప్రభుత్వ ఉద్యోగులకు మెడికల్‌ రీయింబర్స్‌మెంట్‌ కింద నగదు మొత్తం చెల్లిస్తుంది. దీని కోసం వీరు నకిలీ పత్రాలను సృష్టిస్తారనే వాదనను వ్యంగ్యాత్మకంగా తీసుకున్నారు జస్పాల్‌ భట్టి. ఇందులో జస్పాల్‌ గవర్నమెంట్‌ ఆఫీసర్‌. జస్పాల్‌ స్నేహితుడు అనారోగ్యంతో ఆసుపత్రిలో చేరుతాడు. అతని మెడికల్‌ బిల్స్‌తో జస్పాల్‌ రీయింబర్స్‌మెంట్‌ కోసం నకిలీ పత్రాలను సృష్టిస్తాడు. అయితే, చికిత్స పొందుతూ జస్పాల్‌ స్నేహితుడు చనిపోతాడు. దీంతో అంతా జస్పాల్‌ చనిపోయినట్టు భావిస్తారు. హాస్యంగా భావించినా ఇందులోని వాస్తవాన్ని అంతా గుర్తించారు. కాంట్రాక్టర్ల ఆస్తులు రియల్‌ ఎస్టేట్‌ యజమానుల కష్టాలన్నీ డబ్బు చుట్టూతా తిరుగుతూ ఉంటాయి. రకరకాల వెంచర్ల పేరుతో కొత్త కొత్త స్కీములు సృష్టించడం వాటిలో ప్రజలను ఇరికించడం.. ఏ విధంగా ఉంటాయో వ్యంగ్యాత్మకంగా తీసుకున్నారు ఈ ఎపిసోడ్‌లో. ఇతరులకు చెందిన ఆస్తులను కబ్జా చేయడం, వారు సృష్టించే కొన్ని వంచక పథకాలను ఈ ఎపిసోడ్‌ హైలైట్‌ చేసింది. అంతేకాదు నాణ్యత లేకుండా ప్రభుత్వ భవననిర్మాణాలను చేపట్టే కాంట్రాక్టర్ల పనికిమాలిన చర్యలను ఇందులో చూపించారు. కాంట్రాక్టర్లు నిర్మించిన ఈ నాణ్యతలేని భవనాలను ప్రభుత్వం ప్రజలకు ఇవ్వడం, ఆ గృహసముదాయాలలో నివాసితులు ఎలాంటి ఇబ్బందుల పాలవుతుంటారో చూపుతుంది ఈ ఎపిసోడ్‌. బెదిరింపుల పీహెచ్‌డి పోస్టుగ్రాడ్యుయేట్‌ రీసెర్చ్‌ విద్యార్థులు తమ గ్రంథ రచనకు ప్రొఫెసర్ల వద్ద చేరుతుంటారు. ప్రొఫెసర్ల చేతిలో ఆ విద్యార్థులు పడే పాట్లను ‘ప్రొఫెసర్‌ అండ్‌ పీహెచ్‌డీ స్టూడెంట్స్‌ గైడ్‌’ ఎపిసోడ్‌లో చూపింది. ప్రొఫెసర్‌ తన వద్ద రీసెర్చ్‌ స్టూడెంట్‌గా చేరిన అతని చేత తన ఇంటిపనులన్నీ చేయించుకుంటుంటాడు. చివరికి తన మరదలిని వివాహం చేసుకోవడానికి ఒప్పుకునేట్లయితేనే పాస్‌ చేస్తానని బెదిరిస్తాడు. ఇప్పటికీ ఇలాంటి ప్రొఫెసర్ల గురించి కథనాలు వెలువడుతూనే ఉండటం గమనార్హం. పనికిమాలిన మీటింగ్‌లు.. కొంతమంది ప్రభుత్వ ఉన్నతోద్యోగులు రోజువారీ కార్యక్రమాల్లో భాగంగా అర్థం లేని సమావేశాలను ఏర్పాటుచేసుకొని బాతాఖానీ కొడుతుంటారని ‘మీటింగ్‌’ అనే ఎపిసోడ్‌లో చూపుతారు జస్పాల్‌. పొట్టలో వాచీ ప్రభుత్వ ఆసుపత్రులలో కొంతమంది డాక్టర్లు తమ విధుల పట్ల ఎంత నిర్లక్ష్యంగా ఉంటారో ‘డాక్టర్‌’ ఎపిసోడ్‌ చూస్తే ఇట్టే తెలిసిపోతుంది. జస్పాల్‌ భట్టి ఇందులో డాక్టర్‌ పాత్ర పోషించారు. రోగికి ఆపరేషన్‌ చేసి అతని పొట్టలో తన వాచీని మర్చిపోయిన విధానాన్ని ఈ ఎపిసోడ్‌లో చూపించారు. ఇలాంటి సంఘటనలను ఇప్పటికీ వార్తల్లో చూస్తుంటాం. ముఖ్య అతిథి ఎప్పుడూ ఆలస్యమే... ప్రజా వేదికలలో పాల్గొనాల్సిన ముఖ్య అతిథి కోసం జనం అంతా గంటలతరబడి ఎదురుచూస్తూ ఉంటారు. అయితే, ఆ వ్యక్తి ఎప్పుడూ ఫంక్షన్‌ టైమ్‌కి హాల్‌కి చేరుకోడు. ఇది తన ఒక ముఖ్యమైన అర్హతగా భావిస్తుంటాడు. ప్రభుత్వ అధికారులలో ఇప్పటికీ ఇలాంటి వారు ఉండటం గమనార్హం. గజిబిజి కనెక్షన్ల లైన్‌మ్యాన్‌ ఇండియన్‌ టెలీఫోన్‌ డిపార్ట్‌మెంట్‌ని, అందులోని అధికారులను ఈ ఎపిసోడ్‌లో తూర్పారబట్టారు భట్టీ. ఇప్పుడంటే స్మార్ట్‌ఫోన్ల పరంపర వల్ల టెలీఫోన్‌ కనెక్షన్లు గురించి దిగుల్లేదు కానీ నాటి రోజుల్లో ఇదో పెద్ద తపస్సు. టెలీఫోన్‌ కనెక్షన్‌ కోసం అప్లయ్‌ చేసుకోవడం, నెలలు గడుస్తున్నా కనెక్షన్‌ రాకపోవడం, వచ్చినా నాణ్యతలేని టెలిఫోన్‌ పరికరాలను అమర్చడం.. వంటివెన్నో జరిగేవి. వాటన్నింటినీ ఈ ఎపిసోడ్‌లో చూపించారు. అర్హతలు లేనివారి చేతిలో సృజన సీరియల్‌ అన్నదే సృజన ఉన్న కంటెంట్‌. అయితే, దానిని కొంతమంది టీవీ నిర్మాతలు ఎలా విస్మరిస్తారో ఇందులో చూపించారు. ఎలాంటి అర్హతలు లేని డబ్బున్న వ్యక్తులు టెలివిజన్‌ కార్యక్రమాలు నిర్మించడం గురించి ఈ ఎపిసోడ్‌ చూపుతుంది.

80ల కాలంలో వినియోగదారులకు ఒక అక్కలా మార్గం చూపించిన పాత్ర రజని. తూనికల్లో, కొలతల్లో ఆటో చార్జీలలో, స్కూలు ఫీజుల్లోమధ్య తరగతివాడు ఎలా మోసపోతున్నాడో, నష్టపోతున్నాడో చూపించి, మేల్కొల్పిన పాత్ర రజని. వినియోగదారుల ఉద్యమందేశంలో ఉవ్వెత్తున ఎగిసేలా చేసిన ఈ పాత్ర, పోషించిన నటి ప్రియా టెండూల్కర్‌ ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోతారు.రజని’ సీరియల్‌ అనగానే గంజిపెట్టిన చిన్న అంచు కాటన్‌ చీరలు, ముడివేసిన కొప్పు, నుదుటన పెద్దబొట్టు..‘ నాటి ప్రేక్షకుల మదిలో ఓ మధ్యతరగతి గృహిణి ఇమేజ్‌ అలాగే కళ్లముందు నిలిచిపోయింది. అలాగే, మొదటిసారి వినియోగదారుల హక్కుల విషయంలో అవగాహన కలిగించడానికి ‘రజని’ సీరియల్‌తో పెద్ద సాహసమే చేసింది దూరదర్శన్‌. సామాన్యుని పెన్నిధి ‘రజని’ దూరదర్శన్‌లో వచ్చే సీరియల్స్‌ నాడు విభిన్న తరహా కాన్సెప్ట్‌తో ప్రేక్షకులను అలరిస్తూ ఉండేవి. అలాంటి సమయంలో ముంబయ్‌ చిత్ర దర్శకుడు బసు ఛటర్జీకి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. రచయిత కరన్‌ రజ్దాన్, అనిల్‌ చౌదరీలు ఛటర్జీ ఆలోచనను పంచుకున్నారు. సామాన్య మానవుడు ఎదుర్కొనే కష్టనష్టాలను రాసుకున్నారు. పిల్లాడికి స్కూల్లో అడ్మిషన్‌ కావాలన్నా, ఇంటికి సమయానికి గ్యాస్‌ సిలిండర్‌ రావాలన్నా, నిత్యావసర సరుకుల కొనుగోలులో మోసాలున్నా, ఆటో–రిక్షా డ్రైవర్ల ఆగడాలను కట్టిపెట్టాలన్నా.. ఇవన్నీ సామాన్యుడు ఎదుర్కొనే సమస్యలే. ఇవన్నీ ఆ సామాన్యుడు ఎదురు తిరిగితేనే వాటికి అడ్డుకట్టవేయడం సాధ్యం. ఆ సామాన్యుడు మగ అవడం కంటే ‘ఇల్లాలు’ అయితే.. అలా ఆ ఆలోచన నుంచి పుట్టిందే ‘రజని.’ ఏడాదికి సరిపడా కథనాలు సిద్ధమయ్యాయి. అవినీతి వ్యవస్థపై పోరాటం, సామాజిక సమస్యలను పరిష్కరించడంలో ముందుండే రజని 1985లలో బుల్లితెరపై ప్రతీ ఆదివారం ఉదయం ప్రేక్షకుల ముందుకు వచ్చేది.   ప్రియా ‘రజినీ’ టెండూల్కర్‌ ప్రియ తన బాల్యం నుండే కళలు, సంస్కృతి పట్ల మొగ్గు చూపేవారు. ఆమె తండ్రి ప్రముఖ రచయిత, పద్మభూషణ్‌ అవార్డు గ్రహీత విజయ్‌ టెండూల్కర్‌. ముంబయ్‌లోనే పుట్టి పెరిగారు. పద్నాలుగేళ్ల వయసులో మొదటిసారి మరాఠీ స్టేజీ మీద నటించింది. ఆ తర్వాతి కాలంలో .. ఫైవ్‌స్టార్‌ హోటల్‌లో రిసెప్షనిస్ట్, ఎయిర్‌ హోస్టెస్, పార్ట్‌–టైమ్‌ మోడల్, న్యూస్‌ రీడర్‌.. ఇలా భిన్నమైన ఉద్యోగాలు చేసింది.1974లో శ్యామ్‌ బెనెగల్‌ ‘అంకుర్‌’ సినిమాలో నటించింది. ఆ తర్వాత వరసగా డజన్‌ మరాఠీ సినిమాల్లో అవకాశాలు వచ్చాయి. ఒక కన్నడ సినిమాలోనూ నటించింది. 1985లో ‘రజని’ టీవీ సీరియల్‌ ద్వారా ఇండియా మొత్తం ప్రియ పరిచయం అయ్యింది. ఆ తర్వాత కొన్నాళ్లకు ‘స్వయంసిద్ధ’ అనే టీవీ సీరీస్‌లోనూ నటించింది. ప్రియ సహజంగానే స్వేచ్ఛావాది. సామాజిక కార్యకర్త కూడ. సామాజిక సమస్యల మీద ఎలాంటి భయం లేకుండా తన భావాలను బయటపెట్టేది. ప్రియా నిర్వహించే ‘జిమ్మెదార్‌ కౌన్‌’అనే టాక్‌ షోలో ఆమె ఒక మండే అగ్నికణంలా ప్రేక్షకులకు కనిపించేది. ‘పూజ న ఫూల్‌’ అనే గుజరాతీ సినిమాలోనూ ముఖ్యపాత్ర పోషించారు ప్రియ. ఆ మూవీ ద్వారా పెద్ద విజయాన్ని అందుకుంది. రజనీ సీరియల్‌లో సహనటుడైన కరణ్‌ రాజ్దాన్‌ను 1988లో పెళ్లి చేసుకున్న ప్రియ కుటుంబ కలహాలతో 1995లో విడిపోయింది. కొన్నేళ్లపాటు రొమ్ముక్యాన్సర్‌తో పోరాడిన ప్రియ అనే రజని 2002 సెప్టెంబర్‌లో గుండెపోటుతో హఠాన్మరణం పొందారు. నిజాల నిగ్గు తేల్చే గృహిణి రజని ఒక ఆవేశపూరితమైన మహిళ. ఆమె దేనికీ భయపడదు. అన్యాయం ఎక్కడ జరిగినా ఎదిరిస్తుంది. నిజాల నిగ్గు తేలుస్తుంది. ఆమె కుటుంబం మొదట కంగారుపడుతుంది తప్ప, ఎదురు చెప్పదు. తమ చుట్టుపక్కల పిల్లలకి స్కూల్‌లో అడ్మిషన్‌ కావాలన్నా, టెలిఫోన్‌ కనెక్షన్‌ కావాలన్నా, ఆటో, రిక్షా డ్రైవర్ల సమస్య అయినా.. జనం తరపున పోరాడటానికి రజని ముందుంటుంది. రాజకీయనాయకులు, పోలీసు అధికారులను సైతం హెచ్చరించడానికి ఆమె ఏ మాత్రం వెనుకాడదు. చెడును చూసినప్పుడు వెనకడుగువేసే ప్రసక్తేలేదు. ధైర్యంగా పోరాడుతుంది. వ్యవస్థతో పోరాడటానికి తన గొంతుకను వినిపించడానికి ఏ మాత్రం వెనుకంజవేయదు. ‘మగవాడు ఎంతటి కఠిన మార్గం మీదనైనా వెళతాడు, ఆడది అతణ్ణి అనుసరించాలి’ అని చెప్పే పెద్దల నీతి మాటలను రజని తప్పని చూపుతుంది. మార్గం ఎవరికైనా ఒకటే అని రుజువుచేస్తుంది. దారితీసిన ఉద్యమాలు   ‘రజని’ ఆదివారం ఉదయం టిఫిన్‌ ముగించుకునే సమయానికి వచ్చేది. అరగంటపాటు అర్థవంతమైన సమస్యలపై సామాన్య మానవుడు పడే అగచాట్లను చూపేది. అన్ని ఎపిసోడ్లలో బాగా పాపులర్‌ అయిన ఎపిసోడ్స్‌..వంటకు ఉపయోగించే ఎల్‌పీజీ సిలిండర్‌ సమస్య. ఇప్పటిలాగా నాటి రోజుల్లో బుక్‌ చేసిన రెండు రోజుల్లోనే గ్యాస్‌ వచ్చేది కాదు. రోజుల తరబడి ఎదురు చూడాల్సి వచ్చేది. ఆ సమయంలో ఇల్లాళ్లు పడే ఇక్కట్లు అన్నీ ఇన్నీ కావు. అంతేకాదు, సిలండర్‌ డెలివరీచేసే ఏజెంట్లు సృష్టించే సమస్యలూ ఇన్నీ అన్నీ కావు. సామాన్య మానవుల కష్టాలు కాబట్టి ఇది అందరి నాడినీపట్టుకుంది. ముంబయ్‌కి చెందిన ‘ఆల్‌ ఇండియా ఎల్పీజీ డిస్ట్రిబ్యూటర్స్‌ ఫెడరేషన్‌’ ఈ షోకి వ్యతిరేకంగా నిరసన వ్యక్తం చేసింది. మరో ఎపిసోడ్‌లో.. టాక్సీ డ్రైవర్ల వేధింపులు. ‘తమవి చెడ్డ పాత్రలుగా సృష్టించారని, క్షమాపణ చెప్పి తీరాల్సిందే అని ముంబయ్‌లో 500 మంది టాక్సీ డ్రైవర్లు ఒక ఉద్యమంగా నడుస్తూ దూరదర్శన్‌ కార్యాలయానికి Ðð ళ్లారు. రజని ప్రభావం ఎంతటిదంటే ఓ నిశ్శబ్ద విప్లవానికి దారితీసింది. భారతీయ బుల్లితెర చరిత్రలో ‘రజని’ ఎప్పుడూ చెప్పుకోదగిన పాత్రగా మిగిలిపోతుంద’ని దర్శకుడు ఛటర్జీ గుర్తుచేసుకున్నారు. పద్మిని కొల్హాపూర్‌ –        ప్రియా టెండూల్కర్‌ ప్రియా టెండూల్కర్‌కి ముందు ఈ షోకి బాలీవుడ్‌ నటి పద్మిని కొల్హాపురి అనుకున్నారట.‘అప్పటికే పద్మిని ఇండస్ట్రీలో పెద్ద తార. ఆమెతో ‘రజని’ పైలట్‌ ఎపిసోడ్‌ కూడా షూట్‌ చేశాం. కానీ, ఆ తర్వాత పద్మిని డేట్స్‌ దొరకడం గగనమైపోయింది. ఆప్పుడు యాక్టర్స్‌ అయిన అనితారాజ్, బిందియా గోస్వామి, ప్రియలతో విడివిడిగా పైలట్‌ ఎపిసోడ్స్‌ షూట్‌ చేశాం. ప్రియ ‘రజని’కి పర్‌ఫెక్ట్‌ అనుకున్నాం. అలా అందరినీ దాటుకొని ప్రియా టెండూల్కర్‌ని ‘రజని’ వరించింది. అది ఆమె కోసమే పుట్టిన సీరియల్‌ అయ్యింది’ అన్నారు బసు చటర్జీ.పదమూడు ఎపిసోడ్లు పూర్తయిన తర్వాత ముంబయ్‌ చర్చిగేట్‌లో జరిగిన ఒక కార్యక్రమంలో సీరియల్‌ టీమ్‌ అంతటినీ దూరదర్శన్‌ ఘనంగా సత్కరించింది. ఇంతటి ఘనవిజయం సాధించిన సీరియల్‌ కనీసం ఏడాది పాటు వస్తుందని ఆశించాం. 42 వారాలకు ఎపిసోడ్స్‌ రష్‌ సిద్ధం. కానీ, ప్రభుత్వం ఈ సీరియల్‌ని నిలిపివేయమని కోరింది. కారణం, సీరియల్‌ సామాన్యుడి వైపు ఉండటమే. ఈ సమాధానం మమ్మల్ని చాలా నిరాశపరిచింది’ అని గుర్తుచేసుకున్నారు దర్శకుడు ఛటర్జీ.‘రజని’ సీరియల్‌ వచ్చిన దాదాపు 27 ఏళ్లకు అమీర్‌ఖాన్‌ ‘సత్యమేవ్‌ జయతే’ అంటూ స్టార్‌ ప్లస్‌లో సామాజిక సమస్యల అవగాహనపై ఓ కార్యక్రమం చేశారు. బాలీవుడ్‌ స్టార్‌ని సైతం ‘రజని’ సీరియల్‌ ఈ విధంగా ప్రభావితం చేసిందని చెప్పవచ్చు.– ఎన్‌.ఆర్‌

విజయనగరం టౌన్‌: రుతురాగాలు సీరియల్‌తో బుల్లితెర ప్రవేశం చేసి అంచలంచెలుగా ఎదిగి అమృతం సీరియల్‌తో అందరి మన్ననలు పొంది, లీడర్, గుండెజారి గల్లంతయ్యిందే, మనం వంటి హిట్‌ చిత్రాలకు కథ, స్క్రీన్‌ప్లే అందించిన మన జిల్లావాసి ఎమ్‌.హర్షవర్దన్‌ ఆదివారం గోల్డెన్‌ హెరిటేజ్‌ ఆఫ్‌ విజయనగరం స్వచ్ఛంద సంస్థ నిర్వహించిన ఆత్మీయకలయిక కార్యక్రమానికి హాజరయ్యారు. ఈ సందర్భంగా ఆయన సాక్షితో  తన అనుభవాలను పంచుకున్నారు. అవి ఆయన మాటల్లోనే... అప్పుడు మొదలైంది.. దూరదర్శన్‌లో ప్రసారమైన రుతురాగాలతో నట జీవితాన్ని ప్రారంభించాను. పుట్టింది రాజాంలోనైనా విద్యాభ్యాసం, పెరిగిందంతా విజయనగరంలోనే కావడం నా అదృష్టం. రుతురాగాలు తర్వాత కస్తూరీ, శాంతినివాసం సీరియల్స్‌లో నటించాను. అమృతం సీరియల్‌ ఎక్కువ పేరుప్రఖ్యాతులు తీసుకువచ్చింది. సినీరంగ ప్రవేశంలో లీడర్, అనుకోకుండా ఒకరోజు వంటి చిత్రాలు బాగా పేరుప్రఖ్యాతులు తీసుకువచ్చాయి. గుండెజారి గల్లంతయ్యిందే, మనం వంటి చిత్రాలకు కథ, స్క్రీన్‌ప్లే దర్శకునిగా పనిచేశాను.    ప్రస్తుతం స్వీయ దర్శకత్వంలో  ‘గుడ్‌ బ్యాడ్‌ అగ్లీ’ చిత్రాన్ని స్వీయదర్శకత్వంలో నిర్మిస్తున్నాను. సినిమా అంతా విజయనగరం పరిసర ప్రాంతాల్లోనే జరుగుతుంది. ఈ చిత్రానికి కథ, స్క్రీన్‌ప్లే, దర్శకత్వం వహిస్తున్నాను. యాంకర్‌ శ్రీముఖి ఇందులో హీరోయిన్‌గా ప్రధానపాత్ర పోషిస్తున్నారు. 1989లో పల్లెటూర్లో జరిగిన  యధార్ధ సంఘటన ఆధారంగా సినిమా తెరకెక్కిస్తున్నాను. 


 దేవుడు మనకు ‘జీవితం’ అనే 100 సంవత్సరాల డైలీ సీరియల్ ఇచ్చాడు. రిమోట్ కంట్రోల్ మాత్రం తన దగ్గరే దాచుకున్నాడు!ఐ లైక్ ఫేస్‌బుక్. ఎందుకంటే, మా చుట్టాలు పక్కాలు, మిత్రులు, తోబుట్టువులు... అందరూ దానిలోనే ఉన్నారు!  సెలైన్స్ అనేది ‘గోల్డ్’ అయితే... ఆ ‘గోల్డ్’కు  మార్కెట్‌లో బొత్తిగా ధర పలకడం లేదు.
  - స్వామి నిజమేనంద
  
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 26
 - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
 
 మగాళ్ళల్లా బాయ్ కట్ క్రాఫ్ హెయిర్ స్టైల్. జీన్స్ పేంట్. టి షర్ట్. పాలరాయిలా తెల్లటి చర్మం. చూపరులని ఇట్టే ఆకట్టుకునే అందం ఆమెది. బట్టల సబ్బు కోసం ఆ విభాగంలోకి వచ్చిన కపీష్ ఆమెని, ఆమె రెండు చేతులతో లాఘవంగా తోసే రెండు ట్రాలీలని చూశాడు. వాటి నిండుగా బ్రష్‌లు, చీపుళ్ళు, క్లీనింగ్ లోషన్లు, హేండ్ శానిటైజర్స్, డెటాల్ బాటిల్స్...
 ‘‘మే ఐ హెల్ప్ యు?’’ అడిగాడు.
 ‘‘ఓ! థాంక్స్’’ ఆమె కృతజ్ఞతగా చెప్పింది.
 ఓ ట్రాలీని తోస్తూ ఆమె పక్కనే నడుస్తూ అడిగాడు.
 ‘‘మీరు హాస్టల్‌లో ఉంటారా?’’
 ‘‘ఊహూ. దేనికలా అనుకున్నారు?’’
 ‘‘ఈ సామాను చూసి’’
 ‘‘సిల్లీ. ఇవన్నీ మా ఇంటికే.’’
 ఆమెది చాలా పెద్ద ఇల్ల్లై ఉంటుందని, అంటే ధనవంతురాలు అయి ఉంటుందని కూడా కపీష్ భావించాడు.
 ‘‘మీరు నార్త్ ఇండియనా?’’ అడిగాడు.
 ‘‘కాదు. తెలంగాణియన్‌ని. ఏం?’’
 ‘‘మీ చర్మం రంగు ఏపిలో కాని, తెలంగాణాలో కాని అరుదు. తమన్నాలా నార్త్ వాళ్ళు బాగా తెల్లగా ఉంటారు.’’
 ‘‘మా నాన్న యుపి. మా అమ్మ ఏపి. నేను తెలంగాణియన్‌ని.’’
 ఆ వస్తువులకి ఆమె చెకౌట్ కౌంటర్‌లో బిల్‌ని చెల్లించాక పార్కింగ్ లాట్ దాకా వెళ్ళి టాటా సఫారీలో వాటిని ఎక్కించాడు.
 ‘‘మీ ఫోన్ నంబర్?’’ నసిగాడు.
 ‘‘మీది చెప్పండి.’’
 ఆమె తన సెల్ తీసి అతను చెప్పే నంబర్ని నొక్కి కాల్ చేసింది. అతని సెల్‌ఫోన్ మోగాక చెప్పింది.
 ‘‘ఫీడ్ చేసుకోండి. నా పేరు స్వచ్ఛ.’’
 ‘‘స్వేచ్ఛా?’’
 ‘‘కాదు. స్వచ్ఛ.’’
 ‘‘మీ నాన్న గారి పేరు భారత్ కదా?’’
 ‘‘కాదు. భరత్.’’
 ‘‘నా పేరు కపీష్. సూపర్ బజార్ అని ఏడ్ చేసుకుంటే నేను గుర్తుండచ్చు’’ సూచించాడు.
 ‘‘ఆ అవసరం లేదు. ఏ హంసవర్ధనో, మృగాంకో అయితే గుర్తుండకపోవచ్చు. కపీష్ లాంటి పేరు ఎవరికీ ఉండదని పందెం. బై’’
 ఆమె వాహనం వెళ్ళిన రెండు నిమిషాలకి స్వచ్ఛకి కాల్ చేశాడు.
 ‘‘యస్ మిస్టర్ కపీష్. ఏదైనా కింద పడిందా? అప్పటికీ కింద చూసే ఎక్కానే?’’ స్వచ్ఛ మాటలు వినిపించాయి.
 ‘‘నాకు ఎందుకో దిగులుగా ఉంది’’ అతను చెప్పాడు.
 ‘‘దేనికి దిగులు?’’
 ‘‘దేనికి కాదు. ఎవరి మీద అని అడగండి... మీ మీద... మళ్ళీ ఎప్పుడు చూస్తానో అని! సాయంత్రం మీరు ఫ్రీనేనా?’’
 ‘‘ఏ టైంకి?’’
 ‘‘ేన  బిట్విన్ సిక్స్ అండ్ సెవెన్.’’
 ‘‘ఐ యామ్ నాట్ ష్యూర్... యస్ ఫ్రీ’’ మొహమాటపడి చెప్పింది.
 ‘‘గుడ్. జివికె మాల్‌లోని ఫుడ్ కోర్టులో కలుద్దామా?’’
 ‘‘వైనాట్?’’
 ‘‘థాంక్స్. డన్.’’
    
 ‘‘మీకు ఏం ఇష్టం?’’ అడిగాడు.
 ‘‘మీకు?’’ స్వచ్ఛ అడిగింది.
 ‘‘మోమోస్ ఓకే?’’
 ‘‘ఫైన్. నాన్ ఫేనింగ్, టేస్టీ’’
  
 కపీష్ లేచి వెళ్ళి ఓరియెంటల్ వెజ్ మోమోలు రెండు ప్లేట్‌లని కొన్నాడు. ఇటీవల మోమోలు ఫుడ్ కోర్టుల్లో ప్రాచుర్యం పొంది యువతని ఆకర్షిస్తున్నాయి. మైదా పిండిని చపాతీలా వత్తి అందులో కేరట్, కేబేజ్, కేప్సికం, ఉల్లిపాయ, బ్రకోలి తరుగుని, అల్లం వెల్లుల్లి, సోయాసాస్, వెనిగర్, ఉప్పు, మిరియాల పొడి మిశ్రమాన్ని ఉంచి అర్ధచంద్రాకారంలో మడిచి పది నిమిషాలు ఆవిరి మీద ఉడికించి, సోయా, చిలీ సాస్‌లతో సర్వ్ చేసే ఈ సింగపూర్, సౌత్ కొరియా స్నాక్ ఇప్పుడు ఇండియాలో ఇంకా స్ట్ట్రీట్ ఫుడ్‌గా (రోడ్ల మీద బళ్ళ మీదకి) రాలేదు. వెజిటబుల్స్ బదులు చికెన్, ప్రాన్స్, ఫిష్ మొదలైనవి కూడా పెట్టి మోమోలు తయారు చేస్తారు.
 
 వాటిని చూసి ఆమె హేండ్ బేగ్‌లోంచి హేండ్ శానిటైజర్ తీసి అతని చేతులని చాపమని అతని అరచేతుల మీద, తన అరచేతుల మీద పోసి చెప్పింది.
  ‘‘క్లీన్‌లీనెస్ ఈజ్ నెక్ట్ ్సటు గాడ్లీనెస్’’
  ‘‘అఫ్‌కోర్స్. అఫ్‌కోర్స్.’’
  ఆమెతో అరగంట పైనే కబుర్లు చెప్పాడు. ఆమె తండ్రి ఎయిర్‌ఫోర్స్‌లో పెలైట్. తల్లి ఫిజియోథెరపిస్ట్.
  ‘‘నేను సెంట్రల్ యూనివర్సిటీలో ఇంగ్లీష్ భాషలోని పదాల మీద డాక్టరేట్ చేస్తున్నాను.’’
  ‘‘ఓ! పదాల పుట్టుక మీద రీసెర్చా?’’
  ‘‘కాదు. నేను ప్రత్యామ్నాయ పదాల మీద రీసెర్చ్ చేస్తున్నాను. ఆ క్రమంలో ప్రస్తుతం ఇప్పుడు ఉన్న పదాల కన్నా ఇంకాస్త స్పష్టమైన పదాలని సృష్టించే ప్రాజెక్ట్ మీద పని చేస్తున్నాను.’’
  ‘‘అంటే?’’
 ‘‘అమెరికా ఇందులో అందె వేసిన చెయ్యి. ఇలా అక్కడ సృష్టించబడ్డ కొత్త పదాలు ఇంగ్లీష్ స్పీకింగ్ దేశాల్లో కూడా ప్రాచుర్యం పొందుతున్నాయి. ‘సెకండ్ హేండ్ కారు’ అనగానే అదేదో నాసిరకంది అన్న భావన కలుగుతుంది. కాబట్టి ఆ పరిశ్రమ వారు ‘యూజ్డ్ కార్స్’ అనే కొత్త పేరుని సృష్టించారు. ఇప్పుడు అదీ నాసిరకం అనిపించి ‘ప్రీ-ఓన్డ్ కార్స్’ అనే పదాన్ని సృష్టించారు. ఇలాగే నీగ్రోలని బ్లాక్స్ అనే వాళ్ళు. చర్మం రంగు వివక్షత సరి కాదని ఇప్పుడు ‘ఆఫ్రో-అమెరికన్స్’ అనే పదాన్ని సృష్టించారు. ఈ తరహాలో నేను సృష్టించిన కొన్ని పదాలని మా ప్రొఫెసర్ పేనల్ అప్రూవ్ చేసింది. పేరుని బట్టి ఆ వస్తువేదో స్ఫురించాలి.’’
 ‘‘గ్రేట్! కంగ్రాట్స్. మీరు సృష్టించిన పదాలు ఏమిటి?’’ కపీష్ ఆసక్తిగా అడిగాడు.
 
 (ఫింగర్ పాంట్స్ అంటే?)


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 24
 మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
 
 ‘‘అవును. మీకెలా తెలుసు?’’
 ‘‘కొన్ని వద్దన్నా తెలిసిపోతూంటాయి. రెండు కేపిటల్స్, రెండు అంకెలు గల ఓ ఎనిమిది నించి పది అక్షరాల పదాన్ని రాయండి’’ సూచించింది.
 ఐ లవ్ యు లో ఐ బదులు ఒకటి, ఎల్ బదులు నాలుగు వేశాడు. వైయులని కేప్స్‌లో రాసి చూపించి అడిగాడు.
 ‘‘ఇది ఓకేనా?’’
 ‘‘ఓకే. దీన్ని ఇప్పుడు టైప్ చేసి సబ్మిట్ చేయండి.’’
 చివరలో ఆమె పేరు సీతాని కలిపి టైప్ చేసి సబ్మిట్ చేశాడు.
 పాస్‌వర్డ్ ఏక్సెప్టెడ్. వెల్‌కం. నౌ యు ఆర్ ది ప్రౌడ్ ఓనర్ ఆఫ్ ఎకౌంట్ ఇన్ ఫేస్‌బుక్ అని వచ్చింది.
 ‘‘ఇంత సింపులా?’’ ఆశ్చర్యపోయాడు.
 ‘‘వెల్‌కం టు ఎఫ్‌బి ఫేమిలీ’’ సీత చిరునవ్వుతో చెప్పింది.
 ‘‘ఓ! మీరు కూడా ఎఫ్‌బిలో ఎకౌంట్ తెరిచారా?’’ అడిగాడు.
 ‘‘అవును. స్టేటస్ మార్చుకోడానికి వచ్చాను.’’
 ‘‘స్టేటస్ మార్చడమేమిటి? ఎఫ్‌బిలో ఒక్క మాట మీదే ఉండకూడదా?’’
 ‘‘ఉండకూడదు.’’
 ఆమె ఓపికగా లైక్స్, కామెంట్స్, ఛాట్స్ గురించి, స్టేటస్ మార్చుకోవడం గురించి, ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్ గురించి బోధించింది. అతన్నించి ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్‌ని పంపించుకుని ఏక్సెప్ట్ చేని చెప్పింది.
 ‘‘నేనేం పెట్టినా మీ ఎఫ్‌బి అకౌంట్‌లో కనిపిస్తుంది. మీరు అన్నిటికీ లైక్‌లు కొడుతూండాలి. ఎన్ని లెక్స్ వస్తే అంత గొప్ప’’ చెప్పింది.
 ‘‘లైకేనా? లవ్ కొడతాను’’ వానర్ చెప్పాడు.
 ‘‘ఇంకా ఆ సౌకర్యం జుకర్‌బెర్గ్ గారు ఇవ్వలేదు. కాబట్టి ప్రస్థుతానికి లైక్ కొట్టండి చాలు.’’
 ‘‘జుకర్‌బెర్గ్ గారెవరు?’’
 ‘‘ఎఫ్‌బి బ్రహ్మ లెండి. ఆయన గురించి ఆనక చెప్తా కాని మీరు లేస్తారా?’’
  
 ఆ తర్వాత నిత్యం వానర్ ఎఫ్‌బిలోకి వెళ్ళి ఆమె పోస్ట్ చేేన ఫొటోలకి లైక్ కొట్టసాగాడు. టివి సీరియల్ చూస్తూ ఆమె అమ్మమ్మ మాడకొట్టిన ముద్ద పప్పు ఫొటోకి లైక్ కొట్టాడు. ఆమె వండిన మొదటి ఆనపకాయ ఆమ్లెట్ (కర్టసీ సాక్షి టివి చానల్)కి లైక్ కొట్టాడు. ఆవిడ నానమ్మకి కాలు విరిగిన ఫొటోకి, ఆవిడ తల్లికి బిపి వచ్చిందన్న ఫొటోకి కూడా లైక్ పెట్టాడు. ఐతే సీతా హరిహరన్ అందుకు కోప్పడలేదు. ఆమె పెట్టిన జోక్స్‌కి కూడా లైక్ పెట్టాడు. వాటిలో ఇదొకటి.
  
 నేషనల్ రోబట్- మన్మోహన్ సింగ్
 నేషనల్ జోక్ - రజనీకాంత్
 నేషనల్ సీక్రెట్ - సోనియా
 నేషనల్ ఇష్యూ - సల్మాన్ ఖాన్ పెళ్ళి
 నేషనల్ గెస్ట్స్ - కసబ్, అఫ్జల్ గురు
 నేషనల్ పేలెస్ - తీహార్
 నేషనల్ బేంక్ - స్విస్‌బేంక్
 నేషనల్ డిస్‌గ్రేస్ - ఆంధ్ర ప్రదేశ్ విభజనా విధానం
 నేషనల్ బర్డ్ - ట్విటర్
 నేషనల్ బుక్- ఫేస్‌బుక్
 
 యధేచ్చగా అతనితో కాఫీడేకి వెళ్ళి సీతా హరిహరన్ గంటల తరబడి మాట్లాడుతూ కూర్చునేది. ఆమె సమక్షంలో వానర్‌కి కాలం తెలీకుండా గడిచిపోయేది. ఇలా లాస్ట్ టర్మ్ దాకా సాగింది. వానర్ ఆ క్రమంలో ఎఫ్‌బి వ్యసనపరుడైపోయాడు. అందులోకి వెళ్ళేందుకు తలుపు ఉందని తెలుసు కాని బయటకి వచ్చేందుకు తలుపు లేదని తెలీలేదు. అభిమన్యుడికి, ఫేస్‌బుక్‌లో ఎకౌంట్ ఉన్న వారికి మధ్య పెద్దగా తేడా ఉండదు. అభిమన్యుడు పద్మవ్యూహంలోకి తేలిగ్గా వెళ్ళగలడు. తిరిగి బయటకి ఎలా రావాలో తెలీదు. ఫేస్‌బుక్ అకౌంట్ హోల్డర్స్‌కి కూడా అదే సమస్య. ఇక బయటకి రాలేరు. అందులో ఉండనూ లేరు.
    
 కాలేజీ ఇంకో రోజులో మూసేస్తారనగా సీతా హరిహరన్ అతనితో ఓ విషయం సీరియస్‌గా చర్చించాలని, కాఫీడేలో కలవమని ఫేస్‌బుక్‌లో మెసేజ్ పెట్టింది. అది పెళ్ళి గురించని వానర్ తేలిగ్గా ఊహించాడు.
  ‘‘మై డియర్ వాన్ (ఆమె అతన్ని పిలిచే ముద్దు పేరు) ఇక మనం విడిపోతున్నాం. ఇదే నువ్వు తాగించే ఆఖరి కాఫీ’’ చెప్పింది.
  పక్కలో బాంబు పడ్డట్లుగా అదిరిపడ్డ వానర్ అడిగాడు.
  ‘‘అదేమిటి?’’
  ‘‘అవును వాన్. ఇంక మనం కలవబోం.’’
  ‘‘ఏం?’’
  ‘‘నన్ను నీకన్నా రెయిన్ బాగా ప్రేమిస్తున్నాడు.’’
  ‘‘రెయినా? వాడెవడు?’’
  ‘‘మా సీనియర్. పేరు వర్షిష్. నేను నిన్న రాత్రి కూర్చుని బేరీజు వేసుకున్నాను. అబ్బే! నీ ప్రేమ అతని ప్రేమ ముందు ఇట్టే తేలిపోయింది.’’
  ‘‘ఎలా తెలిసింది?’’ కాఫీని, కోపాన్ని మింగి అడిగాడు.
  
 (వానర్, సీత హరిహరన్‌ల ప్రేమ ఎందుకు ఫ్లాప్ అయింది?)


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 22
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘మొదటి సారా జైలుకి రావడం?’’
  ‘‘అవును.’’
  ‘‘జైల్లో స్పూన్‌లు ఇవ్వరు. దాన్ని అరగదీసి కత్తిలా ఉపయోగించి తోటి ఖైదీలని చంపుతారని’’ వడ్డించేవాడు చెప్పాడు.
  ముగ్గురూ ఖాళీగా ఉన్న ఓ బల్ల ముందు కూర్చున్నారు. వాళ్ళు ప్లేట్‌లోది తాగబోతూంటే ఇందాక బాత్‌రూంలోని శాల్తీ గద్దించాడు.
  ‘‘లెండి. ఇది బాస్ బల్లని తెలీదా?’’
  వాళ్ళు లేచి ఇంకో బల్ల ముందు కూర్చుని ఉడికీ ఉడకని ఇడ్లీని తాగసాగారు.
  ‘‘ఛ! ఆకల్లేకపోతే ఇలాంటి ఇడ్లీలని పెట్టినందుకు హంగర్ స్ట్రయిక్ చేసేవాడిని.’’ మర్కట్ చెప్పాడు.    
  ‘‘తరచు జైల్లోంచి ఖైదీలు ఎందుకు పారిపోతూంటారో ఇప్పుడు నాకు అర్థమైంది. జైలుని అత్తవారింటితో పోల్చడం అనుభవం లేని వాళ్ళు చేసేది.’’ వానర్ కసిగా చెప్పాడు.
  ‘‘వాడి ప్లేట్‌లో చూడండి’’ కపీష్ గొంతు తగ్గించి చెప్పాడు.
  చూస్తే పక్క టేబిల్‌లో దుర్యోధన్ ఒక్కడే కూర్చుని ఉన్నాడు. అతని ప్లేట్‌లో యంఎల్‌ఏ పెసరట్, ఓ గారె, వెన్న రాసి నవనవలాడే రెండు ఇడ్లీలు కనిపించాయి.
  ‘‘అది హోటల్ నించి తెచ్చిందిలా ఉంది’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘అదిగో. కవర్ మీద మినర్వా కాఫీ షాప్ అని ఉంది. వాళ్ళ బ్రాంచ్ ఇక్కడ ఉందని మనకి ఎవరూ చెప్పలేదే?’’ వానర్ ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
  ‘‘అదేం కాదు. బలం రిజర్వేషన్ కేసు. జైల్లో ఏదైనా జరగచ్చు’’ కపీష్ చిన్నగా నిట్టూర్చి చెప్పాడు.
  ‘‘అన్నట్లు మన కాలేజీలో రమ్య రాముతో నీ ప్రేమ వ్యవహారం ఎంతదాకా వచ్చింది?’’ వానర్ మర్కట్‌ని అడిగాడు.
  ‘‘అవును. మీ ఇద్దరూ పెళ్ళి చేసుకుందామని అనుకున్నారు కదా?’’ కపీష్ అడిగాడు.
  ‘‘అది ఫెయిలైంది’’ మర్కట్ చిన్నగా నిట్టూర్చి చెప్పాడు.
  ‘‘అరెరె! నువ్వు ఆ అమ్మాయిని పీజా హట్‌కి. కెఎఫ్‌సికి, కాఫీ డేకి బాగానే తీసుకెళ్ళే వాడివిగా?’’
  ‘‘అవును. రమ్య రాము ఓ రోజు అసలు విషయం కుండ బద్దలు కొట్టినట్లుగా చెప్పింది’’ మర్కట్ బాధగా చెప్పాడు.
  ‘‘ఏమని?’’ వానర్ ఆసక్తిగా అడిగాడు.
    
  వాళ్ళిద్దరూ ఇనార్బిట్ మాల్‌లోని ఫుడ్ కోర్ట్‌లో చైనీస్ నూడుల్స్ తింటున్నారు.
  ‘‘నీకు ఇవాళ ఆకలి ఎక్కువగా ఉన్నట్లుంది?’’ మర్కట్ రమ్య రాముని అడిగాడు.
  ‘‘అవును. ఎందుకంటే ఇది నువ్వు నాకు చెల్లించే ఆఖరి బిల్లు కదా? ఓ ప్లేట్ ఇడ్లీ కూడా తీసుకురా.’’
  ‘‘ఆఖరి బిల్లేమిటి?’’
  ‘‘చెప్తే ఇడ్లీ తీసుకురావు. ముందు అది తే.’’
  మర్కట్ లేచి వెళ్ళి ఓ సౌత్ ఇండియన్ రెస్టారెంట్‌లో ఓ ప్లేట్ ఇడ్లీ తీసుకొచ్చి ఆమె ముందు పెట్టాక అడిగాడు.
  ‘‘ఊ. ఇప్పుడు చెప్పు.’’
  ‘‘ఇక మీదట మనం కలవం కదా.’’
  ‘‘కలవమా? మనం ప్రేమికులం కదా. ఎందుకు కలవం?’’
  ‘‘మనది కాలేజీ ప్రేమ మాత్రమే. నీకోటి తెలుసా? నూడుల్స్‌కి సాంబార్ మంచి కాంబినేషన్. కాలేజీ గోడలు దాటి బయటకి వచ్చాక మన ప్రేమ బంద్.’’
  ‘‘ఎందుకని?’’
  ‘‘ఇక లైఫ్‌లో సీరియస్‌గా ప్రేమించదలచుకున్నాను.’’
  ‘‘ప్రేమలో ఈజీ, సీరియస్ ప్రేమలు ఉంటాయా?’’
  ‘‘అవును.’’
  ‘‘ఈజీ ప్రేమంటే?’’
  ‘‘శిక్షణా తరగతి లాంటిది. ఎలా ప్రేమించాలి అన్నది నేర్చుకోడానికి ఉపయోగించేది. నేను లైఫ్‌లో సెటిల్ అవ్వాలనుకునేది పిడబ్ల్యుడిలో ఇంజనీర్ ఉద్యోగం చేస్తూ, ఎండలో నిలబడి రోడ్లు వేయించి, తారు అంటిన దుస్తుల్లో ఇంటికి వచ్చే భర్త కాదు. స్వంత కారు డ్రైవ్ చేసుకుంటూ శాన్‌ఫ్రాన్సిస్కోలోనో, న్యూజెర్సీలోనో స్వంత వ్యాపారం చేసేవాడిని.’’
  ‘‘నీ కడుపులో ఇన్ని ఆలోచనలు ఉన్నాయని నేను ఎన్నడూ అనుకోలేదు.’’
  ‘‘ఇప్పుడు ప్రతి అమ్మాయి కడుపులో ఉన్నది ఇదే. గుండెలు బాదుకోకు. ఎవర్ని ప్రేమిస్తే, అష్టకష్టాలైనా పడి, వాడినే పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకునే బ్లాక్ అండ్ వైట్, తర్టీ ఫైవ్ ఎంఎం రోజులు కావివి. వైడ్ స్క్రీన్, కలర్, స్ట్టీరియోఫోనిక్, డిజిటల్ రోజులు. ఒకవేళ నచ్చి ప్రేమించినా వాడ్ని కాక ఎవరు కన్వీనియంటో వాడినే చేసుకునే రోజులివి. నా లైఫ్‌మేట్ దొరికాడు.’’
  ‘‘ముందే చెప్తే ఇడ్లీని కొనేవాడ్ని కాదు’’ మర్కట్ పళ్ళు పటపట కొరికాడు.
  ‘‘నాకది తెలుసు కనుకే ముందే కొనిపించాను. నీక్కావాలంటే ఇడ్లీ తిను. ఈ రోజుల్లో యూత్ ఎవరూ బర్గర్లు తప్ప ఇడ్లీలు తినరు. సాంబార్ కోసం కొనిపించానంతే.’’
  ‘‘ఎవరతను?’’
  ‘‘ఇప్పటికే ఫేస్‌బుక్‌లో పరిచయం అయి, చాట్‌లో అభిప్రాయాలు కలిసి స్కైప్‌లో పెళ్ళిచూపులు అయిపోయాయి.’’
  ‘‘ఇదన్యాయం రమ్యరాము.’’
  ‘‘నా ఫ్రెండ్స్‌ని ఎవర్నైనా ఇదే ప్రశ్న అడుగు. అన్యాయం కాదని చెప్పకపోతే చెప్పు తీసుక్కొట్టు. అక్కడ మసాలా టీ బావుంటుంది. ఇద్దరికీ పట్రా. ఇంద.’’
  హేండ్ బేగ్ తెరిచి డబ్బు ఇవ్వబోయింది.
  (ఫేస్‌బుక్ తెరవడం ఎందుకంత కష్టం?)
  
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 19  
 - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
 
 ‘‘మన ముఖ్య అతిథి వచ్చేశారు... ఇది ఆఖరి జోక్... పాకిస్థాన్ ప్రెసిడెంట్ నుంచి భారత రాష్ట్రపతికి కానుకగా ఓ పార్సెల్ అందింది. సెక్యూరిటీ వారు దాన్ని తనిఖీ చేసి బాంబులేం లేవని నిర్ధారించాక ఆయన దాన్ని తెరిచి చూస్తే అందులో మలం ఉంది. ‘మీకు, మీ భారతీయులకి’ అని రాసి ఉంది. రాజకీయ చాణక్యుడైన మన రాష్ట్రపతికి ఇదో లెక్కా? పాకిస్థాన్ ప్రెసిడెంట్‌కి భారత రాష్ట్రపతి నించి బదులుగా అలాంటి ఓ పార్సెల్ వెళ్ళింది. దాన్ని వాళ్ళు విప్పి చూస్తే అందులో వాళ్ళు భయపడ్డట్లుగా బాంబ్ కాక, ఏ మొబైల్ ఫోన్‌తోనైనా ఆపరేట్ చేేన 1800 జిబి మెమొరీ గల అతి చిన్న కంప్యూటర్, త్రిడి హాలోగ్రాం మానిటర్ కనిపించాయి. అది భారతీయ ఐటి నిపుణులు రూపొందించిన అత్యాధునిక లేప్‌టాప్. దాంతోపాటు వచ్చిన కాగితంలో ఇలా రాసి ఉంది. ‘ఓ నాయకుడు తమ ప్రజలు తయారు చేసేదే ఇంకో దేశాధినేతకి బహుమతిగా పంపగలడు.’’
  
 ప్రేక్షకులంతా గట్టిగా ఈలలు వేసూ చప్పట్లు కొట్టారు.
 ‘‘పాకిస్థాన్‌లోని రావల్పిండిలో దిగిన ఓ విమానం లోంచి ఓ ఆఫ్ఘనిస్తానీ దిగి ఇమిగ్రేషన్ కౌంటర్‌కి వెళ్ళాడు. ‘మీరేం చేస్తూంటారు?’ అని పాకిస్థానీ ఇమిగ్రేషన్ అధికారి ప్రశ్నిస్తే ‘నేను అఫ్ఘనిస్తాన్ షిప్పింగ్ అండ్ పోర్ట్స్ మినిస్టర్‌ని’ అని జవాబు చెప్పాడు. ‘అబద్ధం. అఫ్ఘనిస్తాన్‌కి సముద్రమే లేనప్పుడు నీ అండ్ పోర్ట్స్ మినిస్టర్ ఎలా ఉంటాడు?’ అని ఇమిగ్రేషన్ అధికారి గద్దిస్తే ‘మీ పాకిస్థాన్‌లో లా లేకపోయినా లా మినిష్టర్ ఉన్నట్లుగానే’ అని అతను జవాబు చెప్పాడు.’’
  మళ్ళీ గట్టిగా ఈలలు, చప్పట్లు వినిపించాయి.
 
  ‘‘ఇంకొక్క జోక్‌కి టైం ఉన్నట్లుంది... అనగనగా ఓ ఊళ్ళో గ్రామ పంచాయితీకి మళ్ళీ ఎన్నికలు వచ్చాయి. ముగ్గురు అభ్యర్థులు పోటీకి దిగారు. ఎలాగైనా గెలవాలనుకున్న ఓ అభ్యర్థి ఓటుకి వెయ్యి రూపాయల చొప్పున తళతళలాడే కొత్త కరెన్సీ నోట్లని పంచిపెట్టి ఓట్లు దండుకోవాలని చూశాడు. ఈ సంగతి తెలుసుకున్న రెండో అభ్యర్థి ఓటర్ల వద్దకి వెళ్ళి ఆ అభ్యర్థి పంచిన నోట్లన్నీ దొంగ నోట్లని ప్రచారం చేసి ఓట్లు వేయించుకునే ప్రయత్నం చేశాడు. మూడో అభ్యర్థి పాత ఐదు వందల రూపాయల నోట్లతో ఓటర్లని కలుసుకుని కొత్త వెయ్యి నోటుకి పాత ఐదు వందల నోటు మార్పిడి చేసి ‘చూశారా? మీ దొంగ నోటుకి అసలు నోటిచ్చాను. మీ ఓట్లన్నీ నాకే’ అని  చెప్పాడు. ఓట్లతో పాటు ఓటరుకి అయిదు వందల రూపాయల చొప్పున అతగాడు లాభం పొందాడు... థాంక్స్ ఫర్ ఎంజాయింగ్ ది జోక్స్. బికాస్ ఐ యామ్ నాట్ గ్రేట్. బికాస్ దే ఆర్ వర్త్ ఎంజాయింగ్.’’
  
 జోక్స్ మధ్యలో కపీష్ ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ ఆడిటోరియంలోకి వచ్చాడు. అతను వానర్‌కి కనుసైగ చేశాడు. బదులుగా వానర్ కూడా కనుసైగ చేశాడు. లోపలకి వచ్చిన మర్కట్ కపీష్ చెవిలో ఏదో గుసగుసలాడాడు.
  ‘‘వెరీ గుడ్’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ఆ ముగ్గురూ చదివే ఇంజనీరింగ్ కాలేజీకి ముఖ్య అతిథిగా వచ్చింది, దాన్లో బినామీ భాగస్వామ్యం గల ఓ ఎం.పి. ఆయన స్టేజి మీదకి రాగానే విద్యార్థులంతా కావాలని గట్టిగా చప్పుడు చేస్తూ ఆవులిస్తూంటే ప్రిన్స్‌పాల్ గట్టిగా అరిచాడు.
  ‘‘సెలైన్స్, సెలైన్స్’’.
  ముందు సీట్లోని కపీష్‌ని, అతను ధరించిన టీషర్ట్ మీది అక్షరాలని చూసి ముఖం చిట్లించాడు. ఆ ఎర్ర టీ షర్ట్ మీద నల్ల అక్షరాల్లో ఇలా ముద్రించి ఉంది.
  
 ‘ఐ యాం సెలైంట్లీ కరెక్టింగ్ యువర్ గ్రామర్’
  ప్రిన్స్‌పాల్ కోపంగా అందరి వంకా చూసి చెప్పాడు.
  ‘‘పూర్వం తల మీది టోపీని తీసి గౌరవాన్ని తెలిపేవారు. మీరు మీ చెవులకి ఉన్న హెడ్ ఫోన్స్‌ని తీసి వీరికి మీ గౌరవాన్ని తెలపండి.’’
  
 అయిష్టంగానే అంతా హెడ్‌ఫోన్స్‌ని ఓ వైపు చెవుల నించి మరోవైపు స్మార్ట్‌ఫోన్‌ల నించి తీసేశారు. విద్యార్థుల చేష్టలని పట్టించుకోకుండా ముఖ్య అతిథి స్పీచ్‌ని చెప్పాడు. తన సెక్రటరీ రాసిచ్చిన స్పీచ్  కాదది. ఆశువుగా చెప్పాడు.
  ‘‘ముందుగా నాకు చాలా మంచి బట్టలు ఉన్నాయి. ప్రతిపక్షాలు నా మీద బురద చల్లే ప్రయత్నం చేస్తున్నారు కాబట్టి మాసిన బట్టలతో వచ్చాను. మీరు కాలేజీ నించి బయటకి వెళ్ళాక మీ జీవితంలోని చివరి దశ దాకా ప్రభుత్వం మీ జీవితాలని ఎన్నోవిధాల టచ్ చేస్తూనే ఉంటుంది. అసలు ప్రభుత్వం ఎలా పని చేస్తుంది? ప్రభుత్వంలో నేనో చిన్న భాగాన్ని కాబట్టి నాకు తెలిసింది చెప్తా వినండి. మీ అందరికీ ఇటుక అంటే ఏమిటో తెలుసు. తెలీని వాళ్ళు చేతులు ఎత్తండి.’’
  
 దాదాపు అంతా చేతులు ఎత్తారు.
  ‘‘గుడ్. ప్రభుత్వం చేతికి ఇటుకని ఇస్తే ఇది వాటిని ఎన్ని విధాలుగా ఉపయోగిస్తుందో చూడండి.  దీన్నిబట్టి ప్రభుత్వం అంటే ఏమిటో మీకు తెలిసిపోతుంది.’’
   వెంటనే ఆవులింత శబ్దాలు ఆగిపోయాయి.
  
  (కాలేజీలో నాలుగు గాడిదలు ఏవో తెలుసా?)
  - మళ్లీ  రేపు
  
 ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com
  
 లెటర్స్
 * కపీస్, మర్కట్. వానర్ పేర్లు త్రీమంకీస్‌కు ఎంతగానో ఇమిడాయి. కలలో ఫేస్‌బుక్‌లో స్టేటస్ మార్చడం చివరి కోరికగా వానర్ చెప్పటం సహజసిద్ధ హాస్యాన్ని పండించింది. నవ్విస్తూ చదివిస్తున్న మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి గారికి అభినందనలు.
  - కటుకోఝ్వుల రమేష్, ఇల్లందు, ఖమ్మం జిల్లా.
  ఈరోజు ప్రైమ్ మినిస్టర్ గురించిన కామెడీ వివరణ నాకు బాగా నచ్చింది.సీరియల్ ఫన్నీగా ఉంది. - సాయి కీర్తి ముత్యాల (mutyalasaikeerthi@gmail.com)
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 18
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
 
 ఓ ధనవంతుడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని నెహ్రూ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ బీదవాడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని లాల్‌బహదూర్ శాస్త్రి ఋజువు చేశాడు.
  ఓ మహిళ ప్రధానమంత్రి అవచ్చని ఇందిరాగాంధీ ఋజువు చేసింది.
  ఓ వృద్ధుడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని మొరార్జీ దేశాయ్ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ చదువు రాని వాడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని చరణ్ సింగ్ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ అసమర్థ పైలట్ ప్రధానమంత్రి అవచ్చని రాజీవ్ గాంధీ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ రాజవంశీకుడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని వి పి సింగ్ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ పండితుడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని పివి నరసింహారావు ఋజువు చేశాడు.
  ఓ కవి ప్రధానమంత్రి అవచ్చని వాజ్‌పేయ్ ఋజువు చేశాడు.
  ఎవరైనా ప్రధానమంత్రి అవచ్చని దేవెగౌడ ఋజువు చేశాడు.
  ఓ టీ అమ్ముకునేవాడు ప్రధానమంత్రి అవచ్చని మోడీ ఋజువు చేశాడు.
  భారతదేశానికి అసలు ప్రధానమంత్రి అవసరమే లేదని మన్మోహన్ సింగ్ ఋజువు చేశాడు.’’
  గట్టిగా నవ్వులు, ఈలలు, చప్పట్లు.
 
  ‘‘మై డియర్ ఫ్రెండ్స్, నేనా మధ్య కింగ్‌ఫిషర్ ఎయిర్‌లైన్స్‌లో ముంబై వెళ్తూంటే ఎయిర్‌హోస్టెస్ సెల్‌ఫోన్స్‌ని ‘మన్మోహన్ సింగ్ మోడ్‌లో ఉంచమని’ ప్రకటించింది. అంటే ఏమిటో మీకు తెలుసు... మన్మోహన్ సింగ్ ఇప్పుడు తన ఆత్మకథని రాస్తున్నాడని తెలుసా? దాని పేరు? ఫోర్ మిస్టేక్స్ ఆఫ్ మై లైఫ్ : టు జి, త్రి జి, సోనియాజి, రాహుల్‌జి... సోనియా గాంధీ మన్మోహన్ సింగ్‌కి ఎస్సెమ్మెస్ పంపింది, విసుగ్గా ఉందని, ఏదైనా మంచి జోక్‌ని పంపమని! ‘ఇప్పుడు కుదరదు మేడం. నేను మంత్రిమండలి మీటింగ్‌లో నిర్ణయాలు తీసుకుంటున్నాను’ అని జవాబు ఎస్సెమ్మెస్ పంపారు మన్మోహన్. వెంటనే సోనియాజీ నించి ఆయనకి ఇంకో ఎస్సెమ్మెస్ వచ్చింది - ‘చాలా మంచి జోక్. ఇంకోటి పంపండి’ అని! ‘‘మీరీ జోక్స్ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారా?’’ సిద్ధాంత్ అడిగాడు.
 
  ‘‘యస్’’ చాలామంది అరిచారు.
  ‘‘గుడ్. రజనీకాంత్ జోకులు మీ అందరికీ తెలుసు. విలన్ పేల్చిన బుల్లెట్‌ని చేత్తో పట్టుకుని దాన్ని విలన్ మీదకే విసిరి చంపేది ప్రపంచంలో ఒక్క రజనీకాంతే. ఆయన్నించి జేమ్స్ బాండ్ చాలా నేర్చుకోవాల్సింది ఉంది. అలాంటి రజనీకాంత్‌కి ప్రధానమంత్రి అవాలనే కోరిక గల ప్రణబ్ ముఖర్జీ ఓ సవాల్ విసిరాడు. ‘నేను చెప్పిన మూడిటిని లేపితే నువ్వు నేషనల్ హీరోవి అవుతావు. లేదా నేషనల్ జోక్‌వి అవుతావు.’ రజనీకాంత్ ఆ సవాలుని అంగీకరించాక ఎవరెస్ట్ దగ్గరకి తీసుకెళ్ళి దాని శిఖరాన్ని ఓసారి లేపి కింద పెట్టమని ప్రణబ్ ముఖర్జీ కోరాడు. మన రజనీకాంత్‌కి అదో లెక్కా? నిమిషంలో ఎడం చేత్తో ఎవరెస్ట్ శిఖరాన్ని ఎత్తి బాబాలోని తన పెద్ద డైలాగ్‌ని చెప్పి దాన్ని యథాస్థానంలో ఉంచాడు. తర్వాత ఆల్ఫ్స్ పర్వతం దగ్గరకి తీసుకెళ్ళి దాన్ని ఓసారి ఎత్తమని ప్రణబ్ సవాల్ విసిరాడు. రజనీకాంత్ మళ్ళీ దాన్ని ఎత్తి అరుణాచలం సినిమాలోని పెద్ద డైలాగ్‌ని చెప్పి కింద ఉంచాడు.
 
 ‘ఈ రెండూ తేలికే. మూడోది చాలా కష్టం. దాంట్లో గెలిస్తే నువ్వు నేషనల్ హీరోవి అవుతావు’ అని మన్మోహన్ సింగ్ కూర్చున్న ప్రైమ్ మినిస్టర్ కుర్చీ దగ్గరకి తీసుకువెళ్ళి సింగ్ గారిని కుర్చీలోంచి లేపమని, ఆయన లేవగానే తను కూర్చోడానికి తయారుగా నిలబడ్డారు. ఎవరు? ప్రణబ్ గారు. ‘లే’ అంటూ ఎడం చేత్తో రజనీకాంత్ మన్మోహన్ చెయ్యి పట్టుకుని లాగాడు. ఊహు. లేపలేకపోయాడు. ఈసారి రెండు చేతులతో ఆయన చేతిని పట్టుకుని ఎత్తినా మన్మోహన్ సింగ్ లేవలేదు. ‘ఎత్తు నాయినా. ఎత్తు’ అని ఆయన గారు నవ్వారు. రజనీకాంత్ రెండు చేతులని సింగ్ గారి చంకల కిందకి పోనించి లేపే ప్రయత్నం చేశారు. రజనీకాంత్‌కి చమటలు కమ్మాయి తప్ప మన్మోహన్ సింగ్ మిల్లీమీటర్ కూడా కదల్లేదు. ‘ఏనుగులని మింగావా? పర్వతాలని ఫలహారం చేశావా?’ అని అరిచి ఎంత ప్రయత్నించినా రజనీకాంత్ ప్రైమ్ మినిస్టర్ సీట్‌లోంచి మన్మోహన్ సింగ్‌ని లేపలేకపోయాడు’’
  మన్మోహన్ సింగ్ మీద మరికొన్ని పొలిటికల్ జోక్స్ చెప్పాక సిద్ధార్థ చెప్పాడు.
 
  ‘‘ఇరవయ్యవ శతాబ్దంలో రెండు దేశాలకి ఒకేరోజు స్వతంత్రం వచ్చింది. వాటిలోని ఓ దేశం మార్స్‌కి రాకెట్‌ని పంపింది. రెండో దేశం ఇంకా పక్క దేశంలోకి చొరబడాలనే ప్రయత్నిస్తూ విఫలం అవుతోంది... ముఖ్య అతిథి దారిలో ఉన్నారని తెలిసింది... ఈలోగా కొన్ని పొలిటికల్ సామెతలు చెప్తాను... పార్టీ పోరు, పార్టీ పోరు ఓటరు తీర్చాడు... గంజికి లేనమ్మకి గేస్‌స్టవ్ ఇచ్చినట్లు... అపోజిషన్ పార్టీ లీడర్ని ఎందుకు కలిశావంటే మన పార్టీ పరిస్థితి తెలుసుకోడానికన్నాట్ట... రాజకీయాల్లో తల దూర్చి రౌడీలకి భయపడితే ఎలా?... జగమెరిగిన జయప్రదకి రాజమండ్రి అయినా ఒకటే, రాంపూర్ అయినా ఒకటే... సీటు రాక సిట్టింగ్ ఎంఎల్‌ఏ ఏడుస్తూంటే రెబెల్ వచ్చి రాళ్ళేద్దాం రమ్మన్నాట్ట... సర్వేలు చేసి సన్న్యాసికి టికెట్ ఇచ్చినట్టు... పరుగెత్తి పక్క పార్టీలో చేరే కంటే, నిలబడి ఉన్న పార్టీలో ఉండటం మేలు... టికెట్ చిక్కిన వేళ, పదవి దక్కిన వేళ... దేశానికి అధినేత అయినా ఓటరుకు అభ్యర్థే. నక్సలైట్లతో నారాయణ! కుబేర్లతో గోవిందా! ఇలా చెప్పుకుంటూ వెళ్తే ఇంకా చాలా ఉన్నాయి...’’
  ఒకతను స్టేజి మీదకి వచ్చి సిద్ధార్ధ చెవిలో ఏదో చెప్పి వెళ్ళాడు.
  (పూర్వం తల మీద టోపీని తీసి గౌరవాన్ని తెలిపేవారు. ఇప్పుడో?)               - మళ్లీ  రేపు
 
 ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com
  
  లెటర్స్
 1. ముగ్గురు టెక్ దొంగల పేర్లు టైటిల్‌కి జస్టిఫై అయ్యాయి. జైలర్ అటెన్డెన్స్ తీసుకునే సన్నివేశం కామెడీగా ఉంది. ట్రూలీ దిసీజ్ కామెడీ అండ్ థ్రిల్లర్.
  - క్రిష్ టి. (kittu.onair85@gmail.com)
 2. కథనం చాలా ఆసక్తిగా ఉండి, నేటి యువతరం చదువు తర్వాత వారి ఆలోచనా సరళిని  తెలియజేస్తోంది. ఈ సీరియల్ పుణ్యమా అని నేను పాతికేళ్ళు వెనక్కి వెళ్లాను... రచనల స్వర్ణయుగంలోకి! - టి. భాస్కర బాబు (babubhaskar04@gmail.com)


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ - 17
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘చూస్తూండండి. వానర్! వెళ్ళి అందరికీ మళ్ళీ గ్లాసులు నింపుకురా’’ కపీష్ నర్మగర్భంగా చెప్పాడు.
  ‘‘నాకు ఐస్ ఒద్దు’’ మటర్కట్ చెప్పాడు.
  అతను ట్రేలో ఆ మూడు గ్లాసులని తీసుకెళ్ళి కోక్‌ని నింపుకుని రాగానే మేక్‌డొనాల్డ్స్ మేనేజర్ వీళ్ళ టేబిల్ దగ్గరకి వచ్చాడు.
  ‘‘చచ్చాం! నేను నింపుకోవడం చూశాడు. పోలీసులకి ఫోన్ చేస్తాడేమో?’’ వానర్ భయంగా చెప్పాడు.
  ‘‘వాడి వైపు చూడకండి’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఎక్స్‌క్యూజ్ మీ’’ ఆయన పలకరించాడు.
  అంతా మేకపోతు గాంభీర్యంతో అతని వంక చూశారు.
  ‘‘ఎలా ఉంది కోక్?’’
  ‘‘కోక్ ఎప్పటి కోక్‌లానే తియ్యగా ఉంది’’ వానర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఐస్?’’
  ‘‘ఐస్ ఐస్‌లా చల్లగా ఉంది’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘మీరు ఐస్ తక్కువ వేసుకున్నట్లున్నారు?’’
  ‘‘లేదు. కరిగింది. ఐనా తాగాల్సింది చల్లటి కోక్‌ని కాని, చల్లటి నీళ్ళని కాదు కదా?’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘మీకు ఇక్కడ ఎలాంటి అసౌకర్యం కాని, ఫిర్యాదు కానీ లేదు కదా?’’ మేనేజర్ మర్యాదగా అడిగాడు.
  ‘‘లేదు.’’
  ‘‘థాంక్స్. ప్లీజ్ కీప్ కమింగ్.’’
  అతను వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళాక ముగ్గురూ ఊపిరి పీల్చుకున్నారు.
  ‘‘పోలీస్ స్టేషన్‌కి వెళ్ళాల్సి రావచ్చని భయపడి చచ్చాను’’ వానర్ చెప్పాడు.
  కపీష్ జేబులోంచి చేతి రుమాలు తీసిముక్కుకి అడ్డం పెట్టుకుని కిందకి చూశాడు. వానర్ చుట్టూ నేల మీద చిన్న మడుగు. పేంట్ తడిసి ఉంది.
  ‘‘ఏమిటీ పని?’’ ఆశ్చర్యంగా ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘భయపడితే నాకిలా అవుతుందని ఇప్పుడే తెలిసింది గురూ.’’
  ‘‘పనైందిగా. ఇంక లేవండి’’ కపీష్ లేస్తూ చెప్పాడు.
    
  ఆరోజు హైద్రాబాద్‌లో పటాన్‌చెరువులోని ఆ ఇంజనీరింగ్ కాలేజిలోని వాతావరణం అంతా ఉత్సాహంగా ఉంది. సీనియర్ విద్యార్ధులకి జూనియర్లు సెండాఫ్ చెప్పే వేడుక కాలేజ్ ఆడిటోరియంలో జరుగుతోంది. ముఖ్యఅతిథి రావడానికి ఇంకా టైం ఉండటంతో ఫ్యాన్సీ డ్రన్ వేడుక తర్వాత సెకండియర్ విద్యార్ధి సిద్ధాంత్ జోక్స్ చెప్తాడనే ప్రకటన వినపడగానే చాలామంది ఆనందంగా చప్పట్లు కొట్టారు. కొందరు విజిల్స్ కూడా వేశారు. అంతా చెవులకి ఉన్న హెడ్ ఫోన్స్‌ని ఉత్సాహంగా తీసేశారు. అతను వచ్చి మైక్‌లో చెప్పాడు.
  
 ‘‘హలో జూనియర్స్, సీనియర్స్, ఫెలో స్టూడెంట్స్, లేడీస్ అండ్ లేడీస్ అండ్ ఎవ్విరిబడీ! దిసీజ్ యువర్ సిద్ధూ టెలింగ్ యు ది జోక్స్... ఆరతి! నీకొక్కదానికే కాదు డార్లింగ్... అందరికీ చెప్తున్నాను... మరేం లేదు. మన కాలేజీలో నన్ను సిద్ధూ అని పిలిచేది ఒక్క ఆరతే... చీకట్లో. ముందుగా కొన్ని పొలిటికల్ జోక్స్ చెప్తాను. దానికి ముందుగా ఇది మీరు తప్పనిసరిగా వినాలి. యూరప్‌లో స్పెయిన్ దేశం ఉంది. జిందగీ న మిలేగీ దుబారా చూశారుగా...’’
  కొన్ని ఈలలు వినపడ్డాయి.
  ‘‘ఆ స్పెయిన్‌లో బార్సిలోనా ఉంది. ఆ నగరంలో టీట్రెన్యూ అనే కామెడీ క్లబ్ ఉంది. అక్కడి ప్రభుత్వం నాటకాల మీద వినోదపు పన్నుని ఎనిమిది నించి ఇరవై ఒక్క శాతానికి పెంచడంతో... బహుశ మన ఫైనాన్స్ మినిస్టర్ అరుణ్ జైట్లీనే సలహా ఇచ్చి ఉంటారు... ఏమిటీ? చిదంబరమా?... వీటిలో ఆయన ఎక్కువ సమర్థుడు కాబట్టి చిదంబరం సలహా మీద ఏడాదిలో టిక్కెట్ల అమ్మకాలు ముప్ఫై శాతం తగ్గాయి. దాంతో టీట్రెన్యూ కామెడీ క్లబ్ ‘పే-పర్-లాఫ్’ అనే కొత్త కాన్సెప్ట్‌ని కనుక్కొంది. నాటకశాలలో ప్రతీ సీన్ ముందు ప్రేక్షకుడి మొహంలోని చిరునవ్వుని గుర్తించే ఓ ఎలక్ట్రానిక్ ఫేషియల్ రికగ్నిషన్ సిస్టంని అమర్చారు.
 
 అది మనిషి నవ్వినప్పుడల్లా లెక్క కడుతుంది. ప్రవేశం ఉచితం. వారి ప్రదర్శన ప్రేక్షకుడిలో నవ్వులని సృష్టించకపోతే ఏం చెల్లించకుండా బయటకి వెళ్ళచ్చు. ఎన్నిసార్లు నవ్వితే అన్ని ముప్ఫై యూరో సెంట్లు చెల్లించాలన్న నిబంధనతో తమ నాటకాలని ప్రదర్శించసాగారు. అలా  సగటున ప్రతీ ప్రేక్షకుడు ఓ నాటకానికి ఆరు యూరోలని చెల్లిస్తున్నాడు. మీడియా కవరేజ్ వల్ల ముప్ఫై ఐదు శాతం ప్రేక్షకులు పెరిగారు. ఒకో నాటకానికి ఇరవై ఎనిమిది వేల యూరోలు వసూలవుతున్నాయట! అదృష్టవశాత్తు మీరు బార్సిలోనాలో లేరు. నేను చెప్పే జోక్‌లకి మొహమాటపడకుండా నవ్వండి. మీ నవ్వులని కొలిచే ఎలక్ట్రానిక్ ఫేషియల్ రికగ్నిషన్ సిస్టం ఈ ఆడిటోరియంలో అమర్చలేదు. నవ్వినందుకు మీ ఆస్తిని ఎవరికీ రాసివ్వక్కర్లేదు. కాబట్టి మజా చేయండి. గట్టిగా పోటీపడి నవ్వండి.’’
  ఆ ఓపెనింగ్ తమకి నచ్చినట్లుగా కొందరు ఈలలు వేశారు.
  ‘‘సరే. పొలిటికల్ జోక్స్‌తో మొదలెడతాను. పొలిటికల్ జోక్ అనగానే మనకి గుర్తొచ్చేది ఖచ్చితంగా మన మాజీ ప్రధానమంత్రి. మన మాజీ ప్రధానమంత్రుల్లో అధికంగా జోక్స్‌కి అర్హుడు ఎవరో మీకు తెలుసు. నేను ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు.
  (పొలిటికల్ జోక్స్ అనగానే గుర్తొచ్చే ప్రధానమంత్రి ఎవరో తెలుసుకోవాలంటే రేపటి వరకు ఆగాల్సిందే!)
  
 మళ్లీ  రేపు
 
 ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్, సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com
  
 లెటర్స్
 మల్లాది గారి ‘3 మంకీస్’ సీరియల్ ఆకర్షణీయమైన పేర్లతో, అబ్బురపరిచే సన్నివేశాల మేళవింపుతో కామెడీ-థ్రిల్లర్‌గా ఉత్కంఠభరితంగా సాగుతోంది. ‘పాఠకుల అభిరుచి మారింది. ప్రముఖ రచయితలు అందరూ అస్త్రసన్యాసం చేశారు’ అని రచనల పరంపరను కొనసాగించలేక, అభియోగాన్ని పాఠకుల మీదకు నెట్టి పక్కకు తప్పుకున్నది రచయితలు మాత్రమే. ఆసక్తికర రచనలు చేస్తే పాఠకులు ఎప్పుడూ చదువుతారని ఈ సీరియల్ నిరూపిస్తోంది. ఇలాంటి రచనలను ప్రోత్సహిస్తున్న సాక్షి యాజమాన్యానికి పాఠకులందరి తరఫున కృతజ్ఞతలు. మున్ముందు కూడా సాక్షిలో సీరియల్ సీక్వెన్స్ కొనసాగుతుందని, కొనసాగాలని మనస్ఫూర్తిగా ఆశిస్తూ ...
  - యంజర్లపాటి కమలాకర్‌రెడ్డి, ఖమ్మం
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 16
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘దీన్నిబట్టి నాకోటి అర్థమైంది’’ వానర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఏమిటి?’’ కపీష్ అడిగాడు.
  ‘‘ఎవరైనా తమ బెస్ట్‌ఫ్రెండ్స్‌ని కలుసుకోవాలనుకుంటే జైలుకి వెళ్ళాలి.’’
  ‘‘నాలుగో గాడిద ఏమైంది?’’ మర్కట్ కపీష్‌ని ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘అవును. నాలుగో గాడిద ఏమైంది?’’ వానర్ కూడా ప్రశ్నించాడు.
  వాళ్ళా ప్రశ్నలు అడిగింది వారి నాలుగో మిత్రుడి గురించి అనుకుంటే పొరపాటే. అసలు ఈ ముగ్గురూ కూడా గాడిదలు అనుకుంటే పొరపాటే. వాళ్ళని వాళ్ళు గాడిదలుగా భావించడం లేదు. ఆ నాలుగో గాడిద గురించి తెలుసుకోవాలనుకుంటే, ఓ ఏడాది వెనక్కి వెళ్ళాలి. ఏడాది క్రితం ఎక్కడికి? ముందుగా వాళ్ళ ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ సమీపంలోని మేక్‌డొనాల్డ్స్ రెస్టరెంట్‌లోకి! తర్వాత కాలేజీ లోకి!
  5
  ‘‘మన దగ్గర తైలం ఉందా?’’ మెక్‌డొనాల్డ్స్ రెస్టరెంట్ బయట నిలబడ్డ కపీష్ మిగిలిన ఇద్దరు మిత్రుల్నీ అడిగాడు.
  ‘‘ఎంత?’’
  ‘‘ఓ ఒన్ ఫిఫ్టీ. మూడు కోక్స్‌కి.’’
  ‘‘లేదు’’ ఇద్దరూ చెప్పారు.
  ‘‘ప్లాన్ ఏ ఫెయిలైంది. సరే. పదండి. తాగుదాం.’’
  ‘‘నీ దగ్గర డబ్బుందా?’’ మర్కట్ అడిగాడు.
  ‘‘లేదు. ప్లాన్ బి ఉంది. పదండి.’’
  ముగ్గురిలోకి తెలివైన కపీష్ దారిలోని రెండు టేబిల్స్ మీద ఉన్న ట్రేల్లోని రెండు ఖాళీ కోక్ గ్లాస్‌లని తీసుకుని, మిత్రులకి ఇచ్చి చెప్పాడు.
  ‘‘వెళ్ళి ఫౌంటెన్‌లో నింపుకుని రండి.’’
  తర్వాత ట్రాష్ బిన్‌లో చేతిని ఉంచి లాఘవంగా ఇంకో డిస్పోజబుల్ కోక్ గ్లాస్‌ని తీసుకుని అందులోని ఐస్‌ని ఆ బిన్‌లో కుమ్మరించాడు. వాళ్ళ వెనక నిలబడి తన వంతు రాగానే కోక్‌ని నింపుకున్నాడు.
  ‘‘భలే ట్రిక్’’ వానర్ కోక్‌ని రుచి చూసి చెప్పాడు.
  ‘‘ఇది ఇక్కడే సాధ్యం. మనం కోక్ అడిగితే వాళ్ళు డబ్బు తీసుకుని ఖాళీ గ్లాస్‌ని ఇస్తారు. ఫౌంటెన్‌లోంచి నింపుకోవాలి. తర్వాత ఆ ఖాళీ గ్లాస్‌ని వెనక్కి తీసేసుకోరు. వాటిని మళ్ళీ ఎన్నిసార్లు నింపుకున్నా ఎవరూ ఏమీ అనరు. ఈ సిస్టమ్‌లోని లోపాన్ని పట్టేసాను. ఇదే ప్లాన్ బి’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ‘‘ముగ్గురం మూడు ఏభై రూపాయలు ఆదా చేశాం’’ వానర్ ఉత్సాహంగా చెప్పాడు.
  ముగ్గురూ కూర్చున్నాక ఎమ్మెస్ అలర్ట్ రాగానే మర్కట్ మెసేజ్ ఎక్కడ నించో చూశాడు కాని దాన్ని చదవకపోవడంతో వానర్ అడిగాడు.
  ‘‘ఏం మెసేజ్?’’
  ‘‘నా బేంక్ నించి బేలన్స్ తెలియచేస్తూ ఎస్సెమ్మెస్ వచ్చింది. దాన్ని చూడను. నా అకౌంట్‌లో ఎంత లేదో తెలుస్తుందని భయం’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఇవాళే మన కాలేజీ ఆఖరి రోజు’’ వానర్ విచారంగా చెప్పాడు.
  ‘‘అవును. అందుకేగా ఇవాళ ప్రిన్సిపాల్ కాలేజీ ఆడిటోరియంలో మనందరికీ స్పీచ్ ఇస్తున్నాడు.’’
  ‘‘కాలేజీ నించి బయటకి వెళ్ళాక మీ భవిష్యత్ ప్రణాళికలు ఏమిటి?’’ కపీష్ తన ఇద్దరు మిత్రులని అడిగాడు.
  ‘‘ముందుగా నీది చెప్పు’’ వానర్ కోరాడు.
  ‘‘ఎస్సై ఉద్యోగం సంపాదించడం’’ కపీష్ జవాబు చెప్పాడు.
  ‘‘ఇంజనీరింగ్ చదివి ఎస్సై ఉద్యోగమా?’’ మర్కట్ ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
  ‘‘ఇప్పటికే చాలామంది ఇంజనీర్లు ఎస్సైలయ్యారని తెలీదా? నీ ప్లాన్ ఏమిటి?’’ కపీష్ వానర్ని అడిగాడు.
  ‘‘పిడబ్ల్యుడిలో అసిస్టెంట్ ఇంజనీర్ పోస్ట్ట్‌లో చేరాలని! జీతం కోసం కాదు... పై సంపాదన కోసం. నువ్వు చెప్పు భాయ్’’ వానర్ మర్కట్‌ని అడిగాడు.
  ‘‘కోటీశ్వరుడు అవ్వాలని. నా ముప్ఫై ఐదో ఏడు వచ్చేలోగా ఓ ఐదు కోట్లు సంపాదించాలని. కుదిరితే డాలర్లు. లేదా కనీసం రూపాయలు.’’
  ‘‘బావుంది.’’ వానర్ మెచ్చుకున్నాడు.
  ‘‘మనం కోటీశ్వరుడు కావడానికి జస్ట్ ఒక్క స్టెప్ దూరంలో ఉన్నాం’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఏమిటా స్టెప్?’’ మర్కట్ అడిగాడు.
  ‘‘మనం ఓ కోటిని సంపాదించాలి.’’
  ‘‘కాని అందుకు ఒకటే సమస్య’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఏమిటది?’’ వానర్ అడిగాడు.
  ‘‘కోట్లు సంపాదించడం తేలికే కాని పోలీసులతో సమస్య వస్తుంది.’’
  ‘‘ప్రతి సమస్యకీ ఓ పరిష్కారం ఉంటుందని నేతాజీ సుభాష్ చంద్రబోస్ అన్నాడు. కాబట్టి ఆ పరిష్కారం కనుక్కుంటే అది సాధ్యమే అంటాను’’ వానర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఈ ఆఖరి రోజు మనం అందరికీ గుర్తుండి పోయేలా గోల చేయాలి’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ‘‘ప్రిన్స్‌పాల్ స్పీచ్  ఇస్తూండగా మన పేర్లు రాసిన కాగితం విమానాలు ఆయన మీదకి వేేన్త సరి. విసిరింది మనమని తెలిసినా కాలేజీ నించి ఇక డిస్మిస్ చెయ్యలేడుగా?’’
  ‘‘అది ప్రైమరీ స్కూల్ వాళ్ళు చేేన  అల్లరి. మనం గ్రాడ్యుయేట్ విద్యార్ధి స్థాయిలో అల్లరి చేయాలి’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ‘‘అంటే?’’
  (పే-ఫర్-లాఫ్ కాన్సెప్ట్ అంటే?)
  
 - మళ్లీ  రేపు
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3ఝౌజుజ్ఛీట.ట్చజుటజిజీఃజఝ్చజీ.ఛిౌఝ
  
  లెటర్స్
  The names of the three monkeys are very different and their robberies are quite unexpected and humourous which make a reader curious. Thanks to Malladi sir.
  - Sowjanya Reddy (sowjanyareddy155@gmail.com)
  త్రీ మంకీస్ సీరియల్ స్టోరీ బావుంది. ముగ్గురు మిత్రులు కలిశాక
  ఏం జరుగుతుందోనని ఉత్కంఠగా ఉంది.    - దేవేందర్ నాయక్, (devendar.nayak75@gmail.com)


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 15
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  దుర్యోధన్ గార్డ్ వెనకే నడిచాడు.
  ‘‘సర్. నేనోటి అడగచ్చా?’’ గార్డ్ సందేహిస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘ఏమిటో చెప్తే అడగచ్చో, లేదో చెప్తాను.’’
  ‘‘మీకు దుర్యోధన్ అనే పేరు మీ పెద్దలు పెట్టిందా? లేక ఇంకెవరైనా పెట్టిందా అని అడగచ్చా?’’
  ‘‘అడగచ్చు. అడుగు.’’
  ‘‘సార్. మీకు దుర్యోధన్ అనే పేరు మీ పెద్దలు పెట్టిందా? లేక ఇంకెవరైనా పెట్టిందా?’’
  ‘‘ఎవరూ పెట్టలేదు. నేనూ పెట్టుకోలేదు. మా నాన్నే ఆ పేరు పెట్టాడు.’’
  ‘‘దేనికని అడగచ్చా సార్?’’
  ‘‘అడగచ్చు. అడుగు.’’
  ‘‘దేనికి మీ నాన్న మహాభారతంలోని ఓ విలన్ పేరు మీకు ఎందుకు పెట్టారు?’’
  ‘‘మా నాన్న మహాభారతం చదవలేదు. చూడలేదు. ఆయన ఎన్టీఆర్ అభిమాని. ఈ ఎన్టీఆర్ కాదు. ఇతన్ని పుట్టించిన బాబుని పుట్టించిన ఎన్టీఆర్ అభిమాని. ఆయన నటించిన డివిఎస్ కర్ణ చూసి మూర్ఛపోయి నాకీ పేరు పెట్టారు.’’
  ‘‘డివిఎస్ కర్ణ? అంటే?’’
  ‘‘దాన వీర శూర కర్ణ. అందులో ఆయన దుర్యోధనుడిగా నటించిన తీరు చూసి మా నాన్న నాకా పేరు పెట్టారు.’’
  ‘‘మీ అన్న పేరు సర్?’’
  ‘‘మీ అన్న పేరు అడగచ్చా అని అడగాలి.’’
  ‘‘మీ అన్న పేరు అడగచ్చా సర్?’’
  ‘‘అడగచ్చు. అడుగు.’’
  ‘‘మీ అన్న పేరు సర్?’’
  ‘‘రావణ్.’’
  ‘‘ఆ పేరుకీ ఓ చరిత్ర ఉందాండి అని అడగచ్చా?’’
  ‘‘అడగచ్చు. ఉంది. మా నాన్న ఎన్టీఆర్ నటించిన సీతారామకళ్యాణం, భూకైలాస్‌లు చూశాడు. వాటిలో రావణుడిగా నటించిన ఎన్టీఆర్ నటనని చూసి మూర్ఛపోయాడు. ఆయన నటనతో ఆ పాత్రల మీద అభిమానం ఏర్పడి మా అన్నకి స్ట్టైల్‌గా రావణ్ అనే పేరు పెట్టాడు.’’
  ఇద్దరూ జైలు ఆవరణలోని ఆరుబయటకి చేరుకున్నారు. అక్కడ ఓ వైపు రిమాండ్ ఖైదీలంతా వరసగా నిలబడి ఉన్నారు. దుర్యోధన్ ఆ వరసలోకి వెళ్ళి నిలబడ్డాడు. అతను రాగానే జైలర్ విజిల్ ఊది రోల్ కాల్ పిలవసాగాడు.
  ‘‘అంతా వచ్చేసినట్లేనా?’’
  ‘‘వచ్చేసినట్లే’’ కొందరు జవాబు చెప్పారు.
  ‘‘రాని వారు చేతులెత్తండి... వెరీ గుడ్. ఎవరూ చేతిని ఎత్తలేదంటే ఎవరూ సెల్స్‌లో లేరన్నమాట... నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ త్రి ఎయిట్.’’
  ‘‘ప్రజెంట్ సార్’’ ఓ జేబు దొంగ ఓ అడుగు ముందుకి వేసి చెప్పాడు.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ త్రి నైన్.’’
  ‘‘ఎస్సార్’’ ఓ చెయిన్ స్నాచర్ ముందుకి ఓ అడుగు వేసి చెప్పాడు.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ జీరో.’’
  ‘‘హాజర్ సాబ్’’ ఇళ్ళకి కన్నం వేసేదొంగ ఓ అడుగు ముందుకు వేసి చెప్పాడు.
  అక్కడికి కొద్ది దూరంలో ఆడ ఖైదీలు నిలబడి ఉన్నారు. వాళ్ళ దగ్గర రక్షణగా ఉన్న మహిళా గార్డ్ ఇటువైపు చూస్తే, తన వంకే కళ్ళప్పగించి చూసే మర్కట్ కనిపించాడు. ఆమె తన వంక చూడగానే అతను చిరునవ్వు నవ్వాడు. ఆమె ముందు సందేహించినా తర్వాత నవ్వింది. అతను చేతిని ఊపాడు. ఆమె బదులుగా చేతిని ఊపలేదు.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ ఒన్’’ జైలర్ తర్వాతి నంబర్ పిలిచాడు.
  ఎవరూ ముందుకు రాలేదు. హాజరు పలకలేదు.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ ఒన్... కపీష్’’
  తన పేరు వినగానే కపీష్ ముందుకి ఓ అడుగు వేసి చెప్పాడు.
  ‘‘ప్రజెంట్ సార్. పేరు పెట్టి పిలుస్తారనుకున్నాను.’’
  ‘‘ఇక్కడ పేర్లుండవు. అందుకే నంబర్లు ఇచ్చారు. నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ టు... నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ టు...’’
  మళ్ళీ ఎవరూ ముందుకు రాలేదు.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ టు... మర్కట్.’’
  ‘‘ప్రజెంట్ సార్.’’
  ‘‘నీకూ ప్రత్యేకంగా చెప్పాలా, పేర్లుండవు, నంబర్లకే హాజరు పలకాలని? మీ ఇంజనీర్ క్లాసుల్లో నంబర్లు పిలిచేవారా లేక పేర్లా? నాకు తెలీకడుగుతున్నాను చెప్పు.’’
  ‘‘మేం క్లాస్‌కి వెళ్ళకపోయినా మా హాజరు ఇంకెవరైనా పలికేవారు సార్. ఇక్కడా అంతే అనుకున్నాను.’’
  అప్పటికే కపీష్, మర్కట్ ఒకర్ని మరొకరు చూసుకున్నారు. ఇద్దరి మొహాల్లో ఆశ్చర్యం కనిపించింది.
  ‘‘నంబర్ ఫైవ్ సిక్స్ ఫోర్ త్రి సర్. వానర్ సార్. ఉన్నాను సర్’’ వానర్ ముందుకి ఓ అడుగేని  చెప్పాడు.
  కపీష్, మర్కట్‌లు అతన్ని చూశారు. అతనూ వీళ్ళ వంక చూశాడు. మళ్ళీ అందరి మొహాల్లో ఆశ్చర్యం కనిపించింది.
  ‘‘లైన్ డిస్‌మిస్డ్ ఎవరైనా సరే, పారిపోయే ప్రయత్నం చేస్తే చర్మం ఒలుస్తా. వెళ్ళండి. ఎందుకు నవ్వుతున్నావు?’’ జైలర్ వానర్ వంక చూస్తూ కోపంగా అడిగాడు.    
  ‘‘ఏం లేదు సార్. నథింగ్.’’
  ‘‘నథింగ్? నథింగ్? లాఫ్టర్ ఈజ్ ది బెస్ట్ మెడిసన్. బట్ వెన్ యు లాఫ్ వితౌట్ రీజన్ యు నీడ్ మెడిసన్. చీల్చేస్తాను జాగ్రత్త. యు ఆర్ ఆల్ డిస్‌మిస్డ్ వెళ్ళండి.’’
  అందరి హాజరు పూర్తవడంతో జైలర్ హాజర్ పుస్తకంతో వెళ్ళిపోయాడు. అంతా తమ తమ సెల్స్‌కి వెళ్ళసాగారు. కాని ఆ ముగ్గురు యువకులూ కదల్లేదు. ఒకరివైపు మరొకరు అడుగులు వేశారు. తర్వాత ముగ్గురూ ఒకేసారి ఆనందంగా అరిచారు.
  ‘‘హుర్రే.’’
  ముగ్గురూ ఒకరిని మరొకరు ఆనందంగా కౌగిలించుకున్నారు.
  (మెక్‌డొనాల్డ్స్ రెస్టారెంట్‌లో ముగ్గురు మిత్రులు కోక్‌ని ఎలా సంపాదించారు?)
  


 - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 11
  
  ‘‘దేనికో?’’ జైలర్ అడిగాడు.
  ‘‘భయంతో సార్.’’
  ‘‘నోట మాట రాలేదా?’’
  ‘‘వచ్చింది సార్. కాని భయంతో ఇంకోటి కూడా వచ్చింది’’ వానర్ సిగ్గుపడుతూ చెప్పాడు.
  ‘‘సరే. మీ నాన్న పేరు?’’
  ‘‘సింహాచలం.’’
  ‘‘ఊరు కూడా సింహాచలం కదా?’’
  ‘‘కాదు సర్. భద్రాచలం.’’
  ‘‘నువ్వేం దొంగతనం చేశావ్?’’
  ‘‘ఏటియం లోంచి డబ్బుని విత్‌డ్రా చేసినందుకు పట్టుకున్నారు సార్.’’
  ‘‘అదేం నేరం కాదే? నేనూ ఇవాళ ఉదయం ఏటియంలోంచి ఐదు వేలు విత్‌డ్రా చేశాను.’’
  ‘‘కాని నా దగ్గర ఏటియం కార్డ్ లేదు సార్.’’
  ‘‘ఓహో. అసలు బేంక్‌లో అకౌంటే లేదా?’’
  ‘‘లేదు సార్. మెషీన్ డిజైన్ సబ్జెక్ట్‌లో నాకు ఎయిటీ సెవెన్ పర్సెంట్ వచ్చింది సార్. కాబట్టి ఏటియం యంత్రాన్ని ఎలా పగలకొట్టాలో దాని డ్రాయింగ్‌ని పరిశీలించగానే ఇట్టే అర్ధమైంది సర్.’’
  ‘‘అసలు నీకా డ్రాయింగ్ ఎక్కడిది?’’
  ‘‘నెట్టింట్లో సార్.’’
  ‘‘బేంక్ మేనేజర్ నట్టింట్లోనా?’’
  ‘‘కాదు సార్. నెట్టిల్లంటే ఇంటర్నెట్ అని అర్ధం సర్. ఇంటర్నెట్లో గూగుల్ చేస్తే దొరికింది సార్.’’
  ‘‘నేనెన్నడూ గూగుల్ చేయను. ఎందుకంటే మా ఆవిడకి అంతా తెలుసు. ఇంటర్నెట్‌ని బాగా ఉపయోగిస్తూంటావా?’’ జైలర్ ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘ఇంట్లో ఉంటే సగం రోజు దాంట్లోనే ఉంటాను సర్.’’
  ‘‘ఎలా పట్టుబడ్డావు? సర్వైలెన్స్ కెమేరాలో చిక్కా?’’
  ‘‘నేను మూర్ఖుడ్ని కాను సర్. బట్టతో నా మొహం కప్పుకుని లోపలకి వెళ్ళి దాని లెన్స్ మీదకి ఆ బట్టని వేశాను సర్.’’
  ‘‘మరెలా పట్టుబడ్డావు?’’
  ‘‘నెట్టిల్లు వల్ల సార్.’’
  ‘‘ఆ?’’
  ‘‘అదే. ఇంటర్నెట్ వల్ల సార్.’’
  ‘‘ఇంటర్నెట్టే పట్టించిందా?’’
  ‘‘అవును సర్.’’
  ‘‘హౌ ఇంట్రెస్టింగ్? ఎలా? ఇంటర్నెట్ ఎలా పట్టించింది?’’ జైలర్ ఆసక్తిగా అడిగాడు.
  ‘‘నాది మొదటి దొంగతనం కదా సార్? ఏటియం యంత్రాన్ని విప్పాక అందులోంచి తీసి కుప్పగా పోసిన ఐదు లక్షల రూపాయల నోట్ల మధ్య సెల్ఫీ ఫొటో తీసుకుని దాన్ని ఫేస్‌బుక్‌లో పోస్ట్ చేసుకున్నాను సర్. దీన్ని చాలామంది షేర్ చేశారు సార్. అలా అలా అది  సిఐ గారి మరదలికి చేరింది. ఆమె గారు సిఐ గారికి చెప్పారు సర్. ఆయన మా ఇంటికి వచ్చి డబ్బు స్వాధీనం చేసుకుని నన్ను ఇక్కడికి తెచ్చారు సార్.’’
  ‘‘ఫేస్‌బుక్ రాక మునుపు ఎంతమంది నేరస్థులు తప్పించుకున్నారో?’’ సిఐ విచారంగా చెప్పాడు.
  ‘‘ఐతే నువ్వు ఉత్త స్టుపిడ్‌వి అన్నమాట’’ జైలర్ చెప్పాడు.
  ‘‘స్టుపిడిటీ నేరమా సార్?’’ వానర్ అడిగాడు.
  ‘‘కాదు.’’
  ‘‘స్టుపిడిటీ నేరం కానప్పుడు నన్ను జైల్లో ఎందుకు కూర్చోపెడుతున్నారు సార్?’’
  ‘‘కోర్టులో ఈ పాయింట్ మీద వాదించి బయటపడు. బెస్టాఫ్ లక్.’’
  ‘‘థాంక్స్ సర్.’’
  ‘‘ఏమైనా అనుమానాలు ఉన్నాయా?’’
  ‘‘పీజాహట్ నించి మేం పీజాని ఆర్డర్ చేసి మా సెల్‌కి తెప్పించుకోవచ్చాండి?’’
  ‘‘లేదు. కుదరదు.’’
  ‘‘పోనీ కోక్2హోమ్‌డాట్ కామ్ నించి కోక్‌ని? ఫెస్టివ్ ఆఫర్ నడుస్తోంది సార్.’’
  ‘‘అలాంటి ఆలోచనలు పెట్టుకోక. బయట ప్రపంచంతో ఇక నీకు సంబంధం కట్’’ జైలర్ చెప్పాడు.
  ‘‘అలాగే సర్. చూస్తూండండి. నేను ఈ జైల్లోని బెస్ట్ ఖైదీ అనే పేరు తెచ్చుకుంటాను.’’
  వానర్ తనకి ముట్టినట్లుగా జైలర్ సిఐ అఫీషియల్‌గా కాగితం ఇచ్చాక అతను వెళ్ళిపోయాడు. గార్డ్‌లు వానర్‌ని రిమాండ్ ఖైదీల సెల్‌కి తీసుకెళ్ళారు.
    
  ఆ సెల్ కూడాఅన్ని సెల్స్‌లా ఆరు బై ఎనిమిది అడుగుల విస్తీర్ణంలో ఉంది. అందులో అప్పటికే ఉన్న ఖైదీ ఏదో కూనిరాగం తీస్తున్నాడు. కింద బెర్త్ మీద పడుకున్న వ్యక్తి తెల్ల జుట్టు కనిపిస్తోంది. అలికిడికి ఆయన తల తిప్పి చూశాడు. వయసు డెబ్బై ఐదు పైనే ఉండచ్చని ముడతలు పడ్డ అతని మొహాన్ని బట్టి వానర్ అనుకున్నాడు. గార్డ్ ఆ సెల్ తలుపు బయట తాళం పెట్టుకుని వెళ్ళాక ఆయన లేచి కూర్చుంటూ అడిగాడు.
  ‘‘ఏం చేసి వచ్చావ్?’’
  ‘‘దొంగతనం.’’
  ‘‘జేబా? ఘరానానా?’’
  ‘‘ఏటిఎం పగలకొట్టాను.’’
  ‘‘పేరు? కూర్చో’’ పక్కకి జరిగాడు.
  ‘‘వానర్. మీ పేరు?’’
  ‘‘పట్టయ్య. పట్టాభి రామయ్య. కాని అంతా పట్టయ్య అంటారు. నేను రైళ్ళల్లో పాటలు పాడుకుంటూ సంపాదించేవాడ్ని. రైల్వే తత్కాల్ టిక్కెట్లని దొంగ పేర్లతో బ్లాక్ చేని ప్రయాణీకులకి అమ్ముతున్న నేరం మీద పట్టుకున్నారు. రెండు విచారణలు అయ్యాయి.’’
   (రేపు ఈ సీరియల్‌లో మరో రెండు కొత్త వింత పాత్రలని ఊహించగలరా?)
  మళ్లీ  రేపు
  
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com
  
  లెటర్స్
  - ఆదివారం పొద్దుపుచ్చడం కోసం సీరియల్ చూసి ఈ 2 రోజుల నుంచి పేపర్ కొంటున్నాను. వెరైటీగా ఉంది. నిన్నటి భాగంలో పాత్రల పేర్లతో (జడ్జ్ సాక్షులు వచ్చారా అని అడిగినప్పుడు లాయర్ చెప్పిన సంభాషణలు) చాలాచాలా వెరైటీగా ఉన్నాయి. చాలా ఫ్రెష్‌గా ఉంది ఈ సీరియల్.
  - భరద్వాజ్ వైవిఎస్, (bharadwazhr@gmail.com)


  డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 9
  
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
 అక్కడ కోక్ దొరికింది. దాన్ని తాగుతూ టేబిల్ మీది దినపత్రికలో ఆ వేన్ దొంగతనం గురించి చదివాడు. టో అండ్ టో షూస్ కంపెనీ వారు దొంగతనాన్ని అరికట్టడానికి కుడి, ఎడమ బూట్ల జతలని విడదీసి విడివిడిగా రవాణా చేస్తారు. దొంగలు అవి నిరుపయోగం అని గ్రహించాక వాటిని వదిలేస్తారని, ఈ సందర్భంలో సరిగ్గా ఇదే జరిగిందని పోలీసులు పేర్కొన్నారు. ఆ వేన్ ఎక్కడ విడిచిపెట్టబడిందో కూడా రాశారు. దొంగలు ఆ వేన్‌ని సంకరజాతి పశువుల వారి కార్యాలయం ముందు వదిలి వెళ్ళారు.
  తను చేసిన మొదటి దొంగతనం నించి మంచి పాఠాన్ని నేర్చుకున్నాడని మర్కట్ అనుకున్నాడు. లేచి కోకోకోలా టిన్‌ని చెత్త బుట్టలో వేసేదాకా తనని, తన కాళ్ళని అక్కడ కూర్చున్న ఓ వ్యక్తి తదేకంగా గమనిస్తున్నాడని మర్కట్‌కి తెలీదు. తర్వాత అతని వైపు తిరిగి అడిగాడు.
  ‘‘ఏమిటి? చూస్తున్నావ్?’’
  ‘‘బావున్నాయి. ఆ బూట్లెక్కడివి?’’ అతను ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘టో అండ్ టో కంపెనీ షూస్‌కంపెనీ ఫ్యాక్టరీ నించి బయటికి వచ్చాయి.’’
  ‘‘ఏ షాపులో కొన్నావు?’’
  ‘‘లాభం లేదు. ఇలాంటి ఇంకో జత అక్కడ లేదు. నేను అమ్మను.’’
  ‘‘నేనూ కొనదలచుకోలేదు. నిన్ను అరెస్ట్ చేస్తున్నాను. సిఐడి.’’
  అతను జేబులోంచి తన ఐడెంటిటీ కార్డుని చూపించి చెప్పాడు.
  ‘‘ఈ బూట్లు ధరించడం నేరం అని నాకు తెలీదే?’’ మర్కట్ ఆశ్చర్యంగా చెప్పాడు.
  ‘‘ఈ బూట్లు ధరించడం నేరం.’’
  అతను వెంటనే తన జేబులోంచి ఓ పరికరాన్ని బయటికి తీశాడు. అలాంటివి మర్కట్  జేమ్స్ బాండ్ సినిమాలో చూశాడు. ఆ సినిమాలో లాగానే అందులోని ఎర్ర లైటు ఆరి వెలుగుతూ తను తొడుక్కున్న బూట్ల వైపు బాణం గుర్తు చూపిస్తోంది.
  ‘‘అటు, ఇటు నడు’’ సిఐడి కోరాడు.
  మర్కట్ ఎటు నడిస్తే ఆ బాణం గుర్తు అటు వైపు చూపించసాగింది.
  ‘‘ఉహు. అమ్మకపోవడమే కాదు. నా బూట్లని దాంతో ఎక్స్చేంజ్ కూడా చేయను.’’ చెప్పి వెళ్ళబోయే మర్కట్ కాలర్‌ని అతను పట్టుకుని ఆపాడు.
  అంతదాకా ఆ షాపు బయట అడుక్కునే గుడ్డి బిచ్చగాడు, వాడి అసిస్టెంట్‌లు కూడా వచ్చి మర్కట్ చేతులని పట్టుకున్నారు.
  ‘‘ఏమిటీ దౌర్జన్యం?’’ మర్కట్ నివ్వెరపోతూ అడిగాడు.
  ‘‘నువ్వు చదివిన ఈ వార్తలో రాయనిది నేను చెప్తా విను. టో అండ్ టో కంపెనీ వారు తాము రవాణా చేసే ప్రతీ బూట్ల వేన్‌లో ఓ మామూలు జత బూట్లని కూడా ఉంచుతారు. దాని సోల్‌లో అమర్చిన ఎలక్ట్రానిక్ జిపిఎస్‌ని ఈ రిసీవర్ ట్రేస్ చేసి కనుక్కుంటుంది. ఇదంతా గ్లోబల్ పొజిషనింగ్ సిస్టం ద్వారా జరుగుతుంది.’’
  ‘‘నాకు తెలీదు. నేను ఎలక్ట్రానిక్ ఇంజనీర్ని కాను. మెకానికల్ ఇంజనీర్ని’’ మర్కట్ నీరసంగా చెప్పాడు.
    
  మర్కట్ సెల్‌లోకి వెళ్ళాక గార్డ్ తలుపు మూసి బయట తాళం వేసి వెళ్ళిపోయాడు. కింది బెర్త్‌లో కూర్చున్న ఒకతను సిగరెట్ కాలుస్తున్నాడు. అతను తల తిప్పి మర్కట్ వంక పరీక్షగా చూసి అడిగాడు.
  ‘‘ఏం నేరం?’’
  ‘‘చెప్పుల దొంగతనం’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఏ గుళ్ళో? అలాంటి వారినీ పోలీసులు పట్టుకుంటున్నారా?’’ ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
  ‘‘నేనంత నీచంగా కనిపిస్తున్నానా? చెప్పుల వేన్‌ని దొంగిలించి పట్టుబడ్డాను. నా పేరు మర్కట్. నీ పేరు?’’
  ‘‘ఏం పేర్లో? ఏమిటో? నా పేరు వేమన. దొంగ నోట్ల చలామణి. పాకిస్థాన్‌లో ప్రింటైన దొంగ నోట్లని కన్యాకుమారికి వెళ్ళి కొనుక్కొచ్చి మారుస్తూంటాను. పై బెర్త్త్ నీది.’’
  ‘‘పాకిస్థాన్‌లోనా? ఐతే కాశ్మీర్ కాదా వెళ్ళేది?’’
  ‘‘కాదు. కాశ్మీర్‌లో దొంగ నోట్ల కోసం పోలీసులు వెదుకుతారు కాని కన్యాకుమారిలో వెదకరు కదా.’’
  ‘‘పాయింటే. జైల్లో జీవితం బావుంటుందా?’’
  చిన్నగా నిట్టూర్చి సిగరెట్ మసిని నేల మీద రాల్చి చెప్పాడు.
  ‘‘మన మనసే ఓ జైలు. దాన్లోంచి బయట పడితే ఇంకా ఎక్కడైనా బావుంటుంది.’’
  మళ్ళీ నిట్టూర్చి అడిగాడు.
  ‘‘బ్రహ్మం ఒక్కటా? రెండా?’’
  ‘‘నాకవి తెలీవు. చెప్పినా వినను.’’
  పై బెర్త్ మీదకి ఎక్కి పడుకున్నాడు.
  ‘‘విక్టర్ హ్యూగో అబద్ధం రాశాడు’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఆయనెవరు?’’ వేమన అడిగాడు.
  ‘‘ఫ్రెంచ్ రచయిత.’’
  ‘‘ఏం అబద్ధం రాశాడు?’’
  ‘‘ఇద్దరు జైలు కిటికీలోంచి చూస్తే ఒకడికి నక్షత్రాలు కనిపిస్తే ఇంకొకడికి మట్టి కనిపించిందని రాశాడు. జైల్లో అసలు కిటికీలే లేవు’’ మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఏం నక్షత్రాలో? ఏం మట్టో. అన్నీ పంచభూతాల నిర్మితమేగా?’’
  మర్కట్‌కి అతను వేదాంతి అని అర్ధం అయింది. మళ్ళీ చెప్పాడు - ‘‘మార్క్ టై్వన్ కూడా అబద్ధం చెప్పాడు.’’
  ‘‘ఆయనెవరు?’’
  ‘‘అమెరికన్ రచయిత.’’
  ‘‘ఏం అబద్ధం చెప్పాడు?’’
  ‘‘స్కూల్ తలుపులోంచి లోపలకి వెళ్ళిన వారు జైలు తలుపులోంచి లోపలకి వెళ్ళరు అని.’’
  ‘‘వాళ్ళు కూడా ఇక్కడే ఏదో సెల్స్‌లో ఉండి ఉంటారు’’ వేమన చెప్పాడు.
  
 3
 చీకటి పడుతూండగా సిఐ ఆ సందులో ‘సస్టిస్ భవన్’ అని రాసి ఉన్న ఇంటి ముందు పోలీన్ వేన్ దిగాడు. ఆ ఖరీదైన ఇంటి బయట షామియానా వేసి ఉంది. లోపలి నించి మంగళ వాయిద్యాలు కూడా వినిపిస్తున్నాయి. ఓ ఇరవై మూడేళ్ళ ముద్దాయితో సిఐ లోపలికి నడిచాడు.
  (మేజిస్ట్రేట్ యమధర్మరాజు దగ్గరికి తీసుకురాబడ్డ మూడో మంకీ పేరేమిటి?)
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 8
  
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘మా అన్నయ్య అలా తగలడ్డాడు సార్. నేనూ తగలడదామని బేంక్‌కి వెళ్తే మా అన్న లోన్ తీర్చలేదని వాళ్ళ రికార్డుల్లో ఉందట. దాంతో మా అన్న లోన్‌ని కడితేనే నాకు లోన్ ఇస్తామన్నారు సార్. అందుకని ఉద్యోగ ప్రయత్నాలు చేసుకున్నాను.’’
  ‘‘ఏ ఉద్యోగాలకో?’’
  ‘‘కొరియర్ బోయ్, రోడ్లూడ్చేవాడు, ఇసుక మోసేవాడు... చెప్పులరిగేలా తిరిగినా ఒక్క ఉద్యోగం కూడా రాలేదు సార్.’’
  ‘‘నువ్వు పిడబ్ల్యుడిలోనో, జి హెచ్ ఎంసిలోనో ఇంజినీర్‌గా పనికొస్తావుగా?’’
  ‘‘కాని ఎంపి, ఎంఎల్‌ఏ, కనీసం ఎంఎల్‌సి రికమండేషనైనా లేకపోతే అక్కడ ఉద్యోగాలు ఎలా వస్తాయి సార్? నేను వాళ్ళెవరికీ తెలియను.’’
  ‘‘అందుకని?’’
  ‘‘దాంతో ఉద్యోగానికి తిరిగి తిరిగి చెప్పులు అరిగాయి. వాటిని కొనే స్థోమత కూడా లేకపోవడంతో విధి లేక దొంగతనానికి దిగాను సార్.’’
  ‘‘ఈ స్టేట్‌మెంట్ చదివే సంతకం చేశావా?’’
  ‘‘అవును సార్.’’
  ‘‘ఇందులో రాసిట్లుగానే నువ్వు దొంగతనం చేశావా?’’
  ‘‘అవును సార్.’’
  వెంటనే జైలర్ పకపక నవ్వి చెప్పాడు.
  ‘‘ఐతే నువ్వూ దురదృష్టవంతుడివే అన్నమాట. సరే. నేను ఇక్కడికి వచ్చే అందరికీ చెప్పే మాటలే చెప్తాను. ఇకనించి నువ్వు మా విశ్రాంతి గృహంలో అతిథివి. వెల్‌కం. ఇప్పుడు ఆ దొంగతనం ఎలా చేశావో నీ మాటల్లో చెప్పు.’’
    
  ఆ రోజు మర్కట్ దగ్గర అతని జీవితాంతానికి సరిపడా డబ్బుంది. అతనేదైనా కొనాలనుకుంటే తప్ప. కోకోకోలా కేన్‌ని కొనాలనుకున్నాడు. కాని దొంగతనం చేేన్త కాని కోకోకోలా కేన్ కొనేందుకు కూడా డబ్బు లేదు. ‘అవుటాఫ్ మనీ ఎక్స్‌పీరియెన్స్’ ఉన్న అతను చాలామందిలా సందేహించలేదు. తక్షణం దొంగతనంలోకి దిగాడు.
  ఆ రాత్రి అతను దొంగతనం చేయడానికి గాయత్రి జూవెలరీ దుకాణం వైపు నడుస్తూంటే ఓ చెప్పుల షాపు బయట ఆగి ఉన్న ఓ వేన్ కనిపించింది. దాని మీది ప్రకటనని బట్టి అది ఆ దుకాణానికి చెప్పులని డెలివరీ చేయడానికి వచ్చిందని గ్రహించాడు. వేన్ మీద ఇలా పెయింట్ చేసి ఉంది.
  ‘కొనండి మా టో అండ్ టో జోళ్ళు. బై రైట్ సైడ్ షూ. గెట్ లెఫ్ట్ సైడ్ షూ ఫ్రీ.’
  ఒకతను సెల్‌ఫోన్‌లో మాట్లాడేది విని మర్కట్ అతను దాని డ్రెవర్ అని గ్రహించాడు.
  ‘‘మీ గోడౌన్ ఎక్కడ? యాదగిరి వైన్స్ పక్క గల్లీలోనా? అదెక్కడుంది? అస్టోరియా రెస్టారెంట్ ఎదురుగానా? సరే. వస్తున్నాను. అక్కడే ఉండండి’’ అతను సెల్‌ఫోన్‌లో మాట్లాడుకుంటూ ముందుకి కాలినడకనే సాగాడు.
  మర్కట్ ఆ వేన్ దగ్గరికి వెళ్ళి దాని వెనక తలుపు లాగాడు. తెరుచుకోలేదు. కేబిన్ దగ్గరికి వెళ్ళి లోపలికి తొంగి చూసాడు. ఇగ్నీషన్ తాళంచెవి వేలాడుతూ కనిపించింది. అతను క్షణకాలం సందేహించాడు. కొద్దిసేపు ‘తనకి డ్రైవింగ్ లెసైన్స్ లేకుండా ఆ వేన్‌ని డ్రైవ్ చేయచ్చా?’ అనే మీమాంసలో పడ్డాడు. ఆ నైతిక మీమాంసలోంచి బయట పడ్డాక ఇక సందేహించలేదు. వేన్ ఎక్కి దాన్ని స్టార్ట్ చేసి డ్రయివర్ వెళ్ళిన వైపు కాక దానికి వ్యతిరేక దిశలో వేన్‌ని పోనిచ్చాడు.
  ఓ కిలోమీటర్ దూరంలో ఓ డెడ్ ఎండ్ సందులో వేన్‌ని ఆపి తాళం చెవి తీసుకుని దిగి వెనక తలుపు తెరిచాడు. లోపల చీకటిగా ఉండడంతో తడిమి స్విచ్ ఆన్ చేశాడు. ఎదురుగా చెప్పుల పెట్టెలు ఒక దాని మీద మరొకటి పేర్చి కనిపించాయి.
  వెంటనే తన కాళ్ళ వంక చూసుకున్నాడు. అవి బోసిగా ఉన్నాయి. ఓ పెట్టెని అందుకుని తెరిచి అందులోని బూట్లని నేల మీద పడేశాడు. వాటి వంక చూస్తే నల్లరంగు బూట్లు. దాదాపు డజను పెట్టెల్లోంచి బూట్లని కింద పడేశాక అతను వెతికే బ్రౌన్ రంగు బూట్లు కనిపించాయి. అవి తన సైజో కాదో చూసుకోవాలని ఒంగి వాటిని అందుకుని కుడి కాలి బూటుని తొడుక్కున్నాడు. చక్కగా సరిపోయింది. తర్వాత ఎడమ కాలి బూటుని తొడుక్కోడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేసినా అది ఎక్కలేదు. దాన్ని పరీక్షగా చూస్తే అదీ కుడి కాలి బూటే!
  పేకర్లని తిట్టుకుంటూ కింద ఉన్న నల్ల బూటుని అందుకుని కుడి కాలికి తొడుక్కున్నాడు. అదీ సరిగ్గా సరిపోయింది. తర్వాత ఎడమ కాలి బూటుని తొడుక్కోబోతే పట్టలేదు. రెండు మూడు జతల బూట్లని తొడుక్కునే ప్రయత్నం చేశాక అనుమానం వచ్చి ఇంకొన్ని పెట్టెల్ని తెరిచి చూస్తే ప్రతీ పెట్టెలో కేవలం కుడి కాలి బూట్ల జతలే కనిపించాయి. ఓపికగా ఆ వేన్‌లోని ఐదు వందల అరవై నాలుగు పెట్టెలని తెరచి చూస్తే అతని అదృష్టం బావుండి ఓ పెట్టెలో మాత్రం కుడి, ఎడమ కాళ్ళ బూట్లు ఉన్నాయి. అది పేకర్ చేసిన పొరపాటు అనుకున్నాడు. వాటిని తొడుక్కుంటే అవి చక్కగా సరిపోవడంతో అటు, ఇటు నడిచి చూసి తృప్తి పడ్డాడు. ‘దీన్ని కుట్టినవాడికి నా పాదం సైజు ఎలా తెలుసో?’ అనుకున్నాడు.
  డేష్ బోర్డ్ వెదికితే నాలుగు పది రూపాయల నోట్లు కనిపించాయి. వాటిని జేబులో ఉంచుకున్నాడు.
    
  కోక్ ప్రియుడైన మర్కట్ మర్నాడు ఉదయం ఆ నాలుగు పది రూపాయల నోట్లతో ఓ సెల్ఫ్ సర్వీస్ రెస్టారెంట్లోకి వెళ్ళి అడిగాడు.
  ‘‘కోక్ కేన్ కావాలి.’’
  ‘‘సారీ. పెప్సీ ఉంది. ఓకేనా?’’ కేషియర్ అడిగాడు.
  ‘‘నా దగ్గర మోనోపలీ ఆటకి వాడే డబ్బుంది. అది ఓకేనా?’’
  సమీపంలోని అలాంటి ఇంకో రెస్టారెంట్‌కి వెళ్లాడు. బయట అడుక్కునే వాళ్ళు చేతిని చాపగానే అరిచాడు.
  ‘‘దుక్కల్లా ఉన్నారు. కూలి పని చేసుకోక ఏమిటిది?’’
  (మర్కట్ పోలీసులకు పట్టుబడ్డ ఫన్నీ కారణం ఊహించగలరా?)
  


  డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 7
  
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  యమధర్మరాజు గోడ గడియారం వంక చూసి కేసుని వాయిదా వేశాడు.
  ఆయన తన ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళిన కొద్ది నిమిషాలకి సీఐ ఆదరాబాదరాగా మళ్ళీ ఫస్ట్ మెట్రోపాలిటన్ మెజిస్ట్రేట్ కోర్టు హాల్‌లోకి వెళ్ళాడు. అతని వెంట మరో ఇరవై మూడేళ్ళ యువకుడు కూడా ఉన్నాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ గారు ఏరి?’’ జడ్జి ఖాళీ కుర్చీని చూసి సిఐ అడిగాడు.
  ‘‘ఇప్పుడే బెంచీ దిగి తన ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళారు.’’ కోర్ట్ క్లర్క్ చెప్పాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ గారిని అడగండి. రిమాండ్ కేసు చూస్తారేమోనని’’సీఐ అభ్యర్థించాడు.
  ‘‘అలాగే.’’
  క్లర్క్ ఛాంబర్‌లోకి వెళ్ళి కొద్ది క్షణాల్లో వచ్చి చెప్పాడు - ‘‘త్వరగా. యువర్ ఆనర్ గారు ఇంకా డ్రస్ ఛేంజ్ చేసుకోలేదు.’’
  గుమ్మం దగ్గరకి వెళ్ళగానే లోపలి నించి ‘జగమే మారినది మధురముగా ఈ వేళా...’ ట్యూన్‌తో ఈల వినిపిస్తోంది. సిఐ ముద్దాయితో లోపలికి వెళ్ళాడు. యమధర్మరాజు మొహం ఉదయంలా ధుమధుమలాడకుండా ప్రసన్నంగా ఉండటం సిఐ గమనించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్, రిమాండ్ కేసు’’ వినయంగా చెప్పాడు.
  ఆయన ిసీఐ ఇచ్చిన కాగితాన్ని చదివి తల ఊపి ముద్దాయి టి షర్ట్ మీద రాసింది చదివి మొహం ముడుచుకున్నాడు. దాని మీద వేలితో చూపించే బొమ్మ కింద ఇలా రాసి ఉంది.
  ‘యు నో హు డ్రైవ్స్ మీ క్రేజీ? యు డు.’
  ‘‘పేరు?’’ అడిగాడు.
  ‘‘మర్కట్.’’
  ‘‘తండ్రి పేరు?’’
  మర్కట్ అది చెప్పాక ఆయన గబగబ సీఐ ఇచ్చిన కాగితంలోది చదవసాగాడు.
  ‘‘తండ్రి పేరు... చెప్పుల వేన్... ఎట్సెట్రా ఎట్సెట్రా... ఈ సంతకం నీదేగా?’’ ఆయన అడిగాడు.
  ‘‘అవును సార్.’’
  ‘‘ఎవరి బలవంతం మీదా దీన్ని పెట్టలేదుగా?’’
  ‘‘బలవంతం మీద కాదు కాని అయిష్టంగానే పెట్టానండి.’’
  ‘‘అంటే నువ్వు నేరం చేనట్లేగా?’’
  ‘‘చేసినట్లే అనుకుంటానండి.’’
  ‘‘కోర్టులో అనుకోవడాలు ఉండవు. చేసినట్లేగా?’’
  ‘‘అది మీరు నిర్ణయించాలనుకుంటానండి.’’
  యమధర్మరాజు సిఐ వంక చూస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘కట్టుకథల్ని నేను నమ్మను. ఇతను చెప్పిందానికి మీ దగ్గర ఋజువులు ఉన్నాయా?’’
  ‘‘ఒట్టు సర్. ఇది కట్టు కథ కాదు’’ వెంటనే మర్కట్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఉన్నాయి సార్. వేన్ కేబిన్‌లో, బూట్ల మీద ఇతని వేలిముద్రలు ఉన్నాయి. సర్‌వెలైన్స్ టేప్స్‌లో కూడా ఇతను పడ్డాడు.’’
  ‘‘ఐతే నమ్ముతాను. సరే, ఓ పదిరోజులు రాసుకో’’ మెజిస్ట్రేట్ చెప్పాడు.
  ‘‘సర్?’’
  ‘‘పది రోజుల రిమాండ్ రాసుకో. సంతకం చేస్తాను’’ ఆయన తన నల్లటి గౌనుని విప్పుతూ చెప్పాడు.
  ‘‘మరీ ఎక్కువ సార్’’ మర్కట్ నసిగాడు.
  ‘‘కోర్టులో బేరాలుండవ్.’’
  ఆయన ‘జగమే మారినది మధురముగా ఈ వేళా’ ట్యూన్‌ని హమ్ చేయడం కొనసాగించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్ సర్ హుషారుగా ఉన్నారు. ఆయన గారి భార్యకి బాగైందనుకుంటా?’’ సిఐ బంట్రోతుని ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘లేదు. గంట క్రితమే పోయిందని కబురొచ్చింది’’ బంట్రోతు జవాబు చెప్పాడు.
  మర్కట్‌తో పోలీన్ వేన్ జైలుకి బయలుదేరింది.
    
  జైలర్ మర్కట్‌ని అడిగాడు.
  ‘‘పేరు?’’
  ‘‘మర్కట్.’’
  ‘‘ఆ పేరు ఎవరు పెట్టారో?’’
  ‘‘ఇంకెవరు? మా నాన్న.’’
  ‘‘నువ్వీ రోజు ఇక్కడికి వచ్చిన రెండో కోతివి. మీ నాన్న పేరు?’’
  ‘‘శ్రీశైలం.’’
  ఆయన కోపంగా చూస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘నేనడిగింది మీ నాన్న పేరు.’’
  ‘‘నేను చెప్పింది మా నాన్న పేరే సార్.’’
  ‘‘మీ నాన్న ఊరు?’’
  ‘‘శ్రీశైలం సర్.’’
  ‘‘నేనడిగింది మీ నాన్న ఊరు.’’
  ‘‘శ్రీశైలమే సార్.’’
  ఆయన మర్కట్ వంక అసహనంగా చూశాడు.
  ‘‘ఏం చదివావు?’’
  ‘‘ఇంజినీరింగ్ సార్.’’     
  ‘‘బ్రాంచ్?’’
  ‘‘ఇండస్ట్రియల్ ప్రొడక్షన్.’’
  ‘‘డిగ్రీ చేతికి వచ్చిందా?’’
  ‘‘పోస్ట్‌లో ఉంది సార్.’’
  ‘‘ప్రొడక్షన్ సిస్టమ్స్‌లో ఎంతొచ్చిందో?’’
  ‘‘ఎనభై ఆరు శాతం సార్.’’
  ‘‘బ్రైట్ స్టూడెంట్‌వే అన్నమాట. అందరిలా బేంక్ లోన్ తీసుకుని అమెరికాకి తగలడచ్చుగా?’’
  (మర్కట్ దొంగిలించిన ఫన్నీ వస్తువులు ఏవో ఊహించగలరా?)
  
  ఈ సీరియల్‌ని విడవకుండా చదివేవారికి..
  సీరియల్ పూర్తయ్యాక దీని మీద రాసి పంపే సద్విమర్శ లేదా విశ్లేషణల్లోంచి మూడింటిని ఎంపిక చేసి ప్రచురిస్తాం. వారికి రచయిత తలో రూ.500/- పంపుతారు.
  ఈ సీరియల్ మీద మీ అభిప్రాయాలని మీ ఫోటోతోపాటు ఈ కింది చిరునామాలకి పంపండి.
  మీరు ఇరవై ఒకటో శతాబ్దపు పాఠకులైతే 3monkies.sakshi@gmail.comకి
  మీ ఫోటోని అటాచ్ చేస్తూ పంపండి. మీరు ఇంకా అక్కడే ఉంటే మీ పాస్‌పోర్ట్ సైజ్ ఫోటోతో సహా
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 6
  
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘ఓ కూతురు ఉంది సార్.’’
  ‘‘సరే కేసు గురించి మీరు చెప్పండి.’’ యమధర్మరాజు భర్త వైపు లాయర్ని అడిగాడు.
  ‘‘నా క్లైంట్ భార్య అతని మీద గృహ హింస చట్టం 498ఏ కింద కేసు పెట్టింది. నిజానికి నా క్లైంట్‌కి హింస పడదు. గాంధీ గారి ఫాన్. సరిహద్దు గాంధీ గారి ఆటోగ్రాఫ్ తీసుకున్నారు కూడా. అందువల్ల ఆయన మనసు బాధ పడింది. అహం దెబ్బ తింది. తన భార్యంటే అసహ్యం వేసింది. దాంతో విడాకులకి అప్లై చేసుకోవాలనుకుంటున్నాడు. యువర్ ఆనర్. ఆ కారణంగా ఆయనకి బెయిల్ మంజూరు చేయవలసిందిగా కోరుతున్నాను’’ లాయర్ కోరాడు.
  ‘‘మై లెరెన్డ్ కౌన్సెల్. ఆ సెక్షన్ కింద బెయిల్ ఇవ్వకూడదని తెలీదా?’’ యమధర్మరాజు ఓపికగా చెప్పాడు.
  ‘‘విడాకులు అతని హక్కు యువర్ ఆనర్. అవి తీసుకోడానికి నా క్లైంట్ బయటకి రావాల్సి ఉంది యువర్ ఆనర్’’ లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘దేనికి విడాకులు?’’
  ‘‘మనసు బాధపడటంతో, అహం దెబ్బ తినడంతో, తన భార్య మీద అసహ్యం వేసి నిజానికి ఈ కేసులో ఇంకో ఇష్యూ కూడా ఉంది యువర్ ఆనర్.’’
  ‘‘ఏమిటది?’’
  ‘‘నా క్లైంట్ తన కిడ్నీని వెనక్కి కోరుతున్నాడు.’’
  ‘‘సరిగ్గా విన్నానా? ఇడ్లీని వెనక్కి కోరడమేమిటి?’’
  ‘‘వినలేదు యువర్ ఆనర్. కిడ్నీ అన్నాను.’’
  ‘‘సిడ్నీ అన్నారా?’’
  ‘‘కిడ్నీ అన్నాను యువర్ ఆనర్. రెండేళ్ళ క్రితం నా క్లైంట్ భార్య రెండు కిడ్నీలు పని చేయడం ఆగిపోయింది. ఆవిడ బిపి పేషెంట్. అందువల్ల కిడ్నీలు దెబ్బ తిన్నాయి. నా క్లైంట్‌కి తన భార్య మీద అప్పట్లో గల ప్రేమాభిమానాలతో తన రెండు కిడ్నీలలో ఒక దాన్ని ఆమెకి ఉచితంగా దానం చేశాడు.’’
  ‘‘అబ్జెక్షన్ యువర్ ఆనర్. దానం అంటేనే ఉచితం అని. ఉచితంగా దానం ఏమిటి నా బొంద?’’ భార్య తరఫు లాయర్ అభ్యంతరం చెప్పాడు.
  ‘‘ఇదిగో నాయుడు. టెక్నికల్ పాయింట్ల మీద తప్ప ఇలాంటి వాటి మీద అభ్యంతరాలు ఒద్దని ఎన్నిసార్లు చెప్పాలి?’’
  ‘‘ఆయన కథలు రాయడం వల్ల మనకీ పీడ యువర్ ఆనర్. సరే. నా క్లైంట్ కిడ్నీని డాక్టర్‌లు శస్త్రచికిత్స చేసి ఆమెకి అమర్చారు. ఆమె తన మీద గృహహింస కేసు పెట్టిన కారణంగా ఆమె నించి విడాకులు తీసుకోబోతున్నాడు కాబట్టి తన వస్తువు తన భార్య దగ్గర ఉండటం ఇష్టం లేదు. కాబట్టి దాన్ని తిరిగి వెనక్కి ఇప్పించాల్సిందిగా నా క్లైంట్ కోర్టుని కోరుతున్నాడు.’’
  ‘‘ఇది నిజమేనా? కిడ్నీ ప్రస్తుతం మీ క్లైంట్ దగ్గర ఉందా?’’ యమధర్మరాజు భార్య వైపు లాయర్ని అడిగాడు.
  ‘‘నిజమే సార్. ఉంది.’’
  ‘‘అది తిరిగి ఇవ్వడానికి ఆమెకి అభ్యంతరం ఉందా?’’
  ‘‘ఉంది యువర్ ఆనర్.’’
  ‘‘ఏమిటా అభ్యంతరం?’’ భర్త తరఫు లాయర్ భార్య వైపు లాయర్ని ప్రశ్నించాడు.
  ‘‘నేను ఇక్కడే ఉన్నాను. అది నేను అడగాల్సిన ప్రశ్న. ఏమిటా అభ్యంతరం?’’ యమధర్మరాజు చిరాగ్గా చెప్పాడు.
  ‘‘ఆమె డయాలసిస్‌లో ఉండగా ఆమె భర్త ఆమెకి కిడ్నీని డొనేట్ చేశాడు. ఇప్పుడు ఆమె శరీరం నించి దాన్ని వేరు చేస్తే ఆమెకి మరణం తప్పదు. కాబట్టి అది హత్యాప్రయత్నం కిందకి వస్తుంది యువర్ ఆనర్’’ భార్య తరఫు లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘దీనికి మీరేమంటారు?’’ యమధర్మరాజు భర్త తరఫు లాయర్‌ని అడిగాడు.
  ‘‘కాని అతని క్లైంట్ ప్రాణాలు యమధర్మరాజు చేతిలో తప్ప నా క్లైంట్ చేతుల్లో లేవు యువర్ ఆనర్’’ భర్త వైపు లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘నా చేతుల్లోనా?’’ యమధర్మరాజు ఉలిక్కిపడి అడిగాడు.
  ‘‘అంటే ఆయన చేతుల్లో’’ చేతిని పైకి చూపిస్తూ భర్త తరఫు లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఐసీ’’ యమధర్మరాజు పైకి చూసి ఆ కేసు ఫైల్లో ఏదో రాసుకున్నాడు.
  ‘‘అంతే కాక నా క్లైంట్ ఆమెకి కిడ్నీ దానం చేశాడు కాని ప్రాణదానం చేయలేదు. తను దేంతో పుట్టాడో దాన్నే, కేవలం తనకి చెందినదాన్ని, అదీ గతంలో ఉచితంగా ఇచ్చిన దాన్నే నా క్లైంట్ కోరుతున్నాడు. అది సబబు. అది న్యాయం.’’ లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘అది సబబు కాదు. అది అన్యాయం’’ రెండో లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్. ఆమె అది తనదే అన్నట్లుగా ఇవ్వననడం న్యాయం కాదు. కొన్నది ఏదైనా తనది అవుతుంది. కిడ్నీని తను కొన్నదా? బిల్ లేదా ఇన్‌వాయిస్‌ని చూపించమనండి. కొనలేదు. కాబట్టి వాటిని చూపించలేదు. పోనీ బహుమతిగా పొందిందా? గిఫ్ట్ డీడ్‌ని చూపించమనండి. లేదు. పోనీ కేవలం అప్పుగా తీసుకుంది అనుకుందాం. నిజానికి ఆ కిడ్నీకి ఆమె వడ్డీగా ఇంకో చిన్న కిడ్నీని కూడా కలిపి ఇవ్వాలి. కాని నా క్లైంట్ దయగల వాడు కాబట్టి వడ్డీని మాఫీ చేసి కేవలం తను అప్పుగా ఇచ్చిన తన కిడ్నీనే వెనక్కి ఇవ్వమని కోరుతున్నాడు’’ లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఇదన్యాయం. అక్రమం.’’
  ‘‘పోస్టాఫీస్‌లో మనిఆర్డర్ ఫారం రాయడానికి ఇచ్చిన రెండు రూపాయల పెన్నునే తిరిగి అడుగుతాం. అలాంటిది పది లక్షల ఖరీదు చేేన  కిడ్నీని ఉచితంగా ఏ తలకి మాసినవాడూ ఇవ్వడు.’’
  ‘‘దాని ధర పది లక్షలా? పది లక్షలు ఇస్తుందేమో నా క్లైంట్‌ని అడుగుతాను. వాయిదా కోరుతున్నాను’’ భార్య వైపు లాయర్ చెప్పాడు.
  ‘‘ఊహూ. నా క్లైంట్ దాన్ని అమ్మనని చెప్పాడు. అమ్మినా తన భార్యకి అసలు అమ్మనని చెప్పాడు. రైట్స్ ఆఫ్ ఎడ్మిషన్ రిజర్వ్‌డ్. మై క్లైంట్ డిమాండ్స్ హిజ్ కిడ్నీ బేక్’’ ఆఖరిలో ప్రతీ ఇంగ్లీష్ పదం బల్ల గుద్దుతూ చెప్పి లాయర్ తన ఆర్గ్యుమెంట్‌ని ముగించాడు.
  


  డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 5
  ‘నీ దగ్గర ఉన్నదంతా ఇవ్వు. లేదా ఏసిడ్‌తో నీ కళ్ళు పోయి నీ మొహం అందవిహీనంగా మారుతుంది’ ఆ కాగితాన్ని ఆమెకి ఇచ్చి ఆ సీసాని కనపడేలా పట్టుకుని మూత మీద చేతిని విప్పడానికి సిద్ధంగా ఉంచాడు. ఆమె ఆ కాగితం వంక, అతని వంక మార్చి మార్చి చూసింది. తర్వాత తన పక్క కౌంటర్లోని అతనికి చూపించి కపీష్‌కి అర్ధం కాని భాషలో ఏదో మాట్లాడింది. అతను కపీష్ వంక చూని, అతను రాసింది చూసి ఆ అమ్మాయితో అదే భాషలో జవాబు చెప్పి తన పని చేసుకోసాగాడు. ‘‘సారీ! డిపాజిట్ స్లిప్‌ని ఇంగ్లీష్‌లో రాయాలి. తెలుగులో అంగీకరించం’’ ఆమె హిందీలో చెప్పింది.
  కపీష్ వెంటనే అడిగాడు.
  ‘‘మీకు ఇంగ్లీష్ వచ్చా?’’
  ‘‘కొద్దిగా.’’
  ‘‘గివ్ మి మనీ. ఆర్ దిసీజ్ ఏసిడ్. ఆర్ లూజ్ యువర్ ఐస్ అండ్ స్కిన్’’ కఠినంగా చూస్తూ చెప్పాడు.
  ఆమె అతని చేతిలోని బాటిల్‌ని చూసి వణికిపోయింది. ఆమె మొహంలో భయం స్పష్టంగా కనిపించింది. ఆమెకి తనతో తెచ్చిన సంచీని ఇచ్చాడు.
  ‘‘నో. నో.నో.’’ గొణిగింది.
  డ్రాయర్లోంచి వెయ్యి రూపాయల కట్టలని ఆరిటిని, ఐదు వందల రూపాయల కట్టలని నాలుగిటిని, కొన్ని వంద, ఏభై, ఇరవై, పది రూపాయల కట్టలని గబగబ తీసి సంచీలో వేసి అతనికిచ్చి చెప్పింది.
  ‘‘గో. గో. క్విక్.’’
  ‘‘గోయింగ్’’ చెప్పి కపీష్ వేగంగా బయటకి నడిచి, ఆ సంచీని ఏక్టివా హేండిల్ బార్‌కి తగిలించి ఎక్కి స్టార్ట్ చేశాడు. త్వరలోనే అతను నాచారం మెయిన్ రోడ్ మీదకి వచ్చి ట్రాఫిక్‌లో కలిసిపోయాడు. ఇక తనని ఎవరూ పట్టుకోలేరు అనే ఉత్సాహం కలిగింది.
  హబ్సిగూడా చౌరస్తాలో రెడ్ లైట్ దగ్గర అతను ఏక్టివాని ఆపాడు. సరాసరి బస్‌డిపోకి వెళ్ళి తన ఇంటికి ఆ డబ్బుతో వెళ్ళాలని నిశ్చయించుకున్నాడు. చౌరస్తాలో ఆగి ఉన్న పోలీస్ పెట్రోల్ కార్లోని ఓ కానిస్టేబుల్ తక్షణం కారు దిగి వచ్చి కపీష్ ఏక్టివా బండి తాళం చెవిని లాక్కున్నాడు.
  ‘‘ఏమిటీ దౌర్జన్యం?’’ కపీష్ కోపంగా అడిగాడు. ఇంకో కానిస్టేబుల్ కూడా వచ్చి అతను పారిపోకుండా కాలర్‌ని పట్టుకున్నాడు. స్టేషన్‌కి తీసుకెళ్ళాక కాని పోలీసులకి తాము పట్టుకుంది ఏక్టివా బండి దొంగని కాదని, బేంక్‌లో పది లక్షల పైనే దొంగిలించిన దొంగనని తెలీలేదు. తను దొంగిలించబడ్డ ఏక్టివా బండిని దొంగిలించాడని తెలుసుకోగానే కపీష్‌కి తన మీద తనకే ఎంత కోపం వచ్చిందంటే, ‘ఛీ! నీ బతుకు చెడ’ అని తనని తనే తిట్టుకున్నాడు. అత్యంత ట్రాజెడీ ఏమిటంటే అతను అసలా లక్షలని కళ్ళతో చూడలేదు. చేతులతో ముట్టుకోలేదు కూడా.
    
  ‘‘నీ సెల్ నంబర్ టు థర్టీన్. నువ్వు ఒక్కడివే’’ గార్డ్ సెల్ తలుపు తెరుస్తూ చెప్పాడు. ఆ సెల్ ఆరు బై ఎనిమిది అడుగుల విస్తీర్ణంలో ఉంది. రైల్వే బెర్త్‌లోలా రెండు బెడ్స్ గోడకి ఒకదాని మీద మరొకటి ఉన్నాయి.
  ‘‘సింగిల్ ఆక్యుపెన్సీ అన్నమాట. ఏదైనా కావాలంటే బెల్ ఉందా?’’
  ‘‘ఉంది. కాని దాని ఖరీదు ఐదు వేల రూపాయలు. మెనూ కార్డ్ ప్రకారం చెలిే్లన్త  ఏదైనా తెస్తాను.’’
  ‘‘ఈ హోటల్ కృష్ణా ఒబెరాయ్ కన్నా ఖరీదన్నమాట. తాళం పడిందో లేదో లాగి చూడు. లేకపోతే తర్వాత నీకు మాటొస్తుంది’’ కపీష్ చెప్పాడు.        
  ‘‘నీ క్కూడా. ఇలాంటివి మాకు చెప్పక్కర్లేదు, ఐదు వేలు ఇస్తే తప్ప.’’    
  అతను వెళ్ళాక కపీష్ కింది బెర్త్ మీద పడుకుని జైలర్ ఇచ్చిన ‘జైలు జీవితం ఎందుకు మంచిది?’ అనే బ్రోషర్‌ని చదివాడు.
  ‘ఉద్యోగం కన్నా జైలు బెర్. ఫ్రీ హెల్త్ కేర్, ఫ్రీ డెంటల్ కేర్, ఫ్రీ లైబ్రరీ, ఫ్రీ స్పోర్ట్స్ పోగ్రాం, ఫ్రీ లాండ్రి సర్వీన్, ఫండింగ్ ఫర్ ఎడ్యుకేషన్, ఫ్రీ హౌసింగ్, ఫ్రీ క్లోతింగ్, ఫ్రీ ఫుడ్, ఫ్రీ జిమ్, ఫ్రీ టివి, ఫ్రీ ఇంటర్నెట్... ఇంకా...’
  
  2
  ఆ సాయంత్రం ఫస్ట్ మెట్రోపాలిటన్ కోర్ట్‌లో ఆఖరి కేసు విచారణ జరుగుతోంది.
  ‘‘ఇది నీ ఫొటోనేనా?’’ మెజిస్ట్రేట్ సాక్షిని అడిగాడు.
  ‘‘అవును సర్.’’
  ‘‘ఇది తీసినప్పుడు నువ్వు అక్కడే ఉన్నావా?’’
  ‘‘మీ ప్రశ్నని మళ్ళీ వేస్తారా సర్?’’
  ‘‘అర్ధం కాలేదా? ఇది తీసినప్పుడు నువ్వు అక్కడే ఉన్నావా?’’
  ‘‘ఉన్నాను సర్.’’
  ‘‘నువ్వు చూసిన సాక్షిని వర్ణించు’’ యమధర్మరాజు అడిగాడు.
  ‘‘ఐదడుగుల ఆరంగుళాల ఎత్తు ఉంటాడండి. గెడ్డం ఉంది.’’
  ‘‘సాక్షి మగా? ఆడా?’’ యమధర్మరాజు అడిగాడు.
  ‘‘మగ సార్.’’
  ఆ సాక్ష్యం రికార్డ్ చేశాక మెజిస్ట్రేట్ యమధర్మరాజు అడిగాడు.
  ‘‘వివాదంలోని ఈ దంపతులకి పిల్లలు ఉన్నారా?’’
  ‘‘ఉన్నారు సార్’’ ఇద్దరి తరఫు లాయర్లు చెప్పారు.
  ‘‘ఎంతమంది?’’
  ‘‘ముగ్గురు సార్.’’
  ‘‘కొడుకులు ఎంతమంది?’’
  ‘‘ఇద్దరు సార్.’’
  ‘‘కూతుళ్ళ మాటేమిటి? ఉన్నారా?’’
  ‘‘సర్?’’
  ‘‘అలా తెల్లమొహం వేస్తారే? కూతుళ్ళు ఉన్నారా అని నేను అడిగేది.’’
  మళ్లీ  రేపు
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 4
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
 ‘‘ఎస్సై పోస్ట్‌కి అప్లికేషన్ పెట్టాను సార్. హెల్త్ చెకప్ తర్వాత దేహదారుఢ్య పరుగు పరీక్షని గుండాగి మరణించకుండా పూర్తి చేశాను. ఐక్యూ టెస్ట్‌లో పాసయ్యాను. ఇంటర్వ్యూలో సెలెక్ట్ అయ్యాను. కాని అసలు అర్హత విషయంలో నన్ను ఫెయిల్ చేశారు’’ కపీష్ బాధగా చెప్పాడు.
  
 ‘‘అసలు అర్హతేమిటి?’’
  ‘‘కన్‌ఫ్యూజ్ అవద్దు సార్. ఎస్సై పోస్ట్‌కి పది లక్షలు లంచం అడిగారు. ‘అంత ఉంటే స్మాల్ స్కేల్ ఇండస్ట్రీ పెట్టుకుని ఈపాటికి కరెంట్ హాలీడే మీద ఆందోళన చేసేవాడ్నిగా. ఆ డబ్బు లేకే ఈ ఉద్యోగానికి వచ్చాను’ అంటే ‘ఎస్సై ఉద్యోగం బిగ్ స్కేల్ ఇండస్ట్రీ. ఇక్కడ పెట్టుబడి పెట్టు. లేదా నడు’ అన్నారు. ఎస్సై పోస్ట్ బిగ్ స్కేల్ ఇండస్ట్రీ ఎలా అవుతుందని అడిగితే రికవరీ సొత్తులో డెబ్భై శాతం నొక్కేయచ్చని, చూసీచూడనట్లుంటే దొంగల నించి, వైన్‌షాపుల యజమానుల నించి మామూళ్ళు అందుతాయని ఏవేవో లెక్కలు చెప్పారు. ఈ దేశంలో యువతకి రెండే మార్గాలు కదా సార్. దాంతో బయటకి నడిచాను.’’
  
 ‘‘ఏమిటవి?’’
  ‘‘ఐతే ఎస్సై. లేదా దొంగ. ఎస్సైని కాలేనని నేను దొంగ వృత్తిని ఎంచుకున్నాను. విజిటింగ్ కార్డు వేయించుకోవాలని అనుకుంటున్నాను కూడా.’’
  ‘‘అంటే ఇంకా విజిటింగ్ కార్డులని దొంగిలించలేదన్నమాట.’’
  ‘‘కన్‌ఫ్యూజ్ అవకండి సార్. పదివేల రూపాయల లోపువి ఏవీ దొంగతనం చేయను.’’
  ‘‘డిగ్నీటీ కూడా ఏడిసిందన్నమాట’’ జైలర్ నవ్వాడు.
  ‘‘పోస్టులు కొనుక్కున్న ఎస్సైల పెట్టుబడి వెనక్కి వచ్చి లాభార్జన కూడా చేయాలి కదండి. అందుకని నేను చేసేదీ మంచిదే’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  ‘‘నీ వయసు?’’ జైలర్ ప్రశ్నించాడు.
 
  ‘‘ఇరవై మూడు సార్.’’
  సిఐ ఇచ్చిన స్టేట్‌మెంట్‌ని చదివి అందులోని కపీష్ సంతకాన్ని చూపించి అడిగాడు.
  ‘‘ఇది నీదేనా?’’
  ‘‘అవును సార్.’’
  ‘‘చదివే సంతకం చేశావా?’’
  ‘‘అవును సార్.’’
  ‘‘ఇందులో రాసినట్లుగానే నువ్వు దొంగతనం చేశావా?’’
  ‘‘అవును సార్.’’
  వెంటనే జైలర్ పకపక నవ్వి చెప్పాడు.
  ‘‘దురదృష్టవంతుడివి. సరే. ఇక నించి నువ్వు మా విశ్రాంతి గృహంలో అతిథివి. వెల్‌కం.’’
  ‘‘థాంక్ యు సార్. జైల్లో విశ్రాంతి గృహాలు కూడా ఉంటాయా సర్?’’ కపీష్ ఆనందంగా అడిగాడు.
  ‘‘అంటే రిమాండ్ ఖైదీవి అని అర్థ్ధం’’ ిసీఐ నవ్వుతూ చెప్పాడు.
  జైలర్ రికార్డ్ కోసం అతని రిలేషన్‌షిప్ స్టేటస్ అడిగి తెలుసుకున్నాడు.
  ‘‘సింగిల్?’’
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘ఇన్ రిలేషన్‌షిప్?’’
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘ఎంగేజ్డ్?’’
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘మేరీడ్?’’
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘డైవోర్స్‌డ్?’’ జాలిగా చూస్తూ అడిగాడు.
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘ఐతే విడోయర్‌వి అన్నమాట.’’
  ‘‘కాదు సార్.’’
  ‘‘ఇవేమీ కాదా? ప్రపంచంలో ఎక్కడా అలా ఉండదే?’’ ఆయన ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
  ‘‘వెయిటింగ్ ఫరే మిరకిల్ అని రాసి టిక్ చేయండి’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  అతని దగ్గర ఉన్న వస్తువులన్నిటినీ తీసుకుని, రిజిస్టర్‌లో వాటి వివరాలు రాసుకున్నాక అతన్ని సెల్‌కి పంపబోయే ముందు జైలర్ అతనికి ఓ బ్రోచర్‌ని ఇచ్చి అడిగాడు.
  ‘‘నువ్వు చేసిన దొంగతనం గురించి నీ మాటల్లో చెప్పు. వింటాను.’’
    
  ఎస్సై ఉద్యోగం రాకపోవడంతో ఇక హైద్రాబాద్‌లో అతనికి పనేం లేదు. పొలాన్ని తాకట్టు పెట్టి చదివించిన అతని తల్లితండ్రులు కపీష్ ఉద్యోగం చేస్తూ జీతంతో పొలం అప్పుని తీర్చి వాళ్ళని ఆర్థికంగా ఆదుకుంటాడని కలలు కంటున్నారు. దాంతో ఇంటికి వెళ్ళడం అవమానంగా తోచింది. చివరికి కపీష్ దొంగతనం చేయదలచుకున్నాడు. ఐతే ఏ కారో, బంగారు నగలో దొంగతనం చేసినా వాటిని ఎవరు కొంటారో తెలీదు కాబట్టి కేషే కొట్టేయదలచుకున్నాడు. కేష్ ఉండేది బ్యాంకులోనే అని అతనికి తెలుసు. కపీష్ ఊరి శివార్లలోని బేంకులని పరిశీలించాడు. చివరకి ఆట్టే రద్దీ ఉండని నాచారం ఇండస్ట్రియల్ ఏరియాలోని ఓ బేంక్‌ని ఎన్నుకున్నాడు. ఆఫీన్  ఎకౌంట్స్ తప్ప అక్కడ వ్యక్తిగత అకౌంట్స్ తక్కువ కాబట్టి రద్దీ ఉండదు.
 
 అక్కడ మధ్యాహ్నం ఒంటి గంట నించి ఒకటిన్నర దాకా అసలు రద్దీ లేకపోవడం గమనించాడు. తన పథక రచనలో భాగంగా గాజు సీసాలో నీళ్ళని పోసి అందులో చిటికెడు పసుపుని కలిపి బాగా కదిపాడు. బేంక్ సమీపంలోని తాళం వేసిన ఓ ఇంటి ఆవరణలో ఉన్న తాళం లేని ఏక్టివా బండిని దొంగిలించాడు. అది దొంగతనం చేశాక పారిపోవడానికి! ఒకటి ముప్పావుకి ముందు తలుపు మూసేశాక వెనక తలుపులోంచి బేంక్‌లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ కేష్ కౌంటర్లో కూర్చుని డబ్బు లెక్క చూసుకుంటోందో అమ్మాయి. కౌంటర్లోని డిపాజిట్ స్లిప్ మీద తెలుగులో రాశాడు.
  
 మళ్లీ  రేపు
 
 ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,  
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34 3monkies.sakshi@gmail.com


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 3
   - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘మిమ్మల్నే. ఎవరిదా ఫోన్ అంటే వినపడదా?’’ ఆయన గొంతు పెంచాడు.
  ‘‘మీ గురించి తెలుసు కాబట్టి నల్ల కోట్ల వారిదై ఉండదు యువర్ ఆనర్. కొత్తవాళ్ళదై ఉంటుంది’’ క్లర్క్ చెప్పాడు.
  ‘‘నేను పది లెక్కపెట్టేలోగా ఎవరి సెల్‌ఫోన్ మోగిందో వారు వెంటనే చేతిని ఎత్తండి. ఒన్... టు...’’
  ఎవరూ ఎత్తలేదు.
  ‘‘నాకు ఓపిక లేదు. లేదా అందరికీ శిక్ష వేస్తాను. మీ పదిహేడు మందికి. త్రి... టెన్. సరే. వీళ్ళందర్నీ ఈ రాత్రి లాకప్‌లో ఉంచి రేపు విడుదల చేయండి. కాంటెంప్ట్ ఆఫ్ కోర్ట్. కోర్టు విధులని అడ్డగించారు’’ యమధర్మరాజు ఆజ్ఞాపించాడు.
  కిక్కురుమంటే శిక్ష పెరుగుతుందని అంతా భయపడి నోరు మెదపకుండా కానిస్టేబుల్స్ వెంట బయటికి నడిచారు. వాళ్ళు బయటికి వెళ్ళాక కారిడార్‌లోంచి పెద్దగా వారి మాటలు వినిపించాయి.
  ‘‘ఇంకో ముద్దాయి ఎవరు?’’ యమధర్మరాజు సిఐని అడిగాడు.
  ‘‘ఇతను సార్.’’
  ‘‘నేనే ముద్దాయిని సార్’’ కపీష్ చెప్పాడు.
  జీన్స్ పేంట్, టి షర్ట్ ధరించిన ఆ ఇరవై మూడేళ్ళ యువకుడి వంక ఆయన నిరసనగా చూసాడు. టి షర్ట్ మీద రాసింది చదివి మొహం ముడిచాడు. దాని మీద ఇలా రాసి ఉంది.
  ‘సేవ్ వాటర్. డ్రింక్ బీర్.’
  పోలీస్ ఇన్‌స్పెక్టర్ అందించిన స్టేట్‌మెంట్‌ని చదివి మెజిస్ట్రేట్ కపీష్ వంక చూసి కోపంగా అడిగాడు.
  ‘‘పేరు?’’
  ‘‘కపీష్.’’
  ‘‘అదేం పేరు? పిచ్చి పేరు?’’
  ‘‘వెరైటీ పేరని మా నాన్న పెట్టారు.’’
  ‘‘వెరైటీ పేరని ఈ మధ్య పిచ్చిపిచ్చి పేర్లు పెడుతున్నారు. కపీష్ అంటే అర్ధం తెలుసా?’’
  ‘‘ఆంజనేయస్వామి. మా నాన్న ఆంజనేయస్వామి భక్తుడు.’’
  ‘‘కపీష్ అంటే కోతి అని అర్థం.’’
  ‘‘ఛ!?!’’ కపీష్ సిగ్గుగా చెప్పాడు.
  ‘‘మీ నాన్న పేరు?’’
  ‘‘తిరుపతి.’’
  ‘‘ఊరి పేరు కాదు. నేనడిగింది మీ నాన్న పేరు.’’
  ‘‘నేను చెప్పింది కూడా మా నాన్న పేరే సార్. తిరుపతి.’’
  ‘‘ఊరు?’’
  ‘‘తిరుపతి.’’
  ‘‘కన్‌ఫ్యూజ్ కాకు. నేను అడిగింది మీ నాన్న పేరు కాదు. మీ నాన్న ఊరి పేరు.’’
  ‘‘మీరూ కన్‌ఫ్యూజ్ కాకండి సార్. నేను చెప్పింది కూడా మా నాన్న ఊరి పేరే.’’
  ‘‘అంటే ఆయన పేరు, ఆయన ఊరి పేరు తిరుపతే అంటావ్.’’
  ‘‘అవును సార్. అంటాను.’’
  ‘‘ఈ సంతకం నీదేనా?’’
  ‘‘యస్సార్.’’
  ‘‘దీన్ని చదివే పెట్టావా?’’ ఇంకా కోపంగా అడిగాడు.
  ‘‘యస్సార్.’’
  ‘‘ఎవరి బలవంతం లేదుగా?’’
  ‘‘నేను పుట్టాక నన్నెవరూ ఏ విషయంలో ఇంతదాకా బలవంతం చేయలేదండి.’’
  ‘‘అంటే నీ నేరాన్ని ఒప్పుకున్నట్లేగా. సరే. పధ్నాలుగు రోజులు రిమాండ్.’’
  ‘‘థాంక్ యు యువరానర్’’ చెప్పి సీఐ కానిస్ట్టేబుల్స్, ముద్దాయిలు ఇద్దరితో బయటికి నడిచాడు.
  ‘‘ఏమిటి యువర్ ఆనర్ గారు ఇవాళ ఎప్పుడూ లేనంత కోపంగా ఉన్నారు?’’ సీఐ బంట్రోతుని అడిగాడు.
  ‘‘సార్ భార్య హాస్పిటల్‌లో చావు బతుకుల్లో ఉంది సార్.’’
  ‘‘అయ్యో పాపం’’ కపీష్ చెప్పాడు.
    
  సీఐ ఇద్దరు ముద్దాయిలని పోలీస్‌వేన్ ఎక్కించి సరాసరి జైలుకి తీసుకెళ్ళాడు. కోర్టు ఆర్డర్‌తో పాటు వాళ్ళని జైలర్‌కి అప్పగించాడు.
  జైలర్ గార్డ్‌తో చెప్పాడు.
  ‘‘సీనియారిటీ ప్రకారం పంపు.’’
  ముందుగా లింబాద్రి వెళ్ళాడు. కొద్ది నిమిషాల్లో అతను జైలర్ గదిలోంచి బయటికి వచ్చాక జైలర్ కపీష్‌ని లోపలికి పిలిచాడు. అతని కేసు ఫైల్‌ని చదివి అడిగాడు.
  ‘‘ఏం చదువుకున్నావ్?’’
  ‘‘ఇంజనీరింగ్ గ్రాడ్యుయేట్‌ని సార్.’’
  ‘‘అబ్బో! ఏ బ్రాంచో?’’
  ‘‘ఇండస్ట్రియల్ ప్రొడక్షన్ సార్.’’
  ‘‘ఐటీలో సీట్ రాకా?’’
  ‘‘కాదు. ఈ బ్రాంచ్‌లో ఉద్యోగావకాశాలు ఎక్కువని.’’
  ‘‘కైనటిక్స్ ఆఫ్ మెటీరియల్‌లో ఎంతొచ్చిందో?’’
  ‘‘ఎయిటీ సెవెన్ పర్సెంట్ సార్.’’
  ‘‘మరి? ఉద్యోగం చేసుకోకుండా దొంగతనానికి దిగావేమిటి?’’
  కపీష్ చిన్నగా నిట్టూర్చి చెప్పాడు.
  ‘‘రాలేదు సార్. రాదు కూడా సార్.’’
  ‘‘ఏం రాలేదు? ఏం రాదు కూడా?’’
  ‘‘ఉద్యోగం సార్.’’
  ‘‘ఫ్లేష్‌బేకా?’’
  ‘‘అవును సార్. నా ఆరో పుట్టినరోజుకి మా నాన్న నాకు ఎస్సై యూనిఫాం కొనిచ్చాడు. దాంతో ఫోటో కూడా తీసుకున్నాను. అలా మొదలైంది నేను పోలీస్ శాఖలో చేరాలనే కోరిక. రిపబ్లిక్ దినోత్సవంలో పోలీసు పతకాలు అందుకునే పోలీసులని టీవీలో చూశాక ఆ కోరిక తపనగా మారింది. ఎప్పుడెప్పుడు పెరిగి పెద్దయి ఎప్పుడెప్పుడు ఎస్సై అవుదామా అనే తపన.’’
  ‘‘మరి ఎందుకు ఎస్సై కాలేదు? బదులుగా దొంగెందుకు అయ్యావు?’’
  


 డైలీ సీరియల్ - క్రైమ్ కామెడీ సస్పెన్స్‌థ్రిల్లర్ - 2
  - మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి
  
  ‘‘నమ్ముతాను, చెప్పు.’’
  ‘‘మా పక్కిల్లే.’’
  ‘‘యువర్ ఆనర్. సాక్షి సరైన సమాధానాలు ఇవ్వడం లేదు’’ లాయర్ మెజిస్ట్రేట్‌కి ఫిర్యాదు చేసాడు.
  ‘‘మీ అన్ని ప్రశ్నలకి సరైన జవాబులు ఇస్తూనే ఉన్నాడుగా? సరే. మిగిలిన సాక్షులని విచారించండి’’ యమధర్మరాజు డిఫెన్స్ లాయర్‌కి సూచించాడు.
  ‘‘వారు రాలేదండి.’’
  ‘‘సాక్షులు లేకుండా కేసు ఎలా విచారించను? విట్‌నెన్ నంబర్ ఫైవ్ లక్ష్మీపతి గారు వచ్చారా?’’ యమధర్మరాజు ఫైల్‌లోకి చూసి టిక్ పెట్టుకుంటూ అడిగాడు.
  ‘‘లేరు యువర్ ఆనర్. ఆయన అప్పు కోసం వెళ్ళారు.’’
  ‘‘మిగిలిన విట్‌నెస్‌ల మాటేమిటి?’’
  ‘‘యువర్ ఆనర్, విట్‌నెస్ నంబర్ సిక్స్ గుండురావు గారు హెయిర్ కటింగ్ చేయించుకోడానికి వెళ్ళారు. నంబర్ సెవెన్ కరుణాకర్ గారు కబేళాకి డ్యూటీకి వెళ్ళారు. క్రైమ్ సీన్‌లో ఫొటోలు తీసిన ఫొటోగ్రాఫర్ సూర్యారావు గారు కూడా డార్క్ రూంలో ఉన్నారు. శవపరీక్ష చేసిన డాక్టర్ భిక్షపతి గారు అన్నదానం చెయ్యడానికి వెళ్ళారు. కాబట్టి వాయిదా కోరుతున్నాను యువర్ ఆనర్’’ డిఫెన్స్ లాయర్ చెప్పాడు.
  దాన్ని పదహారో తారీకుకి వాయిదా వేసాక తర్వాతి కేసు విచారణ చివరికి రావడంతో దాని కోసం మెజిస్ట్రేట్ ఎక్కువ సమయాన్ని కేటాయించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్, సెప్టెంబర్ పదహారవ తారీకు పర్చేస్ ఆర్డర్ ప్రకారం సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో నించి టమోటా బుట్టలు నగరంలోని సంక్షేమ ప్రభుత్వ హాస్టల్‌కి అందాయి. ఐతే అవన్నీ కుళ్ళిపోయి పనికి రాకుండా పోయాయి. అందువల్ల సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ పేమెంట్ ఇవ్వలేదు. ఇప్పించమని కోర్టు వారిని చివరగా అభ్యర్థిస్తున్నాను.’’ సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో లాయర్ కోరాడు.
  ‘‘కాని నా క్లయింట్ ఆర్డర్ చేసింది మంచి టమోటా పళ్ళు తప్ప కుళ్ళినవి కావు. ఎగ్జిబిట్ ఏ గా ప్రవేశపెట్టబడ్డ పర్చేస్ ఆర్డర్‌ని చూడండి’’ సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ తరఫు ప్రభుత్వ లాయర్ తన వాదనని వినిపించాడు.
  ‘‘యువర్ ఆనర్. నా క్లయింట్ సత్తిపండు అఫిడవిట్లోనే కారణం పేర్కొన్నాడు. దారిలో తుఫాను వచ్చి, వాగు పొంగి, చెట్లు కూలి వాటిని రవాణా చేేన  లారీ నాలుగు రోజులు ఆగిపోయింది. అదృష్టవశాత్తు ఈ ఒక్క లారీనే గాలికి ఎగిరిపోలేదు. లేదా వాళ్ళకి చితికిన పళ్ళు సరఫరా అయేవి. సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో వారు సరైన సమయానికే టమోటా పళ్ళని లారీకి ఎక్కించారు కాబట్టి నా క్లయింట్ తప్పు లేదు.’’
  వారిద్దరి వాదనలు పూర్తయ్యాక యమధర్మరాజు తీర్పు చదివాడు.
  ‘‘సత్తిపండు అండ్ ఫ్రూట్స్ కో యజమాని అయిన సత్తిపండు దురదృష్టవశాత్తు దేవుడు కాడు. కాబట్టి అతనికి తుఫాను వస్తుందని ముందుగా తెలీదు. దేవుడు కాడు కాబట్టి సత్తిపండు ఆ తుఫానుని కూడా సృష్టించలేదు. అతను దేవుడై ఉంటే అతను సరఫరా చేసిన టమోటాలకి ఏం చెల్లించక్కర్లేదు అన్నది న్యాయం. కాని సత్తిపండుకి దేవుడితో పరిచయం ఉందని, ఆయన వాళ్ళింటికి వచ్చి పోతుంటాడని కూడా ఎవరు చెప్పలేదు కాబట్టి నేను విశ్వసించను. టమోటా పళ్ళు సకాలానికి చేరుతాయనే విశ్వాసంతో అతను వాటిని లారీకి ఎక్కించాడు కాబట్టి సంక్షేమ శాఖ డెరైక్టర్ అతని బిల్‌ని పర్చేస్ ఆర్డర్ ప్రకారం చెల్లించి తీరాలి. జరిగిన ఆలస్యానికి డిఫెండెంట్ కోరిన ఖర్చులు, పన్నెండు శాతం వడ్డీతో సహా చెల్లించాలని తీర్పు చెప్పడమైనది. నె క్ట్స్ కేస్.’’
  ‘‘మీవి కొత్త మొహాల్లా ఉన్నాయి. యువర్ ఆనర్ గారు శబ్దాన్ని భరించలేరు. పెద్దగా దగ్గడం, తుమ్మడం చేయకండి’’ గుమ్మం దగ్గర కోర్టు బంట్రోతు సిఐ లోపలికి తీసుకెళ్ళే ఇద్దరు ముద్దాయిలని హెచ్చరించాడు.
  ‘‘అవును. ఓసారి పెద్దగా ఆవలించిన వాడిని కోర్టు ముగిసేదాకా కోర్టు హాల్లో ఒంటి కాలి మీద నించోవాలనే శిక్షని విధించాడు’’ సిఐ కూడా ముద్దాయిలకి చెప్పాడు.
  ‘‘ఎందుకని?’’ ఓ ముద్దాయి లింబాద్రి అడిగాడు.
  ‘‘మిసెస్ యువర్ ఆనర్ గయ్యాళి గంపమ్మ. ఇంట్లో ఆవిడ నిద్రపోయే దాకా ఆయన చెవులకి పని ఇస్తూనే ఉంటుంది. దాంతో ఆయన ఇటీవల ఓ సెల్ ఫోన్‌ని కొనిచ్చాక ఈయనతో ఆవిడ గారి మాటలు కొద్దిగా తగ్గాయట. కాని కోర్టులో శబ్దాన్ని భరించలేరు’’ బంట్రోతు చెప్పాడు.
  ‘‘భార్య గుర్తొస్తుందని కాబోలు’’ రెండో ముద్దాయి కపీష్ సానుభూతిగా చెప్పాడు.
  యూనిఫాంలో ఉన్న సిఐ యమధర్మరాజుకి నమస్కరించి చెప్పాడు.
  ‘‘సర్! ఇద్దరు ముద్దాయిలని కస్టడీకి ఇవ్వమని కోరడానికి తెచ్చాను.’’
  ‘‘ఎవరు వారు? ఏమిటా కేసులు?’’ చేతి గడియారం వంక చూసుకుని యమధర్మరాజు విసుగ్గా అడిగాడు.
  ‘‘మొదటి ముద్దాయి పాత కేడీ లింబాద్రి. సినిమా హాల్లో ఓ మహిళ పదకొండు గ్రాముల బంగారు గొలుసు కొట్టేని  దాన్ని గుటుక్కున మింగాడు. ఎక్స్‌రేలో అది కనిపించలేదు. ఎండోస్కోపీలో కనిపించింది సార్.’’
  సిఐ మెజిస్ట్రేట్‌కి హాస్పిటల్ రిపోర్ట్‌లని అందించి చెప్పాడు.
  ‘‘ఎందుకు మింగావు?’’ యమధర్మరాజు గద్దించాడు.
  ‘‘రెండు రోజుల నించి భోజనం లేక సార్’’ లింబాద్రి మెల్లిగా చెప్పాడు.
  ‘‘సరే. అరటిపళ్ళు తినిపించారా?’’ రిపోర్ట్‌లని చూసాక మెజిస్ట్రేట్ అడిగాడు.
  ‘‘లేదండి.’’
  ‘‘ఐతే వాటిని వెంటనే తినిపించండి’’ యమధర్మరాజు చెప్పాడు.
  ‘‘ఎన్ని యువర్ ఆనర్?’’
  ‘‘ఓ ఎనిమిది డజన్లు.’’
  ‘‘అంటే తొంభై ఆరు’’ లింబాద్రి చెప్పాడు.
  ‘‘నీకు లెక్కలు సరిగ్గా రాకపోతే నోరు మూసుకో. తొంభై రెండు’’ యమధర్మరాజు మళ్ళీ గద్దించాడు.
  ‘‘యస్ యువర్ ఆనర్’’ సిఐ చెప్పాడు.
  ‘‘హైద్రాబాద్ ట్రాఫిక్‌ని నమ్మలేం. రిమాండ్‌కి చేరుకునేదాకా మాత్రం అరటిపండన్నది తినిపించకండి. పధ్నాలుగు రోజులు రిమాండ్.’’
  అకస్మాత్తుగా కోర్టు హాల్లో ఎవరిదో సెల్ ఫోన్ మోగింది. ‘రింగరింగరింగరింగారే’ అంటూ రింగ్ టోన్.
  ‘‘చచ్చాడు’’ సిఐ లోగొంతుకతో ఇద్దరు ముద్దాయిలకీ చెప్పాడు.
  ‘‘ఎవరిదా ఫోన్?’’ అది ఎక్కడ్నించి వస్తోందో అర్థం కాక తీవ్రంగా చూస్తూ యమధర్మరాజు అడిగాడు.
  ఎవరూ బదులు పలకలేదు.
  
  ఈ చిరునామాకి మీ అభిప్రాయాన్ని రాసి పంపండి: త్రీ మంకీస్ సీరియల్,
  సాక్షి ఫ్యామిలీ, సాక్షి  టవర్స్, రోడ్ నంబర్ 1, బంజారాహిల్స్, హైదరాబాద్-34. 3monkies.sakshi@gmail.com